Αύγουστος! Είναι ο τελευταίος μήνας του καλοκαιριού και ο μήνας των διακοπών για τους περισσότερους εργαζόμενους.
Όμως .....πολλές φορές, στα ζεστά νερά των θαλασσών μας, συναντούμε τις μέδουσες, που φτάνουν έξω στις ακτές και που είναι δύσκολο να τις ξεχωρίσουμε από μακριά.
Οι διαφανείς ζελατινοειδείς οργανισμοί πολλές φορές, προκαλούν τρόμο στους ανθρώπους που δεν μπορούν να ξεχωρίσουν ποιο είδος τσιμπάει και ποιο όχι..
Η αλήθεια είναι ότι μόνο τα πλοκάμια της μπορούν να προκαλέσουν ερεθισμούς εκτός από την τσούχτρα που το άγγιγμα των πλοκαμιών με το ανθρώπινο σώμα είναι επώδυνο, προκαλεί ερεθισμούς και πρήξιμο πολλές φορές και χρειάζεται προσοχή από τους αλλεργικούς!
Οι πληθυσμιακές εξάρσεις των μεδουσών δεν έχουν μελετηθεί επακριβώς αλλά φαίνεται ότι σχετίζονται με τη θερμοκρασία του θαλασσινού νερού, με κλιματολογικές αλλαγές, με τη μόλυνση της θάλασσας...........
Η μελέτη τους από τους επιστήμονες δεν είναι ικανοποιητική και αυτό γιατί οι μέδουσες δεν ζουν στα ενυδρεία για να μελετηθούν...
Διαφανείς με όψη ζελέ, παρασύρονται έως έξω στις ακτές από τα κύματα....
Το 2007 εμφανίστηκε στο νότιο Ιόνιο πέλαγος η τσούχτρα "Ροπιλέμα η νομαδική" που μοιάζει με άσπρο-γαλανό μπαλόνι, διαμέτρου 20-60 εκ., η οποία φαίνεται ότι εισήλθε στη Μεσόγειο από την Ερυθρά Θάλασσα μέσω Σουέζ και η επαφή της με τον άνθρωπο είναι πολύ επώδυνη.
Οι μέδουσες, αποτελούν σημαντικό ανταγωνιστή μας στην εξασφάλιση τροφής, αφού κάθε καλοκαίρι καταναλώνουν μεγάλο ποσοστό από το πλαγκτό και τα αβγά των ψαριών, ενώ καταστρέφουν και τα δίχτυα των ψαράδων. Είναι δύσκολο έως και αδύνατο να ελεγχθεί ο πληθυσμός τους, μια και έχουν ελάχιστους φυσικούς εχθρούς (π.χ. τις θαλάσσιες χελώνες και κάποια είδη πελαγικών ψαριών).
Πολλές φορές βλέπουμε μικροσκοπικά ψάρια να αναζητούν συχνά καταφύγιο κάτω από τα πλοκάμια τους και να περνούν το μεγαλύτερο μέρος της ενήλικης ζωής τους στην ασφάλεια που τους παρέχουν οι μέδουσες, αφού αυτά τα μικρά ψάρια έχουν αναπτύξει ανοσία στη νευροτοξίνη των μεδουσών. Εξάλλου, το θαλάσσιο σαλιγκάρι "Γλαύκος", τρέφεται σχεδόν αποκλειστικά από τη μέδουσα "Φυσάλια", ενώ τα νεαρά άτομα από ένα είδος χταποδιού προχωρούν ακόμα πιο πέρα, αφού κόβουν πλοκάμια από τσούχτρες, τα προσαρμόζουν στα δικά τους και τα χρησιμοποιούν ως όπλα για τη δική τους προστασία.
Όμως .....πολλές φορές, στα ζεστά νερά των θαλασσών μας, συναντούμε τις μέδουσες, που φτάνουν έξω στις ακτές και που είναι δύσκολο να τις ξεχωρίσουμε από μακριά.
Οι διαφανείς ζελατινοειδείς οργανισμοί πολλές φορές, προκαλούν τρόμο στους ανθρώπους που δεν μπορούν να ξεχωρίσουν ποιο είδος τσιμπάει και ποιο όχι..
Η αλήθεια είναι ότι μόνο τα πλοκάμια της μπορούν να προκαλέσουν ερεθισμούς εκτός από την τσούχτρα που το άγγιγμα των πλοκαμιών με το ανθρώπινο σώμα είναι επώδυνο, προκαλεί ερεθισμούς και πρήξιμο πολλές φορές και χρειάζεται προσοχή από τους αλλεργικούς!
Οι πληθυσμιακές εξάρσεις των μεδουσών δεν έχουν μελετηθεί επακριβώς αλλά φαίνεται ότι σχετίζονται με τη θερμοκρασία του θαλασσινού νερού, με κλιματολογικές αλλαγές, με τη μόλυνση της θάλασσας...........
Η μελέτη τους από τους επιστήμονες δεν είναι ικανοποιητική και αυτό γιατί οι μέδουσες δεν ζουν στα ενυδρεία για να μελετηθούν...
Διαφανείς με όψη ζελέ, παρασύρονται έως έξω στις ακτές από τα κύματα....
Το 2007 εμφανίστηκε στο νότιο Ιόνιο πέλαγος η τσούχτρα "Ροπιλέμα η νομαδική" που μοιάζει με άσπρο-γαλανό μπαλόνι, διαμέτρου 20-60 εκ., η οποία φαίνεται ότι εισήλθε στη Μεσόγειο από την Ερυθρά Θάλασσα μέσω Σουέζ και η επαφή της με τον άνθρωπο είναι πολύ επώδυνη.
Πολλές φορές βλέπουμε μικροσκοπικά ψάρια να αναζητούν συχνά καταφύγιο κάτω από τα πλοκάμια τους και να περνούν το μεγαλύτερο μέρος της ενήλικης ζωής τους στην ασφάλεια που τους παρέχουν οι μέδουσες, αφού αυτά τα μικρά ψάρια έχουν αναπτύξει ανοσία στη νευροτοξίνη των μεδουσών. Εξάλλου, το θαλάσσιο σαλιγκάρι "Γλαύκος", τρέφεται σχεδόν αποκλειστικά από τη μέδουσα "Φυσάλια", ενώ τα νεαρά άτομα από ένα είδος χταποδιού προχωρούν ακόμα πιο πέρα, αφού κόβουν πλοκάμια από τσούχτρες, τα προσαρμόζουν στα δικά τους και τα χρησιμοποιούν ως όπλα για τη δική τους προστασία.
Υπάρχουν όμως και επικίνδυνες μέδουσες που όμως δεν ζουν στη χώρα μας ευτυχώς.
Η κυβομέδουσα, που η ζωή της διαρκεί λίγους μήνες είναι χωρίς αμφιβολία το πιο δηλητηριώδες ζώο στον κόσμο!!!!!!!!!
Αρκεί να σκεφθούμε ότι το δηλητήριο του πιο επικίνδυνου φιδιού της Αυστραλίας, του ταϊπάν, μπορεί να σκοτώσει 30 ενήλικες ενώ μια μεγάλη κυβομέδουσα μπορεί με το δηλητήριό της να σκοτώσει 60 ενήλικες μέσα σε αφόρητους πόνους ..................
Το όνομά της το πήρε από το σχήμα της που είναι μια κυβοειδής ομπρέλα με 4 τεταρτημόρια που το καθένα έχει και από ένα μάτι!
Η προσπάθεια να μελετηθεί είναι δύσκολη, αφενός γιατί είναι δύσκολο το ψάρεμά της και αφετέρου οι κυβομέδουσες, δεν ζουν εύκολα σε ενυδρείο.
Από τις προσπάθειες των ερευνητών μάθαμε ότι η κυβομέδουσα ή Chironex fleckeri όπως είναι το επιστημονικό όνομα του είδους αυτού, διαθέτει το πιο δηλητηριώδες εκηβόλο όπλο. Δηλαδή, μικροσκοπικές σφαιρικές κάψες. Οι νηματοκύστεις της διεγείρονται και εκτοξεύουν τα ''βέλη'' τους μόλις έρθουν σε επαφή με το θύμα τους. Απελευθερώνουν δυο ειδών τοξικές ουσίες καθώς τρυπούν το δέρμα.
Οι εκβολές των ποταμών στις περιοχές που ζει η δηλητηριώδης αυτή μέδουσα, γίνονται το καλοκαίρι τόποι ωοτοκίας για τις ενήλικες μέδουσες. Την άνοιξη κατευθύνονται στη θάλασσα για να ψαρέψουν στα ρηχά γαρίδες και διάφορα μικρά ψάρια.
Αυτές οι τρομακτικές μέδουσες που λέγονται και σφήκες της θάλασσας, έχουν 4 μάτια όπως είπαμε και καλή όραση, όπως απέδειξαν οι ερευνητές. Είναι απορίας άξιον για τους επιστήμονες πώς βλέπουν αφού δεν έχουν εγκέφαλο!!!!!!!!!
Πάντως οι παραθεριστές στις περιοχές που ζουν οι δηλητηριώδεις μέδουσες πρέπει να κολυμπούν σε παραλίες όπου υπάρχουν δίχτυα ή φορώντας στολές!
Ευτυχώς .....δεν θα τις συναντήσουμε στις δικές μας θάλασσες........... πηγές:Γαιόραμα -τεύχος 35ο
και ΕΔΩ
0 σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Σημείωση: Μόνο ένα μέλος αυτού του ιστολογίου μπορεί να αναρτήσει σχόλιο.