Οι περισσότεροι αναλυτές θεωρούν πως ο λιμός της Ουκρανίας ήταν συνέπεια της οικονομικής πολιτικής που ακολούθησε η ο Στάλιν με το πρόγραμμα κολεκτιβοποίησης που εφαρμόστηκε.
 |
| «Εμπρός σύντροφε, μαζί στα κολχόζ», έγραφε το σύνθημα στη σοβιετική αφίσα |
Το Κομμουνιστικό Κόμμα Σοβιετικής Ένωσης, διέταξε να κατασχεθούν πρώτα όλα τα σιτηρά προϊόντα από τους αγρούς και τις αποθήκες και στη συνέχεια όλα τα μη σιτηρά προϊόντα και τα ζώα.
Επιπλέον, απαγορεύτηκε η μετακίνηση του αγροτικού πληθυσμού στις πόλεις με σκοπό να βρουν τρόφιμα. Σε χωριά έξω από το Κίεβο οι κάτοικοι έτρωγαν χυλό από πριονίδι, ξυλοπολτό και χόρτα.
Αστυνομικοί και αγροφύλακες περιπολούσαν στους αγρούς και πυροβολούσαν εν ψυχρώ τους λαθροκυνηγούς. Αποτέλεσμα ήταν ότι, μετά από μόλις πεντακόσιες μέρες, πέθαναν από ασιτία εκατομμύρια χωρικοί.
 |
| Η φωτογραφία απεικονίζει μία μάνα με δύο παιδιά σε απόλυτη ένδεια, οι οποίοι δεν έζησαν στην Ουκρανία αλλά στην μακρινή Οκλαχόμα των ΗΠΑ. Στα χρόνια του ψυχρού πολέμου η φωτογραφία χρησιμοποιήθηκε συστηματικά από τους δυτικούς στην αντι-σοβιετική προπαγάνδα. |
Η επίσημη ουκρανική πλευρά κάνει λόγο για 7.000.000 με 10.000.000, που σημαίνει 17 θάνατοι το λεπτό, 1.000 την ώρα και 25.000 την ημέρα.
Μια σύγκριση των απογραφών του 1926 και του 1939 καταδεικνύει μείωση του ουκρανικού πληθυσμού κατά 10%, κατά τη διάρκεια αυτής της περιόδου.
Υπό τις συνθήκες της τρομερής πείνας δεν άργησαν να κάνουν την εμφάνιση τους φαινόμενα κανιβαλισμού.
Το καθεστώς τοιχοκόλλησε αφίσες που έγραφαν: «Το να τρως τα παιδιά σου είναι μια βάρβαρη πράξη». Λησμόνησε βέβαια να αναφέρει τους ηθικούς αυτουργούς αυτής της πράξης. Πάνω από 2500 Ουκρανοί εκτελέστηκαν για κανιβαλισμό κατά τη διετία 1932-33.
Οι ερευνητές της περιόδους υποστηρίζουν ότι με αυτό τον τρόπο ο Στάλιν επιχείρησε να καταστρέψει εκ θεμελίων τα ουκρανικά χωριά, τα οποία αποτελούσαν προπύργια του ουκρανικού εθνικισμού και αμφισβητούσαν ανοικτά τη σοβιετική εξουσία.Μια σύγκριση των απογραφών του 1926 και του 1939 καταδεικνύει μείωση του ουκρανικού πληθυσμού κατά 10%, κατά τη διάρκεια αυτής της περιόδου.
Υπό τις συνθήκες της τρομερής πείνας δεν άργησαν να κάνουν την εμφάνιση τους φαινόμενα κανιβαλισμού.
Το καθεστώς τοιχοκόλλησε αφίσες που έγραφαν: «Το να τρως τα παιδιά σου είναι μια βάρβαρη πράξη». Λησμόνησε βέβαια να αναφέρει τους ηθικούς αυτουργούς αυτής της πράξης. Πάνω από 2500 Ουκρανοί εκτελέστηκαν για κανιβαλισμό κατά τη διετία 1932-33.
«Το χωριό είναι ο μεγαλύτερος στρατός για ένα εθνικό κίνημα. Χωρίς το χωριό η κίνηση καθίσταται αδύνατη», έγραφε ο ηγέτης της Σοβιετικής Ένωσης.
Το «αντιδραστικό» χωριό λοιπόν έπρεπε να σβηστεί στην κυριολεξία από τον χάρτη.
Επόμενος στόχος οι διανοούμενοι της Ουκρανίας
Τον Ιανουάριο του 1934, κατά τη διάρκεια του 12ου Συνεδρίου του Κομμουνιστικού Κόμματος Ουκρανίας, ο πληρεξούσιος της Μόσχας Πάβελ Ποστίβεβ διακήρυττε ότι:«το 1933 ήταν η χρονιά της ήττας της Ουκρανικής Εθνικιστικής Αντεπανάστασης».
Παράλληλα με την λιμοκτονία σοβιετικές δυνάμεις προχώρησαν σε μαζικές εκτελέσεις σε όλη την Ουκρανία.
Στόχο αποτέλεσαν εκτός από τους χωρικούς και οι διανοούμενοι στις πόλεις, που υποστήριζαν την ιδέα μιας εθνικά ανεξάρτητης Ουκρανίας.
Η τρομακτική ανθρωπιστική καταστροφή συνοδεύτηκε από μια ανάλογη πολιτιστική.
Η Ουκρανία έχασε, κατά τη διάρκεια της δεκαετίας του ΄30, το 80% της διανόησής της.
Ενώ το ποσοστό των βιβλίων που εκδίδονταν στην ουκρανική γλώσσα έπεσε από το 80% στο 59%. Παράλληλα, το καθεστώς αλλοίωνε την εθνική σύσταση της χώρας εποικίζοντας τα έρημα πλέον χωριά με ρωσικούς πληθυσμούς.
Νίκος Γιαννόπουλος
Ιστορικός
mixanitouxronou.gr
0 σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Σημείωση: Μόνο ένα μέλος αυτού του ιστολογίου μπορεί να αναρτήσει σχόλιο.