Συγκίνηση σε όλη τη Ζάκυνθο προκάλεσε η είδηση του θανάτου του Νιόνιου Πυριόχου. Ο εκλιπών κηδεύτηκε το απόγευμα της Πέμπτης ενώ από το πρωί της ίδιας ημέρας το γύρο του διαδικτύου κάνει το κείμενο-αποχαιρετισμός του γιού του Άγγελου Πυριόχου στο προσωπικό του προφίλ στο Facebook…
Λίγα λόγια, που φανερώνουν πολλά για τη σχέση πατέρα-γιού… τα παραθέτουμε αυτούσια…
"Επαιζα παιδακι στο Κατασταρι και σε ενα λιοφυτο υπηρχε ενας σταυρος με κοκκινη μπογια. "Εδω σκοτωσανε τον παππου σου οι βασιλικοι". 4 χρονων τον εχασες. 6 χρονων εγινες λουστρακι. Στα 23 σου, εκλεψες τη μανα, λογικο το βρισκω, κουκλος ησουν. Πατρα. Λιμενεργατης και σερβιτορος στο "Φαρο". Με κουβαλουσες στους ωμους και μου τραγουδουσες ολο το ρεπερτοριο του Τ. Μαρουδα. Κι ολο δουλευες. Στον τρυγο, στον θερισμο , στις αλυκες στο Μεσολογγι. Κι ολο τραγουδαγες. Μας εμαθες οτι υπαρχει αξιοπρεπεια στη φτωχεια. Απο το δημοτικο ερχομουν μαζι σου στη δουλεια. Δεν μας ελειψε τιποτα. Ποσο δουλεψες. Ενα καλοκαιρι στο Κατασταρι, μολις ειχα απολυθει απο το στρατο, με πηρες να παμε σε ενα σπιτι. Ενας αντρας με κοιτουσε αμηχανα και φοβισμενος. "Παιδακι μου αυτος σκοτωσε τον παππου σου , μετανοιωσε ομως και τον συγχωρεσα". Ασυναισθητα εκανα το σταυρο μου και σου φιλησα το χερι. Σε περασα για τον Αγιο. Ετσι αγιασε. Συγχωρεσε το φονια του αδελφου του. Α ρε πατερουλη. Εφυγες και ολα δηλωνουν την παρουσια σου. Το κτημα στο Αργασι, το σπιτι στο βουνο, τα δενδρα. "Σου, χω φυτεψει μια πορτοκαλια" μου τραγουδουσες στο τηλεφωνο. Ελπιζω να εχει ποδηλατα εκει πανω μικρε μου ποδηλατη. Εμεις εδω ξερεις.....Τωρα σκεφτομαι οτι καθε φορα που παμε καπου πρεπει να παιρνουμε μαζι μας σοκολατες και λουλουδια για τις γυναικες. Τετραστιχα δεν σου υποσχομαι οτι θα τους λεμε. Τα καλυτερα εφτιαχνες. Αμηχανια πριν απο το δυσκολο. Απο αμηχανια γραφω. Η μανα ειναι κουλουριασμενη στον καναπε. Ενταξει, ολα ενταξει , αλλα μια φορα θελησες να γινεις εγωιστης και το εκανες στην αναχωρηση σου..."
patrisnews.com
Λίγα λόγια, που φανερώνουν πολλά για τη σχέση πατέρα-γιού… τα παραθέτουμε αυτούσια…
"Επαιζα παιδακι στο Κατασταρι και σε ενα λιοφυτο υπηρχε ενας σταυρος με κοκκινη μπογια. "Εδω σκοτωσανε τον παππου σου οι βασιλικοι". 4 χρονων τον εχασες. 6 χρονων εγινες λουστρακι. Στα 23 σου, εκλεψες τη μανα, λογικο το βρισκω, κουκλος ησουν. Πατρα. Λιμενεργατης και σερβιτορος στο "Φαρο". Με κουβαλουσες στους ωμους και μου τραγουδουσες ολο το ρεπερτοριο του Τ. Μαρουδα. Κι ολο δουλευες. Στον τρυγο, στον θερισμο , στις αλυκες στο Μεσολογγι. Κι ολο τραγουδαγες. Μας εμαθες οτι υπαρχει αξιοπρεπεια στη φτωχεια. Απο το δημοτικο ερχομουν μαζι σου στη δουλεια. Δεν μας ελειψε τιποτα. Ποσο δουλεψες. Ενα καλοκαιρι στο Κατασταρι, μολις ειχα απολυθει απο το στρατο, με πηρες να παμε σε ενα σπιτι. Ενας αντρας με κοιτουσε αμηχανα και φοβισμενος. "Παιδακι μου αυτος σκοτωσε τον παππου σου , μετανοιωσε ομως και τον συγχωρεσα". Ασυναισθητα εκανα το σταυρο μου και σου φιλησα το χερι. Σε περασα για τον Αγιο. Ετσι αγιασε. Συγχωρεσε το φονια του αδελφου του. Α ρε πατερουλη. Εφυγες και ολα δηλωνουν την παρουσια σου. Το κτημα στο Αργασι, το σπιτι στο βουνο, τα δενδρα. "Σου, χω φυτεψει μια πορτοκαλια" μου τραγουδουσες στο τηλεφωνο. Ελπιζω να εχει ποδηλατα εκει πανω μικρε μου ποδηλατη. Εμεις εδω ξερεις.....Τωρα σκεφτομαι οτι καθε φορα που παμε καπου πρεπει να παιρνουμε μαζι μας σοκολατες και λουλουδια για τις γυναικες. Τετραστιχα δεν σου υποσχομαι οτι θα τους λεμε. Τα καλυτερα εφτιαχνες. Αμηχανια πριν απο το δυσκολο. Απο αμηχανια γραφω. Η μανα ειναι κουλουριασμενη στον καναπε. Ενταξει, ολα ενταξει , αλλα μια φορα θελησες να γινεις εγωιστης και το εκανες στην αναχωρηση σου..."
patrisnews.com
0 σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Σημείωση: Μόνο ένα μέλος αυτού του ιστολογίου μπορεί να αναρτήσει σχόλιο.