Tower of London, Λονδίνο – Αγγλία
Αρχικά κατασκευάστηκε ως φρούριο από τον Γουλιέλμο τον Κατακτητή για να εδραιώσει την εισβολή του το 1066. Αργότερα διάφοροι Βασιλείς το επέκτειναν και το οχύρωσαν με πύργους για να διατελέσει ως ένα ασφαλές κάστρο για τη διαμονή τους και για να φυλακίζουν τους πολιτικούς τους αντιπάλους. Σήμερα είναι γνωστό ως τόπος φύλαξης των κοσμημάτων της Βασιλείας.... 
Οι φύλακές του φορούν έως και σήμερα τις παραδοσιακές στολές και επιπλέον ξεναγούν τους τουρίστες στο εσωτερικό του. Διάσημα πρόσωπα της Βρετανικής ιστορίας «φιλοξενήθηκαν» στα κελιά των πύργων του και μερικοί είχαν τραγικό θάνατο. Στον πύργο επίσης μπορείτε να δείτε το προσωπικό οπλοστάσιο των βασιλέων και συχνά γίνονται αναπαραστάσεις σημαντικών γεγονότων. Δείτε περισσότερες πληροφορίες στην αναλυτικότατη ιστοσελίδα του Πύργου του Λονδίνου.
Alcatraz, Καλιφόρνια - Ηνωμένες Πολιτείες Αμερικής
Με το όνομα Αλκατράζ ή Αλκατράθ φέρεται μικρή νησίδα στη είσοδο του Κόλπου του Αγίου Φραγκίσκου στις ΗΠΑ.
Η νησίδα αυτή μικρής σχετικής έκτασης, μήκους 530 μέτρων, είναι αρκετά υπερυψωμένη (περίπου 40 μ.) και στο ψηλότερο σημείο της υπήρχαν οι εγκαταστάσεις των άλλοτε ομώνυμων περίφημων ομοσπονδιακών φυλακών από τις οποίες η όποια απόδραση θεωρούταν αδύνατη. Σε μια πλευρά των κτιρίων των φυλακών βρίσκεται εγκατεστημένος ο ομώνυμος φάρος ύψους 70 μέτρων από επιφάνεια θαλάσσης.
Στις 4 Μαΐου του 1946 σημειώθηκε σοβαρότατη εξέγερση των κρατουμένων που εξελίχθηκε σε διήμερη μάχη, η οποία τελικά κατεστάλη από επέμβαση μονάδων του αμερικανικού πολεμικού ναυτικού με αποτέλεσμα 3 κρατούμενοι και 2 φύλακες να χάσουν τη ζωή τους και να τραυματιστούν περισσότερα από 15 άτομα.
Στις 11 Ιουνίου του 1962 από τις εν λόγω φυλακές κατάφεραν να δραπετεύσουν οι Φρανκ Μόρρις, Τζον Άγκλιν και Κλάρενς Άγκλιν που θεωρείται πως ήταν και οι μοναδικοί που κατάφεραν ποτέ να αποδράσουν, στην ιστορία των φυλακών αυτών.
Η ιστορία αυτής της απόδρασης έχει μεταφερθεί και στη κινηματογραφική σκηνή με τον τίτλο «Escape from Alcatraz» (Απόδραση από το Αλκατράζ).
Από τις 21 Μαρτίου του 1963 οι ομοσπονδιακές αυτές φυλακές έπαψαν να λειτουργούν, όχι όμως και ο φάρος.
Chateau d’If Prison, Γαλλία
Το Château d’If στην άρχή ήταν φρούριο, αργότερα όμως μετατράπηκε σε φυλακή. Βρίσκεται στο νησί του If, το μικρότερο νησί του Αρχιπελάγους Frioul, στη Μεσόγειο Θάλασσα, περίπου ένα μίλι από τον κόλπο της Μασσαλίας στη νοτιοανατολική Γαλλία. Είναι διάσημο γιατί φιλοξένησε στα σκοτεινά κελιά του τον περίφημο «Κόμη Μοντεχρήστο» τον πρωταγωνιστή του μυθιστορήματος του Alexandre Duma
Το Château είναι ένα τετράγωνο, τριώροφο κτίριο με μήκος σε κάθε πλευρά 28 μέτρων. Πλαισιώνεται από τρεις πύργους με πολεμίστρες . Το υπόλοιπο του νησιού, που μετρά μόλις 30.000 τετραγωνικά μέτρα, είναι βαριά οχυρωμένο με ψηλά τείχη.
Robben Island, Νότια Αφρική
Αποτελεί ένα από τα Μνημεία Παγκόσμιας Κληρονομιάς της UNESCO, γιατί κατά τη διάρκεια της αποικιοκρατίας αποτέλεσε φυλακή εγκλεισμού και βασανισμού όσων διεκδικούσαν ίση μεταχείριση μεταξύ μαύρων και λευκών. Η λίστα των «φιλοξενουμένων» του Robben Island είναι πολύ μεγάλη και ίσως ο γνωστότερος αυτών είναι ο νομπελίστας Νέλσον Μαντέλα, ο πρώτος νόμιμα εκλεγμένος πρόεδρος της Νότιας Αφρικής, ο οποίος είχε πει πρόσφατα: «Σήμερα, όταν κοιτάζω το Robben Island, το βλέπω πιο πολύ σαν μια γιορτή του αγώνα και σαν σύμβολο των πιο εκλεκτών αρετών του ανθρώπινου πνεύματος παρά σαν ένα μνημείο στυγνής τυραννίας και καταπίεσης του άπαρτχαϊντ.
Μετά το τέλος του άπαρτχαϊντ, η οικονομική κατάσταση στη χώρα ήταν τραγική. Το γεγονός ότι οι έγκλειστοι στο Robben Island δεν είχαν καθαρό ποινικό μητρώο έκανε τη θέση τους ακόμη πιο δύσκολη, οπότε, για να βρεθεί κάποια διέξοδος, τους δόθηκε η ευκαιρία να γίνουν τουριστικοί οδηγοί στο Robben Island. Από τότε, σχεδόν όλοι οι οδηγοί επισκεπτών είναι πρώην τρόφιμοι των φυλακών.
Tuol Sleng Genocide Prison, Καμπότζη
Το μουσείο γενοκτονίας Tuol Sleng είναι ένα μουσείο στη Πνομ Πενχ,την πρωτεύουσα της Καμπότζης. Η περιοχή είναι ένα πρώην γυμνάσιο που χρησιμοποιήθηκε ως η πασίγνωστη φυλακή ασφαλείας 21 (s-21) από το καθεστώς των ερυθρών Χμερ από την άνοδό του στην εξουσία το 1975 έως την πτώση του το 1979. Tuol Sleng Khmer σημαίνει «ο λόφος των δηλητηριωδών δέντρων».
Στο παρελθόν ήταν το γυμνάσιο Tuol Svay , ονομασμένο από έναν βασιλικό πρόγονο του βασιλιά Norodom Sihanouk, τα πέντε κτήρια του συγκροτήματος μετατράπηκαν τον Αυγούστο του 1975, τέσσερις μήνες αφότου κέρδισαν οι ερυθροί Χμερ τον εμφύλιο πόλεμο , σε μια φυλακή και ένα κέντρο ανάκρισης. Οι ερυθροί Χμερ άρχισαν να προσαρμόζουν τη φυλακή στους τρόφιμους: στα κτήρια τοποθετήθηκαν ηλεκτροφόρα οδοντωτά καλώδια, οι τάξεις που μετατράπηκαν στις μικροσκοπικές αίθουσες φυλακών και βασανιστηρίων, και όλα τα παράθυρα καλύφθηκαν με τα σιδερόβεργα και τα καλώδια για να αποτρέψουν τις διαφυγές.
Goree Island, Σενεγάλη
Το Γκορέ ήταν ένα λιμάνι δουλεμπορίου στην ακτή της Δυτικής Αφρικής από το οποίο υπολογίζεται ότι έφυγαν αιχμάλωτοι χιλιάδες άνθρωποι σε πλοία με κυβερνήτες τους Τζον Χόκινς, Φράνσις Ντρέικ και Τζον Νιούτον, οι οποίοι έγιναν αργότερα θρυλικοί χάρη στις ταινίες με θαλασσινούς και πειρατές. Όλοι τους υπήρξαν πρωταγωνιστές σε μια πολυτάραχη ιστορία. Ο Νιούτον, π.χ., έκανε περιουσία στον κόλπο της Γουινέας και έγινε αργότερα ένθερμος υποστηρικτής της κατάργησης της δουλείας: έγραψε ακόμη και ένα βιβλίο στο οποίο ζητούσε συγγνώμη για τις πράξεις του την εποχή που ήταν αδίστακτος έμπορος.
Το δουλεμπόριο ήταν πολύ προσοδοφόρα επιχείρηση για τους Ευρωπαίους. Και όχι μόνο για τους ναυτικούς. Το άσκησαν πολλοί, από πολλές εθνικότητες και επαγγέλματα, για τέσσερις αιώνες: βασιλείς, πολιτικοί και ιεραπόστολοι, ιδιώτες και εταιρείες, άνθρωποι πετυχημένοι και με καλή φήμη που πλούτισαν με το δουλεμπόριο.Σήμερα έχει μετατραπεί σε μουσείο για να χρησιμεύει ως τόπος προσκυνήματος για πολλούς Αφροαμερικανούς, που προσπαθούν να εντοπίσουν τις ρίζες τους.
Elmina Castle, Γκάνα
Οι πύργοι της Ελμίνας και του Κέιπ Κοστ αποτελούν τα πιο σημαντικά αρχιτεκτονικά και ιστορικά ευρωπαϊκά κτίρια στη Δυτική Αφρική. Το κάστρο (ή πύργος) του Αγ. Γεωργίου κτίστηκε το 1482 από τους Πορτογάλους, όταν ανακάλυψαν ότι η περιοχή είναι ορυχείο χρυσού. Γι’ αυτό ονόμασαν την ακτή Α Mina «the Mine». Οι λέξεις El Mina σημαίνουν επίσης στην αραβική γλώσσα το λιμάνι. Για μεγάλο διάστημα οι Πορτογάλοι αντάλλασσαν μέταλλα και μαργαριτάρια με χρυσό και ελαφαντοστούν.
Μεταξύ 1550 και 1580 αλλαγές έγιναν στο εξωτερικό του κάστρου, κάτω από την επιρροή των οχυρών της Αναγέννησης. Οι Γάλλοι κατέλαβαν το κάστρο για λίγους μήνες τον 16ο αιώνα. Το 1596 οι Ολλανδοί άρχισαν τις επιθέσεις εναντίον των Πορτογάλων και μετά από σκληρές μάχες έγιναν κύριοι του κάστρου για δύο αιώνες. Χρειάστηκε όμως να επισκευάσουν τις σοβαρές καταστροφές, που προκάλεσαν οι ίδιοι με τους βομβαρδισμούς.
Το 1652 έχτισαν το οχυρό St. Jago, μερικά μέτρα μακριά, για να προφυλάσσουν το κάστρο του Αγ. Γεωργίου. Οταν το δουλεμπόριο αντικατέστησε το χρυσάφι, οι αποθήκες μετετράπησαν σε φυλακές για τους σκλάβους. Το 1872 οι Ολλανδοί το παρεχώρησαν στους Αγγλους. Το κάστρο του Αγ. Γεωργίου, το οχυρό St. Jago καθώς και το κάστρο Κέιπ Κοστ έχουν ανακηρυχθεί Παγκόσμια Πολιτιστική Κληρονομιά από την UNESCO.
Hanoi Hilton, Ανόι – Βιετνάμ
Το «Χίλτον» του Ανόι ήταν μια φυλακή χτισμένη από τους Γάλλους όταν ακόμα το Βιετνάμ ήταν μέρος της Γαλλικής Ινδοκίνας για να κρατούνται οι Βιετναμέζοι που αψηφούσαν τον Γαλλικό νόμο.
Κατά τη διάρκεια του πολέμου στο Βιετνάμ έγινε τόπος μαρτυρίου για εκατοντάδες αμερικάνους που αιχμαλωτίστηκαν από τις δυνάμεις του Βορείου Βιετνάμ, μεταξύ των οποίων ο γερουσιαστής John McCain αλλά και ο James Stockdale.
Sultanahmet Jail, Κωνσταντινούπολη – Τουρκία
Το Sultanahmet, χτίστηκε ως φυλακή στην Κωνσταντινούπολη της Τουρκίας. Βρίσκεται στην συνοικία Sultanahmet της περιοχής Eminönü. Χτισμένο το 1918/1919, ήταν η πρώτη φυλακή στην πρωτεύουσα της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας. Το κτίριο σχεδιάστηκε σε τουρκικό νεοκλασικό στυλ στην αρχή της περιόδου που ονομάζεται «Πρώτη Εθνική Αρχιτεκτονική». Ήταν χτισμένο δίπλα στο Δικαστικό Μέγαρο, το οποίο κατασκευάστηκε το 1845, αρχικά ως πανεπιστήμιο.
Πρόκειται για ένα τετραώροφο κτίριο με προστατευτικούς πύργους που περικλείουν μια αυλή. Στη φυλακή Sultanahmet συνυπήρχαν χωρίς διακρίσεις άνθρωποι όλων των ηλικιών και φύλλων, ανήλικοι και γυναίκες. Μετά την ίδρυση της φυλακής Sağmalcılar, οι κρατούμενοι μεταφέρθηκαν στη νέα εγκατάσταση και η φυλακή Sultanahmet, εγκαταλείφθηκε στις 25 Ιανουαρίου του 1969. Αργότερα, κατά τη διάρκεια του στρατιωτικού καθεστώτος, το κτίριο εξακολουθούσε να χρησιμοποιείται ως στρατιωτική φυλακή.
Το 1992, μετά από μια μακρά περίοδο εγκατάλειψης το κτίριο μετατράπηκε σε ξενοδοχείο. Η φυλακή Sultanahmet κτίριο μεγάλης σημασίας από άποψη ιστορίας, τέχνης και αρχιτεκτονικής, ανακαινίστηκε και άνοιξε ξανά το 1996 ως πολυτελές ξενοδοχείο του Τορόντο, το οποίο βασίζεται στα Ξενοδοχεία Four Seasons.
Devil’s Island, Γαλλική Γουινέα
Το Νησί διαβόλου (Γαλλικά Ξle du Diable) είναι το μικρότερο νησί των τριών Iles du Salut και βρίσκεται στις ακτές της Γαλλικής Γουιάνας, σε μια περιοχή 14 εκταρίων. Είναι διάσημο για την φυλακή του αλλά και για τη βιαιότητά του. Το έχτισε ο Αυτοκράτορας Napoleon ΙΙΙ και χρησιμοποιήθηκε από την Γαλλία ως φυλακές από το 1852 έως το 1946.
Οι τρόφιμοι ήταν στην αρχή περισσότερο πολιτικοί κρατουμένοι (όπως ο Clιment Duval) αλλά με τον καιρό φιλοξένησε και κλέφτες αλλά και δολοφόνους. Πολλοί από τους 80.000 φυλακισμένους προσπάθησαν να αποδράσουν αλλά χωρίς επιτυχία. Εκτός από βάρκα, η μόνη έξοδος ήταν μέσω μιας αδιαπέραστης ζούγκλας που απέτρεπε καθε σκέψη για απόδραση.
Η φρίκη της φυλακής έγινε γνωστή σε όλο τον κόσμο στα μέσα του 1895 μεσο της δημοσιότητας που περιέβαλε τον Αλφρεντ ΝτρέΪφους. Ο λοχαγός Αλφρεντ ΝτρέΪφους κατηγορήθηκε ότι πουλούσε στρατιωτικά μυστικά στον γερμανό ακόλουθο και συνελήφθη στις 15 Οκτωβρίου 1894.Στις 22 Δεκεμβρίου 1894 καταδικάστηκε σε ισόβια κάθειρξη και εξορίστηκε στο Νησί του Διαβόλου για να εκτίσει την ποινή του.
0 σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Σημείωση: Μόνο ένα μέλος αυτού του ιστολογίου μπορεί να αναρτήσει σχόλιο.