Την περίοδο της ολυμπιακής προετοιμασίας ο Ντένις Οσβαλντ είχε την ισχύ που απολαμβάνει σήμερα ένας εκπρόσωπος της τρόικας. Ως επιθεωρητής της Διεθνούς Ολυμπιακής Επιτροπής απέκτησε λόγο και δικαίωμα ελέγχου των έργων. Σε κάθε επίσκεψη του παραχωρούσε μία συνέντευξη Τύπου κατά την οποία έκανε νάζια και έδειχνε κίτρινες και πράσινες κάρτες. Προηγουμένως έβλεπε τον πρωθυπουργό και τους αρμόδιους υπουργούς. Λογικό. Μία κουβέντα του Οσβαλντ γινόταν ως και δίστηλο στους Times του Λονδίνου και όλοι γνωρίζουμε πως αυτή χώρα υποφέρει όταν τραυματίζεται η εικόνα της προς το εξωτερικό-για το εσωτερικό αδιαφορεί...
Ο Οσβαλντ, λοιπόν, είναι παλαιός κωπηλάτης. Από το 1989 και μετά τυγχάνει και πρόεδρος της Παγκόσμιας Ομοσπονδίας Κωπηλασίας. Αν νομίζετε ότι ο Ντένις ο τρομακτικός θα δεχόταν να παρακολουθήσει το αγώνισμα του στα Γιάννινα κάνετε λάθος. Αυτή τη στιγμή δεν νομίζω πως υπάρχει στέλεχος της κυβέρνησης Σημίτη που μπορεί να διαψεύσει ότι το κωπηλατοδρόμιο των Αγώνων έγινε στο Σχοινιά επειδή, πολύ απλά, ο Οσβαλντ θεώρησε απαράδεκτη τη διεξαγωγή της κωπηλασίας στα όμορφα Ιωάννινα.
Η ιστορία είναι γνωστή, αλλά συνάμα είναι και από εκείνες που δεν μπορείς να πιάσεις ένα μάτσο χαρτιά και να τα κουνήσεις επιδεικτικά κομίζοντας αποδείξεις. Πριν από δέκα χρόνια φτιάξαμε ένα κωπηλατοδρόμιο που ρημάζει. Επίσης αρκετές εγκαταστάσεις, που στο φάκελο της διεκδίκησης αναφέρθηκαν ως λυόμενες, έγιναν με τόσο τσιμέντο, λες και έχτισαν μέσα τη γυναίκα του πρωτομάστορα. Οι πιέσεις της ΔΟΕ και των τοπικών κατασκευαστικών εταιριών, που μέσα από τα media παρουσίαζαν τη χώρα γυμνή και ανέτοιμη, οδήγησαν την κυβέρνηση σε αποφάσεις παράλογες και αυθάδεις προς την τσέπη του φορολογούμενου.
Σημειώστε ότι εκτός από το κωπηλατοδρόμιο, οι αράχνες πιάνουν γωνίες στο κλειστό της Νίκαιας, του Γαλατσίου, στο στάδιο του τάε κβο ντό, στα ποδοσφαιρικά γήπεδα σε Βόλο, Πάτρα, Ηράκλειο, στις εγκαταστάσεις του Ελληνικού. Σίγουρα μου διαφεύγει κάτι, αλλά η εικόνα φωτίζεται μια χαρά. Αυτές τις μέρες η κυβέρνηση συζητάει για αξιοποίηση της ακίνητης περιουσίας του δημοσίου. Πως; Η ίδια κυβέρνηση έχει επιδείξει εξοργιστική ανεπάρκεια στην εκμετάλλευση των ολυμπιακών ακινήτων. Μάλιστα η Αθήνα είναι η μοναδική πόλη στην ολυμπιακή ιστορία (ίσως μαζί με το Μόντρεαλ) που δεν κατάφερε να βγάλει χρήματα από την αξιοποίηση των ακινήτων.
Το Λος Αντζελες έφτασε να πουλήσει κομμάτια του ολυμπιακού σταδίου πέτρα-πέτρα. Η Ατλάντα τα έκανε οικόπεδα, το Σίδνεϊ έδωσε όσα έχτισε σε ιδιώτες και γκρέμισε τα λυόμενα. Φανταστείτε μόνο πώς θα μπορούσε να είναι το ΟΑΚΑ σε ένα πλαίσιο έξυπνης διαχείρισης. Δεν έγινε απολύτως τίποτα. Η χώρα, λοιπόν, που δεν μπορεί να εκμεταλλευτεί σύγχρονες εγκαταστάσεις, θα ψάξει στα μπαούλα της για να βρει σκονισμένους τίτλους ιδιοκτησίας ενός απροσδιόριστου αριθμού ακινήτων. Ακούγεται-και είναι-γελοίο.
Ο Οσβαλντ, λοιπόν, είναι παλαιός κωπηλάτης. Από το 1989 και μετά τυγχάνει και πρόεδρος της Παγκόσμιας Ομοσπονδίας Κωπηλασίας. Αν νομίζετε ότι ο Ντένις ο τρομακτικός θα δεχόταν να παρακολουθήσει το αγώνισμα του στα Γιάννινα κάνετε λάθος. Αυτή τη στιγμή δεν νομίζω πως υπάρχει στέλεχος της κυβέρνησης Σημίτη που μπορεί να διαψεύσει ότι το κωπηλατοδρόμιο των Αγώνων έγινε στο Σχοινιά επειδή, πολύ απλά, ο Οσβαλντ θεώρησε απαράδεκτη τη διεξαγωγή της κωπηλασίας στα όμορφα Ιωάννινα.
Η ιστορία είναι γνωστή, αλλά συνάμα είναι και από εκείνες που δεν μπορείς να πιάσεις ένα μάτσο χαρτιά και να τα κουνήσεις επιδεικτικά κομίζοντας αποδείξεις. Πριν από δέκα χρόνια φτιάξαμε ένα κωπηλατοδρόμιο που ρημάζει. Επίσης αρκετές εγκαταστάσεις, που στο φάκελο της διεκδίκησης αναφέρθηκαν ως λυόμενες, έγιναν με τόσο τσιμέντο, λες και έχτισαν μέσα τη γυναίκα του πρωτομάστορα. Οι πιέσεις της ΔΟΕ και των τοπικών κατασκευαστικών εταιριών, που μέσα από τα media παρουσίαζαν τη χώρα γυμνή και ανέτοιμη, οδήγησαν την κυβέρνηση σε αποφάσεις παράλογες και αυθάδεις προς την τσέπη του φορολογούμενου.
Σημειώστε ότι εκτός από το κωπηλατοδρόμιο, οι αράχνες πιάνουν γωνίες στο κλειστό της Νίκαιας, του Γαλατσίου, στο στάδιο του τάε κβο ντό, στα ποδοσφαιρικά γήπεδα σε Βόλο, Πάτρα, Ηράκλειο, στις εγκαταστάσεις του Ελληνικού. Σίγουρα μου διαφεύγει κάτι, αλλά η εικόνα φωτίζεται μια χαρά. Αυτές τις μέρες η κυβέρνηση συζητάει για αξιοποίηση της ακίνητης περιουσίας του δημοσίου. Πως; Η ίδια κυβέρνηση έχει επιδείξει εξοργιστική ανεπάρκεια στην εκμετάλλευση των ολυμπιακών ακινήτων. Μάλιστα η Αθήνα είναι η μοναδική πόλη στην ολυμπιακή ιστορία (ίσως μαζί με το Μόντρεαλ) που δεν κατάφερε να βγάλει χρήματα από την αξιοποίηση των ακινήτων.
Το Λος Αντζελες έφτασε να πουλήσει κομμάτια του ολυμπιακού σταδίου πέτρα-πέτρα. Η Ατλάντα τα έκανε οικόπεδα, το Σίδνεϊ έδωσε όσα έχτισε σε ιδιώτες και γκρέμισε τα λυόμενα. Φανταστείτε μόνο πώς θα μπορούσε να είναι το ΟΑΚΑ σε ένα πλαίσιο έξυπνης διαχείρισης. Δεν έγινε απολύτως τίποτα. Η χώρα, λοιπόν, που δεν μπορεί να εκμεταλλευτεί σύγχρονες εγκαταστάσεις, θα ψάξει στα μπαούλα της για να βρει σκονισμένους τίτλους ιδιοκτησίας ενός απροσδιόριστου αριθμού ακινήτων. Ακούγεται-και είναι-γελοίο.
protagon
0 σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Σημείωση: Μόνο ένα μέλος αυτού του ιστολογίου μπορεί να αναρτήσει σχόλιο.