«Ιδού, ιδού το τέλος μου» ήταν τα τελευταία λόγια του Φραντς Πέτερ Σούμπερτ (Franz Peter Schubert) στις 19 Νοέμβρη του 1928.
Αν και πέθανε πολύ νέος, 31 ετών, άφησε πίσω του σημαντικό έργο. Η δημιουργικότητα και η παραγωγικότητα του συνθέτη μεταφράζονται στα 600 Λήντερ (lieder, ρομαντικά τραγούδια) που συνέθεσε, καθώς και σε πολλές συμφωνίες, σονάτες, έργα μουσικής δωματίου, θρησκευτικά έργα, μερικές όπερες και πολλά άλλα.
Γεννήθηκε σε προάστιο της Βιέννης στις 31 Ιανουαρίου του 1797...
Αν και πέθανε πολύ νέος, 31 ετών, άφησε πίσω του σημαντικό έργο. Η δημιουργικότητα και η παραγωγικότητα του συνθέτη μεταφράζονται στα 600 Λήντερ (lieder, ρομαντικά τραγούδια) που συνέθεσε, καθώς και σε πολλές συμφωνίες, σονάτες, έργα μουσικής δωματίου, θρησκευτικά έργα, μερικές όπερες και πολλά άλλα.
Γεννήθηκε σε προάστιο της Βιέννης στις 31 Ιανουαρίου του 1797...
Η αναγνώριση
Όσο ζούσε έτυχε περιορισμένης αναγνώρισης, ίσως επειδή την εποχή εκείνη στη Βιέννη «λατρευόταν» ο Μπετόβεν, ίσως επειδή η μικρή αναγνώριση και η φτώχεια ήταν τα κοινά γνωρίσματα των σημαντικών καλλιτεχνών της εποχής. Ωστόσο, ο ποιητής Franz Grillparzer γράφει στο μνημείο του Σούμπερτ: «Η Τέχνη της Μουσικής ενταφίασε εδώ ένα πλούσιο απόκτημα, αλλά ακόμη ωραιότερες προσδοκίες».
Η αναγνώριση ήρθε αργότερα, προς το τέλος του 19ου αιώνα από μουσικολόγους και από τις ερμηνείες και τις ηχογραφήσεις των έργων του. Έως τα μέσα του 20ου αιώνα, η φήμη του εδραιωνόταν κυρίως στο ευφάνταστο, λυρικό και μελωδικό του στυλ, όπως αυτό εκφράζεται στα λήντερ (Lieder) του.
Η ζωή, το έργο και ο θάνατος του συνθέτη
Ο Σούμπερτ γεννήθηκε σε ένα προάστιο της Βιέννης πριν από 204 χρόνια και δεν έφυγε ποτέ από την μουσική πρωτεύουσα της Ευρώπης. Εκεί έμαθε μουσική από τον δάσκαλο πατέρα του και εκεί αργότερα διδάχτηκε σύνθεση από τον ιταλό Αντόνιο Σαλιέρι. Επειδή εκτός από γνώσεις μουσικής διέθετε και καλή φωνή, στην ηλικία των 11, εισήχθη Παιδική Χορωδία του Βασιλικού Παρεκκλησίου. Εκεί διδάχτηκε βιολί και πιάνο, ενώ αργότερα σπούδασε παιδαγωγός στην Ανωτέρα Σχολή.
Σύντομα κατάλαβε ότι η διδασκαλία δεν τον ενδιέφερε καθόλου και αποφάσισε να ασχοληθεί με την σύνθεση. Ζούσε χωρίς πόρους, διδάσκοντας όμως μουσική ενίοτε.
Η ζωή του υπήρξε πολύ σύντομη, ωστόσο κατάφερε να συνθέσει, πέρα από τα 600 λήντερ, 4 λειτουργίες, 4 όπερες, 9 συμφωνίες και τουλάχιστον 20 σονάτες για πιάνο.
Οι δύσκολες συνθήκες της ζωής του επέσπευσαν τον θάνατό του, ιδιαίτερα ύστερα από την εμφάνιση της σύφιλης, θανατηφόρο, τότε, αφροδίσιο νόσημα. Λίγο πριν πεθάνει προσβλήθηκε και από τυφοειδή πυρετό που υπήρξε καταλυτικός για την υγεία του.
Όσο ζούσε έτυχε περιορισμένης αναγνώρισης, ίσως επειδή την εποχή εκείνη στη Βιέννη «λατρευόταν» ο Μπετόβεν, ίσως επειδή η μικρή αναγνώριση και η φτώχεια ήταν τα κοινά γνωρίσματα των σημαντικών καλλιτεχνών της εποχής. Ωστόσο, ο ποιητής Franz Grillparzer γράφει στο μνημείο του Σούμπερτ: «Η Τέχνη της Μουσικής ενταφίασε εδώ ένα πλούσιο απόκτημα, αλλά ακόμη ωραιότερες προσδοκίες».
Η αναγνώριση ήρθε αργότερα, προς το τέλος του 19ου αιώνα από μουσικολόγους και από τις ερμηνείες και τις ηχογραφήσεις των έργων του. Έως τα μέσα του 20ου αιώνα, η φήμη του εδραιωνόταν κυρίως στο ευφάνταστο, λυρικό και μελωδικό του στυλ, όπως αυτό εκφράζεται στα λήντερ (Lieder) του.
Η ζωή, το έργο και ο θάνατος του συνθέτη
Ο Σούμπερτ γεννήθηκε σε ένα προάστιο της Βιέννης πριν από 204 χρόνια και δεν έφυγε ποτέ από την μουσική πρωτεύουσα της Ευρώπης. Εκεί έμαθε μουσική από τον δάσκαλο πατέρα του και εκεί αργότερα διδάχτηκε σύνθεση από τον ιταλό Αντόνιο Σαλιέρι. Επειδή εκτός από γνώσεις μουσικής διέθετε και καλή φωνή, στην ηλικία των 11, εισήχθη Παιδική Χορωδία του Βασιλικού Παρεκκλησίου. Εκεί διδάχτηκε βιολί και πιάνο, ενώ αργότερα σπούδασε παιδαγωγός στην Ανωτέρα Σχολή.
Σύντομα κατάλαβε ότι η διδασκαλία δεν τον ενδιέφερε καθόλου και αποφάσισε να ασχοληθεί με την σύνθεση. Ζούσε χωρίς πόρους, διδάσκοντας όμως μουσική ενίοτε.
Η ζωή του υπήρξε πολύ σύντομη, ωστόσο κατάφερε να συνθέσει, πέρα από τα 600 λήντερ, 4 λειτουργίες, 4 όπερες, 9 συμφωνίες και τουλάχιστον 20 σονάτες για πιάνο.
Οι δύσκολες συνθήκες της ζωής του επέσπευσαν τον θάνατό του, ιδιαίτερα ύστερα από την εμφάνιση της σύφιλης, θανατηφόρο, τότε, αφροδίσιο νόσημα. Λίγο πριν πεθάνει προσβλήθηκε και από τυφοειδή πυρετό που υπήρξε καταλυτικός για την υγεία του.
0 σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Σημείωση: Μόνο ένα μέλος αυτού του ιστολογίου μπορεί να αναρτήσει σχόλιο.