Πριν από την πτώχευση του 1893, το χρέος της χώρας είχε
δεκαπλασιαστεί. Σε διάστημα 18 ετών σχηματίστηκαν 22 κυβερνήσεις. Η
χρεωκοπία, τα golden boys και οι 'μεγαλόψυχοι' δανειστές, 120 χρόνια
πριν
Η τρύπα στο κρατικό ταμείο ήταν πλέον εκτός ελέγχου και η χώρα
ζητούσε νέα δάνεια για να πληρώσει τα παλιά. Στην πραγματικότητα, η
Ελλάδα ήταν ο καλύτερος πελάτης. Δανειζόταν με τεράστια επιτόκια, που
δεν υπήρχαν σε καμία πολιτισμένη αγορά της Ευρώπης. Μέσα σε 15 χρόνια, η
χώρα πήρε εννιά δάνεια. Από τα 640 εκατομμύρια χρυσά γαλλικά φράγκα,
στην Ελλάδα έφτασαν μόλις τα 465 εκατομμύρια.
Οκτώ από αυτά τα δάνεια συνήφθηκαν από τις κυβερνήσεις Τρικούπη, που ονειρευόταν μια Ελλάδα σύγχρονη. Η διαπλοκή ήταν απαραίτητη προϋπόθεση και για να δανειστούμε και για να πτωχεύσουμε.
Στη χρεοκοπία συμμετείχαν κι Έλληνες μεγιστάνες, που έβγαλαν τεράστια κέρδη από την ελληνική δανειοδότηση. Κάποιοι απέκτησαν τότε παρατσούκλι. Ο λαός τους αποκαλούσε χρυσοκάνθαρους, δηλαδή παρασιτικά ερπετά, ντυμένα με χρυσό. Στην ουσία, ήταν οι μεσολαβητές, για να πάρει η Ελλάδα τα δάνεια. Τα golden boys της εποχής. Αυτοί που αμείβονταν υψηλά για να διαχειριστούν τα κονδύλια. Ακολούθησε η έκφραση λιμοκοντόρος. Τα πρώτα έντονα σημάδια της χρεοκοπίας ήρθαν από την Αργεντινή. Η μεγάλη αγγλική τράπεζα ΒΑΝΚS, η οποία είχε επενδύσει στο δημόσιο χρέος της Αργεντινής, πτώχευσε και μαζί της κατέρρευσε και η χώρα. Αυτό έχει ως συνέπεια και οι ομολογίες χωρών σαν την Ελλάδα, να γνωρίσουν πολύ σημαντική πτώση των τιμών τους.
Έπρεπε να βρεθούν χρήματα άμεσα. Η «τρόικα» της εποχής, που κατέφθασε, ήταν οι Αμερικανοί, οι Γερμανοί και οι Γάλλοι, που έστειλαν μια επιτροπή, να ελέγξει τα δημοσιονομικά μας. Επικεφαλής ήταν ο φιλέλληνας Άγγλος διπλωμάτης, Σερ Έντουαρντ Λο. Ο λόρδος συνέταξε ευνοϊκή έκθεση για να βοηθήσει τον Τρικούπη, στην οποία ανέφερε μεταξύ άλλων, ότι δεν ήταν πρόβλημα μισθών, αλλά πόρων. Οι ξένοι αποφάσισαν να μας δανειοδοτήσουν με 3.500.000 στερλίνες. Άλλωστε, η Ελλάδα ήταν η καλύτερη επένδυση για τα λεφτά τους. Οι όροι του δανεισμού ήταν εξευτελιστικοί και οι ξένοι δεν ήθελαν να γίνει η καθιερωμένη συζήτηση κι έγκριση από τη βουλή. Ήξεραν ότι ίσως η αντιπολίτευση του Θεόδωρου Δηλιγιάννη δεν θα το ενέκρινε και απαιτούσαν βασιλικό διάταγμα.
ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΑΚΟΜΗ ΣΤΗ ΜΗΧΑΝΗ ΤΟΥ ΧΡΟΝΟΥ
0 σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Σημείωση: Μόνο ένα μέλος αυτού του ιστολογίου μπορεί να αναρτήσει σχόλιο.