Όντας από τους πλέον ποθητούς τουριστικούς προορισμούς του κόσμου, η σαγήνη που ασκούν στον ταξιδευτή δεν έχει όμοιό της, αν και εδώ δεν θα μιλήσουμε για κρυστάλλινα νερά και λευκές παραλίες.
Θα δούμε αντιθέτως τις ιστορίες εκδίκησης, τους παραφυσικούς θρύλους και τους φόνους που καραδοκούν πίσω από τους κοκοφοίνικες. Αλλά και τα φαντάσματα που στοιχειώνουν τις χρυσές αμμουδιές.
Πάμε λοιπόν ένα ηλεκτρονικό ταξιδάκι στα καταραμένα νησιά της υφηλίου…
Νήσος Γκαϊόλα - Νάπολη, Ιταλία
Δυο βράχοι που συνδέονται με μια γέφυρα και αποτελούσαν άλλοτε το άγιο δισκοπότηρο των κροίσων απαρτίζουν ένα νησί που δεν κάνει τίποτα άλλο από το να σκοτώνει τους ιδιοκτήτες του ή να μαστίζει τις ζωές τους με τρόπο τουλάχιστον τραγικό! Λίγο έξω από τις ακτές της Νάπολης λοιπόν ήταν ένα μέρος που αγάπησαν πολύ οι Ρωμαίοι, φτιάχνοντας ένα ιερό στην Αφροδίτη και μια έπαυλη στον μεγαλύτερο από τους δυο βράχους.
Η βίλα είναι σήμερα εγκαταλειμμένη και η μικρότερη ξέρα γεμάτη με ρωμαϊκά ερείπια, δηλώνοντας με τον πιο αποφασιστικό τρόπο τι έχει λάβει χώρα πάνω τους. Και δεν μιλάμε φυσικά για την εποχή που ο Βιργίλιος δίδασκε τους μαθητές του στην Γκαϊόλα. Ήδη από τις αρχές του 19ου αιώνα κυκλοφορούσαν ιστορίες για έναν ερημίτη που ζούσε εκεί, τον «Μάγο» όπως τον έλεγαν, όταν και χτίστηκε η βίλα που παραμένει σήμερα στο νησί, αλλά και το στενό γεφυράκι που συνδέει τους δυο βράχους.
Και τότε ήταν που θα το χτυπούσε η κατάρα, μια κατάρα από την οποία δεν γλίτωσε κανείς από τους διαδοχικούς ιδιοκτήτες της Γκαϊόλα! Στη δεκαετία του 1920, το νησί ανήκε στον ελβετό βαθύπλουτο Χανς Μπράουν. Ο οποίος μέσα σε σύντομο χρονικό διάστημα θα βρισκόταν δολοφονημένος στην εν λόγω βίλα και τυλιγμένος μέσα σε ένα χαλί. Η σύζυγός του δεν άντεξε την απώλεια και πνίγηκε στα μανιασμένα νερά που κυκλώνουν το νησάκι.
Ο επόμενος ιδιοκτήτης ήταν ο Γερμανός Ότο Γκρούνμπακ, ο οποίος είπε να περάσει τις καλοκαιρινές του διακοπές στη νέα του βίλα όταν θα τον έβρισκε εκεί μια ανακοπή καρδιάς. Όσο για τον επόμενο κροίσο που το αγόρασε, τον Μορίς-Ιβ Σαντόζ, αυτός δεν θα πέθαινε πάνω στην Γκαϊόλα, αλλά στο ελβετικό άσυλο φρενοβλαβών που μεταφέρθηκε άρον-άρον ο φαρμακοβιομήχανος, όπου θα αυτοκτονούσε.
Ο επόμενος ένοικος της βίλας θα γλίτωνε τουλάχιστον τη ζωή του. Ο γερμανός καπιταλιστής και βαρόνος Καρλ Πάουλ Λάνγκχαϊμ θα έβλεπε την περιουσία του να στερεύει μαγικά και να τον χτυπά η οικονομική και προσωπική καταστροφή. Χρόνια αργότερα, ο ιταλός κροίσος και αφεντικό της Fiat, Τζιάνι Ανιέλι, θα δοκίμαζε κι αυτός την τύχη του με την Γκαϊόλα, πιστεύοντας ότι όλα αυτά περί στοιχειωμένου νησιού ήταν απλές δεισιδαιμονίες.
Όταν υπογράφηκαν ωστόσο οι νέοι τίτλοι ιδιοκτησίας, ο μοναχογιός του αυτοκτόνησε, αφήνοντάς τον τόσο χωρίς παιδί όσο και χωρίς διάδοχο. Ο Τζιάνι προόριζε τώρα τον ανιψιό του να αναλάβει την οικονομική του αυτοκρατορία, μόνο που ο Ουμπέρτο θα χτυπιόταν από μια σπάνιας μορφής καρκίνου και θα πέθαινε πριν κλείσει το 33ο έτος της ηλικίας του.
Σειρά είχε μετά ο σπαγκοραμμένος κροίσος Ζαν Πολ Γκετί, ο οποίος απέκτησε την Γκαϊόλα μερικές στιγμές πριν απαγάγουν τον εγγονό του! Και του στείλουν πακέτο το κομμένο του αυτί. Ο τελευταίος που είπε να δαμάσει τη νήσο ήταν ο Τζιανπασκουάλε Γκραπόνε, ο οποίος θα κατέληγε στη φυλακή όταν ο ασφαλιστικός κολοσσός του κατέρρευσε μυστηριωδώς.
Όπως είναι φυσικό, η βίλα της Νήσου Γκαϊόλα είναι σήμερα ακατοίκητη και μετατρέπεται καθημερινά σε ερείπιο, καθώς κανείς δεν είναι διατεθειμένος να ξαναδοκιμάσει…
Ατόλη Παλμύρα - Χαβάη, ΗΠΑ
Κάπου 1.000 μίλια νότια της Χαβάης υπάρχει μια ακατοίκητη πια συστάδα νησιών που ανήκουν διοικητικά στις ΗΠΑ (Απομακρυσμένες Νησίδες των Ηνωμένων Πολιτειών), αν και το ιδιοκτησιακό καθεστώς τους παραμένει εντελώς ιδιαίτερο στον κόσμο, καθώς δεν υπόκεινται ουσιαστικά στο αμερικανικό Σύνταγμα αλλά η τύχη τους αφήνεται στη διακριτική ευχέρεια του εκάστοτε προέδρου.
Ίσως γιατί οι ΗΠΑ δεν τη θέλουν ουσιαστικά την Παλμύρα, καθώς στις παρθένες παραλίες της έχουν συμβεί ουκ ολίγοι φόνοι. Κανείς δεν ήταν βέβαια πιο φρικαλέος από τη δολοφονία που έλαβε χώρα στις 30 Αυγούστου 1974, όταν ένα ζευγάρι, οι Γκράχαμ, αποφάσισαν περάσουν το βράδυ τους με ένα άλλο ζευγάρι που συνάντησαν εκεί, τον πρώην κατάδικο Μπακ Γουόλκερ και τη σύντροφό του, τους οποίους προσκάλεσαν στο σκάφος τους για βραδινό.
Οι Γουόκερ εξαφανίστηκαν από προσώπου γης έπειτα από κείνο το βράδυ και όλοι υπέθεσαν πως κάποιο ατύχημα τους είχε συμβεί. Χρόνια αργότερα (1981), το κρανίο της Έλεανορ Γκράχαμ ξεβράστηκε στην ακτή και οι έρευνες εντόπισαν το υπόλοιπο σώμα της σε ένα κιβώτιο. Το πτώμα του άντρα της δεν βρέθηκε ποτέ, το 1985 όμως ο Γουόλκερ κρίθηκε ένοχος για τον φόνο του ατυχούς ζεύγους και την ανατριχιαστική κακοποίηση της συζύγου.
Στη δίκη μάλιστα μίλησαν πολλοί και διάφοροι και είπαν πως το φρικιαστικό φονικό ακολουθούσε κατά πόδας την κατάρα του νησιού, μια κατάρα που υπάρχει ήδη από τον Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο και τα τόσα χαμένα αεροπλάνα και καράβια στην περιοχή. Οι ταξιδιώτες του Ειρηνικού και οι ναυτικοί μιλούσαν εξάλλου εδώ και χρόνια για την «κατάρα της Παλμύρας».
Στη δίκη μάλιστα του 1985 ένας αξιοσέβαστος γεωλόγος που γνωρίζει καλά την ατόλη, ο Νόρμαν Σάντερς, δεν μάσησε τα λόγια του: «Η Παλμύρα είναι ένα από τα τελευταία ακατοίκητα νησιά του Ειρηνικού. Το νησί είναι ένα ιδιαιτέρως απειλητικό μέρος. Είναι ένα εχθρικό μέρος»…
Νήσος Λανγκάουι - Μαλαισία
διαβάστε την συνέχεια εδώ:newsbeast.gr
0 σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Σημείωση: Μόνο ένα μέλος αυτού του ιστολογίου μπορεί να αναρτήσει σχόλιο.