Ο θλιμμένος παίκτης που με 50 δρχ κέρδισε 60 εκατομμύρια. Ο Καζαντζίδης και οι πολιτικοί καυγάδες (Pics)
Από τη Μηχανή του Χρόνου:
Τον Ιούνιο του 1961 πραγματοποιήθηκαν τα εγκαίνια του ξενοδοχείου της Πάρνηθας. Παρόντες ήταν ο πρωθυπουργός Κωνσταντίνος Καραμανλής, ο υπουργός Προεδρίας Κωνσταντίνος Τσάτσος, ο αρχηγός της αντιπολίτευσης Σοφοκλής Βενιζέλος, ξένοι δημοσιογράφοι και ηθοποιοί από το εξωτερικό όπως ο Κουρτ Γιούργκενς, ο Αμαντέο Νατσάρι και ο Μισελίν Πρελ.
Τον Ιούνιο του 1961 πραγματοποιήθηκαν τα εγκαίνια του ξενοδοχείου της Πάρνηθας. Παρόντες ήταν ο πρωθυπουργός Κωνσταντίνος Καραμανλής, ο υπουργός Προεδρίας Κωνσταντίνος Τσάτσος, ο αρχηγός της αντιπολίτευσης Σοφοκλής Βενιζέλος, ξένοι δημοσιογράφοι και ηθοποιοί από το εξωτερικό όπως ο Κουρτ Γιούργκενς, ο Αμαντέο Νατσάρι και ο Μισελίν Πρελ.
Η αριστερά έκανε λόγο για το «το παλάτι που έχτισε ο Καραμανλής με το αίμα του λαού»και η κυβέρνηση υπερασπίστηκε το όραμά της για «μια Ελλάδα που βλέπει και την ανάπτυξη μέσω των υψηλών πορτοφολιών». Μετά την κατασκευή του ξενοδοχείου, το Νομαρχιακό Ταμείο Αττικής αποφάσισε την κατασκευή σύγχρονου δρόμου από την Αθήνα για την Πάρνηθα, ώστε να εξυπηρετούνται όσοι θα «ανέβαιναν στο βουνό». Καθημερινά τα λεωφορεία ξεκινούσαν στις 12 το μεσημέρι και στις 6 το απόγευμα από το ξενοδοχείο«Μεγάλη Βρετάνια», για να μεταφέρουν τους εκδρομείς και η διοίκηση του ξενοδοχείου προχώρησε σε οικογενειακές εκπτώσεις προκειμένου να προσελκύσει την «καλή» αθηναϊκή κοινωνία.
Το ξενοδοχείο παραχωρήθηκε στον Κύπριο επιχειρηματία Φρίξο Δημητρίου και το 1971 το πρώτο καζίνο της Αττικής ήταν γεγονός. Στα εγκαίνια του παραβρέθηκαν 2.000 καλεσμένοι και η κοσμική Αθήνα είχε βρει το καινούργιο της στέκι. Το καζίνο κατάφερε να προσελκύσει τους Αθηναίους και όχι μόνο και το ξενοδοχείο έκλεισε έπειτα από τρία χρόνια. Οι Αθηναίοι ανέβαιναν «στο βουνό» για να διασκεδάσουν παίζοντας ρουλέτα, φρουτάκια και μπλακ τζακ.
Η «απαγόρευση» της εισόδου
Δεν είχαν όλοι το δικαίωμα να παίξουν στο καζίνο της Πάρνηθας. Η είσοδος απαγορευόταν στους δημοσίους υπαλλήλους και σε όσους είχαν χαμηλή φορολογική δήλωση. Οι πελάτες έπρεπε να είναι καλοντυμένοι και ευπρεπείς, γι’αυτό όσοι είχαν αποκτήσει κάρτα μέλους του καζίνου θεωρείτο ότι ανήκαν στην υψηλή κοινωνία, δηλαδή στους εύπορους. Χαρακτηριστικά, ο κρουπιέρης Δημήτρης Δηλιγιάννης είχε αναφέρει στη Μηχανή του Χρόνου ότι οι μάρκες του καζίνου ήταν πιο ισχυρές και από το νόμισμα και κάποιοι τις χρησιμοποιούσαν ακόμη και για καθημερινές συναλλαγές. Στα πρωτοχρονιάτικα ρεβεγιόν οι Αθηναίοι φορούσαν τα καλά τους και περνούσαν όλο το βράδυ στο καζίνο.Ο τύπος που ήρθε με ψίχουλα και κέρδισε 60 εκατομμύρια
Ο κρουπιέρης Δηλιγιάννης θυμόταν χαρακτηριστικά έναν πελάτη που είχε παίξει στο καζίνο, τις γιορτινές ημέρες, ελάχιστα χρήματα και είχε κερδίσει 60.000.000 δραχμές. Βρισκόταν σε άσχημη ψυχολογική κατάσταση, εξαιτίας κάποιου οικογενειακού θέματος και ξεκίνησε να παίζει μπλακ τζακ με μάρκες 50 δραχμών, η οποία ήταν η χαμηλότερη μάρκα που υπήρχε.Μόλις τελείωσαν όλα τα λεφτά που είχε κερδίσει, έφυγε. Στην ουσία δεν είχε χάσει τίποτα, καθώς είχε έρθει με ελάχιστα χρήματα. Απλά αγνόησε τον κανόνα που όλοι γνώριζαν και οι περισσότεροι περιφρονούσαν. Σταμάτα όσο κερδίζεις.
Η Πάρνηθα λόγω της απόστασης και των περιορισμών δεν προσέλκυσε μαζικά τον κόσμο. Σταδιακά αναπτύχθηκε και η ιδέα του υγιούς τζόγου και της ελεγχόμενης διασκέδασης. «Παίξε όσα αντέχεις να χάσεις και όχι όσα έχεις». Κάτι που ισχύει ακόμη, πολύ περισσότερο σήμερα που ο καθένας μπορεί να ποντάρει ή να παίξει στοιχήματα από το κομπιούτερ του.
0 σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Σημείωση: Μόνο ένα μέλος αυτού του ιστολογίου μπορεί να αναρτήσει σχόλιο.