Γράφει ο Γιώργος Ανεστόπουλος
«Σε μια μέρα θα αδειάσει η Αθήνα και όλοι θα σκοτώνονται στα χωράφια για μια πατάτα»...
Έλεγε σε ομιλία του ο μακαριστός μητροπολίτης Φλωρίνης Αυγουστίνος Καντιώτης τονίζοντας έμμεσα ένα από τα κυριότερα προβλήματα στην διαβίωση του αστικού πληθυσμού εν καιρώ πολέμου: την τραγική έλλειψη τροφής.
Δεκάδες χιλιάδες άνθρωποι πέθαναν από πείνα στην Αθήνα κατά την γερμανική κατοχή το ‘40.
Την ίδια ώρα που στην επαρχία μπορούσαν να επιβιώσουν πότε με λίγα άγρια χόρτα απ’ το βουνό, άντε και με λίγο ψάρεμα ή κυνήγι, κάποια κρυφή μικρή καλλιέργεια, δυό τρία ζώα για γάλα ή αυγά...και τις ανάλογες ανταλλαγές, συνδυασμούς και πράξεις αλληλοστήριξης που πάντα υπάρχουν στις μικρές κοινότητες...
Τουτέστιν, η διαφορά της πόλης με την ύπαιθρο είναι πως στην δεύτερη, όλο και κάποια πηγή τροφής υπάρχει για τον επαρχιακό πληθυσμό.
Αλιεία, κυνήγι, άγρια χλωρίδα, κτηνοτροφία, καλλιέργειες.
Η πόλη, ανέκαθεν περίμενε την τροφοδοσία της σε τρόφιμα από την αγροτοκτηνοτροφική ύπαιθρο.
Σ’ αυτήν βασίζονταν με αποτέλεσμα να εφησυχάζεται και να μην αναπτύσσει αυτόνομες δικές της «εναλλακτικές πηγές τροφοδοσίας της».
Και στην πόλη όμως μπορούν να υπάρξουν εναλλακτικές πηγές τροφής.
η συνέχεια του άρθρου εδώ:aegeanhawk.blogspot.gr
0 σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Σημείωση: Μόνο ένα μέλος αυτού του ιστολογίου μπορεί να αναρτήσει σχόλιο.