«Κατά την νυχτερινή μου βάρδια στο διανυκτερεύων φαρμακείο στο οποίο εργάζομαι, υπήρχαν την συγκεκριμένη στιγμή τρεις πελάτες που περίμεναν να τους εξυπηρετήσω. Ένα ατημέλητο, αλλά καθαρό ζευγάρι και ένας ακόμη κύριος.
Η γυναίκα από το νεαρό ζευγάρι ήταν σε κατάσταση πολύ προχωρημένης εγκυμοσύνης και ο σύντροφος της χάζευε τα διάφορα βρεφικά καπελάκια που έχουμε στο κατάστημα μας και τα τοποθετούσε μπροστά από την φουσκωμένη της κοιλιά προσπαθώντας να φανταστεί πως θα έμοιαζε το μωρό τους φορώντας τα.
Αμέσως μετά όμως, μόλις κοίταζε τις τιμές τους στην ετικέτα, τα έβαζε πάλι στην θέση τους λυπημένος. Έπειτα το ζευγάρι πήρε ένα κουτί από το πιο φτηνά παυσίπονα που έχουμε και κατευθύνθηκε προς το ταμείο.
«Με συγχωρείτε, αλλά είναι εύκολο να ρωτήσετε τον φαρμακοποιό εάν είναι ασφαλές για μένα να πάρω αυτά τα παυσίπονα;» με ρώτησε η κοπέλα.
«Φυσικά», της απάντησα.
Όση ώρα περιμέναμε να έρθει ο φαρμακοποιός, το ζευγάρι μου έλεγε πως περιμένουν από μέρα σε μέρα να έρθει στον κόσμο η κόρη τους. Σε λίγα λεπτά ο φαρμακοποιός, που πρόσεξα ότι παρακολουθούσε και αυτός συνεχώς τις κινήσεις του ζευγαριού, ήρθε προς το μέρος μας.
«Τα παυσίπονα αυτά μπορείτε να τα πάρετε με ασφάλεια, αλλά μου επιτρέπετε να σας ρωτήσω για ποιον λόγο τα χρειάζεστε;» ρώτησε την κοπέλα ο φαρμακοποιός.
«Έχω τρομερό βήχα που κάνει τους πόνους που έχω στην πλάτη μου ακόμη χειρότερους. Μου είναι πολύ δύσκολο να κοιμηθώ», του απάντησε εκείνη.
Όσο ο φαρμακοποιός της πρότεινε μερικά αντιβηχικά τα οποία ήταν ασφαλή για την κοπέλα, ο σύντροφος της κουνούσε με απελπισία το κεφάλι του και φαίνονταν καθαρά ότι τα μάτια του είχαν βουρκώσει.
«Συγχωρέστε με, αλλά έχασα την δουλειά μου πρόσφατα και δεν έχουμε χρήματα για να αγοράσουμε κάποιο από αυτά τα παυσίπονα που μας προτείνετε», διέκοψε τον φαρμακοποιό με ξεψυχισμένη φωνή.
«Μην ανησυχείτε δεν υπάρχει πρόβλημα. Αυτή η συσκευασία έτσι και αλλιώς είναι κατεστραμμένη οπότε δεν μπορώ να σας τη δώσω. Δώστε μου λίγο χρόνο και μαζί με τον βοηθό μου θα κοιτάξουμε στην αποθήκη για να βρούμε κάτι παρόμοιο», του είπε ο φαρμακοποιός και μου έκανε νόημα να τον ακολουθήσω.
Με πήρε μαζί του στην αποθήκη και μαζί ετοιμάσαμε μια μικρή κούτα στην οποία βάλαμε τρία διαφορετικά επώνυμα παυσίπονα, τέσσερα από τα πιο γνωστά αντιβηχικά σιρόπια, έμπλαστρα για την πλάτη της, βιταμίνες, πάνες για νεογέννητα και μερικά από τα καπελάκια που το ζευγάρι λίγη ώρα πριν χάζευε.
Μου έδωσε την κούτα και με έστειλε στο μπροστινό μέρος του καταστήματος για να τους τα δώσω. Μόλις τους την έδωσα και αντίκρισαν το περιεχόμενο του και οι δυο ξέσπασαν σε κλάματα και με ευχαριστούσαν ξανά και ξανά.
Την στιγμή που ετοιμάζονταν να βγουν από την πόρτα, τους σταμάτησε η φωνή του άλλου πελάτη που περίμενε υπομονετικά τη σειρά του.
«Συγνώμη, αλλά ήταν αδύνατον να μην αντιληφθώ όλα αυτά που συνέβησαν. Με συγχωρείτε άλλα αν δεν άκουσα λάθος, είπατε μόλις ότι χάσατε την δουλειά σας ως υπεύθυνος λογισμικού σε μια εταιρεία».
«Ναι καλά ακούσατε. Ήμουν υπεύθυνος λογισμικού σε μια εταιρεία ανάπτυξης λογισμικού», του απάντησε ο σύζυγος της νεαρής γυναίκας.
Ο άγνωστος άντρας χαμογέλασε πλατιά και του είπε: «Είμαι ιδιοκτήτης μιας εταιρείας πληροφορικής και χρειάζομαι έναν καινούριο υπεύθυνο λογισμικού. Αν ενδιαφέρεστε μπορείτε να ξεκινήσετε να εργάζεστε από αύριο».
Η υπόλοιπη νύχτα πέρασε με πολλά δάκρυα συγκίνησης από όλους μας. Μια εβδομάδα αργότερα, έμαθα ότι η νεαρή γυναίκα έφερε στον κόσμο ένα πανέμορφο κοριτσάκι και μερικές μέρες μετά ήρθε στο φαρμακείο με τον άντρα της για να μας φέρει ένα μεγάλο καλάθι γεμάτο νόστιμα κουλουράκια.
Εκείνη η νύχτα ήταν η καλύτερη νύχτα που πέρασα ποτέ μου στην δουλειά.»
[via]
0 σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Σημείωση: Μόνο ένα μέλος αυτού του ιστολογίου μπορεί να αναρτήσει σχόλιο.