Η συνεισφορά του Μερκάτορ στον κλάδο της χαρτογραφίας
είναι σπουδαία, ενώ έχει χαρακτηριστεί ως ο θεμελιωτής της μοντέρνας
χαρτογραφίας.
Το πιο σημαντικό του έργο είναι ο παγκόσμιος χάρτης του 1569, στον οποίο απεικονίζονται πορείες ναυσιπλοΐας. Τον χάρτη τον δημιούργησε με δική του πρωτότυπη μέθοδο, η οποία έγινε γνωστή ως «μερκατορική προβολή».
Ο πρώτος δικής του κατασκευής χάρτης υπήρξε ένας της Παλαιστίνης (1537),
τον οποίο ακολούθησε ένας παγκόσμιος χάρτης (1538),
καθώς και ένας της Επαρχίας της Φλάνδρας (1540).
Κατά τη διάρκεια της περιόδου αυτής εξασκήθηκε στη χρήση των πλάγιων («ιταλικών») γραμματοσειρών, καθώς τα στοιχεία τους ήταν καταλληλότερα για χρήση στη χαρτογραφία. Παραπροϊόν, τρόπον τινά, αυτής της ενασχόλησης ήταν η έκδοση ενός εγχειριδίου για τη χρήση πλάγιων γραμματοσειρών, το πρώτο του είδους του στη βόρεια Ευρώπη.
Ο Μερκάτορ δίδαξε μαθηματικά στο ακαδημαϊκό κολλέγιο της πόλης Ντούισμπουργκ, ενώ το 1564 -έχοντας πια μια πλειάδα χαρτών στο ενεργητικό του- διορίστηκε αυλικός κοσμογράφος, υπό τον Γουλιέλμο, Δούκα του Γιούλιχ-Κλεβ-Μπεργκ.
Το 1569 ο Μερκάτορ επινόησε μια νέα οπτική χαρτογραφικής απεικόνισης, η οποία περιελάμβανε παράλληλες γραμμές για το γεωγραφικό μήκος και πλάτος, στοιχείο που διευκολύνει την απεικόνιση ναυσιπλοϊκών γραμμών ως ευθείες αντί καμπύλες.
Επίσης εισήγαγε τη λέξη «Άτλας» στην επιστήμη της χαρτογραφίας, η οποία πλέον σηματοδότησε τη συλλογή διαφόρων χαρτών.
Ο πρώτος τέτοιος άτλας με τίτλο Theatrum Orbis Terrarum ήταν στην πραγματικότητα ένα συμπίλημα του Αβραάμ Ορτέλιους (Φλαμανδός χαρτογράφος και γεωγράφος), κατόπιν παρότρυνσης του Μερκάτορ, ο οποίος κατασκέυασε έναν δικό του σε πέντε τεύχη. Tο πρώτο εξεδόθη το 1578 και αποτελείτο από διορθωμένες εκδοχές των χαρτών του Πτολεμαίου, αλλά και την εισαγωγή ορισμένων νέων λαθών.
Τα επόμενα χρόνια προστέθηκαν και άλλοι χάρτες της Γαλλίας, της Γερμανίας και των Κάτω Χωρών, ενώ αργότερα συμπεριλήφθηκαν τα Βαλκάνια και η Ελλάδα.
Μετά τον θάνατο του Μερκάτορ το 1595, ο γιος του -Ρούμολντ- συνέχισε το έργο του πατέρα του με την προσθήκη όλο και περισσότερων γεωγραφικών περιοχών.
Οι υδρόγειες σφαίρες του, - την τέχνη των οποίων έμαθε πλάι στον Φρίσιους- υπήρξαν κατασκευές τελευταίας τεχνολογίας στην εποχή τους.
Σήμερα σώζονται 22 τέτοια κομμάτια, συμπεριλαμβανομένων και των ουράνιων θόλων τους.
Το πιο σημαντικό του έργο είναι ο παγκόσμιος χάρτης του 1569, στον οποίο απεικονίζονται πορείες ναυσιπλοΐας. Τον χάρτη τον δημιούργησε με δική του πρωτότυπη μέθοδο, η οποία έγινε γνωστή ως «μερκατορική προβολή».
Ο πρώτος δικής του κατασκευής χάρτης υπήρξε ένας της Παλαιστίνης (1537),
τον οποίο ακολούθησε ένας παγκόσμιος χάρτης (1538),
καθώς και ένας της Επαρχίας της Φλάνδρας (1540).
Κατά τη διάρκεια της περιόδου αυτής εξασκήθηκε στη χρήση των πλάγιων («ιταλικών») γραμματοσειρών, καθώς τα στοιχεία τους ήταν καταλληλότερα για χρήση στη χαρτογραφία. Παραπροϊόν, τρόπον τινά, αυτής της ενασχόλησης ήταν η έκδοση ενός εγχειριδίου για τη χρήση πλάγιων γραμματοσειρών, το πρώτο του είδους του στη βόρεια Ευρώπη.
Ο Μερκάτορ δίδαξε μαθηματικά στο ακαδημαϊκό κολλέγιο της πόλης Ντούισμπουργκ, ενώ το 1564 -έχοντας πια μια πλειάδα χαρτών στο ενεργητικό του- διορίστηκε αυλικός κοσμογράφος, υπό τον Γουλιέλμο, Δούκα του Γιούλιχ-Κλεβ-Μπεργκ.
Το 1569 ο Μερκάτορ επινόησε μια νέα οπτική χαρτογραφικής απεικόνισης, η οποία περιελάμβανε παράλληλες γραμμές για το γεωγραφικό μήκος και πλάτος, στοιχείο που διευκολύνει την απεικόνιση ναυσιπλοϊκών γραμμών ως ευθείες αντί καμπύλες.
Επίσης εισήγαγε τη λέξη «Άτλας» στην επιστήμη της χαρτογραφίας, η οποία πλέον σηματοδότησε τη συλλογή διαφόρων χαρτών.
Ο πρώτος τέτοιος άτλας με τίτλο Theatrum Orbis Terrarum ήταν στην πραγματικότητα ένα συμπίλημα του Αβραάμ Ορτέλιους (Φλαμανδός χαρτογράφος και γεωγράφος), κατόπιν παρότρυνσης του Μερκάτορ, ο οποίος κατασκέυασε έναν δικό του σε πέντε τεύχη. Tο πρώτο εξεδόθη το 1578 και αποτελείτο από διορθωμένες εκδοχές των χαρτών του Πτολεμαίου, αλλά και την εισαγωγή ορισμένων νέων λαθών.
Τα επόμενα χρόνια προστέθηκαν και άλλοι χάρτες της Γαλλίας, της Γερμανίας και των Κάτω Χωρών, ενώ αργότερα συμπεριλήφθηκαν τα Βαλκάνια και η Ελλάδα.
Μετά τον θάνατο του Μερκάτορ το 1595, ο γιος του -Ρούμολντ- συνέχισε το έργο του πατέρα του με την προσθήκη όλο και περισσότερων γεωγραφικών περιοχών.
Οι υδρόγειες σφαίρες του, - την τέχνη των οποίων έμαθε πλάι στον Φρίσιους- υπήρξαν κατασκευές τελευταίας τεχνολογίας στην εποχή τους.
Σήμερα σώζονται 22 τέτοια κομμάτια, συμπεριλαμβανομένων και των ουράνιων θόλων τους.
0 σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Σημείωση: Μόνο ένα μέλος αυτού του ιστολογίου μπορεί να αναρτήσει σχόλιο.