Mία εικόνα χίλιες λέξεις: "Βόλτα" στην βομβαρδισμένη Βηρυτό

Η ιστορία πίσω από την βραβευμένη ως World Press Photo of the Year του 2006 ή αλλιώς πως μία εικόνα μπορεί να σε εξαπατήσει

Δεκαπενταύγουστος του 2006 στον κεντρικό δρόμο, της Χάρετ Χρέικ, της συνοικίας στην Νότια Βηρυτό που μαζί με άλλες περιοχές του Λιβάνου εδώ και πέντε εβδομάδες έχουν γίνει στόχος των ισραηλινών δυνάμεων που θεωρούν ότι σε αυτές κρύβονται άνδρες της Χεζμπολάχ. Ένα πορτοκαλί Mini με μία νεανική παρέα που διασχίζει τον δρόμο γίνεται «στόχος» του φωτογράφου Σπένσερ Πλατ και μας χαρίζει μία εντυπωσιακή φωτογραφία που θέλεις να την μελετήσεις πόντο – πόντο και στον ίδιο το κορυφαίο βραβείο φωτοειδησιογραφίας το World Press Photo of the Year 2006.

Σίγουρα αυτό που εκτίμησε η επιτροπή είναι η δυναμική της μέσα από την αντίθεση. Είναι σαν έχεις ενώσει δύο φωτογραφίες σε μία. Αυτή της ισοπεδωμένης Βηρυτού με αυτή μίας νεανικής διαφήμισης. Σαν μία παρέα πλουσιόπαιδων να βγαίνει να πιει τον καφέ της και αναγκαστικά να πρέπει να περάσει από ένα «ατύχημα» και κοντοστέκεται λίγο για να δει τι ακριβώς έχει συμβεί.

O ίδιος ο Σπένσερ Πλατ ανέφερε σε δημοσιογράφους μετά από την βράβευση του που έφερε ξανά στο προσκήνιο την φωτογραφία ότι όταν είδε το πορτοκαλί Mini τράβηξε 4 – 5 λήξεις αλλά τελικά επέλεξε να στείλει μόνο μία. «Μου άρεσε γιατί έδειχνε μία άλλη όψη, την υπέροχη πλευρά της Βηρυτού» λέει ο Πλατ από το σπίτι του στην Νέα Υόρκη. «Είναι σημαντικό να δείχνουμε τα “κλισέ“, όπως τους πρόσφυγες γιατί αυτή είναι ότι πραγματικά συμβαίνει. Αλλά αυτή η φωτογραφία είναι “πολύ“ Βηρυτός. Είναι αυτή η αντίθεση που κάνει τον Λίβανο ένα συναρπαστικό μέρος. Ποτέ όμως δεν σκέφτηκα ότι αυτή είναι η Φωτογραφία». Για την ιστορία να αναφέρουμε από τους συγκεκριμένους βομβαρδισμούς του ισραηλινού στρατού, σύμφωνα με την κυβέρνηση του Λιβάνου καταστράφηκαν 15.000 σπίτια και 900 καταστήματα, εργαστήρια και εργοστάσια. Την ίδια τύχη είχαν περίπου 630 δρόμου και 78 γέφυρες.
Πάμε όμως να δούμε πια είναι η αλήθεια πίσω από την φωτογραφία.
Ηδη από την προηγούμενη που έχει τεθεί σε ισχύ η κατάπαυση πυρός οι κάτοικοι άρχισαν να επιστρέφουν από καταφύγια και πιο ασφαλείς περιοχές που βρίσκονταν πίσω στα σπίτια τους.
Ο Τζεντ Μαρούν – 22 χρονών τότε- μαζί με τις αδελφές του Μπισάν (29) και Ταμάρα δεν αισθάνονται ακριβώς τόσο εντυπωσιακοί όπως τουλάχιστον έχουν αποτυπωθεί στην φωτογραφία του Πλατ. Χριστιανοί στο θρήσκευμα κατοικούσαν στον θύλακα της Νταχίγιε που κάποτε ήταν μία χριστιανική γειτονία. Κατά την περίοδο των βομβαρδισμών κατέφυγαν στο Plaza Hotel στο σουνιτικό τμήμα της πόλης. Εκεί γνωρίστηκαν με την μουσουλμάνα Νούρ Νάσερ και την χριστιανή Λίλιαν Νακούζι όπου εργαζόταν ως σερβιτόρα στο ξενοδοχείο. Ναι καλά καταλάβατε πρόκειται για την νεανική παρέα που βρίσκεται στο Mini.

To αυτοκίνητο τους το παραχώρησε η φίλη του Τζεντ όταν τα αδέλφια με τις φίλες τους ήθελαν να δουν την κατάσταση που βρίσκονταν τα σπίτια τους μετά τον βομβαρδισμό. Οι δημοσιογράφοι τους εντόπισαν μετά την βράβευση της φωτογραφίας για να μάθουν τι ακριβώς είχε συμβεί. Ο Τζεντ ο οποίος οδηγούσε το αυτοκίνητο εκείνη την ημέρα παραδέχεται ότι έκανε δεύτερες σκέψεις για το άνοιγμα της οροφής: «Φοβήθηκα ότι θα δίναμε την λάθος εντύπωση στον κόσμο. Ήταν όμως μία ζεστή ημέρα (σ.σ. 15 Αυγούστου). Ήμασταν πέντε άνθρωποι σε ένα μικρό αυτοκίνητο και όλοι ήθελαν να έχουν σαφή εικόνα του τι είχε συμβεί στην γειτονία. Ποτέ δεν είδα τον φωτογράφο. Το πρώτο που άκουσα ήταν ότι δημοσιεύθηκε στο Paris Match τον Σεπτέμβριο. Δεν ήταν η φωτογραφία που με ενόχλησε όσο η λεζάντα που γράφοντας σε διάφορα σημεία του κόσμου:“πλούσιοι χριστιανοί κάνουν τουρισμό πολέμου στα ρημαγμένα προάστια της Βηρυτού“». «Ρίξτε μια καλύτερη ματιά στην φωτογραφία» λέει η Μπισάν Μαρούν, τραπεζικός υπάλληλος «σας διαβεβαιώ ότι δεν το διασκεδάζουμε καθόλου. Τα βλέμματα στο πρόσωπο μας δείχνουν αγανάκτηση για ότι είχε γίνει στην γειτονία μας».

Υπάρχει όμως και η προφανής ερώτηση: Ποιος φοράει ένα κολλητό T-shirt και επώνυμα γυαλιά ηλίου για να επισκεφτεί μία μέρα σαν και αυτή ένα συντηρητικό τμήμα της πόλης; Την απάντηση θα την δώσει η Ελ Χαλίλ η ιδιοκτήτρια του Mini που δεν ήταν στο αυτοκίνητο της την στιγμή της φωτογραφίας: «Είμαστε Λιβανέζες, τι δεν καταλαβαίνεις; Δεν είναι ότι κάποιος ντύνεται έτσι για να πάει στην συγκεκριμένη γειτονιά. Έτσι ντυνόμαστε κάθε ημέρα. Κάποια άλλη μέρα κανείς δεν θα είχε γυρίσει να ρίξει δεύτερη ματιά. Ήταν η αντίθεση με την καταστροφή στο παρασκήνιο που έκανε την διαφορά. Πρέπει ο κόσμος να καταλάβει κάτι για τον Λίβανο: Το να είσαι γκλάμουρ είναι πολύ σημαντικό κομμάτι της ζωής εδώ. Είναι κάτι που υπερβαίνει τάξεις. Ακόμη και αν είσαι φτωχός θες να δείχνεις περιποιημένος και λαμπερός». Η βράβευση της φωτογραφίας υπήρξε αφορμή να ξεσπάσει και ένας «πόλεμος» στην φωτογραφική κοινότητα. Ο Λιβανέζος φωτογράφος Σάμερ Μοχντάντ ανέφερε ότι η επιλογή της κριτικής επιτροπής είναι «προσβολή προς όλους τους φωτογράφους πολέμου που διακινδυνεύουν την ζωή τους για να καλύψουν αυτό το φρικτό πόλεμο».

Πάνω στο θέμα τοποθετήθηκε και η νεανική παρέα, η Ελ Χαλίλ αναφέρει «ότι αν κέρδιζε το βραβείο η φωτογραφία του νεκρού αγοριού στα συντρίμμια από τους βομβαρδισμούς των ισραηλινών δυνάμεων στην Κανά (σ.σ. μία άλλη διάσημη φωτογραφία της περιόδου) θα έκανε τους ανθρώπους στην Δύση να νιώσουν άβολα. Η φωτογραφία του Πλατ αποσπά την προσοχή από την σκληρή πραγματικότητα του πολέμου. Επιβεβαιώνει αυτό που πολλοί άνθρωποι πιστεύουν ήδη στην Δύση, ότι ο πόλεμος συμβαίνει μόνο στους ανθρώπους που δεν μοιάζουν με αυτούς». Ο φίλος της Μπίσαν Μάρον, Γουίσαμ Αγάντ πηγαίνει το επιχείρημα ένα βήμα ακόμη πιο πέρα:«Αν το βραβείο δίνονταν στην εικόνα του νεκρού αγοριού θα ήταν κάτι που θα έβλαπτε την φήμη του Ισραήλ στον κόσμο. Η φωτογραφία του Πλατ δεν το κάνει αυτό. Αντίθετα, αυτό δείχνει είναι ότι οι Χριστιανοί δεν εμπλέκονται στον πόλεμο. Είναι κάτι που έχει να κάνει μόνο με το Ισραήλ και την Χεζμπολάχ και αυτό δεν είναι αλήθεια».  
news247.gr 

Share on Google Plus

About grizos gatos

This is a short description in the author block about the author. You edit it by entering text in the "Biographical Info" field in the user admin panel.