Είναι διαχρονικό, είναι το απόλυτο σύμβολο θηλυκότητας και εκείνο το
χρώμα που όταν φοράμε στα χείλη μας νιώθουμε αμέσως διαφορετικά. Κανένα
άλλο χρώμα δεν είναι τόσο μοναδικό όσο το κόκκινο. Οι γυναίκες έχουν
διανύσει πολύ δρόμο στην προσπάθειά τους να βρουν την τέλεια απόχρωση.
Το βρετανικό ELLE αποφάσισε να κάνει μια «βόλτα» στην ιστορία του και
πώς οι γυναίκες (και οι άνδρες τους) το έχουν κάνει τόσο δημοφιλές.
Αρχαία Αίγυπτος
Οι πρώτες γυναίκες που χρησιμοποίησαν το κόκκινο «κραγιόν» ήταν στη Μεσοποταμία (και συχνά οι άνδρες), οι οποίοι το χρησιμοποιούσαν για να κοσμούν τα χείλη τους και το υλικό που έκανε κόκκινα ήταν θρυμματισμένοι ημιπολύτιμοι λίθοι. Αργότερα, η Κλεοπάτρα ήταν γνωστή για τη σύνθλιψη σκαθαριών και μυρμηγκιών για να πάρουν τη σωστή απόχρωση κόκκινου τα χείλη της. Δεν το λες πολύ ωραίο, αλλά κοίτα τι κάνουν οι γυναίκες για την ομορφιά!
«Kiss Of Death» η φράση επινοήθηκε λόγω του επιβλαβούς μείγματος αλγίνης, ιώδιου, βρώμιου και μαννιτόλης που οι αιγυπτιακές γυναίκες χρησιμοποίησαν για τη δημιουργία τουκραγιόν. Εξαιρετικά τοξικό, το αφέψημα συχνά οδήγησε σε σοβαρές ασθένειες και μερικές φορές το θάνατο.
16ος αιώνας
Από τον 16ο αιώνα, η διαδικασία ήταν λίγο πιο ασφαλής. Η Βασίλισσα Ελισάβετ Α', η οποία έκανε δημοφιλή τα καλλυντικά, έδινε χρώμα στο λευκό χλωμό πρόσωπο της με φωτεινά βυσσινί χείλη. Το κραγιόν της ήταν ένα μείγμα από κερί μέλισσας και φυτά.
18ος αιώνας
Το 1700 αποτέλεσε την απαρχή μιας αυστηρής αντι-καλλυντικών εκστρατείας της βασιλείας στην Αγγλία, όπου το βρετανικό κοινοβούλιο ψήφισε νόμο, το 1770, δηλώνοντας ότι οι γάμοι θα μπορούσαν να ακυρωθούν, αν μια γυναίκα φορούσε καλλυντικά πριν από το γάμο της. Τότε τα καλλυντικά τα φορούσαν μόνο οι πόρνες.
Ωστόσο, η Γαλλία είχε αντίθετη αίσθηση για τα καλλυντικά. Οι γυναίκες της εργατικής τάξης ενθαρρύνονταν να φορούν τα καλλυντικά το 1780, καθώς η «φυσική εμφάνιση» ήταν που διάθεταν οι πόρνες και οι εργαζόμενες γυναίκες.
Από τα τέλη του 1800, κατά τη διάρκεια της βασιλείας της Βασίλισσας Βικτώρια το μακιγιάζ έγινε ντεμοντέ. Η γαλλίδα ηθοποιός και κινηματογραφικός αστέρας, Sarah Bernhardt, ήταν γνωστό ότι φορούσε κόκκινο κραγιόν. Στις Ηνωμένες Πολιτείες, για πρώτη φορά, το κραγιόν διαφημίζεται το 1890 στον Κατάλογο Sears Roebuck. Μέχρι εκείνη τη στιγμή, ήταν χρωματισμένο με χρωστικό καρμίνιο που προερχόταν από το έντομο κοχενίλλη.
1900 - 1920
Στις αρχές του εικοστού αιώνα, το κραγιόν έγινε δημοφιλές και πάλι. Το 1915, ο Maurice Levy εφηύρε το πρώτο κραγιόν μετάλλων (πριν από αυτό, το κραγιόν γινόταν από ζωικό λίπος ελαφιού, καστορέλαιο, και κερί μέλισσας και πωλούνταν τυλιγμένο σε χαρτί από μετάξι σχεδόν αδύνατο να μπει στην τσάντα). Μέχρι το 1923, το σύγχρονο περιστρεφόμενο κραγιόν κατοχυρώθηκε με δίπλωμα ευρεσιτεχνίας και σύντομα, εταιρείες όπως η Chanel, Guerlain, Elizabeth Arden, Helena Rubenstein, και Max Factor άρχισαν να δημιουργούν κραγιόν.
1930
Στη δεκαετία του 1930, το marketing και η διαφήμιση έπαιξε τεράστιο ρόλο στις πωλήσεις του κραγιόν. Η Helena Rubenstein, ιδρυτής και της ομώνυμης σειράς Helena Rubenstein μακιγιάζ, ήταν η πρώτη που διαφήμισε ένα κραγιόν που έχει προστασία από τον ήλιο (SPF ) πριν θεωρηθεί σημαντικό για την υγεία μας.
Εκείνη την εποχή, λόγω του πολέμου δεν κατασκεύαζαν κραγιόν. Έτσι ο Hazel ανέπτυξε ένα χημικό.« Το πρώτο στο είδος του, επαναστατικό κραγιόν ,που δημιουργήθηκε για να μένει στη θέση του όλη την ημέρα.»
Η δεκαετία είδε επίσης μια αύξηση στην προπαγάνδα ώστε να πείσουν τα νεαρά κορίτσια που φορούσαν κραγιόν ότι ήταν ανεπιθύμητο από τους άνδρες. Αλλά, εταιρείες όπως η Maybelline, η Revlon, και η CoverGirl επικαλούνταν marketing καμπάνιες με συγκεκριμένο target group (κορίτσια ηλικίας 16 ετών και άνω) και από τα τέλη της δεκαετίας του 1940, το 90% των Αμερικανίδων φορούσαν κραγιόν.
1950
Από τη δεκαετία του 1950, το κραγιόν ήταν και πάλι αποδεκτό και πολύ σέξι. Στάρλετ όπως η Μέριλιν Μονρόε, η Ρίτα Χέιγουορθ, η Αβα Γκάρνερ και η Ελίζαμπεθ Τέηλορ «βοήθησαν» στο να φορούν κραγιόν το 98% των γυναικών στις ΗΠΑ.
1960 – 1970
Από τη δεκαετία του 1960 και μετά , ανακαλύφθηκαν κι άλλα χρώματα που έγιναν της μόδας. Το μπεζ και λευκό κραγιόν έγιναν δημοφιλή και με το κίνημα punk γνώρισαν τη δόξα τα μαύρα και μοβ κραγιόν.
Από τη δεκαετία του '80, τα τολμηρά κόκκινα έκαναν την επιστροφή τους. Τότε, η M.A.C. εισήγαγε την πρώτη σειρά κραγιόν και η Madonna έκανε την απόχρωση «RED RUSSIAN» δημοφιλή φορώντας τη καθ "όλη τη περιοδεία του Like a Virgin.
1990
Το grunge κίνημα των αρχών της δεκαετίας του '90 «φέρνει» τις καφέ και δαμασκηνί αποχρώσεις, που διαδόθηκε από ηθοποιούς όπως η Ντρου Μπάριμορ. Το κόκκινο κραγιόν ήταν για στάρλετ, supermodels, και για κάθε γυναίκα που θέλει να ξεχωρίζει.
Η Lady Gaga μπορεί να μας τρομάζει καμιά φορά με τις εκκεντρικές εμφανίσεις της ( φορέματα φτιαγμένα από κρέας, ή χρώματα του ουράνιου τόξου), όμως στο μόνο που παραμένει πιστή και είναι κλασσική επιλογή, είναι το κόκκινο κραγιόν της.
Μετά την κυκλοφορία του άλμπουμ της, RED το 2012, η Taylor Swift, άρχισε να δείχνει επάνω στο κόκκινο χαλί άκρως ταιριαστή με βυσσινί χείλη. Αργότερα, είπε στο Redbook: «Φοράω πάντα κόκκινο κραγιόν!»
K-mag.gr
Αρχαία Αίγυπτος
Οι πρώτες γυναίκες που χρησιμοποίησαν το κόκκινο «κραγιόν» ήταν στη Μεσοποταμία (και συχνά οι άνδρες), οι οποίοι το χρησιμοποιούσαν για να κοσμούν τα χείλη τους και το υλικό που έκανε κόκκινα ήταν θρυμματισμένοι ημιπολύτιμοι λίθοι. Αργότερα, η Κλεοπάτρα ήταν γνωστή για τη σύνθλιψη σκαθαριών και μυρμηγκιών για να πάρουν τη σωστή απόχρωση κόκκινου τα χείλη της. Δεν το λες πολύ ωραίο, αλλά κοίτα τι κάνουν οι γυναίκες για την ομορφιά!
«Kiss Of Death» η φράση επινοήθηκε λόγω του επιβλαβούς μείγματος αλγίνης, ιώδιου, βρώμιου και μαννιτόλης που οι αιγυπτιακές γυναίκες χρησιμοποίησαν για τη δημιουργία τουκραγιόν. Εξαιρετικά τοξικό, το αφέψημα συχνά οδήγησε σε σοβαρές ασθένειες και μερικές φορές το θάνατο.
16ος αιώνας
Από τον 16ο αιώνα, η διαδικασία ήταν λίγο πιο ασφαλής. Η Βασίλισσα Ελισάβετ Α', η οποία έκανε δημοφιλή τα καλλυντικά, έδινε χρώμα στο λευκό χλωμό πρόσωπο της με φωτεινά βυσσινί χείλη. Το κραγιόν της ήταν ένα μείγμα από κερί μέλισσας και φυτά.
18ος αιώνας
Το 1700 αποτέλεσε την απαρχή μιας αυστηρής αντι-καλλυντικών εκστρατείας της βασιλείας στην Αγγλία, όπου το βρετανικό κοινοβούλιο ψήφισε νόμο, το 1770, δηλώνοντας ότι οι γάμοι θα μπορούσαν να ακυρωθούν, αν μια γυναίκα φορούσε καλλυντικά πριν από το γάμο της. Τότε τα καλλυντικά τα φορούσαν μόνο οι πόρνες.
Ωστόσο, η Γαλλία είχε αντίθετη αίσθηση για τα καλλυντικά. Οι γυναίκες της εργατικής τάξης ενθαρρύνονταν να φορούν τα καλλυντικά το 1780, καθώς η «φυσική εμφάνιση» ήταν που διάθεταν οι πόρνες και οι εργαζόμενες γυναίκες.
Από τα τέλη του 1800, κατά τη διάρκεια της βασιλείας της Βασίλισσας Βικτώρια το μακιγιάζ έγινε ντεμοντέ. Η γαλλίδα ηθοποιός και κινηματογραφικός αστέρας, Sarah Bernhardt, ήταν γνωστό ότι φορούσε κόκκινο κραγιόν. Στις Ηνωμένες Πολιτείες, για πρώτη φορά, το κραγιόν διαφημίζεται το 1890 στον Κατάλογο Sears Roebuck. Μέχρι εκείνη τη στιγμή, ήταν χρωματισμένο με χρωστικό καρμίνιο που προερχόταν από το έντομο κοχενίλλη.
1900 - 1920
Στις αρχές του εικοστού αιώνα, το κραγιόν έγινε δημοφιλές και πάλι. Το 1915, ο Maurice Levy εφηύρε το πρώτο κραγιόν μετάλλων (πριν από αυτό, το κραγιόν γινόταν από ζωικό λίπος ελαφιού, καστορέλαιο, και κερί μέλισσας και πωλούνταν τυλιγμένο σε χαρτί από μετάξι σχεδόν αδύνατο να μπει στην τσάντα). Μέχρι το 1923, το σύγχρονο περιστρεφόμενο κραγιόν κατοχυρώθηκε με δίπλωμα ευρεσιτεχνίας και σύντομα, εταιρείες όπως η Chanel, Guerlain, Elizabeth Arden, Helena Rubenstein, και Max Factor άρχισαν να δημιουργούν κραγιόν.
1930
Στη δεκαετία του 1930, το marketing και η διαφήμιση έπαιξε τεράστιο ρόλο στις πωλήσεις του κραγιόν. Η Helena Rubenstein, ιδρυτής και της ομώνυμης σειράς Helena Rubenstein μακιγιάζ, ήταν η πρώτη που διαφήμισε ένα κραγιόν που έχει προστασία από τον ήλιο (SPF ) πριν θεωρηθεί σημαντικό για την υγεία μας.
Εκείνη την εποχή, λόγω του πολέμου δεν κατασκεύαζαν κραγιόν. Έτσι ο Hazel ανέπτυξε ένα χημικό.« Το πρώτο στο είδος του, επαναστατικό κραγιόν ,που δημιουργήθηκε για να μένει στη θέση του όλη την ημέρα.»
Η δεκαετία είδε επίσης μια αύξηση στην προπαγάνδα ώστε να πείσουν τα νεαρά κορίτσια που φορούσαν κραγιόν ότι ήταν ανεπιθύμητο από τους άνδρες. Αλλά, εταιρείες όπως η Maybelline, η Revlon, και η CoverGirl επικαλούνταν marketing καμπάνιες με συγκεκριμένο target group (κορίτσια ηλικίας 16 ετών και άνω) και από τα τέλη της δεκαετίας του 1940, το 90% των Αμερικανίδων φορούσαν κραγιόν.
1950
Από τη δεκαετία του 1950, το κραγιόν ήταν και πάλι αποδεκτό και πολύ σέξι. Στάρλετ όπως η Μέριλιν Μονρόε, η Ρίτα Χέιγουορθ, η Αβα Γκάρνερ και η Ελίζαμπεθ Τέηλορ «βοήθησαν» στο να φορούν κραγιόν το 98% των γυναικών στις ΗΠΑ.
1960 – 1970
Από τη δεκαετία του 1960 και μετά , ανακαλύφθηκαν κι άλλα χρώματα που έγιναν της μόδας. Το μπεζ και λευκό κραγιόν έγιναν δημοφιλή και με το κίνημα punk γνώρισαν τη δόξα τα μαύρα και μοβ κραγιόν.
Από τη δεκαετία του '80, τα τολμηρά κόκκινα έκαναν την επιστροφή τους. Τότε, η M.A.C. εισήγαγε την πρώτη σειρά κραγιόν και η Madonna έκανε την απόχρωση «RED RUSSIAN» δημοφιλή φορώντας τη καθ "όλη τη περιοδεία του Like a Virgin.
1990
Το grunge κίνημα των αρχών της δεκαετίας του '90 «φέρνει» τις καφέ και δαμασκηνί αποχρώσεις, που διαδόθηκε από ηθοποιούς όπως η Ντρου Μπάριμορ. Το κόκκινο κραγιόν ήταν για στάρλετ, supermodels, και για κάθε γυναίκα που θέλει να ξεχωρίζει.
Η Lady Gaga μπορεί να μας τρομάζει καμιά φορά με τις εκκεντρικές εμφανίσεις της ( φορέματα φτιαγμένα από κρέας, ή χρώματα του ουράνιου τόξου), όμως στο μόνο που παραμένει πιστή και είναι κλασσική επιλογή, είναι το κόκκινο κραγιόν της.
Μετά την κυκλοφορία του άλμπουμ της, RED το 2012, η Taylor Swift, άρχισε να δείχνει επάνω στο κόκκινο χαλί άκρως ταιριαστή με βυσσινί χείλη. Αργότερα, είπε στο Redbook: «Φοράω πάντα κόκκινο κραγιόν!»
K-mag.gr
0 σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Σημείωση: Μόνο ένα μέλος αυτού του ιστολογίου μπορεί να αναρτήσει σχόλιο.