Dr. Δημήτρης Τσουκαλάς
Διδάκτωρ Πανεπιστημίου UNI.NA. Federico II
Ειδικός στα Χρόνια Νοσήματα και στις Διαταραχές του Μεταβολισμού
American College for the Advancement in Medicine
To 2006 δύο από τα μεγαλύτερα πανεπιστήμια στο κόσμο, το Χάρβαρντ και το UCLA, διεκπεραίωσαν ένα πείραμα που σήμερα θεωρείται πλέον ιστορικής σημασίας. Απέδειξαν ότι για έχουν πρόσβαση τα κύτταρα μας στο DNA και για την επιτέλεση βασικών λειτουργιών στο σώμα μας, είναι απαραίτητη η παρουσία της βιταμίνης D.
Από τότε μέχρι σήμερα χιλιάδες μελέτες έχουν αναδείξει την σημασία της συγκεκριμένης βιταμίνης σχετικά με:
Η Ανακάλυψη του Παράγοντα Χ
Εννέα χρόνια μετά το ντεμπούτο της D η ιατρική δεν είναι πια η ίδια. Έχει όμως αρχίσει να διαφαίνεται ότι η έρευνα αναδεικνύει μια ακόμη βιταμίνη που διεκδικεί μια θέση δίπλα στη D.
Η σημαντικότητα αυτής της ένωσης στη διατήρηση της καλής υγείας είχε ήδη εντοπιστεί 80 χρόνια πριν. Την δεκαετία του ’30 ο Γουέστον Πράις μελέτησε τις διαφορές στη διατροφή πληθυσμών που κατανάλωναν την τότε σύγχρονη δυτική διατροφή, σε σχέση με ιθαγενείς που ζούσαν σε αναλλοίωτο φυσικό περιβάλλον.
Εξερεύνησε απομακρυσμένες περιοχές του πλανήτη μας ταξιδεύοντας στον Αμαζόνιο, εντοπίζοντας απομονωμένους πληθυσμούς σε χωριά της Ελβετίας αλλά και φυλές στην Αφρική που τρεφόντουσαν χωρίς επιρροές από τον δυτικό πολιτισμό.
Μετά από χρόνια επίπονων μελετών ο Πράις απέδειξε ότι η δυτική διατροφή είναι σημαντικά φτωχότερη σε θρεπτικά συστατικά απ’ ότι οι πρωτόγονες δίαιτες. Όταν ανέλυσε την περιεκτικότατα της διατροφής στις φυσικές δίαιτες εντόπισε ένα συστατικό που χαρακτήρισε ως τον χαμένο κρίκο της ανθρώπινης διατροφής.
Ονόμασε αυτό το συστατικό Παράγοντα Χ και βρήκε ότι βρισκόταν στις δίαιτες των ιθαγενών σε 10πλάσια ποσότητα σε σχέση με την τότε σύγχρονη διατροφή. Ο Παράγοντας Χ, σύμφωνα με τις παρατηρήσεις του Πράις, τους προσέδιδε αξιοθαύμαστες ιδιότητες. Τέλεια δόντια, όμορφα χαμόγελα, χαρούμενες προσωπικότητες, μεγάλη φυσική δύναμη, καλοσχηματισμένα σώματα με χαμηλό ποσοστό λίπους και το σημαντικότερο, απουσία νόσου. Οι συγκεκριμένοι ιθαγενείς δεν εμφάνιζαν αξιοσημείωτη πτώση της υγείας και του σφρίγους τους με το πέρασμα του χρόνου και η πιο συχνή αιτία θανάτου σε αυτές τις φυλές ήταν τα ατυχήματα, πτώσεις ή θάνατος από κάποιο άγριο ζώο κατά την διάρκεια του κυνηγιού ή την εύρεση τροφής.
Ο ίδιος ο Πράις είχε δηλώσει το 1930 ότι «Είναι απλά θέμα χρόνου μέχρι να γίνει ο Παράγοντας Χ το επόμενο παγκόσμιο φαινόμενο …»
Σήμερα γνωρίζουμε ότι ο Παράγοντας Χ που περιέγραψε ο Γουέστον Πράις είναι η βιταμίνη Κ2. Η σύγχρονη έρευνα αναδεικνύει ότι η επάρκεια ή η έλλειψη της Κ2 συνδέεται με:
Ένα σημαντικό μέρος αυτών των πρωτεινών (οστεκαλσίνη, MGP, Gas-6) συμμετέχουν στη διαχείριση των μεταλλικών στοιχείων στους ιστούς. Μια από τις επιπτώσεις της έλλειψης βιτμίνης Κ είναι η αυξημένη εναπόθεση μεταλλικών στοιχείων, όπως το ασβέστιο, σε μαλακούς ιστούς.
Ασβέστιο – Φλεγμονή - Αθηρωμάτωση
Όταν οι ιστοί στο σώμα μας υπόκεινται σε βλάβη ανταποκρίνονται με φλεγμονή. Η φλεγμονή μπορεί να καταλήξει στη συνέχεια σε εναπόθεση ασβεστίου στον ιστό που έχει υποστεί βλάβη. Όπως για παράδειγμα στην περιαρθρίτιδα του ώμου. Όταν αυτό συμβαίνει στα αγγεία έχουμε αρτηριοσκλήρυνση και στεφανιαία νόσο. Πρόσφατες μελέτες δείχνουν ότι η λήψη συμπληρωμάτων ασβεστίου χωρίς την παράλληλη λήψη βιταμίνης D αυξάνουν τον κίνδυνο εμφράγματος του μυοκαρδίου και αιφνιδίου θανάτου.
Η ποσότητα ασβεστίου στα στεφανιαία αγγεία και στην αορτή σχετίζεται άμεσα με το μέγεθος της βλάβης και τον κίνδυνο θανάτου από στεφανιαία νόσο. Ενώ η αυξημένη πρόσληψη βιταμίνης Κ2 συνδέεται με μειωμένη εναπόθεση ασβεστίου στα στεφανιαία αγγεία.
Συμπαράγοντες της Βιταμίνης Κ
Για να μπορέσει το σώμα μας να διαχειριστεί σωστά το ασβέστιο και τα υπόλοιπα μεταλλικά στοιχεία και για να τα εναποθέσει εκεί που πρέπει και στην ποσότητα που πρέπει, χρειάζεται κάποιους παράγοντες οι οποίοι λειτουργούν συνεργικά μεταξύ τους.
Είμαστε τόσο γηρασμένοι όσο και τα αγγεία μας
Η μειωμένη ελαστικότητα των αγγείων από την εναπόθεση ασβεστίου (αρτηριοσκλήρυνση) έχει ως αποτέλεσμα την μείωση του εύρους των αγγείων και της παροχής αίματος στην καρδιά αλλά και σε άλλα όργανα όπως ο εγκέφαλος ή τα νεφρά.
Η μειωμένη παροχή αίματος οδηγεί σε προβληματική λειτουργία των συγκεκριμένων οργάνων και ιστών. Ο ίδιος μηχανισμός κρύβεται πίσω και από την πρόκληση του γήρατος επηρεάζοντας τελικά κάθε κύτταρο και όργανο στο σώμα μας.
Η βιταμίνη Κ και οι συμπαράγοντες της παίζουν ζωτικό ρόλο στη διαχείριση των επιπτώσεων της Φλεγμονής, τον «Μυστικό Δολοφόνο» όπως την αποκάλεσε το Περιοδικό ΤΙΜΕ λίγο καιρό πριν.
Τοξικότητα – Δοσολογία
Η Κ2 είναι ένα λιποδιαλυτό κλάσμα της βιταμίνης Κ και σε σχέση με τα υπόλοιπα κλάσματα της (Κ1, ΜΚ4, ΜΚ8,ΜΚ9) διατηρεί σταθερά επίπεδα στο αίμα μετά από την λήψη της. Η συνιστώμενη ημερήσια δόση για τις γυναίκες είναι τα 90 μgr και για τους άνδρες τα 120 μgr.
Είναι αξιοσημείωτο ότι η βιταμίνη Κ δεν εμφανίζει καμιά τοξικότητα και δεν έχει ορισθεί ανώτερο όριο ασφαλείας για την χορήγηση της.
Άτομα που λαμβάνουν αντιπηκτική αγωγή δεν πρέπει να ξεπερνούν τα 45 μgr πρόσληψης βιταμίνης Κ2 ημερησίως. Αυτή όμως η δόση μειώνει τον κίνδυνο για αγγειακή βλάβη και σταθεροποιούν τα επίπεδα του INR (χρόνος πήξης) και διευκολύνεται η θεραπευτική τους αγωγή.
Για να λάβουμε 45 μgr Κ2 από την διατροφή μας πρέπει να καταναλώσουμε:
Το σώμα μας για να λειτουργήσει χρειάζεται συγκεκριμένα συστατικά, σε συγκεκριμένες ποσότητες. Είναι προφανές ότι η έλλειψη τους προκαλεί δυς-λειτουργία και νόσο. Η επαναφορά της φυσιολογικής λειτουργίας είναι ο δρόμος για την αποκατάσταση της υγείας και την εξάλειψη των χρονιών νοσημάτων.
Όσο προχωρά η ιατρική έρευνα τόσο κατανοούμε σε μεγαλύτερο βάθος την σημαντικότητα των θρεπτικών συστατικών και το ρόλο που αυτά παίζουν στην υγεία και στη νόσο. Η βιταμίνη Κ θα είναι ο επόμενος πρωταγωνιστής και θα ακούσουμε πολλά γι αυτήν στο εγγύς μέλλον.
Στην Υγειά Σας!
Πηγές
clinicaltrials.gov/ct2/results?term=vitamin+d
www.news.harvard.edu/gazette/2006/03.09/01-tb.html
www._PT_Modlin_RL_Curr_Opin_Immunol_2008_SBange1.pdf
American Journal of Clinical Nutrition. Vit. K and Prostate Cancer
Westonaprice.org/fat-soluble-activators/x-factor-is-vitamin-k2
BMJ 2010; 341. Effect of calcium supplements on risk of myocardial infarction
High dietary Menaquinone intake is associated with reduced
coronary calcification
Vitamin d council vitamin-d-cofactors
Dietary intake of menaquinone is associated with a reduced risk of coronary
heart disease: the Rotterdam Study. J Nutr. 2004;134
Haematologica. 2011 Apr; Vitamin K1 supplementation to improve
the stability of anticoagulation therapy with vitamin K antagonists: a dose-finding study
Διδάκτωρ Πανεπιστημίου UNI.NA. Federico II
Ειδικός στα Χρόνια Νοσήματα και στις Διαταραχές του Μεταβολισμού
American College for the Advancement in Medicine
To 2006 δύο από τα μεγαλύτερα πανεπιστήμια στο κόσμο, το Χάρβαρντ και το UCLA, διεκπεραίωσαν ένα πείραμα που σήμερα θεωρείται πλέον ιστορικής σημασίας. Απέδειξαν ότι για έχουν πρόσβαση τα κύτταρα μας στο DNA και για την επιτέλεση βασικών λειτουργιών στο σώμα μας, είναι απαραίτητη η παρουσία της βιταμίνης D.
Από τότε μέχρι σήμερα χιλιάδες μελέτες έχουν αναδείξει την σημασία της συγκεκριμένης βιταμίνης σχετικά με:
- Τον καρκίνο
- Τα καρδιολογικά νοσήματα
- Τον διαβήτη
- Τη φυματίωση
- Τη γρίπη και το κοινό κρυολόγημα
- Τη λειτουργία του ανοσοποιητικού συστήματος
- Την σκλήρυνση κατά πλάκας και τα αυτοάνοσα νοσήματα
- Την υγεία του μυο-σκελετικού συστήματος
- Την μείωση του κινδύνου για πρόωρο θάνατο από οποιαδήποτε αιτία
Η Ανακάλυψη του Παράγοντα Χ
Εννέα χρόνια μετά το ντεμπούτο της D η ιατρική δεν είναι πια η ίδια. Έχει όμως αρχίσει να διαφαίνεται ότι η έρευνα αναδεικνύει μια ακόμη βιταμίνη που διεκδικεί μια θέση δίπλα στη D.
Η σημαντικότητα αυτής της ένωσης στη διατήρηση της καλής υγείας είχε ήδη εντοπιστεί 80 χρόνια πριν. Την δεκαετία του ’30 ο Γουέστον Πράις μελέτησε τις διαφορές στη διατροφή πληθυσμών που κατανάλωναν την τότε σύγχρονη δυτική διατροφή, σε σχέση με ιθαγενείς που ζούσαν σε αναλλοίωτο φυσικό περιβάλλον.
Εξερεύνησε απομακρυσμένες περιοχές του πλανήτη μας ταξιδεύοντας στον Αμαζόνιο, εντοπίζοντας απομονωμένους πληθυσμούς σε χωριά της Ελβετίας αλλά και φυλές στην Αφρική που τρεφόντουσαν χωρίς επιρροές από τον δυτικό πολιτισμό.
Μετά από χρόνια επίπονων μελετών ο Πράις απέδειξε ότι η δυτική διατροφή είναι σημαντικά φτωχότερη σε θρεπτικά συστατικά απ’ ότι οι πρωτόγονες δίαιτες. Όταν ανέλυσε την περιεκτικότατα της διατροφής στις φυσικές δίαιτες εντόπισε ένα συστατικό που χαρακτήρισε ως τον χαμένο κρίκο της ανθρώπινης διατροφής.
Ονόμασε αυτό το συστατικό Παράγοντα Χ και βρήκε ότι βρισκόταν στις δίαιτες των ιθαγενών σε 10πλάσια ποσότητα σε σχέση με την τότε σύγχρονη διατροφή. Ο Παράγοντας Χ, σύμφωνα με τις παρατηρήσεις του Πράις, τους προσέδιδε αξιοθαύμαστες ιδιότητες. Τέλεια δόντια, όμορφα χαμόγελα, χαρούμενες προσωπικότητες, μεγάλη φυσική δύναμη, καλοσχηματισμένα σώματα με χαμηλό ποσοστό λίπους και το σημαντικότερο, απουσία νόσου. Οι συγκεκριμένοι ιθαγενείς δεν εμφάνιζαν αξιοσημείωτη πτώση της υγείας και του σφρίγους τους με το πέρασμα του χρόνου και η πιο συχνή αιτία θανάτου σε αυτές τις φυλές ήταν τα ατυχήματα, πτώσεις ή θάνατος από κάποιο άγριο ζώο κατά την διάρκεια του κυνηγιού ή την εύρεση τροφής.
Ο ίδιος ο Πράις είχε δηλώσει το 1930 ότι «Είναι απλά θέμα χρόνου μέχρι να γίνει ο Παράγοντας Χ το επόμενο παγκόσμιο φαινόμενο …»
Σήμερα γνωρίζουμε ότι ο Παράγοντας Χ που περιέγραψε ο Γουέστον Πράις είναι η βιταμίνη Κ2. Η σύγχρονη έρευνα αναδεικνύει ότι η επάρκεια ή η έλλειψη της Κ2 συνδέεται με:
- Μείωση των θανάτων από καρδιολογικά αίτια
- Τον καρκίνο του προστάτη, του ήπατος, του πνεύμονα και την λευχαιμία
- Την οστεοπόρωση
- Την αρτηριοσκλήρυνση
- Την φλεβική ανεπάρκεια
- Τα λοιμώδη νοσήματα
- Την υγεία των δοντιών
- Ως απαραίτητος συμπαράγοντας για την δράση της βιταμίνης D
Ένα σημαντικό μέρος αυτών των πρωτεινών (οστεκαλσίνη, MGP, Gas-6) συμμετέχουν στη διαχείριση των μεταλλικών στοιχείων στους ιστούς. Μια από τις επιπτώσεις της έλλειψης βιτμίνης Κ είναι η αυξημένη εναπόθεση μεταλλικών στοιχείων, όπως το ασβέστιο, σε μαλακούς ιστούς.
Ασβέστιο – Φλεγμονή - Αθηρωμάτωση
Όταν οι ιστοί στο σώμα μας υπόκεινται σε βλάβη ανταποκρίνονται με φλεγμονή. Η φλεγμονή μπορεί να καταλήξει στη συνέχεια σε εναπόθεση ασβεστίου στον ιστό που έχει υποστεί βλάβη. Όπως για παράδειγμα στην περιαρθρίτιδα του ώμου. Όταν αυτό συμβαίνει στα αγγεία έχουμε αρτηριοσκλήρυνση και στεφανιαία νόσο. Πρόσφατες μελέτες δείχνουν ότι η λήψη συμπληρωμάτων ασβεστίου χωρίς την παράλληλη λήψη βιταμίνης D αυξάνουν τον κίνδυνο εμφράγματος του μυοκαρδίου και αιφνιδίου θανάτου.
Η ποσότητα ασβεστίου στα στεφανιαία αγγεία και στην αορτή σχετίζεται άμεσα με το μέγεθος της βλάβης και τον κίνδυνο θανάτου από στεφανιαία νόσο. Ενώ η αυξημένη πρόσληψη βιταμίνης Κ2 συνδέεται με μειωμένη εναπόθεση ασβεστίου στα στεφανιαία αγγεία.
Συμπαράγοντες της Βιταμίνης Κ
Για να μπορέσει το σώμα μας να διαχειριστεί σωστά το ασβέστιο και τα υπόλοιπα μεταλλικά στοιχεία και για να τα εναποθέσει εκεί που πρέπει και στην ποσότητα που πρέπει, χρειάζεται κάποιους παράγοντες οι οποίοι λειτουργούν συνεργικά μεταξύ τους.
- Η βιταμίνη Κ σε συνεργασία με
- Την Βιταμίνη D
- Το μαγνήσιο
- Τον ψευδάργυρο και
- Το βόριο
Είμαστε τόσο γηρασμένοι όσο και τα αγγεία μας
Η μειωμένη ελαστικότητα των αγγείων από την εναπόθεση ασβεστίου (αρτηριοσκλήρυνση) έχει ως αποτέλεσμα την μείωση του εύρους των αγγείων και της παροχής αίματος στην καρδιά αλλά και σε άλλα όργανα όπως ο εγκέφαλος ή τα νεφρά.
Η μειωμένη παροχή αίματος οδηγεί σε προβληματική λειτουργία των συγκεκριμένων οργάνων και ιστών. Ο ίδιος μηχανισμός κρύβεται πίσω και από την πρόκληση του γήρατος επηρεάζοντας τελικά κάθε κύτταρο και όργανο στο σώμα μας.
Η βιταμίνη Κ και οι συμπαράγοντες της παίζουν ζωτικό ρόλο στη διαχείριση των επιπτώσεων της Φλεγμονής, τον «Μυστικό Δολοφόνο» όπως την αποκάλεσε το Περιοδικό ΤΙΜΕ λίγο καιρό πριν.
Τοξικότητα – Δοσολογία
Η Κ2 είναι ένα λιποδιαλυτό κλάσμα της βιταμίνης Κ και σε σχέση με τα υπόλοιπα κλάσματα της (Κ1, ΜΚ4, ΜΚ8,ΜΚ9) διατηρεί σταθερά επίπεδα στο αίμα μετά από την λήψη της. Η συνιστώμενη ημερήσια δόση για τις γυναίκες είναι τα 90 μgr και για τους άνδρες τα 120 μgr.
Είναι αξιοσημείωτο ότι η βιταμίνη Κ δεν εμφανίζει καμιά τοξικότητα και δεν έχει ορισθεί ανώτερο όριο ασφαλείας για την χορήγηση της.
Άτομα που λαμβάνουν αντιπηκτική αγωγή δεν πρέπει να ξεπερνούν τα 45 μgr πρόσληψης βιταμίνης Κ2 ημερησίως. Αυτή όμως η δόση μειώνει τον κίνδυνο για αγγειακή βλάβη και σταθεροποιούν τα επίπεδα του INR (χρόνος πήξης) και διευκολύνεται η θεραπευτική τους αγωγή.
Για να λάβουμε 45 μgr Κ2 από την διατροφή μας πρέπει να καταναλώσουμε:
- 4 κιλά μοσχαρίσιου κρέατος ή
- 5 λίτρα γάλα ή
- 5 λίτρα γιαούρτι πλήρες ή
- 80 γρ. μαλακό τυρί ή
- 59 γρ. σκληρό τυρί ή
- 8 κρόκους αυγού
Το σώμα μας για να λειτουργήσει χρειάζεται συγκεκριμένα συστατικά, σε συγκεκριμένες ποσότητες. Είναι προφανές ότι η έλλειψη τους προκαλεί δυς-λειτουργία και νόσο. Η επαναφορά της φυσιολογικής λειτουργίας είναι ο δρόμος για την αποκατάσταση της υγείας και την εξάλειψη των χρονιών νοσημάτων.
Όσο προχωρά η ιατρική έρευνα τόσο κατανοούμε σε μεγαλύτερο βάθος την σημαντικότητα των θρεπτικών συστατικών και το ρόλο που αυτά παίζουν στην υγεία και στη νόσο. Η βιταμίνη Κ θα είναι ο επόμενος πρωταγωνιστής και θα ακούσουμε πολλά γι αυτήν στο εγγύς μέλλον.
Στην Υγειά Σας!
Πηγές
clinicaltrials.gov/ct2/results?term=vitamin+d
www.news.harvard.edu/gazette/2006/03.09/01-tb.html
www._PT_Modlin_RL_Curr_Opin_Immunol_2008_SBange1.pdf
American Journal of Clinical Nutrition. Vit. K and Prostate Cancer
Westonaprice.org/fat-soluble-activators/x-factor-is-vitamin-k2
BMJ 2010; 341. Effect of calcium supplements on risk of myocardial infarction
High dietary Menaquinone intake is associated with reduced
coronary calcification
Vitamin d council vitamin-d-cofactors
Dietary intake of menaquinone is associated with a reduced risk of coronary
heart disease: the Rotterdam Study. J Nutr. 2004;134
Haematologica. 2011 Apr; Vitamin K1 supplementation to improve
the stability of anticoagulation therapy with vitamin K antagonists: a dose-finding study
0 σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Σημείωση: Μόνο ένα μέλος αυτού του ιστολογίου μπορεί να αναρτήσει σχόλιο.