Οι σπηλιές στο ακρωτήριο Ταίναρο, Μάνη, Ελλάδα
Φάρος στο ακρωτήριο Ταίναρο
Η πρώτη πύλη είναι η είσοδος στην κλασική κόλαση: από τις Σπηλιές στο ακρωτήριο Ταίναρο της Μάνης. Οι σπηλιές βρίσκονται στο επίπεδο της θάλασσας. Στο σημείο υπάρχουν ερείπια ενός σπαρτιατικού ναού.
Αυτή ήταν μία από τις πολλές εισόδους για τον Άδη των Αρχαίων Ελλήνων. Άλλες έχουν βρεθεί στο Νεκρομαντείο της Εφύρας στον ποταμό Αχέροντα, καθώς και στην Αλεπότρυπα: ένα άλλο, μικρότερο δίκτυο με σπήλαια στη Μάνη.
Όταν ο Ορφέας ταξίδεψε στον Άδη για να σώσει την Ευρυδίκη, λέγετε ότι κατέβηκε από τις σπηλιές στο ακρωτήριο Ταίναρο. Και ο Ηρακλής χρησιμοποίησε αυτά τα σπήλαια, όταν κατέβηκε και εκείνος στον Βασίλειο των Σκιών. Ο Παυσανίας εντόπισε στο Ταίναρο το σημείο όπου, "ο Ηρακλής έφερε τον Κέρβερο από τον Άδη".
Ακόμη μια ιστορία που σχετίζεται με τον Παυσανία, συνδέει το ακρωτήριο και τον ποιητή Αρίωνα, ο οποίος δραπέτευσε από τους πειρατές και μεταφέρθηκε στην παραλία από δελφίνια. Ένα μπρούτζινο άγαλμα του ποιητή καβάλα σ' ένα δελφίνι βρίσκεται στην κορυφή του ακρωτηρίου, που δεν απέχει πολύ από τα ερείπια ενός ναού προς τιμήν του Ποσειδώνα.
Hekla, Fjallabaksleið Syðri, Ισλανδία
Το Hekla στο ηλιοβασίλεμα
Το επιβλητικό ηφαίστειο Hekla, βρίσκεται στα νότια βουνά της Ισλανδίας. Κατά τον Μεσαίωνα, Κιστερκιανοί μοναχοί ταξίδευαν σε ολόκληρη την Ευρώπη μεταφέροντας ιστορίες του "Hekla Fell".
Το 1180, ο μοναχός Herbert de Clairvaux κατονόμασε το ηφαίστειο στο βιβλίο του, Liber De Miraculis. Ο μοναχός Βενέδικτος ονόμασε το Hekla ως την "αιώνια φυλακή του Ιούδα" σε ένα ποίημά του το 1120. Το 1341, σε ένα ισλανδικό χειρόγραφο περιγράφονται μεγάλα πουλιά που πετούν μέσα στο πύρινο κρατήρα, τα οποία πιστεύεται ότι είναι οι ψυχές των κολασμένων.
Υπήρξαν περισσότερες από 20 σοβαρές καταγεγραμμένες εκρήξεις από το 874 μ.Χ., αν και τα τελευταία χρόνια το Hekla ήταν κάπως πιο ήσυχο. Οι περισσότεροι προλήψεις για το ηφαίστειο χάθηκαν τον 19ο αιώνα. Παρ' όλα αυτά, η τοπική λαογραφία εξακολουθεί να αναφέρει μάγισσες που μαζεύονται στην κορυφή του ηφαιστείου κάθε Πάσχα.
Fengdu η πόλη των φαντασμάτων, Chongqing, Κίνα
Γλυπτό ενός δαίμονα
Μια διαφορετική είσοδο βρίσκεται στην καρδιά της Κίνας. Μια πόλη φαντασμάτων με στενούς δεσμούς με το Naraka, τον Κάτω Κόσμο της κινεζικής μυθολογίας.
Ο 2.000 χρόνων οικισμός βρίσκεται στο λόφο Ming, στο βόρειο άκρο του ποταμού Γιανγκτσέ. Ιδρύθηκε κατά τη διάρκεια της δυναστείας των Χαν (206 π.Χ.-220 μ.Χ.), η Fengdu "πόλη των φαντασμάτων" στηρίζει την κληρονομιά της στην ιστορία των δύο νεοφερμένων υπαλλήλων που κατέφυγαν εδώ για να ξεφύγουν από τον αυτοκράτορα. Τα ονόματά τους, Yin και Wang, προσαρμόστηκαν αργότερα για να σχηματίσουν έναν τίτλο για έναν από τους άρχοντες της κόλασης: "Qinguang Wang Jiang".
Το "φάντασμα του βασιλιά"
Το Fengdu είναι γνωστό για την εντυπωσιακή και παραδοσιακή αρχιτεκτονική του. Οι δρόμοι και οι πλατείες του γεμίζουν με αγάλματα φαντασμάτων και δαιμόνων, καθώς και οδυνηρές υπενθυμίσεις των τιμωριών που περιμένουν τους κακούς στην επόμενη ζωή. Τα περισσότερα από τα αξιοθέατα της πόλης συνδέονται με θέματα από το κολαστήριο.
Ίσως το πιο εντυπωσιακό από όλα είναι "Το φάντασμα του βασιλιά": ένα γιγαντιαίο, σκαλιστό πρόσωπο που βλέπει την πόλη από ένα βράχο. Με ύψος 138 μέτρα και 217 μέτρα πλάτος, ο "βασιλιάς" είναι το μεγαλύτερος γλυπτό σε βράχο στον κόσμο.
Lacus Curtius, Ρώμη, Ιταλία
Ο Lacus Curtius στη Ρωμαϊκή Αγορά. Το ανάγλυφο είναι ένα σύγχρονο αντίγραφο της αρχαίας πλάκας, που απεικονίζει τον Κούρτιους πάνω στο άλογό του να ετοιμάζεται για τη θυσία.
Κάθε χρόνο, χιλιάδες τουρίστες συρρέουν στην Ρωμαϊκή Αγορά, ένα από τα πιο δημοφιλή αξιοθέατα της Ρώμης. Σχετικά λίγοι επισκέπτες της Ρώμης γνωρίζουν, ωστόσο, την ιστορία πίσω από το μικρό πέτρινο πηγάδι που βρίσκεται στην καρδιά της Αγοράς. Κάποτε πίστευαν ότι ήταν η είσοδος στον κάτω κόσμο.
Η "Λίμνη του Κούρτιους", πήρε το όνομά της από έναν αρχαίο ρωμαϊκό μύθο. Ο Ρωμαίος ιστορικός Τίτος Λίβιος έγραψε για ένα χρησμός που προφήτευε την πτώση της Ρώμης. Το μήνυμα, "quo plurimum populus Romanus posset", προειδοποιούσε ότι η πόλη θα καταρρεύσει αν δεν ήταν διατεθειμένη να θυσιάσει ότι πιο αγαπητό είχε. Εν τω μεταξύ, είχε ανοίξει ένα χάσμα στο κέντρο της Αγοράς για να αποδεχθεί την εν λόγω προσφορά. Ερμηνεύοντας ότι ο χρησμός εννοούσε τους στρατιώτες της Ρώμης, ο εκατόνταρχος Μάρκος Κούρτιος θυσίασε τη ζωή του, φορώντας την πανοπλία του έπεσε στο λάκκο. Το χάσμα έκλεισε πάνω από το κεφάλι του και η Ρώμη σώθηκε.
Άλλοι μύθοι συνδέουν τον Lacus Curtius με τον Σαβίνο (αρχαίος λαός της αρχαίας Ιταλίας) ιππέα Mettius Curtius (ή εναλλακτικά τον Ρωμαίο ύπατο Γάιος Κούρτιο Φίλωνα), η πραγματική προέλευση του λάκκου έχει χαθεί προ πολλού στα βάθη των αιώνων. Ο Ρωμαίος ιστορικός Τίτος Λίβιος υποστηρίζει ότι η ιστορία του Μάρκου Κούρτιους είναι ο πιο αληθοφανής από τους μύθους.
Actun Tunichil Muknal, όρος Tapir, Μπελίζ
Η είσοδος στο Xibalba
Υπάρχει ένα δίκτυο σπηλαίων στο Μπελίζ, το οποίο οι Μάγια πίστευαν ότι ήταν είσοδος για τον κάτω κόσμο, τον Xibalba.
Το όνομα Actun Tunichil Muknal μεταφράζεται ως "Σπήλαιο του Κρυστάλλινου Τάφου". Εκτεταμένη έρευνα έχει συνδέσει την περιοχή, που βρίσκεται στο όρος Tapir, με τους αρχαίους μύθους των Μάγια. Αυτές οι ιστορίες που περιγράφουν ποταμούς αίματος και σκορπιούς και ένα τεράστιο υπόγειο λαβύρινθο κυβερνώνται από τους Μάγια θεούς του θανάτου, τους δαιμονικούς "Άρχοντες του Xibalba".
Μεταξύ των διάσπαρτων θραυσμάτων κεραμικής και οστών, μια από τις πιο αξιοσημείωτες ανακαλύψεις είναι ο σκελετός ενός 18χρονου κοριτσιού. Πιστεύεται ότι θυσιάστηκε στο σπήλαιο στους Θεούς του Θανάτου, γι' αυτό και τις έχει δοθεί το παρατσούκλι "κρυστάλλινη κόρη". Πάνω από 1.000 χρόνια από το θάνατό της, τα οστά της έχουν ασβεστοποιηθεί και έχει δημιουργηθεί ένα απαστράπτον, κρυστάλλινο αποτέλεσμα.
Η Κρυστάλλινη Κόρη
Άλλα ανθρώπινα λείψανα που βρέθηκαν στις σπηλιές πιστεύεται ότι έχουν θυσιαστεί στον θεό της βροχής Τσακ, και πολλά από αυτά παρουσιάζουν παρόμοια συμπτώματα ασβεστοποίησης. Μια άλλη θεωρία υποστηρίζει ότι οι διάφοροι νεκροί μπορεί να είχαν κατηγορηθεί για μαγεία.
διαβάστε τη συνέχεια στο
Ξωτικό
0 σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Σημείωση: Μόνο ένα μέλος αυτού του ιστολογίου μπορεί να αναρτήσει σχόλιο.