Για μια ακόμα φορά οι πληροφορίες λένε ότι οι βρεφονηπιακοί και τα σχολεία σημειώνουν σημαντικό αριθμό απουσιών. Οι ανακοινώσεις για ασθένειες στους παιδικούς σταθμούς δίνουν και παίρνουν.
Στις καθημερινές πλέον ιώσεις της εποχής προστίθεται και η γρίπη που τον τελευταίο καιρό έχει κάνει αισθητή την παρουσία της σε μικρούς και μεγάλους.
Έχω ερωτηθεί πώς μπορούμε να ανιχνεύσουμε το είδος ακριβώς του ιού, από τον οποίο έχει προσβληθεί και νοσεί ένα παιδί. Θα σας πω, λοιπόν, ότι κάτι τέτοιο χρειάζεται ειδικές εξετάσεις, αλλά είναι και αρκετά υπερβολικό.
Εκείνο που σίγουρα χρειάζεται είναι ψυχραιμία.
Βέβαια, πού να βρει κανείς ψυχραιμία στον έλληνα γονιό που το παιδί του έχει υψηλό πυρετό ή ασταμάτητο βήχα ή εμέτους;
Η συμπτωματολογία των διαφόρων ιώσεων που κυκλοφορούν είναι εν πολλοίς μικτή με συμμετοχή τόσο του αναπνευστικού όσο και του πεπτικού συστήματος:
Ο πονοκέφαλος είναι δυνατός, ανυπόφορος, ίσως να φέρνει και ζάλη.
Ο πυρετός είναι υψηλός, ανεξέλεγκτος, υποχωρεί δύσκολα.
Ο βήχας είναι ερεθιστικός, ασταμάτητος, ενοχλητικός.
Η καταροή κοκκινίζει τις μύτες και εμποδίζει τη ρινική αναπνοή.
Οι πόνοι στο σώμα συνοδεύονται από κούραση, εξάντληση.
Παρατηρείται και ανορεξία τις περισσότερες φορές, πιθανόν και κοιλιακά άλγη.
Οι έμετοι τις πρώτες δώδεκα ώρες είναι συχνοί.
Η διάρροια μπορεί να ενοχλεί για μέρες.
Κι όλα αυτά μπορεί να επανέρχονται και να αλληλοδιαδέχονται το ένα το άλλο. Δεν έχουν όλοι όλα τα παραπάνω συμπτώματα ούτε με την ίδια βαρύτητα και συχνότητα. Εννοείται ότι ποικίλλουν απο άνθρωπο σε άνθρωπο. Δυστυχώς, κάποια από τα παραπάνω συμπτώματα υπάρχουν και σε ασθένειες πολύ πιο σοβαρές από μία απλή ίωση.
Η ιατρική εξέταση είναι απαραίτητη.
Διότι, κατ αρχάς, ποτέ δεν μπορεί κάποιος να είναι απολύτως βέβαιος ότι πρόκειται για ίωση. Τα εργαστηριακά [αιματολογικές εξετάσεις ή ακτινογραφίες] βοηθούν, αλλά μόνον ο γιατρός ξέρει αν και πότε και ποια ακριβώς χρειάζονται, αναλόγως των ευρημάτων της κλινικής εξέτασης και του ιστορικού του ασθενούς. Συχνά σημειώνονται μικροβιακές επιπλοκές των ιογενών λοιμώξεων. Λίγο η άμυνα που πέφτει λίγο η ατμόσφαιρα που επιβαρύνει, ένα μικρόβιο μπορεί ευκολότατα να αναπτυχθεί και να πολλαπλασιαστεί προκαλώντας μια λοίμωξη, που για να περάσει χρειάζεται αντιβίωση.
Όταν τα συμπτώματα είναι βαριά και επιμένουν, ιδιαίτερα εφόσον δεν υπάρχουν μεσοδιαστήματα κατά τη διάρκεια των οποίων το παιδί είναι καλά και παίζει ανέμελο, επιβάλλεται να επισκεφθείτε τον παιδίατρό σας, ακόμα κι αν το έχει εξετάσει λίγες μέρες πριν. Οι ασθένειες εξελίσσονται όχι πάντα ευχάριστα, δηλαδή ενδέχεται να παρουσιαστεί κάποια επιπλοκή, όπως π.χ. μια πνευμονία. Η λέξη πια δε μας τρομάζει εμάς τους γιατρούς, αλλά και πάλι μια πνευμονία χρειάζεται ιδιαίτερη μεταχείριση.
Θεραπευτικά, μην ξεχνάτε:
Φροντίστε το παιδί σας να ξεκουραστεί και να φυλαχτεί.
Φροντίστε να δίνετε στο παιδί σας υγρά, νερό, ζεστά ροφήματα, χυμούς, γάλα, τα δυο τελευταία πιθανόν αραιωμένα.
Αν υπάρχουν έμετοι προσέξτε: υγρά και στερεά πρέπει να τα δίνετε λίγο-λίγο και σιγά-σιγά. Όχι αυτό το κλασικό λάθος που κάνουν όλοι οι γονείς και βιάζονται να δώσουν στο παιδί όσο νερό θέλει μετά τον εμετό για να μην αφυδατωθεί. Ακόμα και το νερό θέλει ρέγουλα. Αλλιώς το στομάχι παίζει πινγκ-πονγκ με οτιδήποτε του δώσετε.
Μην το πιέζετε να φάει με το ζόρι.
Μην του δίνετε να φάει βλακείες με τη δικαιολογία ότι είναι νηστικό και τα ζητάει. Μη ρωτήσετε τι είναι βλακείες! Τα ξέρετε, απλά κάνετε ότι τα ξεχνάτε! Εδώ ταιριάζει να πω την κλασική ατάκα του γονιού που, όταν του είπα ότι το παιδί του πρέπει να κάνει δίαιτα και να αποφύγει τις σοκολάτες, τις σάλτσες, τα λιπαρά, τα γαριδάκια, τα αλλαντικά, το γύρο, την πίτσα, με διέκοψε και ρώτησε: και τότε τι θα φάει; Και δεν αστειευόταν!
Η πρόληψη είναι ό,τι καλύτερο και στις ιώσεις.
Αποφύγετε τους κλειστούς χώρους.
Αποφύγετε να επισκεφθείτε φίλους ή συγγενείς που είναι άρρωστοι.
Αν τους περιποιείστε, χρησιμοποιείστε μάσκα, γάντια και κυρίως πλένετεπάντα καλά τα χέρια σας, ιδιαίτερα όταν έχετε μωρό!
Μην αφήνετε το παιδί σας να κυκλοφορεί άρρωστο. Δεν ωφελεί ούτε το ίδιο ούτε τους γύρω του.
Μάθετέ το να βήχει και να φτερνίζεται σωστά.
Μάθετέ το να πλένει τα χέρια του. Γιατί όλα αυτά είναι πάρα πολύ μεταδοτικά.
Προστατέψτε τα παιδιά από το παθητικό κάπνισμα.
Σταματείστε να καπνίζετε στους παιδότοπους και στις οικογενειακές συναθροίσεις. Αν το παιδί σας ανήκει σε ομάδα κινδύνου ή εφόσον το συζητήσετε με το γιατρό σας και συμφωνήσετε, εμβολιάστε το με αντιγριπικό εμβόλιο ή και εμβόλιο πνευμονιοκόκκου.
Μην τρέχετε στο φαρμακείο για να αγοράσετε βιταμίνες και φάρμακα. Επικοινωνείστε με το γιατρό σας και ακολουθείστε τις οδηγίες του. Ενοχλείστε τον, αν η κατάσταση στο παιδί σας δε βελτιώνεται! Επισκεφθείτε τον!
Ευδοκία Ξιούφη-Σπυρομήτρου-Παιδίατρος
0 σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Σημείωση: Μόνο ένα μέλος αυτού του ιστολογίου μπορεί να αναρτήσει σχόλιο.