Τι φοβάται το ΝΑΤΟ και προσπαθεί να αποφύγει το αναπόφευκτο
του Κίμωνα Γεωργακάκη
Την ανησυχία του ΝΑΤΟ για την ανάπτυξη ρωσικών συστοιχιών πυραύλων πεδίου μάχης τύπου Ισκαντέρ (SS-26), που μπορούν να φέρουν πυρηνικές κεφαλές, στον θύλακα του Καλίνινγκραντ, ο οποίος βρίσκεται ανάμεσα στην Πολωνία και την Λιθουανία, εξέφρασε ο στρατιωτικός διοικητής της Ατλαντικής Συμμαχίας, Αμερικανός πτέραρχος, Φίλιπ Μπρίντλοβ, εκτιμώντας ότι πρέπει να υπάρξει καλύτερη επικοινωνία με την Μόσχα.
Απ” ότι φαίνεται η Δύση φοβάται πάνω απ” όλα την ανεπτυγμένη ρωσική τεχνολογία όπλων, η οποία απρόβλεπτα μπορεί να χρησιμοποιηθεί εναντίον της, ενώ τα όποια μυστικά της δεν είναι εύκολα προσβάσιμα για τις μυστικές δυνάμεις του ΝΑΤΟ. Οι πύραυλοι Ισκαντέρ είναι εξαιρετικά δύσκολο να εντοπιστούν πόσο μάλλον να αναχαιτισθούν μετά την εκτόξευση. Στην Ρωσία έχουν δηλώσει άλλωστε σε όλους τους τόνους ότι θα χρησιμοποιήσουν πυρηνικά, άπαξ και απειληθεί η ασφάλεια της χώρας.
Η συγκεκριμένη ρητορική των Ρώσων έχει βάλει σε βαθιές σκέψεις τους παγκοσμιοποιητές της Δύσης, οι οποίοι βλέπουν τα γεωπολιτικά τους σχέδια να καθυστερούν λόγω Κρεμλίνου. Μετά την μεσοβέζικη λύση στην Συρία με παρέμβαση Πούτιν, η σημαντική για την Ευρωατλαντική συμμαχία, Ουκρανία, -εκτός των άλλων οι δυτικές δυνάμεις θα πλησίαζαν ακόμα πιο κοντά στα δυτικά ρωσικά σύνορα- καταλήγει στην αγκαλιά της Ρωσίας, παίρνοντας παχυλό δάνειο και μειωμένη τιμή φυσικού αερίου ως αντάλλαγμα.
Όπως πολλάκις έχω γράψει, η Ρωσία αντιστέκεται για δικά της συμφέροντα στην δημιουργία ενός δυτικότροπου παγκόσμιου κέντρου εξουσίας που επιδιώκει να κατέχει, μεταξύ άλλων, όλες τις ενεργειακές πηγές του πλανήτη, προκειμένου να ελέγχει απόλυτα τα κράτη. Μέσα σε αυτές βρίσκεται και το πλούσιο φυσικό αέριο των Ρώσων, το οποίο μάλιστα αποτελεί σπουδαίο διπλωματικό «εργαλείο» της Μόσχας. Γι” αυτό η κυβέρνηση Πούτιν θυμίζει στο ΝΑΤΟ ότι διαθέτει αρκετό οπλισμό για να το υπερασπίσει, στήνοντας πυραύλους σε στρατηγικά σημεία και αναβαθμίζοντας τα υπάρχοντα «παιχνίδια» της.
Η απρόβλεπτη χρήση-λειτουργία των ρωσικών υπερόπλων αναγκάζει μέχρι στιγμής Η.Π.Α. και συμμάχους να αποφεύγουν να σκέφτονται την σύγκρουση με την Ρωσία και να προβαίνουν αντ” αυτού σε διπλωματικές υποχωρήσεις. Ωστόσο, όσο ο Πούτιν παραμένει στην εξουσία και εφόσονσυνεχίζει να μην υποτάσσεται στις πολιτικοοικονομικές επιταγές των παγκοσμιοποιητών, ο παγκόσμιος πόλεμος με έπαθλο τις ενεργειακές πηγές της «Αρκούδας» είναι αργά ή γρήγορα αναπόφευκτος.
Κίμων Γεωργακάκης, Πολιτικός Επιστήμων
0 σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Σημείωση: Μόνο ένα μέλος αυτού του ιστολογίου μπορεί να αναρτήσει σχόλιο.