Κάποτε πέθανε ένας ποιητής. Μετά τις σχετικές διατυπώσεις τον παραλαμβάνει ο ειδικός ταξιθέτης του Παραδείσου να του δείξει το νέο τόπο κατοικίας του.
Τον εγκαθιστά σε μια παραθαλάσσια βίλα και του λέει:
Ποιητή μου εδώ θα μένεις στο εξής.
Με τον νέο τόπο διαμονής ο ποιητής έμεινε απόλυτα ικανοποιημένος που ο Θεός και ο Άγιος Πέτρος τον αποζημίωσαν για την προσφορά του στα γράμματα.
Μετά από λίγο καιρό έρχεται ο ειδικός ταξιθέτης και τον παραλαμβάνει και τον μεταφέρει σε ένα νέο τόπο διαμονής.
Ήταν ένα ευρύχωρο διαμέρισμα πολυκατοικίας. Βέβαια δεν είχε τις ανέσεις της Βίλας αλλά ήταν υποφερτή η διαμονή του στο διαμέρισμα.
Ρώτησε τον ταξιθέτη γιατί του άλλαξαν τη θέση και εκείνος του απάντησε πως τώρα όλο και λιγότεροι από πριν τον ενθυμούντο.
Πέρασε καιρός και να πάλι ο ταξιθέτης. Τον παραλαμβάνει και τον εγκαθιστά σε ένα μοναχικό και ισόγειο χαμόσπιτο.
Στις διαμαρτυρίες του γι’ αυτή τη μεταχείριση ο ποιητής ακούει τη νέα αιτιολογία της μετάθεσης, πως ελάχιστοι πλέον τον θυμούνται.
Μετά από αρκετό καιρό νέα επίσκεψη του ταξιθέτη.
Αυτή τη φορά ο ταξιθέτης τον μεταφέρει και τον εγκαθιστά σε ένα θάλαμο (τολ) που χρησιμοποιούν στο στρατό για ομαδική διαμονή φαντάρων.
Του διαθέτει ένα σιδερένιο κρεβάτι με δύο στρώματα και του υπέδειξε να εγκατασταθεί στο ένα απ’ αυτά. Όταν διαμαρτυρήθηκε γι’ αυτή τη μεταχείριση, εκείνος του απάντησε:
-Tώρα ποιητή μου, λυπάμαι αλλά δεν σε θυμάται κανένας !…
votegreece.gr
0 σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Σημείωση: Μόνο ένα μέλος αυτού του ιστολογίου μπορεί να αναρτήσει σχόλιο.