Μια εντυπωσιακή σε βαθμό οπτικής εξόντωσης, χάιτεκ συμφωνία μετάλλου και επιστημονικής φαντασίας από τον Γκιγιέρμο Ντελ Τόρο που ταυτόχρονα καταφέρνει να είναι πολύ περισσότερα από ακόμα μια εκρηκτική, θεαματική, κλωτσοπατινάδα. Αποδεικνύοντας ότι ακόμα και σε ένα blockbuster 190 εκ. δολαρίων, ο σκηνοθέτης αν είναι παιχταράς, μπορεί να κάνει τη διαφορά. Όπως την κάνει εδώ ο Ντελ Τόρο, ένας άνθρωπος που έχει αποδείξει ότι διαθέτει μοναδική ικανότητα ελιγμού ανάμεσα στις πιο προσωπικές, μικρές του ταινίες όπως ο «Λαβύρινθος του Πάνα» και τις επιταγές του Χόλιγουντ. Κάτι που φαίνεται αν συγκρίνεις την καθαρή, δομημένη χορογραφία των συμπλοκών του, με ανάλογες σκηνές από ταινίες όπως οι «Transformers». Την καλλιτεχνική, κι ενίοτε ποιητική ποιότητα της φωτογραφίας του, που ακόμα και μέσα στον υπέρτατο χαλασμό καταφέρνει να βρει ανάσες. Και τη σεναριακή ανάδειξη ανθρώπινων στοιχείων κι εξυπνάδας (στο βαθμό που φυσικά επιτρέπει ο υπόλοιπος καταιγισμός) σε μια ταινία που παρ' όλα αυτά δεν έχει κανένα πρόβλημα και καμία ενοχή (αυτή την έχουν μόνο οι κριτικοί) να πλασαριστεί ως μια γιγαντιαία ανεγκέφαλη διασκέδαση. Χωρίς όμως να είναι τόσο ανεγκέφαλη. Και ενσωματώνοντας ένα κάρο αναφορές (η χαρά του geek) από την κινηματογραφική ιστορία της επιστημονικής φαντασίας, από τον «Πόλεμο των Άστρων» μέχρι τον «Γκοτζίλα». Σε έναν μελλοντικό κόσμο, τεράστια τέρατα, τα Καιτζού, αναδύονται από το βυθό του ωκεανού και ισοπεδώνουν ολόκληρες πόλεις. Ο μόνος τρόπος να αντιμετωπιστούν είναι με γιγαντιαία ρομπότ που «πιλοτάρονται» από ζευγάρια μαχητών. Οι οποίοι για να μπορούν να τα καθοδηγήσουν, πρέπει να συνδέουν τους εγκεφάλους τους αποκτώντας όμως ταυτόχρονα έτσι πρόσβαση ο ένας στις αναμνήσεις και τα συναισθήματα του άλλου. Ενώ ταυτόχρονα πρέπει να ελέγχουν τις τραυματικές τους σκέψεις, τα άγχη και τις φοβίες προκειμένου να μην παρασύρουν τον συμπολεμιστή τους. Ο Ντελ Τόρο, χωρίς να αποφεύγει την αναμενόμενη επαναληπτική υπερφόρτωση και το χρονικό ξεχείλωμα των σκηνών δράσης, (μια χολιγουντιανή τάση που ξέφυγε εκτός ελέγχου στον 'Άνθρωπο από ατσάλι') καταφέρνει να δημιουργήσει το απόλυτο καλοκαιρινό υπερθέαμα δίνοντας προσοχή σε κάθε λεπτομέρεια. Ειδικά εφέ, καλλιτεχνική διεύθυνση, φωτογραφία, τέχνη και τεχνική θριαμβεύουν σαρώνοντας τον αμφιβληστροειδή. Σε μια ταινία που μολονότι στις Η.Π.Α. είχε μετριότατη εισπρακτική σούμα, κατάφερε με μαγικό τρόπο να γίνει σούπερ επιτυχία εκτός Αμερικής, κυρίως στην Ασία, μαζεύοντας συνολικά 400 εκ. δολάρια. Μολονότι το 3D μετατροπής, επιβλήθηκε στον Ντελ Τόρο από την παραγωγή, αξίζει σαν εμπειρία. Κυρίως λόγω των τεράστιων όγκων των δύο εχθρών, ρομπότ και τεράτων που αναδεικνύονται στην στερεοσκοπική ψευδαίσθηση αλλά και του view master εφέ που σε βάζει μέσα στον εκπληκτικά σχεδιασμένο κόσμο της ταινίας.
0 σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Σημείωση: Μόνο ένα μέλος αυτού του ιστολογίου μπορεί να αναρτήσει σχόλιο.