Γράφει ο Παναγιώτης Αποστόλου
twitter:@egerssi
Την Τετάρτη 11 Σεπτεμβρίου 2013, ολοκληρώθηκε το τριήμερο ταξίδι σε Αθήνα και Σκόπια, του ειδικού διαμεσολαβητή του ΟΗΕ, Μάθιου Νίμιτς. Ο σκοπός αυτού του ταξιδιού ήταν η συνέχιση των συνομιλιών μεταξύ των δυο κυβερνήσεων προκειμένου να εξευρεθεί μια αποδεκτή λύση του οριστικού ονόματος της γείτονος χώρας (πΓΔΜ). Ο υπογράφων, έγραφε στο προηγούμενο του άρθρο πως: «είναι σε όλους γνωστό πως ο άνθρωπος του Αμερικανοσιωνισμού, είναι υπέρμαχος της διπλής ονομασίας που θα εμπεριέχει το όνομα “Μακεδονία”. Δηλαδή, συμπλέει απόλυτα με όλες τις κυβερνήσεις του κράτους των Σκοπίων, από την ημέρα της δημιουργίας τους μετά την διάλυση της Γιουγκοσλαβίας και οι οποίες δεν αποδέχονται ονομασία που δεν θα περιέχει το “Μακεδονία”». Τελευταίες πληροφορίες δε, μας ενημερώνουν πως στο τραπέζι της προχθεσινής συνάντησης μεταξύ Νίμιτς-Βενιζέλου, ο κ. Νίμιτς ήταν ανυποχώρητος στη λύση: “Δημοκρατία Άνω Μακεδονίας”.
Οι πληροφορίες αυτές επαληθεύτηκαν, αμέσως μετά την συνάντηση που είχε το “γεράκι των ΗΠΑ” με τον Πρωθυπουργό της πΓΔΜ, Νίκολα Γκρουέφσκι, όταν επιβεβαίωσε πως οι συζητήσεις έγιναν επί της προτάσεώς του, δηλαδή, της οριστικής ονομασίας της πΓΔΜ σε “Άνω Δημοκρατία της Μακεδονίας”. Βέβαια, οι παρακάτω δηλώσεις του Μάθιου Νίμιτς προς τους Σκοπιανούς δημοσιογράφους αποδεικνύουν την Εθνική μειοδοσία της Ελληνικής Κυβερνήσεως: «Οι διαφορές στην τελευταία μου πρόταση, μεταξύ της Ελλάδος και της πΓΔΜ, αφορούν τα εξής δυο σημεία. α) επί ποιού όρου θα τεθεί ο προσδιορισμός, αν δηλαδή αφορά τον γεωγραφικό ή τον πολιτειακό όρο, και β) το εύρος της χρήσης του ονόματος που θα μπορούσε να συμφωνηθεί. Έκανα μια πρόταση για μια ονομασία η οποία πρέπει να περιλαμβάνει τον όρο “Μακεδονία” διότι η χώρα βρίσκεται στην περιοχή της Μακεδονίας, όμως δεν είναι ολόκληρη η Μακεδονία. Η Μακεδονία είναι μεγάλη περιοχή η οποία οριοθετήθηκε πριν από 100 χρόνια. Το μεγαλύτερο μέρος της Μακεδονίας ανήκει στην Ελλάδα, συνεπώς πρέπει να υπάρχει ένας προσδιορισμός ώστε να γίνεται σαφής διάκριση. Υπό το πρίσμα αυτό πρότεινα έναν προσδιορισμό. Η ελληνική πλευρά έχει τη θέση σχετικά με το που πρέπει να τεθεί ο προσδιορισμός, ενώ η εδώ κυβέρνηση έχει διαφορετική άποψη επ΄ αυτού. Πρόκειται για μια ουσιαστική διαφορά. Το θετικό είναι ότι συζητάμε με τα δυο μέρη για ένα όνομα το οποίο θα περιλαμβάνει τον όρο “Μακεδονία”, όμως υπάρχει διαφορά σχετικά με το που πρέπει να τεθεί ο προσδιορισμός».
Από αυτές τις δηλώσεις του Μάθιου Νίμιτς, επιβεβαιώνεται η διαχρονική και δεδομένη προδοσία, όλων των Ελληνικών κυβερνήσεων, οι οποίες επέδειξαν συνεχή υποχωρητικότητα στις θέσεις των Δυτικών “φίλων μας”. Αυτές οι κυβερνήσεις υπονόμευσαν το Εθνικό ζήτημα της πατρίδος μας επιδεικνύοντας υπέρμετρη φοβία και ταυτόχρονα αδιαφορία. Δεν ακουμπούσαν το Σκοπιανό ζήτημα φοβούμενοι το πολιτικό κόστος που θα τους οδηγούσε στην έξοδο από τη δυνατότητα διασπάθισης του δημοσίου χρήματος και της συνέχισης συντηρήσεως του σαθρού πολιτικού συστήματος της μεταπολιτεύσεως. Έτσι, προσπερνούσαν τις πιέσεις των ΗΠΑ για συμβιβασμό και άφηναν τον χρόνο να περνά. Αποτέλεσμα, αυτών των στρουθοκαμηλικών πολιτικών, ήταν να επέλθει διεθνής απαξίωση της ελληνικής πολιτικής και να φτάσουμε στο κατάντημα της σημερινής Κυβερνήσεως Σαμαρά-Βενιζέλου, να έχουν δηλαδή, αποδεχτεί de jure τον όρο “Μακεδονία” στην οριστική λύση του ονόματος της πΓΔΜ.
Άλλωστε, είναι απόλυτα δεδομένο πως εάν και εφ΄ όσον επικρατήσει τελικά η ονομασία: “Δημοκρατία της Άνω Μακεδονίας” ή “Δημοκρατία της Βόρειας Μακεδονίας” ή όποια άλλη ονομασία που θα εμπεριέχει τον όρο “Μακεδονία”, τότε σε σύντομο χρονικό διάστημα παντού θα γίνεται αναφορά για το κράτος της “Μακεδονίας”, για τους “Μακεδόνες”, για τη “Μακεδονική γλώσσα”. Και αυτή η εξέλιξη θα είναι μια τεράστια ήττα της εξωτερικής μας πολιτικής, από τη στιγμή που δεν μπόρεσε να εκμεταλλευτεί το γεγονός πως η Ελλάδα είναι ισότιμο μέλος της ΕΕ και του ΝΑΤΟ. Αυτή η ήττα θα ανοίξει τους ασκούς του Αιόλου και για άλλες Εθνικές τραγωδίες. Θα είναι όμως, μια εξ΄ ίσου τεράστια διπλωματική νίκη ενός μικρού κρατιδίου, το οποίο οικονομικά στηρίζεται όλα αυτά τα χρόνια ύπαρξής του, στα ελληνικά κεφάλαια, Ελλήνων επιχειρηματιών.
Ωστόσο, όταν η Ελλάδα βρίσκεται στα πρόθυρα μιας Εθνικής τραγωδίας, κάποιοι πολιτικοί “φωστήρες” επειδή προφανώς δεν έχουν πλέον, να πουν τίποτε απολύτως, εξακολουθούν να ισχυρίζονται πως η λύση του προβλήματος είναι η διενέργεια δημοψηφίσματος από τον Ελληνικό λαό, προκειμένου να αποφανθεί αν θα εμπεριέχεται ο όρος “Μακεδονία” στην οριστική ονομασία του γειτονικού κρατιδίου. Ένας εξ αυτών, ο Πρόεδρος του ΛΑΟΣ, Γιώργος Καρατζαφέρης, ο οποίος στην προχθεσινή του συνέντευξη τύπου στην 78η ΔΕΘ, επανέφερε το ζήτημα του δημοψηφίσματος, τάχατες για να αποφασίσει ο Ελληνικός λαός!
http://www.neolaialaos.gr/
Όμως, επανειλημμένως κατά το πρόσφατο παρελθόν ειδικώς όταν επίκειτο η Σύνοδος Κορυφής του ΝΑΤΟ στο Βουκουρέστι την 2α Απριλίου 2008, ο υπογράφων ως Πρόεδρος Περιφερειακής πολιτικής του ΛΑΟΣ (όπως και άλλα υψηλόβαθμα στελέχη), με έγγραφη αναφορά είχε προειδοποιήσει τον Πρόεδρο του ΛΑΟΣ ότι δεν υπάρχει τίποτε πιο επικίνδυνο από την προκήρυξη δημοψηφίσματος για την ονομασία του γειτονικού κρατιδίου. Του είχε επισημανθεί, πως ένα δημοψήφισμα περί την ονομασία δεν θα είχε να προσθέσει τίποτε απολύτως στη διευθέτηση του ονόματος. Θα είχε όμως, ένα πολύ σοβαρό πολιτικό αλλά και ουσιαστικό μειονέκτημα η διενέργεια του δημοψηφίσματος. Και αυτό το μειονέκτημα είναι πως θα μπορούσε να υπάρξει ένα μειοψηφούν μικρό ποσοστό (μειονοτικοί της Θράκης, ακραίοι αριστεριστές, γραικύλοι του “Ουράνιου Τόξου” κ.α) που δεν θα το ενοχλεί εάν υπάρχει ο όρος “Μακεδονία” στην οριστική ονομασία των Σκοπίων. Κατ΄ αυτόν τον τρόπο, λοιπόν, θα δώσουμε το δικαίωμα στους Σκοπιανούς να ισχυριστούν πως αυτό το ποσοστό είναι η “Μακεδονική μειονότητα” στην Ελλάδα και η οποία καταπιέζεται. Επιπλέον, το ποσοστό αυτό θα είναι διαπραγματευτικό τους ατού για την είσοδό τους στο ΝΑΤΟ και την ΕΕ. Δυστυχώς, όμως, ο Γιώργος Καρατζαφέρης φαίνεται πως δεν διαθέτει πλέον, ισχυρά μνήμη και επαναφέρει την παλαιότερη πρότασή του. Φαίνεται με τα χρόνια χάνει τελείως την πολιτική ενόραση που τον διέκρινε. Το αποτέλεσμα ενός δημοψηφίσματος θα προκαλούσε ζητήματα στην Ελλάδα με την έμμεση αναγνώριση της “Μακεδονικής μειονότητας”. Ενός αποτελέσματος που διακαώς αναμένει ο Γκρουέφσκι.
Συνεπώς, δεν πρέπει ποτέ η Ελλάδα να εκχωρήσει το Ελληνικό και ιστορικό όνομα της Μακεδονίας σε κανένα και για κανένα λόγο. Δεν έχει καμιά μα καμιά σημασία πως την πΓΔΜ την έχουν αναγνωρίσει με το όνομα “Μακεδονία” πολλά κράτη. Η μη αναγνώριση από την Ελλάδα τους αφαιρεί κάθε δικαίωμα έγερσης διεκδικήσεων και το ξέρουν αυτό πολύ καλά τόσο αυτοί, όσο και οι “σύμμαχοί μας”.
Πέραν όμως, των “συμμάχων μας” θα πρέπει να γνωρίζουν και τα ντόπια παχύδερμα της πολιτικής ζωής μας, όπως και οι άφωνοι δημοσιογράφοι, καθώς επίσης και ο “αόρατος” πνευματικός-ακαδημαϊκός κόσμος, πως ο Ελληνικός λαός, ο οποίος είναι για άλλη μια φορά προδομένος, σύντομα θα επαναστατήσει παρ΄ότι σήμερα δεν υπάρχει ούτε Παύλος Μελάς ούτε Μακεδονομάχοι για να τον συνεγείρουν και να σωθεί εκ νέου η Μακεδονία μας!
Εκείνη την ώρα της επαναστάσεως, κ. Σαμαρά θα πρέπει να θυμηθείτε πως ολοκληρώσατε την ομιλία σας στην 76η ΔΕΘ: «Από εμάς θα εξαρτηθεί το τελικό αποτέλεσμα. Από εμάς θα εξαρτηθεί ο Παράδεισος ή η Κόλαση που θα χτίσουμε. Η μοίρα μας βρίσκεται στα χέρια μας!».
Άρα κ.Σαμαρά, επιλέξτε! Παράδεισο ή Κόλαση;
(συνεχίζεται)
0 σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Σημείωση: Μόνο ένα μέλος αυτού του ιστολογίου μπορεί να αναρτήσει σχόλιο.