του Ελευθερίου Γ. Σκιαδά
Το καλοκαίρι του 1932 συνέπεσε η
οικονομική κρίση με αφόρητο καύσωνα, «κυνικά καύματα», όπως τα ανέφερε ο
Τύπος της εποχής. Κάτω από τέτοιες συνθήκες πολλοί φαντάζονταν πως
μπορούσαν να λύσουν το πρόβλημα της εθνικής και παγκόσμιας οικονομικής
κρίσης. Ανάμεσά τους και ο 38χρονος Γεώργιος Αποστόλου (φωτό), ο οποίος…
απειλούσε να ταξιδεύσει στο Λονδίνο για να διαδώσει τις ιδέες του, ως
Πρόεδρος της νεοσυσταθείσης «Πανελληνίου Κοινωνικής Ενώσεως Προστασίας
των Αγάμων. Συνοικεσίων, Γάμων, Προστασίας των Οικογενειών των Εργατών
και Εργατριών της Ελλάδος» (ΠΚΕΠΑΣΕΕ)!
Ο Αποστόλου υποστήριζε πως αν παντρεύονταν όλοι οι άγαμοι θα έκλειναν τα κέντρα διασκέδασης λόγω έλλειψης πελατών, οι νέοι δεν θα έτρεχαν στις… κοκότες και θα επιτυγχανόταν μέγιστη οικονομία! Δεν άργησαν βέβαια να τον ανακαλύψουν τα «τσακάλια» της εποχής και να τον σπρώξουν ακόμη… περισσότερο. Άρχισε να υποβάλλει υπομνήματα στον πρωθυπουργό και να γυρνά τα γραφεία των εφημερίδων προς εξασφάλιση υποστήριξης. Κάποια στιγμή τον έπεισαν πως στο Λονδίνο θα γινόταν «Διεθνές Συνέδριον Ανυπάνδρων Γυναικών», από το οποίο βεβαίως δεν εννοούσε να λείψει ο Γ. Αποστόλου. Πώς θα μπορούσε άλλωστε;
Ζητούσε όμως δέκα χιλιάδες χρυσές λίρες και μια πλούσια Αγγλίδα νύφη, με τα χρήματα της οποίας θα ξεπλήρωνε μέρος του ελληνικού χρέους! Θα προσπαθούσε να πείσει τα μέλη του Συνεδρίου για τα αγαθά του γάμου, τις οικονομικές του προεκτάσεις και «πόσον ευχάριστον είναι να έχη κανείς πάντα εις πρώτην ζήτησιν μιαν γυναίκα δι’ όλας του τας ανάγκας…»! Τελικά, δεν αφουγκράστηκε η κοινωνία τους προβληματισμούς του Γ. Αποστόλου και δεν του έδωσε την δυνατότητα να σώσει την οικονομία της χώρας. Αφού απόλαυσε το μερίδιο της δημοσιότητας που δικαιούται ο καθένας, περιορίστηκε με το κασελάκι του στο λουστράρισμα υποδημάτων στην πλατεία Μεταξουργείου.
Ο Αποστόλου υποστήριζε πως αν παντρεύονταν όλοι οι άγαμοι θα έκλειναν τα κέντρα διασκέδασης λόγω έλλειψης πελατών, οι νέοι δεν θα έτρεχαν στις… κοκότες και θα επιτυγχανόταν μέγιστη οικονομία! Δεν άργησαν βέβαια να τον ανακαλύψουν τα «τσακάλια» της εποχής και να τον σπρώξουν ακόμη… περισσότερο. Άρχισε να υποβάλλει υπομνήματα στον πρωθυπουργό και να γυρνά τα γραφεία των εφημερίδων προς εξασφάλιση υποστήριξης. Κάποια στιγμή τον έπεισαν πως στο Λονδίνο θα γινόταν «Διεθνές Συνέδριον Ανυπάνδρων Γυναικών», από το οποίο βεβαίως δεν εννοούσε να λείψει ο Γ. Αποστόλου. Πώς θα μπορούσε άλλωστε;
Ζητούσε όμως δέκα χιλιάδες χρυσές λίρες και μια πλούσια Αγγλίδα νύφη, με τα χρήματα της οποίας θα ξεπλήρωνε μέρος του ελληνικού χρέους! Θα προσπαθούσε να πείσει τα μέλη του Συνεδρίου για τα αγαθά του γάμου, τις οικονομικές του προεκτάσεις και «πόσον ευχάριστον είναι να έχη κανείς πάντα εις πρώτην ζήτησιν μιαν γυναίκα δι’ όλας του τας ανάγκας…»! Τελικά, δεν αφουγκράστηκε η κοινωνία τους προβληματισμούς του Γ. Αποστόλου και δεν του έδωσε την δυνατότητα να σώσει την οικονομία της χώρας. Αφού απόλαυσε το μερίδιο της δημοσιότητας που δικαιούται ο καθένας, περιορίστηκε με το κασελάκι του στο λουστράρισμα υποδημάτων στην πλατεία Μεταξουργείου.
0 σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Σημείωση: Μόνο ένα μέλος αυτού του ιστολογίου μπορεί να αναρτήσει σχόλιο.