Τα τελευταιά χρόνια ακούγονται πολλά για το ανταποδοτικό τέλος το οποίο καλούνται οι πολίτες να πληρώσουν για τα κρατικά μέσα ενημέρωσης, είτε στο λογαριασμό του ηλεκτρικού ρεύματος είτε με κάποιο άλλο φόρο.
Αρκετοί είναι αυτοί που ζητούν την κατάργηση του
ανταποδοτικού τέλους στην ελληνική κρατική ραδιοτηλεόραση. Τι γίνεται
όμως πραγματικά στις υπόλοιπες χώρες της Ευρωπαϊκής Ένωσης;
Ας δούμε τι πληρώνουν και τι δεν πληρώνουν οι υπόλοιποι πολίτες.
1. ΚΥΠΡΟΣ: Μετά από μια μεγάλη αντιπαράθεση πολιτών και κράτους στις αρχές του 2000, η κυπριακή κυβέρνηση αποφάσισε να σταματήσει το ανταποδοτικό τέλος προς το ΡΙΚ μέσω τον λογαριασμό του ηλεκτρικού ρεύματος.
Το κράτος χρηματοδοτεί κάθε χρόνο ένα μικρό ποσό από τον προϋπολογισμό στο ΡΙΚ και στη συνέχεια το ίδιο το Ραδιοφωνικό Ίδρυμα Κύπρου αναζητεί άλλους πόρους για να καλύψει τα έξοδα του, όπως είναι η διαφήμιση. Αυτό είχε και ως συνέπεια το ΡΙΚ να γίνει αρκετά ανταγωνιστικό με τα ιδιωτικά κυπριακά κανάλια και να παίρνει και ένα υψηλό ποσοστό τηλεθέασης.
2. ΓΕΡΜΑΝΙΑ: Το ανταποδοτικό τέλος στη Γερμανία είναι 204,35 ευρώ το χρόνο για την τηλεόραση και 66,24 ευρώ για το ραδιόφωνο.
3. ΒΡΕΤΑΝΙΑ: Στο Ηνωμένο Βασίλειο το ανταποδοτικό τέλος για την έγχρωμη τηλεόραση ανέρχεται στα 164 ευρώ και στα 55 ευρώ για την ασπρόμαυρη.
4. ΣΟΥΗΔΙΑ: Στη Σουηδία το ανταποδοτικό τέλος ανέρχεται στις 2076 κορώνες ή 200 ευρώ το χρόνο
5. ΦΙΝΛΑΝΔΙΑ: Στη Φινλανδία το ανταποδοτικό τέλος κυμαίνεται μεταξύ €224.30 και €232.20 (ανάλογα με τις δόσεις αποπληρωμής του ποσού)
6. ΤΣΕΧΙΑ: Το ανταποδοτικό τέλος ανέρχεται στα 56,90 ευρώ
7. ΛΕΤΟΝΙΑ: Στη Λετονία δεν υπάρχει ανταποδοτικό τέλος, αλλά γίνονται συζητήσεις για τη θεσμοθέτησή του.
8. ΠΟΛΩΝΙΑ: Το ανταποδοτικό τέλος στην Πολωνία ανέρχεται στα 53 ευρώ το χρόνο .
9. ΙΣΠΑΝΙΑ: Η Ισπανική δημόσια ραδιοτηλεόραση χρηματοδοτείται αποκλειστικά από το κράτος.
10. ΠΟΡΤΟΓΑΛΙΑ: Το ανταποδοτικό τέλος για το ραδιόφωνο ανέρχεται στα 20,52 ευρώ
11. ΔΑΝΙΑ: Το ανταποδοτικό τέλος στη Δανία ανέρχεται στα 300 ευρώ το χρόνο για την τηλεόραση και τους υπολογιστές με πρόσβαση στο διαδίκτυο ενώ για το ραδιόφωνο 43 ευρώ
12. ΑΥΣΤΡΙΑ: Στην Αυστρία το ανταποδοτικό τέλος ποικίλει από περιοχή σε περιοχή. Ξεκινώντας από 223,32 ευρώ και φθάνοντας τα 279,72 για την τηλεόραση και από 65,52 έως 80,52 για το ραδιόφωνο.
13. ΒΕΛΓΙΟ: Το ανταποδοτικό τέλος στο Βέλγιο ανέρχεται στα 149,67 ευρώ για την τηλεόραση και στα 26,72 ευρώ για το ραδιόφωνο
14. ΙΡΛΑΝΔΙΑ: Το ανταποδοτικό τέλος στην Ιρλανδία ανέρχεται στα 160 ευρώ το χρόνο.
15. ΛΟΥΞΕΜΒΟΥΡΓΟ: Δεν υπήρξε ποτέ ανταποδοτικό τέλος γιατί το RTL ξεκίνησε ως εμπορικό κανάλι αλλά λειτουργούσε ως δημόσιο σε ό,τι αφορά στο πρόγραμμά του.
16. ΜΑΛΤΑ: Το ανταποδοτικό τέλος στη Μάλτα ανέρχεται στα 34 ευρώ το χρόνο.
17. ΙΤΑΛΙΑ: Το ανταποδοτικό τέλος στην Ιταλία ανέρχεται στα 106 ευρώ το χρόνο και περιλαμβάνει όχι μόνο τις τηλεοπτικές συσκευές αλλά και τα κινητά, τους υπολογιστές με πρόσβαση στο διαδίκτυο κλπ.
18. ΓΑΛΛΙΑ: Στη Γαλλία το ανταποδοτικό τέλος ανέρχεται στα 116 ευρώ το χρόνο, για όσους δηλώσουν πως έχουν τηλεόραση, ενώ για τα overseas departments στα 74 ευρώ το χρόνο.
19. ΟΛΛΑΝΔΙΑ: Η Ολλανδική τηλεόραση χρηματοδοτείται μόνο από το κράτος και τις διαφημίσεις.
20. ΟΥΓΓΑΡΙΑ: Η Ουγγρική τηλεόραση χρηματοδοτείται μόνον από το κράτος μέσω της φορολογίας.
21. ΣΛΟΒΑΚΙΑ: Το ανταποδοτικό τέλος στη Σλοβακία ανέρχεται στα 42 ευρώ το χρόνο.
22. ΣΛΟΒΕΝΙΑ: Στη Σλοβενία το ανταποδοτικό τέλος ανέρχεται στα 132 ευρώ το χρόνο και αφορά τηλεόραση και ραδιόφωνο, ενώ για το ραδιόφωνο μόνο του 39 ευρώ
23. ΛΙΘΟΥΑΝΙΑ: Στη Λιθουανία όπως και στη Λετονία ουδέποτε είχε θεσμοθετηθεί ανταποδοτικό τέλος γιατί οι κρατικές τηλεοράσεις χρηματοδοτούνταν από το κράτος. Τελευταία αναπτύσσεται ευρεία συζήτηση για τη θεσμοθέτηση ανταποδοτικού τέλους.
24. ΕΣΘΟΝΙΑ: ETV, η δημόσια ραδιοτηλεόραση της Εσθονίας χρηματοδοτείται αποκλειστικά από το κράτος. Δεν έχει ούτε ανταποδοτικό, ούτε και διαφημίσεις.
25. ΕΛΛΑΔΑ: Στην Ελλάδα από το 2006 το ανταποδοτικό τέλος ανέρχεται στα 51,60 ευρώ το χρόνο.
26. ΡΟΥΜΑΝΙΑ: Στη Ρουμανία το ανταποδοτικό τέλος ανέρχεται στα 12 ευρώ το χρόνο σε ό,τι αφορά στα νοικοκυριά. Οι μικρές επιχειρήσεις πληρώνουν 45 ευρώ το χρόνο και οι μεγάλες
150 ευρώ το χρόνο. Η Ρουμανική τηλεόραση χρηματοδοτείται επίσης από το κράτος και από τις διαφημίσεις
27. ΒΟΥΛΓΑΡΙΑ: BNT, Η βουλγαρική δημόσια ραδιοτηλεόραση χρηματοδοτείται από το κράτος που καλύπτει το 60% περίπου το προϋπολογισμού της ενώ το υπόλοιπο καλύπτεται από τις διαφημίσεις
Πηγή: euronews
news247.gr
Ας δούμε τι πληρώνουν και τι δεν πληρώνουν οι υπόλοιποι πολίτες.
1. ΚΥΠΡΟΣ: Μετά από μια μεγάλη αντιπαράθεση πολιτών και κράτους στις αρχές του 2000, η κυπριακή κυβέρνηση αποφάσισε να σταματήσει το ανταποδοτικό τέλος προς το ΡΙΚ μέσω τον λογαριασμό του ηλεκτρικού ρεύματος.
Το κράτος χρηματοδοτεί κάθε χρόνο ένα μικρό ποσό από τον προϋπολογισμό στο ΡΙΚ και στη συνέχεια το ίδιο το Ραδιοφωνικό Ίδρυμα Κύπρου αναζητεί άλλους πόρους για να καλύψει τα έξοδα του, όπως είναι η διαφήμιση. Αυτό είχε και ως συνέπεια το ΡΙΚ να γίνει αρκετά ανταγωνιστικό με τα ιδιωτικά κυπριακά κανάλια και να παίρνει και ένα υψηλό ποσοστό τηλεθέασης.
2. ΓΕΡΜΑΝΙΑ: Το ανταποδοτικό τέλος στη Γερμανία είναι 204,35 ευρώ το χρόνο για την τηλεόραση και 66,24 ευρώ για το ραδιόφωνο.
3. ΒΡΕΤΑΝΙΑ: Στο Ηνωμένο Βασίλειο το ανταποδοτικό τέλος για την έγχρωμη τηλεόραση ανέρχεται στα 164 ευρώ και στα 55 ευρώ για την ασπρόμαυρη.
4. ΣΟΥΗΔΙΑ: Στη Σουηδία το ανταποδοτικό τέλος ανέρχεται στις 2076 κορώνες ή 200 ευρώ το χρόνο
5. ΦΙΝΛΑΝΔΙΑ: Στη Φινλανδία το ανταποδοτικό τέλος κυμαίνεται μεταξύ €224.30 και €232.20 (ανάλογα με τις δόσεις αποπληρωμής του ποσού)
6. ΤΣΕΧΙΑ: Το ανταποδοτικό τέλος ανέρχεται στα 56,90 ευρώ
7. ΛΕΤΟΝΙΑ: Στη Λετονία δεν υπάρχει ανταποδοτικό τέλος, αλλά γίνονται συζητήσεις για τη θεσμοθέτησή του.
8. ΠΟΛΩΝΙΑ: Το ανταποδοτικό τέλος στην Πολωνία ανέρχεται στα 53 ευρώ το χρόνο .
9. ΙΣΠΑΝΙΑ: Η Ισπανική δημόσια ραδιοτηλεόραση χρηματοδοτείται αποκλειστικά από το κράτος.
10. ΠΟΡΤΟΓΑΛΙΑ: Το ανταποδοτικό τέλος για το ραδιόφωνο ανέρχεται στα 20,52 ευρώ
11. ΔΑΝΙΑ: Το ανταποδοτικό τέλος στη Δανία ανέρχεται στα 300 ευρώ το χρόνο για την τηλεόραση και τους υπολογιστές με πρόσβαση στο διαδίκτυο ενώ για το ραδιόφωνο 43 ευρώ
12. ΑΥΣΤΡΙΑ: Στην Αυστρία το ανταποδοτικό τέλος ποικίλει από περιοχή σε περιοχή. Ξεκινώντας από 223,32 ευρώ και φθάνοντας τα 279,72 για την τηλεόραση και από 65,52 έως 80,52 για το ραδιόφωνο.
13. ΒΕΛΓΙΟ: Το ανταποδοτικό τέλος στο Βέλγιο ανέρχεται στα 149,67 ευρώ για την τηλεόραση και στα 26,72 ευρώ για το ραδιόφωνο
14. ΙΡΛΑΝΔΙΑ: Το ανταποδοτικό τέλος στην Ιρλανδία ανέρχεται στα 160 ευρώ το χρόνο.
15. ΛΟΥΞΕΜΒΟΥΡΓΟ: Δεν υπήρξε ποτέ ανταποδοτικό τέλος γιατί το RTL ξεκίνησε ως εμπορικό κανάλι αλλά λειτουργούσε ως δημόσιο σε ό,τι αφορά στο πρόγραμμά του.
16. ΜΑΛΤΑ: Το ανταποδοτικό τέλος στη Μάλτα ανέρχεται στα 34 ευρώ το χρόνο.
17. ΙΤΑΛΙΑ: Το ανταποδοτικό τέλος στην Ιταλία ανέρχεται στα 106 ευρώ το χρόνο και περιλαμβάνει όχι μόνο τις τηλεοπτικές συσκευές αλλά και τα κινητά, τους υπολογιστές με πρόσβαση στο διαδίκτυο κλπ.
18. ΓΑΛΛΙΑ: Στη Γαλλία το ανταποδοτικό τέλος ανέρχεται στα 116 ευρώ το χρόνο, για όσους δηλώσουν πως έχουν τηλεόραση, ενώ για τα overseas departments στα 74 ευρώ το χρόνο.
19. ΟΛΛΑΝΔΙΑ: Η Ολλανδική τηλεόραση χρηματοδοτείται μόνο από το κράτος και τις διαφημίσεις.
20. ΟΥΓΓΑΡΙΑ: Η Ουγγρική τηλεόραση χρηματοδοτείται μόνον από το κράτος μέσω της φορολογίας.
21. ΣΛΟΒΑΚΙΑ: Το ανταποδοτικό τέλος στη Σλοβακία ανέρχεται στα 42 ευρώ το χρόνο.
22. ΣΛΟΒΕΝΙΑ: Στη Σλοβενία το ανταποδοτικό τέλος ανέρχεται στα 132 ευρώ το χρόνο και αφορά τηλεόραση και ραδιόφωνο, ενώ για το ραδιόφωνο μόνο του 39 ευρώ
23. ΛΙΘΟΥΑΝΙΑ: Στη Λιθουανία όπως και στη Λετονία ουδέποτε είχε θεσμοθετηθεί ανταποδοτικό τέλος γιατί οι κρατικές τηλεοράσεις χρηματοδοτούνταν από το κράτος. Τελευταία αναπτύσσεται ευρεία συζήτηση για τη θεσμοθέτηση ανταποδοτικού τέλους.
24. ΕΣΘΟΝΙΑ: ETV, η δημόσια ραδιοτηλεόραση της Εσθονίας χρηματοδοτείται αποκλειστικά από το κράτος. Δεν έχει ούτε ανταποδοτικό, ούτε και διαφημίσεις.
25. ΕΛΛΑΔΑ: Στην Ελλάδα από το 2006 το ανταποδοτικό τέλος ανέρχεται στα 51,60 ευρώ το χρόνο.
26. ΡΟΥΜΑΝΙΑ: Στη Ρουμανία το ανταποδοτικό τέλος ανέρχεται στα 12 ευρώ το χρόνο σε ό,τι αφορά στα νοικοκυριά. Οι μικρές επιχειρήσεις πληρώνουν 45 ευρώ το χρόνο και οι μεγάλες
150 ευρώ το χρόνο. Η Ρουμανική τηλεόραση χρηματοδοτείται επίσης από το κράτος και από τις διαφημίσεις
27. ΒΟΥΛΓΑΡΙΑ: BNT, Η βουλγαρική δημόσια ραδιοτηλεόραση χρηματοδοτείται από το κράτος που καλύπτει το 60% περίπου το προϋπολογισμού της ενώ το υπόλοιπο καλύπτεται από τις διαφημίσεις
Πηγή: euronews
news247.gr
Στο βιβλίο του «How to Behave So Your Children Will, Τοο!» ο ψυχίατρος δρ. Sal Severe προτείνει μεθόδους ώστε η τιμωρία των παιδιών να μην τιμωρεί και τα υπόλοιπα μέλη της οικογένειας.
Πείτε μας, στο τέλος του κειμένου, τη γνώμη σας για το αν και πώς πιστεύετε ότι θα πρέπει να τιμωρούνται τα παιδιά:
Μία καλύτερη τιμωρία θα ήταν να τα χωρίζαμε την ώρα που ξεκινούσε ο τσακωμός και να τα αναγκάζαμε να παίξει το καθένα μόνο του. Δεν το σκέφτηκα, όμως, εγκαίρως. Νευρίασα και πέταξα μία ανόητη απειλή που κόστισε περισσότερο σε εμένα παρά στα παιδιά μου. Καλό είναι να σκεφτόμαστε πιο προσεκτικά πριν μιλήσουμε. Γιατί ο θυμός δημιουργεί προβλήματα. Σκεφτείτε πώς μία τιμωρία μπορεί να επηρεάσει τόσο εσάς όσο και την υπόλοιπη οικογένεια. Ιδιαίτερα αν έχετε ένα παιδί που αρέσκεται να χειρίζεται εσάς και τα υπόλοιπα μέλη, η επιλογή της τιμωρίας πρέπει να γίνεται πολύ προσεκτικά. Φροντίστε, λοιπόν, η τιμωρία αυτή να επηρεάζει μόνο το παιδί που παραφέρθηκε και κανέναν άλλον. Μην πείτε, για παράδειγμα, 'δεν θα πάμε μέχρι να μαζέψεις το δωμάτιό σου'. Αν πρόκειται να πάτε κάπου όπου και το παιδί θέλει να πάει, η απειλή "δεν θα έρθεις" αυτή μπορεί και να πιάσει. Αν, όμως, έτσι κι αλλιώς, δεν θέλει να πάει εκεί που έχετε κανονίσει, η απειλή αυτή δίνει αυτόματα στο παιδί ισχύ. Του επιτρέπετε να έχει τον έλεγχο σε ολόκληρη την οικογένεια. Ποιος τιμωρείται, λοιπόν;
Τι να κάνετε με το παιδί στο οποίο απαγορεύσατε να πάει κάπου μαζί με την υπόλοιπη οικογένεια; Φωνάξτε την baby-sitter και αφήστε το μόνο μαζί της. Αν, μάλιστα, το παιδί είναι μεγάλο και έχει δικό του «χαρτζιλίκι» μπορείτε να κρατήσετε από αυτό ένα ποσό για να πληρώσετε την baby-sitter. Το παιδί θα μάθει, έτσι, ότι η συμπεριφορά του δεν θα αναγκάσει την υπόλοιπη οικογένεια να μείνει στο σπίτι και να μην διασκεδάσει. Επιλέγετε, λοιπόν, τιμωρίες που έχουν επίπτωση στο παιδί, όχι σε εσάς. Με τη μέθοδο αυτή θα πάρουν ένα καλό μάθημα και τα υπόλοιπα παιδιά. Η κακή συμπεριφορά επηρεάζει μόνο αυτόν που την εκδήλωσε.
Πολλοί γονείς συχνά αναρωτιούνται πώς μπορούν να μειώσουν τον χρόνο τηλεθέασης του παιδιού. Αν οι γονείς αποφασίσουν να κλείσουν την τηλεόραση, θα ζημιωθούν και οι ίδιοι, αλλά και τα υπόλοιπα παιδιά. Μην την κλείνετε, λοιπόν, επειδή θέλετε να περιορίσετε ένα παιδί. Κρατήστε την ανοιχτή και επιβάλλετε στο υπό περιορισμό παιδί να πάει σε κάποιο άλλο δωμάτιο.
«Και πόσο συχνά γίνεται αυτό;», τον ρώτησα. «Μία ή δύο φορές την εβδομάδα», μου είπε. Μου εξήγησε, βέβαια, στη συνέχεια ότι το παιδί παρακούει τους γονείς του πολύ περισσότερες φορές ανά εβδομάδα, απλά ο πατέρας του δεν έχει κουράγιο να μπαίνει στη διαδικασία του «κλειδώματος» κάθε λίγο και λιγάκι.
Ο μπαμπάς αυτός, λοιπόν, εφαρμόζει μία τιμωρία που δεν είναι ιδιαίτερα βολική, με αποτέλεσμα να μην την τηρεί συστηματικά. Ο γιος του, λοιπόν, δεν μαθαίνει στους κανόνες της οικογένειας. Μαθαίνει ότι μπορεί να παρακούει τους γονείς του όποτε θέλει, απλά κάποιες από αυτές τις φορές δεν θα μπορεί να παίζει με τα παιχνίδια του.
«Δεν θέλω να σε πληγώσω ούτε να σε κάνω να θυμώσεις. Τιμωρείσαι γιατί πήρες μία λάθος απόφαση με την συμπεριφορά σου. Θέλω να μάθεις από αυτό το λάθος, ώστε την επόμενη φορά να σκεφτείς διαφορετικά. Δεν θέλω να σκεφτείς ότι είμαι εδώ για να σε μαλώνω. Είμαι εδώ για να σε βοηθάω».
Εξηγήστε στο παιδί ότι δεν προσπαθείτε να το πληρώσετε με το ίδιο νόμισμα. Και αγνοήστε σχόλια που θα σας εξοργίσουν, όπως «περιμένεις να πιστέψω ότι το κάνεις για εμένα; Ναι σίγουρα!». Δώστε εξηγήσεις μία μόνο φορά και μην μπείτε στη διαδικασία μακροσκελών εξηγήσεων και διαπραγματεύσεων.
Πηγή: Familyeducation
- See more at: http://www.mama365.gr/9739/prepei-na-timoroyntai-ta-paidia-kai-me-poion-tro.html#sthash.sUSdYZGQ.dpuf
Εξηγώντας και επιβάλλοντας την τιμωρία
Ήταν Σάββατο απόγευμα και ετοιμαζόμασταν να πάμε με τα παιδιά στο λούνα παρκ. Εκείνα, όμως, είχαν αρχίσει να τσακώνονται, και μάλιστα πιο έντονα απ'ό,τι συνήθως. Τα απείλησα με την ελπίδα να σταματήσουν: Αν δεν σταματήσετε να τσακώνεστε δεν θα πάμε πουθενά! Πόσο αφελές εκ μέρους μου! Αν δεν πήγαιναν αυτά, δεν θα πηγαίναμε ούτε εμείς. Ούτε ήταν δυνατόν να βρούμε κάποιον τελευταία στιγμή να τα κρατήσει, προκειμένου να βγούμε μόνο η μαμά τους και εγώ. Τα παιδιά δεν σταμάτησαν να τσακώνονται και δεν πήγαμε πουθενά. Τιμωρηθήκαμε, δηλαδή, και εμείς μαζί τους.Μία καλύτερη τιμωρία θα ήταν να τα χωρίζαμε την ώρα που ξεκινούσε ο τσακωμός και να τα αναγκάζαμε να παίξει το καθένα μόνο του. Δεν το σκέφτηκα, όμως, εγκαίρως. Νευρίασα και πέταξα μία ανόητη απειλή που κόστισε περισσότερο σε εμένα παρά στα παιδιά μου. Καλό είναι να σκεφτόμαστε πιο προσεκτικά πριν μιλήσουμε. Γιατί ο θυμός δημιουργεί προβλήματα. Σκεφτείτε πώς μία τιμωρία μπορεί να επηρεάσει τόσο εσάς όσο και την υπόλοιπη οικογένεια. Ιδιαίτερα αν έχετε ένα παιδί που αρέσκεται να χειρίζεται εσάς και τα υπόλοιπα μέλη, η επιλογή της τιμωρίας πρέπει να γίνεται πολύ προσεκτικά. Φροντίστε, λοιπόν, η τιμωρία αυτή να επηρεάζει μόνο το παιδί που παραφέρθηκε και κανέναν άλλον. Μην πείτε, για παράδειγμα, 'δεν θα πάμε μέχρι να μαζέψεις το δωμάτιό σου'. Αν πρόκειται να πάτε κάπου όπου και το παιδί θέλει να πάει, η απειλή "δεν θα έρθεις" αυτή μπορεί και να πιάσει. Αν, όμως, έτσι κι αλλιώς, δεν θέλει να πάει εκεί που έχετε κανονίσει, η απειλή αυτή δίνει αυτόματα στο παιδί ισχύ. Του επιτρέπετε να έχει τον έλεγχο σε ολόκληρη την οικογένεια. Ποιος τιμωρείται, λοιπόν;
Τι να κάνετε με το παιδί στο οποίο απαγορεύσατε να πάει κάπου μαζί με την υπόλοιπη οικογένεια; Φωνάξτε την baby-sitter και αφήστε το μόνο μαζί της. Αν, μάλιστα, το παιδί είναι μεγάλο και έχει δικό του «χαρτζιλίκι» μπορείτε να κρατήσετε από αυτό ένα ποσό για να πληρώσετε την baby-sitter. Το παιδί θα μάθει, έτσι, ότι η συμπεριφορά του δεν θα αναγκάσει την υπόλοιπη οικογένεια να μείνει στο σπίτι και να μην διασκεδάσει. Επιλέγετε, λοιπόν, τιμωρίες που έχουν επίπτωση στο παιδί, όχι σε εσάς. Με τη μέθοδο αυτή θα πάρουν ένα καλό μάθημα και τα υπόλοιπα παιδιά. Η κακή συμπεριφορά επηρεάζει μόνο αυτόν που την εκδήλωσε.
Πολλοί γονείς συχνά αναρωτιούνται πώς μπορούν να μειώσουν τον χρόνο τηλεθέασης του παιδιού. Αν οι γονείς αποφασίσουν να κλείσουν την τηλεόραση, θα ζημιωθούν και οι ίδιοι, αλλά και τα υπόλοιπα παιδιά. Μην την κλείνετε, λοιπόν, επειδή θέλετε να περιορίσετε ένα παιδί. Κρατήστε την ανοιχτή και επιβάλλετε στο υπό περιορισμό παιδί να πάει σε κάποιο άλλο δωμάτιο.
Βρείτε τιμωρίες που μπορούν να εφαρμοστούν εύκολα
Έτσι θα μπορέσετε να τις τηρήσετε μέχρι το τέλος. Αν η τιμωρία είναι «άβολη» ή απαιτεί κόπο και από εσάς, δεν θα μπορέσετε να είστε συνεπείς. Ένας πατέρας μου είπε ότι κάθε φορά που ο γιος του παρακούει αυτά που του λέει, κλειδώνει τα βιντεοπαιχνίδια του σε ένα ντουλάπι για τρεις ώρες.«Και πόσο συχνά γίνεται αυτό;», τον ρώτησα. «Μία ή δύο φορές την εβδομάδα», μου είπε. Μου εξήγησε, βέβαια, στη συνέχεια ότι το παιδί παρακούει τους γονείς του πολύ περισσότερες φορές ανά εβδομάδα, απλά ο πατέρας του δεν έχει κουράγιο να μπαίνει στη διαδικασία του «κλειδώματος» κάθε λίγο και λιγάκι.
Ο μπαμπάς αυτός, λοιπόν, εφαρμόζει μία τιμωρία που δεν είναι ιδιαίτερα βολική, με αποτέλεσμα να μην την τηρεί συστηματικά. Ο γιος του, λοιπόν, δεν μαθαίνει στους κανόνες της οικογένειας. Μαθαίνει ότι μπορεί να παρακούει τους γονείς του όποτε θέλει, απλά κάποιες από αυτές τις φορές δεν θα μπορεί να παίζει με τα παιχνίδια του.
Εξηγήστε την τιμωρία
Να λέτε πάντα στο παιδί για ποιον λόγο το τιμωρείτε. Όταν εξηγείτε την τιμωρία όχι μόνο το βοηθάτε να καταλάβει αλλά και να συνεργαστεί. Εξηγήστε ότι είστε με το μέρος του. Δεν είστε εχθρός του. Αλλά προσπαθείτε να το βοηθήσετε να πάρει ένα μάθημα για το μέλλον που θα το οδηγήσει σε πιο σωστές αποφάσεις:«Δεν θέλω να σε πληγώσω ούτε να σε κάνω να θυμώσεις. Τιμωρείσαι γιατί πήρες μία λάθος απόφαση με την συμπεριφορά σου. Θέλω να μάθεις από αυτό το λάθος, ώστε την επόμενη φορά να σκεφτείς διαφορετικά. Δεν θέλω να σκεφτείς ότι είμαι εδώ για να σε μαλώνω. Είμαι εδώ για να σε βοηθάω».
Εξηγήστε στο παιδί ότι δεν προσπαθείτε να το πληρώσετε με το ίδιο νόμισμα. Και αγνοήστε σχόλια που θα σας εξοργίσουν, όπως «περιμένεις να πιστέψω ότι το κάνεις για εμένα; Ναι σίγουρα!». Δώστε εξηγήσεις μία μόνο φορά και μην μπείτε στη διαδικασία μακροσκελών εξηγήσεων και διαπραγματεύσεων.
Πηγή: Familyeducation
- See more at: http://www.mama365.gr/9739/prepei-na-timoroyntai-ta-paidia-kai-me-poion-tro.html#sthash.sUSdYZGQ.dpuf
Στο βιβλίο του «How to Behave So Your Children Will, Τοο!» ο ψυχίατρος δρ. Sal Severe προτείνει μεθόδους ώστε η τιμωρία των παιδιών να μην τιμωρεί και τα υπόλοιπα μέλη της οικογένειας.
Πείτε μας, στο τέλος του κειμένου, τη γνώμη σας για το αν και πώς πιστεύετε ότι θα πρέπει να τιμωρούνται τα παιδιά:
Μία καλύτερη τιμωρία θα ήταν να τα χωρίζαμε την ώρα που ξεκινούσε ο τσακωμός και να τα αναγκάζαμε να παίξει το καθένα μόνο του. Δεν το σκέφτηκα, όμως, εγκαίρως. Νευρίασα και πέταξα μία ανόητη απειλή που κόστισε περισσότερο σε εμένα παρά στα παιδιά μου. Καλό είναι να σκεφτόμαστε πιο προσεκτικά πριν μιλήσουμε. Γιατί ο θυμός δημιουργεί προβλήματα. Σκεφτείτε πώς μία τιμωρία μπορεί να επηρεάσει τόσο εσάς όσο και την υπόλοιπη οικογένεια. Ιδιαίτερα αν έχετε ένα παιδί που αρέσκεται να χειρίζεται εσάς και τα υπόλοιπα μέλη, η επιλογή της τιμωρίας πρέπει να γίνεται πολύ προσεκτικά. Φροντίστε, λοιπόν, η τιμωρία αυτή να επηρεάζει μόνο το παιδί που παραφέρθηκε και κανέναν άλλον. Μην πείτε, για παράδειγμα, 'δεν θα πάμε μέχρι να μαζέψεις το δωμάτιό σου'. Αν πρόκειται να πάτε κάπου όπου και το παιδί θέλει να πάει, η απειλή "δεν θα έρθεις" αυτή μπορεί και να πιάσει. Αν, όμως, έτσι κι αλλιώς, δεν θέλει να πάει εκεί που έχετε κανονίσει, η απειλή αυτή δίνει αυτόματα στο παιδί ισχύ. Του επιτρέπετε να έχει τον έλεγχο σε ολόκληρη την οικογένεια. Ποιος τιμωρείται, λοιπόν;
Τι να κάνετε με το παιδί στο οποίο απαγορεύσατε να πάει κάπου μαζί με την υπόλοιπη οικογένεια; Φωνάξτε την baby-sitter και αφήστε το μόνο μαζί της. Αν, μάλιστα, το παιδί είναι μεγάλο και έχει δικό του «χαρτζιλίκι» μπορείτε να κρατήσετε από αυτό ένα ποσό για να πληρώσετε την baby-sitter. Το παιδί θα μάθει, έτσι, ότι η συμπεριφορά του δεν θα αναγκάσει την υπόλοιπη οικογένεια να μείνει στο σπίτι και να μην διασκεδάσει. Επιλέγετε, λοιπόν, τιμωρίες που έχουν επίπτωση στο παιδί, όχι σε εσάς. Με τη μέθοδο αυτή θα πάρουν ένα καλό μάθημα και τα υπόλοιπα παιδιά. Η κακή συμπεριφορά επηρεάζει μόνο αυτόν που την εκδήλωσε.
Πολλοί γονείς συχνά αναρωτιούνται πώς μπορούν να μειώσουν τον χρόνο τηλεθέασης του παιδιού. Αν οι γονείς αποφασίσουν να κλείσουν την τηλεόραση, θα ζημιωθούν και οι ίδιοι, αλλά και τα υπόλοιπα παιδιά. Μην την κλείνετε, λοιπόν, επειδή θέλετε να περιορίσετε ένα παιδί. Κρατήστε την ανοιχτή και επιβάλλετε στο υπό περιορισμό παιδί να πάει σε κάποιο άλλο δωμάτιο.
«Και πόσο συχνά γίνεται αυτό;», τον ρώτησα. «Μία ή δύο φορές την εβδομάδα», μου είπε. Μου εξήγησε, βέβαια, στη συνέχεια ότι το παιδί παρακούει τους γονείς του πολύ περισσότερες φορές ανά εβδομάδα, απλά ο πατέρας του δεν έχει κουράγιο να μπαίνει στη διαδικασία του «κλειδώματος» κάθε λίγο και λιγάκι.
Ο μπαμπάς αυτός, λοιπόν, εφαρμόζει μία τιμωρία που δεν είναι ιδιαίτερα βολική, με αποτέλεσμα να μην την τηρεί συστηματικά. Ο γιος του, λοιπόν, δεν μαθαίνει στους κανόνες της οικογένειας. Μαθαίνει ότι μπορεί να παρακούει τους γονείς του όποτε θέλει, απλά κάποιες από αυτές τις φορές δεν θα μπορεί να παίζει με τα παιχνίδια του.
«Δεν θέλω να σε πληγώσω ούτε να σε κάνω να θυμώσεις. Τιμωρείσαι γιατί πήρες μία λάθος απόφαση με την συμπεριφορά σου. Θέλω να μάθεις από αυτό το λάθος, ώστε την επόμενη φορά να σκεφτείς διαφορετικά. Δεν θέλω να σκεφτείς ότι είμαι εδώ για να σε μαλώνω. Είμαι εδώ για να σε βοηθάω».
Εξηγήστε στο παιδί ότι δεν προσπαθείτε να το πληρώσετε με το ίδιο νόμισμα. Και αγνοήστε σχόλια που θα σας εξοργίσουν, όπως «περιμένεις να πιστέψω ότι το κάνεις για εμένα; Ναι σίγουρα!». Δώστε εξηγήσεις μία μόνο φορά και μην μπείτε στη διαδικασία μακροσκελών εξηγήσεων και διαπραγματεύσεων.
Πηγή: Familyeducation
- See more at: http://www.mama365.gr/9739/prepei-na-timoroyntai-ta-paidia-kai-me-poion-tro.html#sthash.sUSdYZGQ.dpuf
Εξηγώντας και επιβάλλοντας την τιμωρία
Ήταν Σάββατο απόγευμα και ετοιμαζόμασταν να πάμε με τα παιδιά στο λούνα παρκ. Εκείνα, όμως, είχαν αρχίσει να τσακώνονται, και μάλιστα πιο έντονα απ'ό,τι συνήθως. Τα απείλησα με την ελπίδα να σταματήσουν: Αν δεν σταματήσετε να τσακώνεστε δεν θα πάμε πουθενά! Πόσο αφελές εκ μέρους μου! Αν δεν πήγαιναν αυτά, δεν θα πηγαίναμε ούτε εμείς. Ούτε ήταν δυνατόν να βρούμε κάποιον τελευταία στιγμή να τα κρατήσει, προκειμένου να βγούμε μόνο η μαμά τους και εγώ. Τα παιδιά δεν σταμάτησαν να τσακώνονται και δεν πήγαμε πουθενά. Τιμωρηθήκαμε, δηλαδή, και εμείς μαζί τους.Μία καλύτερη τιμωρία θα ήταν να τα χωρίζαμε την ώρα που ξεκινούσε ο τσακωμός και να τα αναγκάζαμε να παίξει το καθένα μόνο του. Δεν το σκέφτηκα, όμως, εγκαίρως. Νευρίασα και πέταξα μία ανόητη απειλή που κόστισε περισσότερο σε εμένα παρά στα παιδιά μου. Καλό είναι να σκεφτόμαστε πιο προσεκτικά πριν μιλήσουμε. Γιατί ο θυμός δημιουργεί προβλήματα. Σκεφτείτε πώς μία τιμωρία μπορεί να επηρεάσει τόσο εσάς όσο και την υπόλοιπη οικογένεια. Ιδιαίτερα αν έχετε ένα παιδί που αρέσκεται να χειρίζεται εσάς και τα υπόλοιπα μέλη, η επιλογή της τιμωρίας πρέπει να γίνεται πολύ προσεκτικά. Φροντίστε, λοιπόν, η τιμωρία αυτή να επηρεάζει μόνο το παιδί που παραφέρθηκε και κανέναν άλλον. Μην πείτε, για παράδειγμα, 'δεν θα πάμε μέχρι να μαζέψεις το δωμάτιό σου'. Αν πρόκειται να πάτε κάπου όπου και το παιδί θέλει να πάει, η απειλή "δεν θα έρθεις" αυτή μπορεί και να πιάσει. Αν, όμως, έτσι κι αλλιώς, δεν θέλει να πάει εκεί που έχετε κανονίσει, η απειλή αυτή δίνει αυτόματα στο παιδί ισχύ. Του επιτρέπετε να έχει τον έλεγχο σε ολόκληρη την οικογένεια. Ποιος τιμωρείται, λοιπόν;
Τι να κάνετε με το παιδί στο οποίο απαγορεύσατε να πάει κάπου μαζί με την υπόλοιπη οικογένεια; Φωνάξτε την baby-sitter και αφήστε το μόνο μαζί της. Αν, μάλιστα, το παιδί είναι μεγάλο και έχει δικό του «χαρτζιλίκι» μπορείτε να κρατήσετε από αυτό ένα ποσό για να πληρώσετε την baby-sitter. Το παιδί θα μάθει, έτσι, ότι η συμπεριφορά του δεν θα αναγκάσει την υπόλοιπη οικογένεια να μείνει στο σπίτι και να μην διασκεδάσει. Επιλέγετε, λοιπόν, τιμωρίες που έχουν επίπτωση στο παιδί, όχι σε εσάς. Με τη μέθοδο αυτή θα πάρουν ένα καλό μάθημα και τα υπόλοιπα παιδιά. Η κακή συμπεριφορά επηρεάζει μόνο αυτόν που την εκδήλωσε.
Πολλοί γονείς συχνά αναρωτιούνται πώς μπορούν να μειώσουν τον χρόνο τηλεθέασης του παιδιού. Αν οι γονείς αποφασίσουν να κλείσουν την τηλεόραση, θα ζημιωθούν και οι ίδιοι, αλλά και τα υπόλοιπα παιδιά. Μην την κλείνετε, λοιπόν, επειδή θέλετε να περιορίσετε ένα παιδί. Κρατήστε την ανοιχτή και επιβάλλετε στο υπό περιορισμό παιδί να πάει σε κάποιο άλλο δωμάτιο.
Βρείτε τιμωρίες που μπορούν να εφαρμοστούν εύκολα
Έτσι θα μπορέσετε να τις τηρήσετε μέχρι το τέλος. Αν η τιμωρία είναι «άβολη» ή απαιτεί κόπο και από εσάς, δεν θα μπορέσετε να είστε συνεπείς. Ένας πατέρας μου είπε ότι κάθε φορά που ο γιος του παρακούει αυτά που του λέει, κλειδώνει τα βιντεοπαιχνίδια του σε ένα ντουλάπι για τρεις ώρες.«Και πόσο συχνά γίνεται αυτό;», τον ρώτησα. «Μία ή δύο φορές την εβδομάδα», μου είπε. Μου εξήγησε, βέβαια, στη συνέχεια ότι το παιδί παρακούει τους γονείς του πολύ περισσότερες φορές ανά εβδομάδα, απλά ο πατέρας του δεν έχει κουράγιο να μπαίνει στη διαδικασία του «κλειδώματος» κάθε λίγο και λιγάκι.
Ο μπαμπάς αυτός, λοιπόν, εφαρμόζει μία τιμωρία που δεν είναι ιδιαίτερα βολική, με αποτέλεσμα να μην την τηρεί συστηματικά. Ο γιος του, λοιπόν, δεν μαθαίνει στους κανόνες της οικογένειας. Μαθαίνει ότι μπορεί να παρακούει τους γονείς του όποτε θέλει, απλά κάποιες από αυτές τις φορές δεν θα μπορεί να παίζει με τα παιχνίδια του.
Εξηγήστε την τιμωρία
Να λέτε πάντα στο παιδί για ποιον λόγο το τιμωρείτε. Όταν εξηγείτε την τιμωρία όχι μόνο το βοηθάτε να καταλάβει αλλά και να συνεργαστεί. Εξηγήστε ότι είστε με το μέρος του. Δεν είστε εχθρός του. Αλλά προσπαθείτε να το βοηθήσετε να πάρει ένα μάθημα για το μέλλον που θα το οδηγήσει σε πιο σωστές αποφάσεις:«Δεν θέλω να σε πληγώσω ούτε να σε κάνω να θυμώσεις. Τιμωρείσαι γιατί πήρες μία λάθος απόφαση με την συμπεριφορά σου. Θέλω να μάθεις από αυτό το λάθος, ώστε την επόμενη φορά να σκεφτείς διαφορετικά. Δεν θέλω να σκεφτείς ότι είμαι εδώ για να σε μαλώνω. Είμαι εδώ για να σε βοηθάω».
Εξηγήστε στο παιδί ότι δεν προσπαθείτε να το πληρώσετε με το ίδιο νόμισμα. Και αγνοήστε σχόλια που θα σας εξοργίσουν, όπως «περιμένεις να πιστέψω ότι το κάνεις για εμένα; Ναι σίγουρα!». Δώστε εξηγήσεις μία μόνο φορά και μην μπείτε στη διαδικασία μακροσκελών εξηγήσεων και διαπραγματεύσεων.
Πηγή: Familyeducation
- See more at: http://www.mama365.gr/9739/prepei-na-timoroyntai-ta-paidia-kai-me-poion-tro.html#sthash.sUSdYZGQ.dpuf
Στο βιβλίο του «How to Behave So Your Children Will, Τοο!» ο ψυχίατρος δρ. Sal Severe προτείνει μεθόδους ώστε η τιμωρία των παιδιών να μην τιμωρεί και τα υπόλοιπα μέλη της οικογένειας.
Πείτε μας, στο τέλος του κειμένου, τη γνώμη σας για το αν και πώς πιστεύετε ότι θα πρέπει να τιμωρούνται τα παιδιά:
Μία καλύτερη τιμωρία θα ήταν να τα χωρίζαμε την ώρα που ξεκινούσε ο τσακωμός και να τα αναγκάζαμε να παίξει το καθένα μόνο του. Δεν το σκέφτηκα, όμως, εγκαίρως. Νευρίασα και πέταξα μία ανόητη απειλή που κόστισε περισσότερο σε εμένα παρά στα παιδιά μου. Καλό είναι να σκεφτόμαστε πιο προσεκτικά πριν μιλήσουμε. Γιατί ο θυμός δημιουργεί προβλήματα. Σκεφτείτε πώς μία τιμωρία μπορεί να επηρεάσει τόσο εσάς όσο και την υπόλοιπη οικογένεια. Ιδιαίτερα αν έχετε ένα παιδί που αρέσκεται να χειρίζεται εσάς και τα υπόλοιπα μέλη, η επιλογή της τιμωρίας πρέπει να γίνεται πολύ προσεκτικά. Φροντίστε, λοιπόν, η τιμωρία αυτή να επηρεάζει μόνο το παιδί που παραφέρθηκε και κανέναν άλλον. Μην πείτε, για παράδειγμα, 'δεν θα πάμε μέχρι να μαζέψεις το δωμάτιό σου'. Αν πρόκειται να πάτε κάπου όπου και το παιδί θέλει να πάει, η απειλή "δεν θα έρθεις" αυτή μπορεί και να πιάσει. Αν, όμως, έτσι κι αλλιώς, δεν θέλει να πάει εκεί που έχετε κανονίσει, η απειλή αυτή δίνει αυτόματα στο παιδί ισχύ. Του επιτρέπετε να έχει τον έλεγχο σε ολόκληρη την οικογένεια. Ποιος τιμωρείται, λοιπόν;
Τι να κάνετε με το παιδί στο οποίο απαγορεύσατε να πάει κάπου μαζί με την υπόλοιπη οικογένεια; Φωνάξτε την baby-sitter και αφήστε το μόνο μαζί της. Αν, μάλιστα, το παιδί είναι μεγάλο και έχει δικό του «χαρτζιλίκι» μπορείτε να κρατήσετε από αυτό ένα ποσό για να πληρώσετε την baby-sitter. Το παιδί θα μάθει, έτσι, ότι η συμπεριφορά του δεν θα αναγκάσει την υπόλοιπη οικογένεια να μείνει στο σπίτι και να μην διασκεδάσει. Επιλέγετε, λοιπόν, τιμωρίες που έχουν επίπτωση στο παιδί, όχι σε εσάς. Με τη μέθοδο αυτή θα πάρουν ένα καλό μάθημα και τα υπόλοιπα παιδιά. Η κακή συμπεριφορά επηρεάζει μόνο αυτόν που την εκδήλωσε.
Πολλοί γονείς συχνά αναρωτιούνται πώς μπορούν να μειώσουν τον χρόνο τηλεθέασης του παιδιού. Αν οι γονείς αποφασίσουν να κλείσουν την τηλεόραση, θα ζημιωθούν και οι ίδιοι, αλλά και τα υπόλοιπα παιδιά. Μην την κλείνετε, λοιπόν, επειδή θέλετε να περιορίσετε ένα παιδί. Κρατήστε την ανοιχτή και επιβάλλετε στο υπό περιορισμό παιδί να πάει σε κάποιο άλλο δωμάτιο.
«Και πόσο συχνά γίνεται αυτό;», τον ρώτησα. «Μία ή δύο φορές την εβδομάδα», μου είπε. Μου εξήγησε, βέβαια, στη συνέχεια ότι το παιδί παρακούει τους γονείς του πολύ περισσότερες φορές ανά εβδομάδα, απλά ο πατέρας του δεν έχει κουράγιο να μπαίνει στη διαδικασία του «κλειδώματος» κάθε λίγο και λιγάκι.
Ο μπαμπάς αυτός, λοιπόν, εφαρμόζει μία τιμωρία που δεν είναι ιδιαίτερα βολική, με αποτέλεσμα να μην την τηρεί συστηματικά. Ο γιος του, λοιπόν, δεν μαθαίνει στους κανόνες της οικογένειας. Μαθαίνει ότι μπορεί να παρακούει τους γονείς του όποτε θέλει, απλά κάποιες από αυτές τις φορές δεν θα μπορεί να παίζει με τα παιχνίδια του.
«Δεν θέλω να σε πληγώσω ούτε να σε κάνω να θυμώσεις. Τιμωρείσαι γιατί πήρες μία λάθος απόφαση με την συμπεριφορά σου. Θέλω να μάθεις από αυτό το λάθος, ώστε την επόμενη φορά να σκεφτείς διαφορετικά. Δεν θέλω να σκεφτείς ότι είμαι εδώ για να σε μαλώνω. Είμαι εδώ για να σε βοηθάω».
Εξηγήστε στο παιδί ότι δεν προσπαθείτε να το πληρώσετε με το ίδιο νόμισμα. Και αγνοήστε σχόλια που θα σας εξοργίσουν, όπως «περιμένεις να πιστέψω ότι το κάνεις για εμένα; Ναι σίγουρα!». Δώστε εξηγήσεις μία μόνο φορά και μην μπείτε στη διαδικασία μακροσκελών εξηγήσεων και διαπραγματεύσεων.
Πηγή: Familyeducation
- See more at: http://www.mama365.gr/9739/prepei-na-timoroyntai-ta-paidia-kai-me-poion-tro.html#sthash.sUSdYZGQ.dpuf
Εξηγώντας και επιβάλλοντας την τιμωρία
Ήταν Σάββατο απόγευμα και ετοιμαζόμασταν να πάμε με τα παιδιά στο λούνα παρκ. Εκείνα, όμως, είχαν αρχίσει να τσακώνονται, και μάλιστα πιο έντονα απ'ό,τι συνήθως. Τα απείλησα με την ελπίδα να σταματήσουν: Αν δεν σταματήσετε να τσακώνεστε δεν θα πάμε πουθενά! Πόσο αφελές εκ μέρους μου! Αν δεν πήγαιναν αυτά, δεν θα πηγαίναμε ούτε εμείς. Ούτε ήταν δυνατόν να βρούμε κάποιον τελευταία στιγμή να τα κρατήσει, προκειμένου να βγούμε μόνο η μαμά τους και εγώ. Τα παιδιά δεν σταμάτησαν να τσακώνονται και δεν πήγαμε πουθενά. Τιμωρηθήκαμε, δηλαδή, και εμείς μαζί τους.Μία καλύτερη τιμωρία θα ήταν να τα χωρίζαμε την ώρα που ξεκινούσε ο τσακωμός και να τα αναγκάζαμε να παίξει το καθένα μόνο του. Δεν το σκέφτηκα, όμως, εγκαίρως. Νευρίασα και πέταξα μία ανόητη απειλή που κόστισε περισσότερο σε εμένα παρά στα παιδιά μου. Καλό είναι να σκεφτόμαστε πιο προσεκτικά πριν μιλήσουμε. Γιατί ο θυμός δημιουργεί προβλήματα. Σκεφτείτε πώς μία τιμωρία μπορεί να επηρεάσει τόσο εσάς όσο και την υπόλοιπη οικογένεια. Ιδιαίτερα αν έχετε ένα παιδί που αρέσκεται να χειρίζεται εσάς και τα υπόλοιπα μέλη, η επιλογή της τιμωρίας πρέπει να γίνεται πολύ προσεκτικά. Φροντίστε, λοιπόν, η τιμωρία αυτή να επηρεάζει μόνο το παιδί που παραφέρθηκε και κανέναν άλλον. Μην πείτε, για παράδειγμα, 'δεν θα πάμε μέχρι να μαζέψεις το δωμάτιό σου'. Αν πρόκειται να πάτε κάπου όπου και το παιδί θέλει να πάει, η απειλή "δεν θα έρθεις" αυτή μπορεί και να πιάσει. Αν, όμως, έτσι κι αλλιώς, δεν θέλει να πάει εκεί που έχετε κανονίσει, η απειλή αυτή δίνει αυτόματα στο παιδί ισχύ. Του επιτρέπετε να έχει τον έλεγχο σε ολόκληρη την οικογένεια. Ποιος τιμωρείται, λοιπόν;
Τι να κάνετε με το παιδί στο οποίο απαγορεύσατε να πάει κάπου μαζί με την υπόλοιπη οικογένεια; Φωνάξτε την baby-sitter και αφήστε το μόνο μαζί της. Αν, μάλιστα, το παιδί είναι μεγάλο και έχει δικό του «χαρτζιλίκι» μπορείτε να κρατήσετε από αυτό ένα ποσό για να πληρώσετε την baby-sitter. Το παιδί θα μάθει, έτσι, ότι η συμπεριφορά του δεν θα αναγκάσει την υπόλοιπη οικογένεια να μείνει στο σπίτι και να μην διασκεδάσει. Επιλέγετε, λοιπόν, τιμωρίες που έχουν επίπτωση στο παιδί, όχι σε εσάς. Με τη μέθοδο αυτή θα πάρουν ένα καλό μάθημα και τα υπόλοιπα παιδιά. Η κακή συμπεριφορά επηρεάζει μόνο αυτόν που την εκδήλωσε.
Πολλοί γονείς συχνά αναρωτιούνται πώς μπορούν να μειώσουν τον χρόνο τηλεθέασης του παιδιού. Αν οι γονείς αποφασίσουν να κλείσουν την τηλεόραση, θα ζημιωθούν και οι ίδιοι, αλλά και τα υπόλοιπα παιδιά. Μην την κλείνετε, λοιπόν, επειδή θέλετε να περιορίσετε ένα παιδί. Κρατήστε την ανοιχτή και επιβάλλετε στο υπό περιορισμό παιδί να πάει σε κάποιο άλλο δωμάτιο.
Βρείτε τιμωρίες που μπορούν να εφαρμοστούν εύκολα
Έτσι θα μπορέσετε να τις τηρήσετε μέχρι το τέλος. Αν η τιμωρία είναι «άβολη» ή απαιτεί κόπο και από εσάς, δεν θα μπορέσετε να είστε συνεπείς. Ένας πατέρας μου είπε ότι κάθε φορά που ο γιος του παρακούει αυτά που του λέει, κλειδώνει τα βιντεοπαιχνίδια του σε ένα ντουλάπι για τρεις ώρες.«Και πόσο συχνά γίνεται αυτό;», τον ρώτησα. «Μία ή δύο φορές την εβδομάδα», μου είπε. Μου εξήγησε, βέβαια, στη συνέχεια ότι το παιδί παρακούει τους γονείς του πολύ περισσότερες φορές ανά εβδομάδα, απλά ο πατέρας του δεν έχει κουράγιο να μπαίνει στη διαδικασία του «κλειδώματος» κάθε λίγο και λιγάκι.
Ο μπαμπάς αυτός, λοιπόν, εφαρμόζει μία τιμωρία που δεν είναι ιδιαίτερα βολική, με αποτέλεσμα να μην την τηρεί συστηματικά. Ο γιος του, λοιπόν, δεν μαθαίνει στους κανόνες της οικογένειας. Μαθαίνει ότι μπορεί να παρακούει τους γονείς του όποτε θέλει, απλά κάποιες από αυτές τις φορές δεν θα μπορεί να παίζει με τα παιχνίδια του.
Εξηγήστε την τιμωρία
Να λέτε πάντα στο παιδί για ποιον λόγο το τιμωρείτε. Όταν εξηγείτε την τιμωρία όχι μόνο το βοηθάτε να καταλάβει αλλά και να συνεργαστεί. Εξηγήστε ότι είστε με το μέρος του. Δεν είστε εχθρός του. Αλλά προσπαθείτε να το βοηθήσετε να πάρει ένα μάθημα για το μέλλον που θα το οδηγήσει σε πιο σωστές αποφάσεις:«Δεν θέλω να σε πληγώσω ούτε να σε κάνω να θυμώσεις. Τιμωρείσαι γιατί πήρες μία λάθος απόφαση με την συμπεριφορά σου. Θέλω να μάθεις από αυτό το λάθος, ώστε την επόμενη φορά να σκεφτείς διαφορετικά. Δεν θέλω να σκεφτείς ότι είμαι εδώ για να σε μαλώνω. Είμαι εδώ για να σε βοηθάω».
Εξηγήστε στο παιδί ότι δεν προσπαθείτε να το πληρώσετε με το ίδιο νόμισμα. Και αγνοήστε σχόλια που θα σας εξοργίσουν, όπως «περιμένεις να πιστέψω ότι το κάνεις για εμένα; Ναι σίγουρα!». Δώστε εξηγήσεις μία μόνο φορά και μην μπείτε στη διαδικασία μακροσκελών εξηγήσεων και διαπραγματεύσεων.
Πηγή: Familyeducation
- See more at: http://www.mama365.gr/9739/prepei-na-timoroyntai-ta-paidia-kai-me-poion-tro.html#sthash.sUSdYZGQ.dpuf
0 σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Σημείωση: Μόνο ένα μέλος αυτού του ιστολογίου μπορεί να αναρτήσει σχόλιο.