Ικανότητα γρήγορης γονιδιακής προσαρμογής φαίνεται πως έχουν οι κατσαρίδες, στην προσπάθειά τους να επιβιώσουν στη μάχη τους με τους ανθρώπους, σύμφωνα με νέα επιστημονική έρευνα.
Οι ερευνητές διαπίστωσαν ότι οι κατσαρίδες ανέπτυξαν μέσα σε μερικά χρόνια στα γονίδιά τους μια αποστροφή προς τη ζάχαρη. Οι εξολοθρευτές εντόμων άρχισαν στα μέσα της δεκαετίας του 1980 να χρησιμοποιούν γλυκόζη, μια μορφή ζάχαρης, για να καλύπτουν τα δηλητηριασμένα δολώματα και να εξοντώνουν αυτά τα έντομα που αποτελούν πηγή ασθενειών.
Ωστόσο επτά ή οκτώ χρόνια μετά, το δηλητήριο έπαψε να είναι αποτελεσματικό. Οι πληθυσμοί των κατσαρίδων άρχισαν να πολλαπλασιάζονται γρήγορα, κάνοντας τους επιστήμονες να απορούν.
Ο Τζουλς Σίλβερμαν, καθηγητής εντομολογίας στο Πανεπιστήμιο της Βόρειας Καρολίνας (νοτιοανατολικές ΗΠΑ), ο οποίος συνυπογράφει τη μελέτη που δημοσιεύθηκε χθες στην επιθεώρηση Science, ανακάλυψε το μυστικό τους λίγο αργότερα.
Διαπίστωσε πως οι κατσαρίδες δεν είχαν γίνει ανθεκτικές στα εντομοκτόνα, αλλά απλούστατα αρνούνταν να φάνε δολώματα που περιείχαν γλυκόζη.
Μάλιστα, η αποστροφή αυτή είχε κληρονομική γενετική αιτία που μεταδιδόταν από γενιά σε γενιά.
«Τις πιο πολλές φορές γενετικές μεταλλάξεις επιφέρουν την απώλεια μιας βιολογικής λειτουργίας, όμως εδώ συμβαίνει το αντίθετο, αφού οι κατσαρίδες αυτές απέκτησαν μια νέα λειτουργία, στο πλαίσιο της οποίας το αισθητήριο της γεύσης προκαλεί αποστροφή στη γλυκόζη», εξηγεί. Συνεπώς το γευστικό σύστημα των εντόμων αυτών έχει τροποποιηθεί.
Οι ερευνητές ήλεγξαν αυτή την αλλαγή με τεστ στη γλώσσα και στις δύο παραγλώσσες των εντόμων αυτών, τα οποία παρουσίασαν εντυπωσιακές ηλεκτροφυσιολογικές αντιδράσεις που έδειξαν ότι η γλυκόζη διεγείρει τους νευρικούς αισθητήρες του πικρού.
«Αυτό δίνει στις κατσαρίδες μια νέα συμπεριφορά, η οποία συνιστά μια απίστευτη προσαρμογή στις πιέσεις του περιβάλλοντος» για την επιβίωσή τους, υπογραμμίζει ο ερευνητής. Ως τότε οι κατσαρίδες λάτρευαν τη γλυκιά γεύση. «Οι κατσαρίδες προηγούνται στην κούρσα των εξοπλισμών» που τους έχουμε επιβάλει, κι αυτό μέσα σε επτά ή οκτώ χρόνια, εξηγεί.
0 σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Σημείωση: Μόνο ένα μέλος αυτού του ιστολογίου μπορεί να αναρτήσει σχόλιο.