Διαβάστε προσεκτικά τις ΚΑΤΗΓΟΡΙΕΣ μαμάδων που ακολουθούν .
Εσείς με ποια ταυτίζεστε;
Η ατάκα "όχι στα βαθιά παιδί μου" συμπυκνώνει το μεγαλείο της αλλοτινής Ελληνίδας μάνας.
Της ευτραφέστατης, πανικόβλητης και φωνακλούς, η οποία....
κατέφθανε στην παραλία φορτωμένη με ταπεράκια, κουβαδάκια, ομπρέλες, πτυσσόμενες καρέκλες και έστηνε το αρχηγείο της στην ακροθαλασσιά για να παρακολουθεί το ταλαίπωρο πιτσιρίκι που ήθελε να παίξει στα κύματα.
Πιθανότατα έτσι ήταν και η δική μας μαμά κι εμείς ορκιζόμασταν να μην της μοιάσουμε:
Όμως μία - μία πέφτουμε σε λούμπες - τα βιώματα των παιδικών χρόνων δύσκολα διαγράφονται.
Από την άλλη, νέοι καιροί, νέα ήθη - που λένε.
Οπότε ο παλιότερος τύπος της Ελληνίδας μάνας μπολιάζεται σήμερα με διάφορες επιρροές και εμφανίζει παραλλαγές.
Εμείς επιλέξαμε λοιπόν έξι από τις πιο αντιπροσωπευτικές ή τουλάχιστον από τις πιο γραφικές παραλλαγές και σας τις παρουσιάζουμε.
1. Μαμά Οικολόγος.
Κάποτε το ψυγείο κυρίως της χρησίμευε σαν τεράστιος μαγνητικός πίνακας για διαφημιστικά ντελιβεράδικων και η πρώτη της ατάκα όταν υποδεχόταν φίλους στο σπίτι ήταν: "Να παραγγείλουμε κάνα σουβλάκι;" Όλα αυτά ανήκουν όμως στο παρελθόν.
Από τότε που έγινε μητέρα, έχει στρατευτεί στον αγώνα κατά της καταστροφής του περιβάλλοντος, διότι όπως λέει: "Τι κόσμο θα παραδώσουμε στα παιδιά μας:" Σήμερα μαγειρεύει λοιπόν αποκλειστικά με βιολογικά προϊόντα και έχει απαγορεύσει τα σουβλάκια στο σπίτι. (Βέβαια ο άντρας της τα καταβροχθίζει στα μουλωχτά και μετά παρφουμάρεται για να μη βρομάει τζατζίκι).
Από την άλλη η ντουλάπα της είναι γεμάτη με οργανικά ρούχα σαν εκείνα της θείας μου της χίπισσας, ενώ για τα πλαστικά παιχνίδια δεν σηκώνει κουβέντα: τα παιδιά της πρέπει να μάθουν να παίζουν με ξύλινες σβούρες, πέτρες και χώματα.
Όσο για τους πειρασμούς των διαφημίσεων, έχει απαλλαγεί μια και καλή από δαύτους - έχει δώσει τη συσκευή της τηλεόρασης για ανακύκλωση.
Τέλος, για να προλάβει τη λειψυδρία, επιτρέπει μόνο ένα πλύσιμο των παιδιών ανά βδομάδα - με αυτόν τον τρόπο θα αποκτήσουν και αντισώματα.
* Ο μεγαλύτερος φόβος της:
Τα παιδικά πάρτι, αυτοί οι παράδεισοι της πλαστικούρας και του φαστ φουντ.
* Τι την ιντριγκάρει:
Η συμβατική μαμά. Στον προσηλυτισμό της βλέπει μια μεγάλη πρόκληση.
Αυτή μεγαλώνει τα παιδιά. Αυτή φέρνει τα λεφτά στο σπίτι. Αυτή είναι η επιτυχημένη στο ζευγάρι. Η μαμά καριερίστα δεν ζορίστηκε καθόλου να επιστρέψει στο γραφείο μετά την άδεια μητρότητας. Αντιθέτως, η μητρότητα τη γέμισε ενέργεια για να αναζητήσει νέες ευκαιρίες, να κάνει νέα σχέδια και να κυνηγήσει νέους στόχους. Την έκανε να νιώσει "πιο ολοκληρωμένη".
Στον αντίποδά της υπάρχει η γυναίκα που απαρνήθηκε τα πρότζεκτ, τις συσκέψεις, το smartphone και τη γιόγκα, προκειμένου να κάνει καριέρα στη μητρότητα -φυσικά με επιτυχία. Η αυθεντική εκδοχή πάντως, όταν ακούει για μαμάδες που βρίσκονται ένα βήμα πριν από την απόλυση, την υπερκόπωση, τη νευρική κρίση ή όλα αυτά μαζί, ανασηκώνει τους ώμους της περιφρονητικά. Διότι καμία "αποτυχημένη" δεν αξίζει την προσοχή της. Τι λόγο έχει ο πατέρας για όλα αυτά; Μ¨αλλον κανέναν. Είναι τιμωρημένος στο δωμάτιό του.
* Δεν πάει πουθενά χωρίς:
Διαδικτυακή κάμερα. Ώστε να μπορεί να ελέγχει τις κινήσεις της νταντάς.
* Σημείο αναφοράς για κείνη:
Η Τζένιφερ Λόπεζ.
Στην παιδική χαρά θα τη δείτε περικυκλωμένη από άλλες μαμάδες που δεν χορταίνουν να την ακούνε να αναλύει τη μοριακή σύνθεση του τεχνητού γάλακτος ή τα τεχνικά χαρακτηριστικά του τελευταίου Playstation. Στα διαδικτυακά φόρουμ αντιμετωπίζεται σαν το σοφό του χωριού: όλες εκείνη ρωτούν πώς να κοιμίσουν το παιδί, ποιο καροτσάκι να αγοράσουν, ποιες συνταγές κάνουν τα παιδιά να γλείφουν τα δάχτυλά τους.
Με άλλα λόγια, η μαμά ξερόλας είναι ένα ζωντανό περιοδικό για νέους γονείς: είναι δυναμική, πειστική, προχωρημένη, πραγματικός φάρος γνώσης για τις μαμάδες που νιώθουν πελαγωμένες μέσα στα καθημερινά τους καθήκοντα. Πάντως η ίδια είναι συνήθως αργόσχολη. Περνάει τη μέρα της φιλοσοφώντας με άλλες μαμάδες ξερόλες και θέτοντας ερωτήματα όπως: "Πότε είναι η κατάλληλη στιγμή για να σταματήσει να βυζαίνει το δάχτυλό τους; Πώς να του κόψω την πάνα; Ποια υλικά να αποφύγω για το παιδικό δωμάτιο; Μέχρι πότε πρέπει να αποστειρώνω το μπιμπερό;
* Κοινό - στόχος για κείνη:
Οι εργαζόμενες μαμάδες. Έχουν μεγάλα κενά στην παιδιατρική και η μαμά ξερόλας απολαμβάνει να τα καλύπτει.
* Τι φοβάται:
Τις μαμάδες που ξέρουν περισσότερα από κείνη.
Δεν πρόλαβε καλά - καλά να βγει από το μαιευτήριο και πήγε στον πλαστικό - έτσι, δύο μόλις μέρες μετά τη γέννα, ξαναμπήκε στα τζιν της και ισχυρίστηκε: "Δεν έκανα τίποτα. Απλώς ξεφούσκωσα λίγο" Δεν πρόλαβε καλά - καλά να σταματήσει τον θηλασμό και άρχισε να σχεδιάζει ταξίδι στο Νεπάλ - από τη στιγμή που υπάρχουν τα μπιμπερό, τι σημασία έχει αν το μικρό ταΐζεται στη ζεστασιά του σπιτιού ή σε μια παγωμένη σκηνή σε υψόμετρο 5.000 μέτρων; Εκείνη δεν θα καταντήσει σαν τις φίλη της, που κάνουν διακοπές οικογενειακώς στη Σαρωνίδα. Τι γίνεται όμως με τα πάρτι και τις δεξιώσεις που δεν έχανε μέχρι να γίνει μητέρας; Συνεχίζει να μη χάνει ούτε μισό event, το μωρό στον μάρσιπο και έξω από την πόρτα - στην ανάγκη, αν το μωρό πεινάσει, εκείνη θα το ταΐσει με κάνα finger food από τον μπουφέ και θα το νανουρίσει με τις μουσικές επιλογές του dj. Κάτι ανάλογο ισχύει και όταν προκύπτουν γιορτές φίλων. Γι αυτό εκείνοι ονειρεύονται να ανοίξουν κοινό ταμείο για νταντά, μήπως και απαλλαγούν από το κουτσούβελο που μπερδεύεται συνέχεια στα πόδια τους. Όμως τζάμπα ονειρεύονται. Η μαμά φίλη δεν θα εμπιστευόταν ποτέ το παιδί της σε μια "ξένη", όσο κι αν αρνείται να παραδεχτεί κάτι τέτοιο.
* Δεν αποχωρίζεται:
Τον μάρσιπο. Θα τον χρειάζεται μέχρι το παιδί να μπει στην εφηβεία.
* Για ποιον λόγο:
Επειδή ονειρεύεται ότι μια μέρα θα ακούσει τον μικρό να λέει με περηφάνεια: "Η μαμά μου είναι διαφορετική. Η μαμά μου είναι η καλύτερή μου φίλη. Με τη μαμά περνάω καλύτερα απ όλους"
Στον όγδοο μήνα της εγκυμοσύνης έκανε την υπέρβαση: καταχώνιασε τις 14ποντες Louboutin στη ντουλάπα. Αλλά τώρα, που είναι πλέον μαμά όπως η Βικτόρια Μπέκαμ, ποιος την πιάνει: ψωνίζει διπλά. Πραγματοποιεί διπλές εξορμήσεις στα μαγαζιά και κάνει διπλάσιους λογαριασμούς, αλλά αναπαράγει το ίδιο look: τα ρούχα που διαλέγει για το τέκνο το κάνουν να μοιάζει με μικρογραφία της. Φυσικά, η μαμά fashion victim ακολουθεί πιστά τις celebrities που έχουν γνωρίσει τη μητρότητα - με τόσα λεφτά και τόσες νταντάδες, πρέπει να είναι ειδικές επί του θέματος.
Φυσικά, μέχρι να μάθει το φύλο του παιδιού, ευχόταν να γεννήσει κορίτσι, ώστε να μπορεί να του αγοράζει όλα τα στυλάτα αξεσουάρ των περιοδικών και κάποια στιγμή να του φορέσει τα παιδικά τακούνια που ανέδειξε η Σούρι Κρουζ στην τρυφερή ηλικία των τριών χρόνων.
* Σημεία αναφοράς για κείνη:
Η Αντζελίνα Τζολί, Η Σάρα Τζέσικα Πάρκερ, η Τζέσικα Άλμπα. Γενικά οι ηρωίδες των ταμπλόιντ.
* Ο μεγαλύτερος φόβος της:
Μήπως το παιδί της μεγαλώσει υπερβολικά γρήγορα και έτσι δεν αγοραστεί ποτέ εκείνο το γούνινο ζακετάκι της βιτρίνας.
Συνήθως είναι δημοσιογράφος. Συνήθως είναι πεπεισμένη ότι έχει κατεβάσει την πιο πρωτότυπη ιδέα του κόσμου: να μιλήσει με μοναδικό τρόπο για τη δική της εμπειρία από τη μητρότητα. ("Έτσι δεν θα βρεθώ στην αφάνεια τώρα που κλείστηκα στο σπίτι", λέει στον εαυτό της. "Και αργότερα, ποιος ξέρει, μπορεί να βγει και βιβλίο").
Ύστερα ανοίγει το δικό της ιστολόγιο και ενώνεται πνευματικά με τις άλλες μαμάδες: την αγχωμένη μαμά μπλόγκερ, την κυνική μαμά μπλόγκερ, την αντικοινωνική μαμά μπλόγκερ, την technofreak μαμά μπλόγκερ, την άνεργη μαμά μπλόγκερ. Ειρωνικές, απογοητευμένες και παθιασμένες μαμάδες γράφουν λοιπόν ακατάπαυστα. Ακόμη και στο κρεβάτι του μαιευτηρίου, μετά τη γέννα του δεύτερου παιδιού. Έτσι κάποιος μπορεί κάλλιστα να πει: το βομβαρδισμένο σπίτι, τα αναμαλλιασμένα παιδιά, ο σύζυγος στα πρόθυρα νευρικής κρίσης δεν οφείλονταν στην επιλόχεια κατάθλιψη, είναι απλώς απαραίτητα συστατικά για μια μαμά μπλόγκερ.
* Πώς θα την ξεχωρίσετε:
Είναι αυτή που θάβει συνεχώς τα ιστολόγια άλλων μαμάδων.
* Ο μεγαλύτερος φόβος της:
Μήπως κρασάρει ξαφνικά ο υπολογιστής της.
Γωγώ Καρκάνη/Γυναίκα
0 σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Σημείωση: Μόνο ένα μέλος αυτού του ιστολογίου μπορεί να αναρτήσει σχόλιο.