ΓΕΡΜΑΝΙΑ: Ο ΜΕΓΑΛΥΤΕΡΟΣ ΟΦΕΙΛΕΤΗΣ ΤΟΥ 20ου ΑΙΩΝΑ ΜΕ ΣΕΙΡΑ ΠΤΩΧΕΥΣΕΩΝ ΚΑΙ ΔΙΑΓΡΑΦΩΝ ΧΡΕΩΝ!
ΔΗΜΟΣΙΕΥΟΥΜΕ ΤΗΝ ΠΛΗΡΗ ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΗ
ΣΤΙΣ ΠΑΡΑΙΤΗΣΕΙΣ ΑΠΟ ΠΟΛΕΜΙΚΕΣ ΑΠΟΖΗΜΙΩΣΕΙΣ ΟΦΕΙΛΕΙ ΤΗΝ ΕΥΗΜΕΡΙΑ ΤΗΣ Η ΓΕΡΜΑΝΙΑ!
Η συνέντευξη στο Spiegel του έγκριτου Γερμανού ιστορικού Άλμπερτ Ρίτσλ συνιστά καταπέλτη για την εθελόδουλη πολιτική και οικονομική τάξη της χώρας και όχι μόνο, η οποία έχει παραδοθεί στην τρόικα και θεωρεί τη στάση πληρωμών και τη διαγραφή του χρέους ή τουλάχιστον του μεγαλύτερου μέρους του, όχι μόνο ανεδαφικά αιτήματα αλλά και περίπου εγκλήματα καθοσιώσεως!
Ο Άλμπερτ Ριτσλ απομυθοποιεί αυτές τις απόψεις, θυμίζει πτωχεύσεις και διαγραφές χρεών της Γερμανίας και κυρίως τονίζει ότι όσο η Γερμανία πιέζει την Ελλάδα, τότε η τελευταία μπορεί να εγείρει θέματα πολεμικών αποζημιώσεων και να ανοίξει τον ασκό του Αιόλου!
Ποιοι όμως θα τα πράξουν;
«Eάν νομίζεται ότι το πρόβλημα χρέους της Eλλάδας είναι το χειρότερο στην ιστορία της Eυρώπης, κάνετε λάθος». O Γερμανός ιστορικός, Aλμπρεχτ Pιτσλ, σε συνέντευξή του στην ιστοσελίδα του Spiegel, υποστηρίζει ότι η Γερμανία ήταν η μεγαλύτερη χώρα- οφειλέτης τον 20ο αιώνα. Kαι προειδοποιεί ότι πρέπει η προσέγγισή της όσον αφορά την κρίση στην Eυρωζώνη να γίνει με αγνότητα και απλότητα, διαφορετικά θα έρθει αντιμέτωπη με την αναζωπύρωση των αιτημάτων καταβολής πολεμικών αποζημιώσεων.
Mπορεί το Bερολίνο να επιδεικνύει αδιαλλαξία, απαιτώντας υπακοή από την Aθήνα, αλλά αυτό δεν αιτιολογείται, καθώς, τον προηγούμενο αιώνα, στη Γερμανία ήταν που έλαβαν χώρα οι μεγαλύτερες κρατικές χρεοκοπίες της σύγχρονης ιστορίας, υποστηρίζει ο κ. Pιτσλ. Kαι τονίζει ότι χάρη στις HΠA, και τα τεράστια κεφάλαια που διέθεσαν μετά τον A΄ και τον B΄ Παγκόσμιο Πόλεμο, η Γερμανία είναι σήμερα το αφεντικό της Eυρώπης.
«Aπό το 1924 μέχρι το 1929 η Δημοκρατία της Bαϊμάρης ήταν χρεωμένη, και δανειζόταν από την Aμερική για την καταβολή των αποζημιώσεων για τον A΄ Παγκόσμιο Πόλεμο. H πυραμίδα του χρέους κατέρρευσε κατά τη διάρκεια της οικονομικής κρίσης του 1931.
Καταστροφή
Tα κεφάλαια χάθηκαν και οι HΠA, όπως και η παγκόσμια οικονομία, υπέστησαν τεράστια καταστροφή. H κατάσταση ήταν ίδια μετά τον B΄ Παγκόσμιο Πόλεμο, αλλά οι αποζημιώσεις πάγωσαν μέχρι τη μελλοντική ενοποίηση των δύο Γερμανιών. Eτσι σώθηκε η Γερμανία και δημιούργησε το οικονομικό θαύμα της δεκαετίας του ΄50. Tο 1953 οι HΠA «κούρεψαν» το γερμανικό χρέος, καθιστώντας το παρά πολύ μικρό. Tέλος, από το 1990 και μετά, η Γερμανία δεν κατέβαλε αποζημιώσεις σε καμία χώρα, ούτε φυσικά στην Eλλάδα.
Σε σύγκριση με τη χρεοκοπία της Γερμανίας μόνο τη δεκαετία του ΄30 τα σημερινά προβλήματα χρέους της Eλλάδας είναι ασήμαντα».
Οφειλές
O κ. Pιτσλ επισήμανε ότι κανείς στην Eλλάδα δεν ξεχνά πως η Γερμανία οφείλει την οικονομική της ευημερία στη χάρη που της έκαναν οι υπόλοιπες χώρες, οι οποίες βαθμιαία παραιτήθηκαν από τις πολεμικές αποζημιώσεις. «Eάν η Eλλάδα αλλάξει τη στάση της στο ζήτημα αυτό, θα ακολουθήσουν και οι υπόλοιπες χώρες. Θα πρέπει να είμαστε ευγνώμονες που η Eλλάδα στήνεται ξανά στα πόδια της με τα χρήματά μας. Eάν δεν πληρώσουμε, οι παλιοί λογαριασμοί θα εμφανιστούν ξανά».
O Γερμανός ιστορικός πιστεύει ότι οι δανειστές της Eλλάδας θα πρέπει να διαγράψουν μεγάλο μέρος του χρέους της, και καθώς ορισμένες τράπεζες δεν θα μπορούν να αντιμετωπίσουν μία τέτοια κατάσταση, θα πρέπει να υπάρξουν νέα προγράμματα οικονομικής βοήθειας. «Θα κοστίσει ακριβά στη Γερμανία, αλλά, σε κάθε περίπτωση θα έπρεπε να πληρώσει», κατέληξε ο κ. Pιτσλ.
**** Λόγω του ιδιαίτερου ενδιαφέροντός της αναδημοσιεύουμε ολόκληρη την συνέντευξη του Albrecht Ritsch , Wirtschaftshistoriker ( καθηγητή Ιστορίας της Οικονομίας) στο Spiegel με θέμα τις πολεμικές αποζημιώσεις.
Γερμανία: ο μεγαλύτερος ”παραβάτης” χρεών του 20ου αιώνα
Spiegel: Κυριε Ritschl η Γερμανία συζητάει αυτό τον καιρό για την περαιτέρω οικονομική βοήθεια για την Ελλάδα σαν να είναι ο υπεράνω όλων γνώστης. Η κυβέρνηση ενεργεί με απόλυτη αδιαλλαξία. Είναι δίκαιη αυτή η συμπεριφορά;
Ritschl: Οχι, είναι απολύτως αδικαιολόγητη.
Spiegel: Μάλλον δεν το βλέπουν έτσι οι περισσότεροι Γερμανοί.
Ritschl: Μπορεί, αλλά η Γερμανία έζησε τις μεγαλύτερες χρεοκοπίες της νεότερης ιστορίας. Την σημερινή οικονομική ανεξαρτησία της και τη θέση της ως Διδασκάλου της Ευρώπης την χρωστάει στις ΗΠΑ, οι οποίες μετά τον 1ο αλλά και τον 2ο Παγκόσμιο πόλεμο παραιτήθηκαν από το δικαίωμα τους για τεράστια χρηματικά ποσά. Αυτό δεν το θυμάται όμως κανείς.
Spiegel: Τι ακριβώς συνέβη τότε;
Ritschl: Η δημοκρατία της Βαϊμάρης κατόρθωσε να επιζήσει από το 1924 μέχρι 1929 αποκλειστικά με δανεικά, τα δε χρήματα για τις αποζημιώσεις του 1. Παγκοσμιου πολέμου δανείστηκε από τις ΗΠΑ. Αυτη η ¨δανειακή Πυραμίδα¨ κατέρρευσε με την κρίση του 1931. Τα χρήματα των δανείων των ΗΠΑ είχαν εξαφανιστεί, η ζημιά για τις ΗΠΑ τεράστια, οι συνέπειες για την παγκόσμια οικονομία καταστροφικές.
Spiegel: Το ίδιο και μετά τον 2ο Παγκόσμιο πόλεμο;
Ritschl: Η Αμερική τότε φρόντισε να μην θέσει κανείς από τους συμμάχους αξιώσεις για αποζημίωση. Εκτός από μερικές εξαιρέσεις, ματαιώθηκαν όλες οι αξιώσεις μέχρι μια μελλοντική επανένωση των Γερμανιών (ανατολικής και δυτικής). Αυτό ήταν πολύ ζωτικό για την Γερμανία, ήταν στην ουσία η οικονομική βάση του γερμανικού μεταπολεμικού θαύματος. Αλλά παράλληλα, τα θύματα της γερμανικής κατοχής ήταν αναγκασμένα να αποποιηθούν τα δικαιώματα τους για αποζημίωση, μεταξύ αυτών και οι Έλληνες.
Spiegel: Στη σημερινή κρίση παίρνει η Ελλάδα από Ευρώπη και ΔΝΤ 110 δις και συζητιέται ένα πρόσθετο πακέτο, που θα είναι εξ ίσου μεγάλο. Πρόκειται δηλαδή για πολλά χρήματα. Πόσο μεγάλες ήταν οι γερμανικές χρεοκοπίες;
Ritschl: Αναλογικά με την οικονομικη επιφανεια που είχαν οι ΗΠΑ κατά την εποχή εκείνη, τα γερμανικά χρέη της δεκαετίας του 30 ισοδυναμούν με το κόστος της κρίσης του 2008. Συγκριτικά, λοιπόν, τα χρέη της Ελλάδας είναι μηδαμινά.
Spiegel: Αν υποθέταμε ότι υπήρχε μια παγκόσμια λίστα για βασιλιάδες της χρεοκοπίας, ποιά θα ήταν η θέση της Γερμανίας;
Ritschl: Αυτοκρατορική. Σε σχέση με την οικονομική επιφάνεια της χώρας, η Γερμανία είναι ο μεγαλύτερος αμαρτωλός του 20ου αιώνα και πιθανόν της νεότερης οικονομικής ιστορίας.
Spiegel: Ούτε η Ελλάδα δεν μπορεί να μας ανταγωνιστεί;
Ritschl: Όχι, η Ελλάδα παίζει ένα δευτερεύοντα ρόλο. Υπάρχει, βέβαια, το πρόβλημα του κινδύνου της μετάδοσης της κρίσης στις γνωστές ευρωπαϊκές χώρες.
Spiegel: Η ομοσπονδιακή δημοκρατία της Γερμανίας θεωρείται ως ενσάρκωση της σταθερότητας. Πόσες φορές έχει χρεοκοπήσει η Γερμανία;
Ritschl: Εξαρτάται πως το υπολογίζει κανείς. Τον τελευταίο αιώνα τουλάχιστο τρεις φορές. Μετά την τελευταία στάση πληρωμών στη δεκαετία του 30, ανακουφίστηκε η Γερμάνια από τις ΗΠΑ το 1953 με μια μείωση χρεών, ή αλλιώς ένα ”Haircut”, που σχεδόν εκμηδένισε το χρέος. Από τότε κρατάει η χώρα την οικονομική λάμψη της, ενώ οι υπόλοιποι ευρωπαίοι δούλευαν σαν τα σκυλιά για να ορθοποδήσουν από τις καταστροφές του πολέμου και τη γερμανική κατοχή. Κι ακόμη το 1990 είχαμε επίσης μια στάση πληρωμών.
Spiegel: Πως είπατε;
Ritschl: Βεβαίως! Ο τότε καγκελάριος Kohl αρνήθηκε να υλοποιήσει τη Συμφωνία του Λονδίνου, του 1953. Η συμφωνία έλεγε ότι οι γερμανικές πολεμικές αποζημιώσεις στην περίπτωση της επανένωσης των Γερμανίων θα πρέπει να τεθούν υπό επαναδιαπραγμάτευση. Η Γερμάνια όμως δεν πλήρωσε αποζημιώσεις μετά το 1990 (εκτός πολύ λίγων) ούτε τα αναγκαστικά δανεια, ούτε τα έξοδα κατοχής. Η Ελλάδα είναι ένα από τα κράτη, που δεν πήραν δεκάρα.
Spiegel: Σε αντίθεση με το 1953, συζητείται επί του παρόντος η διάσωση της Ελλάδας, λιγότερο μέσω μιας μείωσης των χρεών και περισσότερο μέσω μιας παράτασης του χρόνου πληρωμής των κρατικών ομολόγων, δηλαδή μιας ήπιας αναπροσαρμογής των χρεών. Μπορούμε εδώ να μιλάμε για επαπειλούμενη χρεοκοπία;
Ritschl: Οπωσδήποτε. Ακόμη κι αν ενα κράτος δεν είναι εκατό τα εκατό ανίκανο να ικανοποιήσει τους πιστωτές του, μπορεί να είναι υπό χρεοκοπία. Ακριβώς όπως στην περίπτωση της Γερμανίας τη δεκαετία του 50, ειναι ψευδαίσθηση να πιστεύουμε ότι η Ελλάδα θα μπορέσει μόνη της να πληρώσει τα χρέη. Και όποιος δεν το μπορεί είναι εξ ορισμού χρεοκοπημένος. Τώρα θα έπρεπε να καθοριστεί, ποια χρηματικά ποσά είναι έτοιμοι οι πιστωτές να θυσιάσουν. Δηλαδή θα πρέπει να βρούμε ποιός θα πληρώσει το μάρμαρο.
Spiegel: Το κράτος που πληρώνει τα περισσότερα είναι η Γερμανία.
Ritschl: Μάλλον κάπως έτσι θα πρέπει να γίνει. Αλλά ήμασταν στο παρελθόν πολύ ανέμελοι. Η βιομηχανική μας παραγωγή κέρδισε πολλά από τις υπέρογκες εξαγωγές. Οι αντιελληνικές θέσεις που προβάλλονται από τα ΜΜΕ εδώ είναι πολύ επικίνδυνες. Μην ξεχνάτε ότι ζούμε μέσα σε ένα γυάλινο σπίτι: Το οικονομικό μας θαύμα έγινε δυνατό αποκλειστικά και μόνο επειδή δεν αναγκαστήκαμε να πληρώσουμε αποζημιώσεις.
Spiegel: Η Γερμανία δηλαδή θα έπρεπε να είναι πιο συγκρατημένη;
Ritschl: Η Γερμανία στον 20ο αιώνα άρχισε δυο πολέμους, τον δεύτερο δε τον διεξήγαγε ως πόλεμο αφανισμού και εξολόθρευσης και στη συνέχεια οι εχθροί της αποποιήθηκαν το δικαίωμα τους εν μέρει η και καθολικά για αποζημιώσεις. Το ότι η Γερμανία πραγματοποίησε το θαύμα της πάνω στις πλάτες άλλων ευρωπαίων δεν το έχουν ξεχάσει οι Έλληνες.
Spiegel: Τι εννοείτε;
Ritschl: Οι Έλληνες ξέρουν τα εχθρικά άρθρα και γνώμες στα γερμανικά ΜΜΕ πολύ καλά. Αν η διάθεση των Ελλήνων γίνει πολύ πιο επιθετική, μπορεί να αναβιώσουν οι παλιές διεκδικήσεις, αρχίζοντας από την Ελλάδα, και αν η Γερμανία ποτέ αναγκαστεί να πληρώσει, θα μας «πάρουν ακόμη και τα σώβρακα». Θα έπρεπε αντίθετα να είμαστε ευγνώμονες, να εξυγιάνουμε την Ελλάδα με τα λεφτά μας. Αν εμείς εδώ παίξουμε το παιγνίδι των ΜΜΕ, παριστάνοντας τον χοντρό Εμίλ, που καπνίζει το πούρο του και αρνείται να πληρώσει, κάποτε κάποιοι θα μας στείλουν τους παλιούς λογαριασμούς.
Spiegel: Τουλάχιστον στο τέλος μερικές ηπιότερες σκέψεις: Αν μπορούσαμε να μάθουμε κάτι από τις εξελίξεις, ποια λύση θα ήταν η καλύτερη για την Ελλάδα και τη Γερμανία;
Ritschl: Οι χρεοκοπίες της Γερμανίας τα περασμένα χρόνια το δείχνουν: Το λογικότερο είναι τώρα να συμφωνηθεί μια μείωση του χρέους. Όποιος δάνεισε λεφτά στην Ελλάδα, πρέπει να χάσει ένα μεγάλο μέρος τους. Αυτό θα ήταν καταστροφικό για τις τράπεζες, γι’ αυτό θα ήταν αναγκαίο ένα πρόγραμμα βοήθειας. Μπορεί αυτή η λύση να είναι ακριβή για τη Γερμανία, αλλά έτσι κι αλλιώς θα πρέπει να πληρώσουμε. Κι έτσι θα είχε και η Ελλάδα μια ευκαιρία για μια νέα αρχή.
Albrecht Ritsch , Wirtschaftshistoriker ( καθηγητής Ιστορίας της Οικονομίας)
votegreece.gr
0 σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Σημείωση: Μόνο ένα μέλος αυτού του ιστολογίου μπορεί να αναρτήσει σχόλιο.