Η απίστευτη μοίρα των λειψάνων μερικών από αυτούς αποκαλύπτεται σ' ένα νέο βιβλίο...
Ο περίφημος Άγγλος ποιητής θάφτηκε σε εκκλησία του Λονδίνου, όταν 16 χρόνια μετά θάνατον οι πιστοί αποφάσισαν να προχωρήσουν σε εκταφή ώστε να του κατασκευάσουν ένα σωστό μνημείο. Αλλά πριν αυτό να δημιουργηθεί, ένας νμεθυσμένος εκκλησιαστικός επίτροπος και τέσσερις φίλοι του διαμέλισαν τη σορό του ποιητή και κομμάτια του τα πούλησαν σε θαυμαστές του με... αρρωστημένα γούστα. Δόντια που φημολογείται ότι όλα ανήκαν στον Μίλτον πουλήθηκαν στη μαύρη αγορά. Υπήρχαν τόσο λίγα κομμάτια του ποιητή όταν ήρθε η στιγμή για τον ενταφιασμό, που η σορός του χώρεσε σε φέρετρο προορισμένο για παιδιά.
Η Πρώτη Κυρία της Αργεντινής πέθανε σε ηλικία 33 ετών το 1952 και η σορός της ταριχεύτηκε. Τη διαδικασία παρήγγειλε ο σύζυγός της και την νανέθεσε σ' έναν Ισπανό καθηγητή ανατομίας. Όταν ολοκλήρωσε το έργο του, η σορός της Εβίτα είχε σμικρυνθεί κι έμοιαζε με το σώμα ενός κοριτσιού 12 ετών. Όταν ο Περόν καθαιρέθηκε το 1955, το νέο καθεστώς, αφού πρώτα έκοψε ένα δάχτυλο από τό λείψανο της πάλαι ποτέ κραταιάς Πρώτης Κυρίας για να επιβεβαιώσει ότι πρόκειται για την ίδια, έδωσε τη σορό για ενταφιασμό σε μυστικό τάφο στην Ιταλία. Ωστόσο, οι Περονιστές απαίτησαν την επιστροφή της σορού, η οποία τελικά παραδόθηκε στη βίλα του εξόριστου Περόν στη Μαδρίτη. Σήμερα το λείψανό της είναι ενταφιασμένο σε ένα πυρηνικό καταφύγιο στο Μπουένος Άιρες.
Ο Ναπολέων ήθελε να ενταφιαστεί στις όχθες του Σηκουάνα. Αντ' αυτού ο τάφος του ήταν στην Αγία Ελένη όπου ζούσε ως εξόριστος. Ωστόσο, κι αν ολόκληρη η σορός του ήταν θαμμένη, έλειπε ένα βασικό μέρος του αυτοκράτορα που σίγουρα του ήταν άχρηστο μετά θάνατον: το πέος του. Λέγεται ότι ο γιατρός του, Φρανσίσκο Αντομάρχι, για να εκδικηθεί τον Ναπολέοντα του έκοψε το μόριό του όταν διενεργούσε τη νεκροψία-νεκροτομή. Φημολογείται ότι ο ιερέας του Ναπολέοντα Βιγκνάλι έφερε πάνω του το όργανο του νεκρού αυτοκράτορα μαζί με άλλα προσωπικά του αντικείμενα. Όλα αυτά έμειναν στην κατοχή της οικογένειας Βιγκνάλι έως το 1916 οπότε βγήκαν σε δημοπρασία στο Λονδίνο, ενώ το πέος του χαρακτηρίστηκε στη λίστα ανρικειμένων ως "μουμιοποιημένος τένοντας". Το αγόρασε ένας βιβλιοπώλης και στη συνέχεια το πούλησε σ' έναν συλλέκτη βιβλίων στη Φιλαδέλφεια, ο οποίος το 1927 το δάνεισε σ' ένα μουσείο της Νέας Υόρκης. Ρεπόρτερ του περιοδικού Time είπε ότι έμοιαζε με ένα "κορδόνι σουέτ σε κακή κατάσταση ή ζαρωμένο χέλι". Τελικά το αγόρασε ένας ουρολόγος που το φύλαγε σε βαλίτσα κάτω από το κρεβάτι του και πέθανε το 2007. Η γαλλική κυβέρνηση ουδέποτε αποδέχθηκε ή παραδέχθηκε ότι είναι το μόριο του Ναπολέοντα, αλλά χάρη στην απόφαση του ουρολόγου να το εξετάσουν με ακτίνες Χ είναι επιβεβαιωμένο τι ακριβώς είναι το αντικείμενο αν και όχι μετά βεβαιότητας σε ποιον ανήκε.
Ο διάσημος επιστήμονας ήθελε να αποτεφρωθεί ώστε ο κόσμος να σταματήσει να λατρεύει τα λείψανά του. Αλλά ο παθολόγος που διενήργησε τη νεκροψία, κράτησε τον εγκέφαλο του Αϊνστάιν και τον διατήρησε. Πετσόκοψε τον εγκέφαλο σε χιλιάδες κομμάτια και τα διατήρησε μέσα σε γυάλινα βαζάκια με φορμαδεΰδη. Τα έκρυψε μέσα σε κούτες κάτω από τους ψύκτες μπίρας του ή μέσα στην ντουάλαπα του κάτω από τα συρτάρια με κάλτσες. Τριάντα τρία χρόνια μετά, το 1988, τα παρέδωσε στο νοσοκομείο του Πρίνσετον, αλλά το περιεχόμενο πλέον ήταν κατεστραμμένο για οποια δήποτε επιστημονική χρήση.
Μετά τον βίαιο θάνατο του Ντούτσε - τον πυροβόλησαν, τον ξυλοκόπησαν και τον κρέμασαν ανάποδα - ετάφη σε ανώνυμο τάφο όπου οι εχθροί του χόρευαν επάνω. Πιστοί του ακόλουθοι φασίστες ανέκτησαν τη σορό του και τη φυγάδευσαν σ' ένα κάρο. Μετά την έκρυψαν σ' ένα γκαράζ και εν τέλει τη φύλαξαν σ' ένα ντουλάπι μάις μονής. Έντεκα χρόνια μετά ήρθε στην κατοχή της ιταλικής κυβέρνησης κι επεστράφη στην ιδιαίτερη πατρίδα του Ιταλού δικτάτορα. Τα απομεινάρια του λειψάνου του έφθασαν στην πόλη μέσα σ' ένα ξύλινο κουτί με την επιγραφή "εκκλησιαστικά έγγραφα'.
Όταν ο μεγάλος ηγέτης των Αυτόχθονων Ινδιάνων πέθανε το 1909, ετάφη σε καταυλισμό στην Οκλαχόμα. Η σορός του εκίτετο ανενόχλητη ώσπου το 1980 ανώνυμη πηγή ανέφερε στους αρχηγούς των Απάτσι ότι το κεφάλι του ηγέτη τους βρισκόταν σε γυάλινη προθήκη στην έδρα της πιο εξέχουσας και μυστικοπαθούς πανεπιστημιακής κοινότητας των ΗΠΑ, στο Γιέιλ, στο τμήμα "Skull and Bones". Ο καταγγέλλων επισήμανε ότι ο πατέρας του προέδρου Τζορτζ Μπους και παππούς του Τζορτζ Γ. Μπους, μέλη της κοινότητας, μαζί με άλλους συνεργούς είχαν αφαιρέσει από τον τάφο του Αυτόχθονα Αμερικανού ηγέτη των Απάτσι το κρανίο του μαζί με άλλα μέρη του λειψάνου του. Το χρησιμοποιούσαν στις τελετές μύησης των νέων μελών της αδελφότητάς τους, καθώς έβαζαν τους νεαρούς να φιλούν το κρανίο του Τζερόνιμο. Οι ιστορικοί ωστόσο θεωρούν ότι ο Τζορτζ Μπους ο Γηραιότερος και οι φίλοι του έκλεψαν το κρανίο άλλου αρχηγού ινδιάνικης φυλής κατά λάθος.
Ο συγγραφέας του «Εραστή της Λαίδης Τσάτερλι» (Lady Chatterley’s Lover), ο οποίος πέθανε από φυματίωση στη Γαλλία το 1930, δεν είχε διευκρινίσει την τελευταία κατοικία του, αλλά η χήρα του, Φρίντα, ήθελε να τον φέρει πίσω στο ράντσο τους στο Τάος του Νέου Μεξικού. Έτσι η Φρίντα μετά από πέντε χρόνια κατάφερε να μεταφέρει τον Λόρενς σε ένα δοχείο που περιείχε τις στάχτες του, ξεκινώντας το επικό ταξίδι με τον εραστή της, Άντζελο Ραβάλι, όμως κατά λάθος ξέχασε στο σιδηροδρομικό σταθμό το δοχείο. Ένας φίλος του ποιητή Λόρενς βρήκε το δοχείο και το παρέδωσε στη Φρίντα, αλλά έλειπε κάποια ποσότητα από τις στάχτες του συγγραφέα, με τον φίλο του να εκμυστηρεύεται στην χήρα ότι κάθε πρωί ανακάτευε μια κουταλιά από τη στάχτη στο τσάι του για να απορροφήσει ένα μέρος της ιδιοφυΐας του συγγραφέα.
i-diadromi.gr
0 σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Σημείωση: Μόνο ένα μέλος αυτού του ιστολογίου μπορεί να αναρτήσει σχόλιο.