Δεν θέλουμε να είστε μόνο υγιείς κι ευτυχισμένοι. Θέλουμε να είστε και τυχεροί, και ερωτευμένοι, και μπερδεμένοι ενίοτε, και ανυπόμονοι για μια συγκεκριμένη βραδιά ή μια επικείμενη συνάντηση, και αισιόδοξοι παρά την περιρρέουσα απαισιοδοξία, και ονειροπόλοι και αντιφατικοί –γιατί, όπως έγραφε κάποτε και ο Τομ Ρόμπινς, οι αντιφατικοί χαρακτήρες είναι οι πιο ενδιαφέροντες.
Για τη νέα χρονιά που μετρά μόλις λίγες ώρες, λοιπόν, δε σας ευχόμαστε μόνο υγεία και ευτυχία. Σας ευχόμαστε:
Να μην δείτε πολλή τηλεόραση.
Να μην σας τρομοκρατήσουν τα δελτία ειδήσεων.
Να μην είναι τίποτα μέτριο στην καθημερινότητά σας. Να μην έχετε ήσυχες αλλά βαρετές μέρες στη δουλειά, να μην διαβάσετε κανένα βιβλίο που να κάνει κοιλιά, να μην δοκιμάσετε κανένα απλώς συμπαθητικό φαγητό, να μην τύχει ούτε μία φορά να σας ρωτήσουν πώς τα περάσατε και να απαντήσετε σκέτο «καλά».
Να ανακαλύψετε έναν καταπληκτικό συγγραφέα.
Να δουλεύετε λιγότερο, και να πληρώνεστε περισσότερο.
Να μπερδευτούν οι δημόσιες υπηρεσίες και να στέλνουν όλα τα μπιλιετάκια με τα χαράτσια, τα τέλη, τους φόρους και τις οφειλές σας στη διεύθυνση του [εισάγετε εδώ όνομα πολιτικού που μισείτε περισσότερο].
Να μη χρειαστεί να πείτε ψέματα ούτε μία φορά.
Να μετράτε τα παγωτά που τρώτε, και όχι τις θερμίδες τους.
Να γελάτε πολύ. «Πολύ» είναι η διαβάθμιση εκείνη που περιλαμβάνει συμπτώματα όπως δακρυσμένα μάτια, πονεμένους κοιλιακούς, κοκκινισμένα μάγουλα και κάποιον να σας κοιτά απορημένος ενώ προσπαθεί να σας πει κάτι σοβαρό κι εσείς δαγκώνεστε για να σταματήσετε να γελάτε.
Να περάσετε όλη την χρονιά χωρίς να σας τσιμπήσει ούτε ένα κουνούπι.
Να είστε περήφανοι για κάτι –για τη δουλειά σας, για τα γεμιστά σας, για όσα καταφέρνουν οι φίλοι σας, για την ισορροπία σας πάνω σε τακούνια, για την ταχύτητα με την οποία φτιάχνετε καφέ, για οτιδήποτε.
Να χουζουρέψετε στο κρεβάτι όσο περισσότερες Κυριακές γίνεται.
Να είστε τρελά ερωτευμένοι. Με όλες τις αγωνίες και τις απογοητεύσεις που συνεπάγεται αυτό –χωρίς αυτές η ασύλληπτη ευτυχία όσων είναι τρελά ερωτευμένοι δεν θα ήταν ούτε τόσο ασύλληπτη, ούτε ιδιαίτερα ευτυχία.
Να σας φτάνουν όσα χρήματα έχετε κάθε φορά, για όσα θέλετε να κάνετε μέσα στον μήνα.
Να δείτε τουλάχιστον μία φορά τον ήλιο να ανατέλλει –πάνω από τη θάλασσα, ανάμεσα σε χιονισμένες βουνοπλαγιές, ή πίσω από ένα δάσος με κεραίες, δεν έχει ιδιαίτερη σημασία–χωρίς να έχετε προηγουμένως κοιμηθεί.
Να γνωρίσετε ενδιαφέροντες ανθρώπους. Και να θεωρούν όσοι σας γνωρίζουν το ίδιο για εσάς.
Κάθε φορά που αρρωσταίνετε, να έχετε κάποιον να σας φτιάχνει ζεστή κοτόσουπα, να σας τυλίγει με κουβέρτες και να παίζει μαζί σας Scrabble μέχρι να σας πάρει ο ύπνος.
Να παίζετε –επιτραπέζια, μπάσκετ, στοίχημα, θέατρο, μαξιλαροπόλεμο, μουσική, τάβλι, παντομίμα, μπουκάλα, θάρρος ή αλήθεια, οτιδήποτε.
Να βρείτε χρόνο να βρεθείτε με όλους εκείνους τους φίλους με τους οποίους οι τηλεφωνικές συζητήσεις τελειώνουν «άντε, κανόνισε να τα πούμε επιτέλους», να γραφτείτε σε εκείνο το σεμινάριο που έχετε βάλει στο μάτι καιρό, να μάθετε μια ξένη γλώσσα, και να... βαρεθείτε και λίγο.
Να κάνετε ένα μεγάλο ταξίδι.
Να έχετε ανοιχτό το ραδιόφωνο την ημέρα που θα παίξει η ανακοίνωση ότι η οικονομική κρίση τελείωσε, η ανεργία επέστρεψε στο 1% και εσείς μπορείτε να συνεχίσετε την ζωή σας κανονικά. Και να οργανώσετε επιτόπου ένα μεγάλο πάρτι για να το γιορτάσετε.
Να σας πηγαίνουν όλα τόσο καλά, που όλες αυτές οι ευχές να φαίνονται βαρετή καθημερινότητα μπροστά στην υπέροχη ζωή σας.
in2life.gr
0 σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Σημείωση: Μόνο ένα μέλος αυτού του ιστολογίου μπορεί να αναρτήσει σχόλιο.