Ελληνίδα μάνα for ever

Τηλεφωνικός διάλογος µάνας µε γιο... που σπουδάζει σε πανεπιστήμιο της περιφέρειας...

γιος: Έλα, µαµά!

μάνα: Έλα, παιδί µου, πού χάθηκες;

 γιος: Πού χάθηκα, χτες βράδυ µιλήσαµε...

μάνα: Από χτες βράδυ µέχρι σήµερα ξέρεις πόσα µπορούν να συµβούν; Ένα λεπτό θέλει να γίνει το κακό!

γιος: Να σε παίρνω δηλαδή κάθε ΕΝΑ λεπτό;

μάνα: Λέω, παιδί µου... Της Μαρίας ο γιος δεν πήγε για σοκοφρέτα απ' το περίπτερο και του 'σπασε το πόδι το αγροτικό;

γιος: Δεν τρώω σοκοφρέτες!

μάνα: Σκούφο φοράς;

γιος: Μες στο σπίτι, πας καλά;

μάνα: Γιατί φοράς έξω απ' το σπίτι;

γιος: Κανένα παιδί δεν φοράει σκούφο!

μάνα: Δεν µε νοιάζει τι κάνουν τα άλλα παιδιά, το δικό µου µε νοιάζει! Να φοράς σκούφο και να καλύπτεις και τα αυτιά, από τα αυτιά κρυώνει ο άνθρωπος!

γιος: ∆εν κάνει κρύο!

μάνα: Μια ζωή «δεν κάνει κρύο» και µια ζωή έτρεχα για αντιπυρετικά! Μυαλό δεν θα βάλεις ποτέ, κοτζάµ άντρας είσαι πια!

γιος: Άσε µε, ξέρω τι κάνω!

μάνα: Την τύφλα σου ξέρεις, µικρό παιδί είσαι ακόµα!

γιος: Τι είµαι τελικά, ρε µάνα, κοτζάµ άντρας ή µικρό παιδί;

μάνα: Τα γάντια τα µάλλινα τα φοράς; Από τα χέρια κρυώνει ο άνθρωπος!

γιος: Τα φοράω!

μάνα: Δεν τα φοράς, ψέµατα µου λες για να µε ξεφορτωθείς! Πες µου τώρα ότι περπατάς και ξυπόλυτος στα µωσαϊκά, από τα πόδια κρυώνει ο άνθρωπος!

γιος: Μάνα δεν είµαι στην Αλάσκα, στα Γιάννενα είµαι!

μάνα: Ο Θοδωρής Κολυδάς είπε ότι έχει κρύο στα Γιάννενα!

γιος: Κι εγώ ο Θανάσης Ηλιόπουλος σου λέω ότι ∆ΕΝ έχει κρύο στα Γιάννενα!

μάνα: Και γιατί να πιστέψω εσένα κι όχι τον επιστήµονα;

γιος: Γιατί ο επιστήµονας δεν ζει στα Γιάννενα!

μάνα: Τουλάχιστον το φερµουάρ του µπουφάν σου µέχρι επάνω να το σηκώνεις! Όχι να αφήνουµε τα λαιµά έξω, από τα λαιµά κρυώνει ο άνθρωπος!

γιος: Ναι, µάνα! Ναι, ναι, ναι! Έξω έχει 20 βαθµούς κι ο τρελός του χωριού θα κυκλοφορεί στην πόλη µε γάντια, σκούφο, κασκόλ, µπουφάν κι ένα αερόθερµο αγκαλιά! Να γελάσουν λίγο κι οι πικραµένοι που τους κόβουν την επικουρική!

μάνα: Θα σου στείλω µε το ΚΤΕΛ γεµιστά που σ' αρέσουν!

γιος: ∆εν µου αρέσουν τα γεµιστά!

μάνα: Τι λες τώρα; Μικρός τα τρωγες σαν τρελός, φώναζες «τέλω γεµιτά, τέλω γεµιτά», σαν να σ' ακούω, µανάρι µου µωρέ, πουλάκι µου εσύ, τι καλό παιδί που ήσουνα, µε τα ωραία σου τα µαλλάκια, µε τις µπουκλίτσες σου... λούστηκες;

γιος: Τι λες τώρα; Από το λούσιµο κρυώνει ο άνθρωπος!

μάνα: Γεµιστά σου 'βαλα µπόλικα να τρατάρεις και τον καθηγητή σου, εξετάσεις έρχονται!

γιος: Μάνα, σε χάνω!

μάνα: Γιατί παιδί µου, τι έχω και µου το κρύβετε;

γιος: Όχι, σε χάνω, λέω, δεν έχω σήµα... Αντε γεια...

μάνα: Το κινητό είναι φορτωµένο;

γιος: Και το κινητό είναι φορτωµένο κι εγώ επίσης!

μάνα: Φορτωµένο να το 'χεις για την κακιά στιγµή... Της Καλλιόπης η Μαρία...

γιος: Μάνα, σε κλείνω...

μάνα: Να σου στείλω το εσωθερµικό το σώβρακο; Και να αλλάζεις κάθε µέρα... Του Προκόπη ο Αντωνάκης ξεράθηκε στο Μετρό κι ήταν µε τρύπιο µποξεράκι, ρεζίλι έγινε η µάνα του!

γιος: Μάνα, έλεος, λυπήσου µε, δεν αντέχω άλλο!

μάνα: µα δεν σ' τα πω εγώ, ποιος θα σ' τα πει, ο ξένος;

γιος: Κάθε µέρα, κάθε µέρα, κάθε µέρα ΓΙΑΤΙ το κάνεις αυτό; Και κυρίως ΠΩΣ το κάνεις αυτό;

μάνα: Αγόρι µου, µάνα είναι µόνο µία!

γιος: Ευτυχώς, µάνα! Ευτυχώς! ∆εν θ' άντεχα και δεύτερη!

kerkinitoday.gr

Share on Google Plus

About grizos gatos

This is a short description in the author block about the author. You edit it by entering text in the "Biographical Info" field in the user admin panel.