Σύμφωνα με τους παλαιοντολόγους το κρασί ευδοκιμούσε πριν από την
εποχή των παγετώνων στην πολική ζώνη: Ισλανδία, Βόρεια Ευρώπη,
Βορειοδυτική Ασία, ακόμη – ακόμη και στην Αλάσκα.
Οι παγετώνες περιόρισαν όμως την εξάπλωσή του, απομόνωσαν τη μία
ποικιλία από την άλλη, δημιουργώντας έτσι τα πολλά και διαφορετικά είδη
του αμπελιού.
Οι πρόγονοι του σημερινού αμπελιού «μετακινήθηκαν» προς τις
θερμότερες ζώνες της κεντρικής – ανατολικής Ασίας, της κεντρικής
Ευρώπης.
Κυρίως όμως προς την ευρύτερη περιοχή του νότιου Καυκάσου, όπου
μεταξύ Εύξεινου Πόντου, Κασπίας Θάλασσας και Μεσοποταμίας γεννήθηκε το
είδος Άμπελος η Οινοφόρος (Vitiw Vinifer, υποείδος caucasica), η οποία –
σε διάφορες ποικιλίες – καλλιεργείται μέχρι σήμερα.
Πρώτοι γνωστοί αμπελοκαλλιεργητές θεωρούνται οι αρχαίοι Πέρσες, οι
Σημιτικοί λαοί και οι Ασσύριοι. Η τέχνη της καλλιέργειας του αμπελιού
πέρασε κατόπιν στους Αιγύπτιους, τους λαούς της Φοινίκης και στους
κατοίκους του Ελλαδικού χώρου.
Δεν είναι μόνο η Μεσόγειος ο χώρος που καλλιεργήθηκε το αμπέλι την
περίοδο αυτή. Την ίδια εποχή υπάρχουν αναφορές για το κρασί και στην
αρχαία Κίνα.
Πηγή: www.pelopnet.gr
0 σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Σημείωση: Μόνο ένα μέλος αυτού του ιστολογίου μπορεί να αναρτήσει σχόλιο.