Οι τελευταίες πυρκαγιές μάς έβαλαν για μια ακόμα φορά σε σκέψεις. Τι θα γινόταν αν αντικαθιστούσαμε τα εύφλεκτα φυτά με κάποια πιο ανθεκτικά στη φωτιά;
Προφανώς δεν αναφερόμαστε στη δασική χλωρίδα η οποία δεν πρέπει να διαταράσσεται από το ανθρώπινο χέρι, αλλά αν φυτεύαμε έναν λιγότερο εύφλεκτο κήπο μήπως σώζαμε τουλάχιστον τα σπίτια και τους ανθρώπους;
Ψάξαμε και βρήκαμε ενδιαφέρουσες πληροφορίες για τις κατηγορίες των
φυτών που εμποδίζουν την εξάπλωση μιας πυρκαγιάς και μπορούν να
αναχαιτίσουν την πύρινη λαίλαπα. Φυσικά, σε καμία περίπτωση δεν εννοούμε ότι τα φυτά αυτά είναι ανθεκτικά στη φωτιά και δεν καταστρέφονται στο πέρασμά της.
—Γενικά χαρακτηριστικά των φυτών που περιορίζουν την εξάπλωση της φωτιάς:
*περιέχουν πολλούς χυμούς που είναι λεπτόρευστοι σαν νερό και σχεδον άοσμοι (π.χ. παχύφυτα)
*δεν έχουν πολλά ξερά κλαδιά και δεν εγκλωβίζουν τα ξερά μέρη στο εσωτερικό της κόμης όπου είναι δύσκολο να καθαριστεί
*τα φύλλα τους είναι χλωρά και ευλύγιστα
* δεν περιέχουν ρετσίνια
Γενικά χαρακτηριστικά των εύφλεκτων φυτών:
*συγκρατούν μεγάλες ποσότητες ξερών υλικών όπως φύλλα, βελόνες και κλαράκια
*τα φύλλα τους περιέχουν πτητικές ουσίες, έλαια και τερπένια
*τα φύλλα έχουν έντονη μυρωδιά όταν συνθλίβονται
*ο χυμός τους είναι παχύρρευστος, κολλώδης και έχει έντονη μυρωδιά
*ο κορμός τους ξεφλουδίζει και ο φλοιός είναι ξηρός και αποσπάται εύκολα
Λίστες ανθεκτικών φυτών:
*ποώδη και εδαφοκάλυψης: ajuga
(αγιούγκα), ceanothus, arctostaphyllus (αρκτοστάφυλλο), dianthus (μικρά
γαρυφαλλάκια), phlox (φλοξ), lamium (λάμιο), pachysandra (παχυσάνδρα),
sedum (σέδο), semprevivum (σεμπρεβίβο), veronica (βερόνικα), achillea
(αχιλλέα), schoenoprasum (σχοινόπρασο), carex (κάρεξ), coreopsis
(κορέοψη), echinacea (εχινάτσεα), delphinium (δελφίνιο), gaillardia
(γαϊλάρδια), hemerocallis (ημεροκαλλίδα), hosta (χόστα), iris (ίριδα),
yucca (γιούκα).
*θάμνοι: cistus (κιστός), cotoneaster (κυδωνίαστρο),
mahonia (μαόνια), gaultheria (γωλθερία), rhododendron (ροδόδεντρο),
acer (άτσερ), cornus (κόρνος), euonymus (ευώνυμο), philadelphus
(φιλάδελφος), rhamnus (ράμνος), rhus (σουμάκι), rosa (τριαντάφυλλο),
spiraea (σπιρέα), symphoricarpus (συμφορίκαρπος), syringa (πασχαλιά),
viburnum (βιβούρνο)
*δέντρα: acer (άτσερ), aesculus (ιπποκαστανιά),
catalpa (κατάλπα), cercis (κουτσουπιά), cornus (κόρνος), cataegus
(κράταιγος), fagus (οξιά), fraxinus (φραξίνος), gleditsia (γλεδίτσια
τριάκανθος), juglans (καρυδιά), liquidambar (λικουϊντάμπαρ), malus
(καλλωπιστικές μηλιές), platanus (πλάτανοι), populus (λεύκες), robinia
pseudacacia (ροβίνια ψευδακακία), prunus (προύνοι), sorbus (σορβιά)
Επίσης, ο χλοοτάπητας είναι ένα ακόμα καλό εμπόδιο για την εξάπλωση της φωτιάς, αρκεί να είναι πράσινος και φροντισμένος.
Πηγή Livingreen
econews.gr
μην γράφετε βλακείες για δήθεν πυρανθεκτικά φυτά. 'Ολα σχεδόν όσα αναφέρετε στο κατάπτυστο άρθρο σας είναι φυτά που καίγονται και μεταδίδουν την πυρκαγιά. Σίγουρα το ζωντανό φυτό έχει μεγαλύτερη περιεκτικότητα σε υγρασία από τη νεκρή ύλη, αλλά δεν προστατεύει κανείς το σπίτι του από την πυρκαγιά φυτεύοντας κάποιο φυτό. Οι μηχανισμοί της πυρκαγιάς ακυρώνουν την όποια περιεχόμενη υγρασία σε ένα φυτό.
ΑπάντησηΔιαγραφήΑν κάποιος θέλει να προστατευτεί, τότε χτίζει το σπίτι του ανάλογα (πχ τούβλα και τσιμέντο αντί για ξύλα), και δεν αφήνει επαφή του σπιτιού με μεγάλα δένδρα ή θάμνους. (πχ κάποιο δένδρο να ακουμπάει στη στέγη)
Τέλος, καλό θα είναι κανείς να συμβουλευτεί ανθρώπους που ξέρουν από πυρκαγιές (πχ Ινστ. Δασικών Ερευνών, Πανεπιστήμιο Αιγαίου, ΑΠΘ), και όχι τον κάθε τυχάρπαστο που δεν ξέρει τι του γίνεται.