Πολλοί έχουν επισκεφθεί μια πόλη που έχει εγκαταλειφθεί και
αναρωτήθηκαν ποιο καταστροφικό γεγονός θα μπορούσε να προκαλέσει τη φυγή
των κατοίκων από μια πόλη. Μια τέτοια πόλη είναι και το Mo'ynaq στο
Ουζμπεκιστάν που πλέον είναι ένα νεκροταφείο πλοίων μέσα στην έρημο.
Η πινακίδα από την εποχή της ΕΣΣΔ στέκεται αγέρωχη και καλωσορίζει τους επισκέπτες της πόλης, οι οποίοι μένουν ελάχιστες ώρες. Όλοι φεύγουν, αφού έχουν πρώτα δει το τοπίο που θυμίζει σκηνικό από ταινία επιστημονικής φαντασίας.
Τι στο καλό συνέβη;
Ο πληθυσμός της πόλης μειώθηκε απότομα τη δεκαετία του 1980. Το πρόβλημα; Το Mo'ynaq είναι -ή καλύτερα ήταν- λιμάνι. Η θάλασσα όμως πλέον απέχει 150 χλμ από το σημείο στο οποίο κάποτε ήταν το λιμάνι της πόλης. Τα απομεινάρια της καταστροφής είναι παντού, με τη μορφή των διαβρωμένων αλιευτικών σκαφών.
Μέσα στην τεράστια έκταση άμμου, τα σκάφη έμειναν απομονωμένα να σκουριάζουν.
Το Mo'ynaq (το μοναδικό λιμάνι στο ηπειρωτικό Ουζμπεκιστάν) βρισκόταν στην Αράλη, την τέταρτη μεγαλύτερη λίμνη στον κόσμο και τη μοιραζόταν με το γειτονικό Καζακστάν. Και οι δύο χώρες ήταν κάποτε μέλη της ΕΣΣΔ. Η στάθμη της Αράλης έπεσε κατά τη διάρκεια της δεκαετίας του 1960, εξαιτίας των αρδευτικών έργων που άρχισαν οι Σοβιετικοί. Το νερό αποστραγγιζόταν από τους παραποτάμους της λίμνης για να στηριχτεί η ταχέως αναπτυσσόμενη βαμβακοβιομηχανία της χώρας και έτσι η ακτογραμμή άρχισε να υποχωρεί.
Το πρόβλημα για τη λίμνη άρχισε να επιδεινώνεται, εξαιτίας της υπεραλίευσης από τους κατοίκους της πόλης. Λίγο αργότερα, οι ίδιοι, άρχισαν να πεθαίνουν, σε μεγάλους αριθμούς. Οι αμμοθύελλες από την αφυδατωμένη και μολυσμένη περιοχή που ήταν κάποτε ο βυθός, δηλητηρίασε τα πνευμόνια τους. Αντιμέτωποι με την προοπτική της μη απασχόλησης οι περισσότεροι έφυγαν.
Κάποιοι όμως εξακολουθούν να είναι εκεί. Οι Karakalpak ζουν στην περιοχή για πάνω από χίλια χρόνια.
Η πινακίδα από την εποχή της ΕΣΣΔ στέκεται αγέρωχη και καλωσορίζει τους επισκέπτες της πόλης, οι οποίοι μένουν ελάχιστες ώρες. Όλοι φεύγουν, αφού έχουν πρώτα δει το τοπίο που θυμίζει σκηνικό από ταινία επιστημονικής φαντασίας.
Τι στο καλό συνέβη;
Ο πληθυσμός της πόλης μειώθηκε απότομα τη δεκαετία του 1980. Το πρόβλημα; Το Mo'ynaq είναι -ή καλύτερα ήταν- λιμάνι. Η θάλασσα όμως πλέον απέχει 150 χλμ από το σημείο στο οποίο κάποτε ήταν το λιμάνι της πόλης. Τα απομεινάρια της καταστροφής είναι παντού, με τη μορφή των διαβρωμένων αλιευτικών σκαφών.
Μέσα στην τεράστια έκταση άμμου, τα σκάφη έμειναν απομονωμένα να σκουριάζουν.
Το Mo'ynaq (το μοναδικό λιμάνι στο ηπειρωτικό Ουζμπεκιστάν) βρισκόταν στην Αράλη, την τέταρτη μεγαλύτερη λίμνη στον κόσμο και τη μοιραζόταν με το γειτονικό Καζακστάν. Και οι δύο χώρες ήταν κάποτε μέλη της ΕΣΣΔ. Η στάθμη της Αράλης έπεσε κατά τη διάρκεια της δεκαετίας του 1960, εξαιτίας των αρδευτικών έργων που άρχισαν οι Σοβιετικοί. Το νερό αποστραγγιζόταν από τους παραποτάμους της λίμνης για να στηριχτεί η ταχέως αναπτυσσόμενη βαμβακοβιομηχανία της χώρας και έτσι η ακτογραμμή άρχισε να υποχωρεί.
Το πρόβλημα για τη λίμνη άρχισε να επιδεινώνεται, εξαιτίας της υπεραλίευσης από τους κατοίκους της πόλης. Λίγο αργότερα, οι ίδιοι, άρχισαν να πεθαίνουν, σε μεγάλους αριθμούς. Οι αμμοθύελλες από την αφυδατωμένη και μολυσμένη περιοχή που ήταν κάποτε ο βυθός, δηλητηρίασε τα πνευμόνια τους. Αντιμέτωποι με την προοπτική της μη απασχόλησης οι περισσότεροι έφυγαν.
Κάποιοι όμως εξακολουθούν να είναι εκεί. Οι Karakalpak ζουν στην περιοχή για πάνω από χίλια χρόνια.
0 σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Σημείωση: Μόνο ένα μέλος αυτού του ιστολογίου μπορεί να αναρτήσει σχόλιο.