Μικρές μυικές ίνες που εξαιτίας κάποιου ερεθίσματος δέχονται μήνυμα, συστέλλονται και τραβούν τους θυλάκους της τρίχας προς τα πάνω. Το εντυπωσιακό είναι ότι αυτό συμβαίνει ακόμα και σε περιοχές που δεν έχουν τρίχωμα. Οι επιστήμονες υποστηρίζουν ότιπρόκειται για κατάλοιπο του παρελθόντος του ανθρώπινου είδους, όταν οι πρόγονοί μας είχαν αυξημένη τριχοφυΐα.
Γιατί δεν ανατριχιάζουμε όλοι οι άνθρωποι για τους ίδιους λόγους;
Η ανατριχίλα είναι συνέπεια του ρίγους, δηλαδή της αντίδρασης του σώματός μας στην ξαφνική πτώση της θερμοκρασίας. Ο κάθε άνθρωπος, αισθάνεται ρίγος, από διαφορετικά ερεθίσματα. Άλλοι αντιδρούν στο κρύο, άλλοι στο φόβο, άλλοι στην συγκίνηση και πολλοί στη θέα ενός ερεθιστικού γυμνού σώματος.
Σε όλες τις περιπτώσεις όμως, το αίσθημα ψύχους έχει μία διπλή συνέπεια: αφ'ενός τη συστολή των μυών που βρίσκονται κάτω από το δέρμα, αφ΄ετέρου τη συστολή των ορθωτήρων μυών των τριχών, που βρίσκονται στη βάση της ρίζας κάθε τρίχας. Αποτέλεσμα: η ανατριχίλα.
Χρησιμεύει σε κάτι η ανατριχίλα;
Σύμφωνα με τους ανθρωπολόγους, το ανατρίχιασμα χρησίμευε ως "αμυντικό όπλο" στους πρωτόγονους ανθρώπους αφού τους έκανε να μοιάζουν πιο απειλητικοί κι έτσι να τρομάζουν τους εχθρούς.
0 σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Σημείωση: Μόνο ένα μέλος αυτού του ιστολογίου μπορεί να αναρτήσει σχόλιο.