Διαβάστε τη και θα συνειδητοποιήσετε κάτι πολύ επικίνδυνο. Μία φοβερή συνωμοςσία (και όχι απλώς θεωρία) που εξυφαίνεται για προφανέστατο σκοπό στην Ελλάδα τα τελευταία χρόνια.
Να μια ιστορία αληθινή ιστορία, που φανερώνει που μας έχουν οδηγήσει οι καταστάσεις που ζούμε καθημερινά γύρω μας και οι εφιάλτες που έχουν πυκνώσει στα όνειρά μας.
Ήταν χθες το πρωί, γύρω στις 11, όταν ο συρμός του ΜΕΤΡΟ είχε σταματήσει στο σταθμό ΦΙΞ. Το βαγόνι δεν ήταν γεμάτο, παρότι υπήρχαν μέσα και όρθιοι, ενώ στην αποβάθρα περίμεναν ελάχιστοι επιβάτες, που επιβιβάστηκαν αμέσως μόλις άνοιξαν οι πόρτες. Όμως ο συρμός δεν ξεκινούσε, παρότι η αποβάθρα ήταν άδεια και συνέχισε να παραμένει σταματημένος στο σταθμό, με ανοικτές τις πόρτες.
Την ίδια στιγμή, από κάπου μακριά στο βάθος, μόλις που έφτανε στα αφτιά μας ένας απροσδιόριστος θόρυβος. Χωρίς να είναι δυνατόν να καθοριστεί ούτε η πηγή του, ούτε η αιτία του. Ωστόσο όσο περνούσαν τα δευτερόλεπτα και ο συρμός εξακολουθούσε να παραμένει ακινητοποιημένος με τις πόρτες ανοικτές , άρχισε να γίνεται σαφές πως πρόκειται για φωνές που μάλιστα ακούγονταν ολοένα και εντονότερα.
Οι επιβάτες, μιας κάποιας ηλικίας οι περισσότεροι, κυρίως οι γυναίκες, άρχισαν να κοιτάζονται περίεργα μεταξύ τους και να δείχνουν σημάδια ανησυχίας. Γιατί άραγε να μην ξεκινάει ο συρμός, γιατί οι πόρτες να παραμένουν ανοικτές και κυρίως προς τι οι μακρινές φωνές; Τι συμβαίνει; Δεν πρέπει να έχει περάσει ούτε ένα λεπτό όσο εξελίσσονται όλα αυτά, όταν ξαφνικά οι φωνές δυναμώνουν απότομα, μπλέκονται με κραυγές και χαχανητά, γίνονται οχλοβοή και αντηχούν σχεδόν εκκωφαντικά στον άδειο ακόμη σταθμό!
Και τότε συμβαίνει το αναπάντεχο! Στο επόμενο δευτερόλεπτο, σχεδόν με μιας, οι επιβάτες, κυρίως όσοι βρίσκονταν εγγύτερα στις πόρτες, εγκαταλείπουν αλαφιασμένοι τον συρμό. Τρέχουν, καθώς αντανακλαστικά εικάζουν πως η τρομερή οχλοβοή προμηνύει κάτι κακό. Μέχρι… που ξεπροβάλλουν από τα σκαλιά του σταθμού, τα γελαστά παιδικά πρόσωπα, η αιτία της οχλοβοής. Ήταν οι μαθητές ενός σχολείου, γυμνάσιο πρέπει να ήταν.
Δεκάδες παιδιά, καλοδιάθετα, πλακατζίδικα, με φωνές και δυνατά πειράγματα, όπως πρέπει να είναι τα παιδιά του κόσμου όλου, που επιβιβάζονταν στο συρμό. Αυτό που πανικόβαλε τους επιβάτες και που αντανακλαστικά τους έκανε να εγκαταλείψουν τρομαγμένοι το βαγόνι, ήταν οι παιδικές φωνές!
Με τη κοινή λογική, ήταν απλώς παρανοϊκό αυτό που συνέβη. Δείχνει όμως το μέγεθος της παρακμής και το που μας έχουν οδηγήσει οι φοβίες που, όχι αδίκως, έχουμε αναπτύξει. Έτσι όπως πορευόμαστε, είναι σίγουρο ότι δεν πάει άλλο! Είμαστε ήδη στα όρια της παραφροσύνης!
Πηγή: http://adianoito.blogspot.com
Να μια ιστορία αληθινή ιστορία, που φανερώνει που μας έχουν οδηγήσει οι καταστάσεις που ζούμε καθημερινά γύρω μας και οι εφιάλτες που έχουν πυκνώσει στα όνειρά μας.
Ήταν χθες το πρωί, γύρω στις 11, όταν ο συρμός του ΜΕΤΡΟ είχε σταματήσει στο σταθμό ΦΙΞ. Το βαγόνι δεν ήταν γεμάτο, παρότι υπήρχαν μέσα και όρθιοι, ενώ στην αποβάθρα περίμεναν ελάχιστοι επιβάτες, που επιβιβάστηκαν αμέσως μόλις άνοιξαν οι πόρτες. Όμως ο συρμός δεν ξεκινούσε, παρότι η αποβάθρα ήταν άδεια και συνέχισε να παραμένει σταματημένος στο σταθμό, με ανοικτές τις πόρτες.
Την ίδια στιγμή, από κάπου μακριά στο βάθος, μόλις που έφτανε στα αφτιά μας ένας απροσδιόριστος θόρυβος. Χωρίς να είναι δυνατόν να καθοριστεί ούτε η πηγή του, ούτε η αιτία του. Ωστόσο όσο περνούσαν τα δευτερόλεπτα και ο συρμός εξακολουθούσε να παραμένει ακινητοποιημένος με τις πόρτες ανοικτές , άρχισε να γίνεται σαφές πως πρόκειται για φωνές που μάλιστα ακούγονταν ολοένα και εντονότερα.
Οι επιβάτες, μιας κάποιας ηλικίας οι περισσότεροι, κυρίως οι γυναίκες, άρχισαν να κοιτάζονται περίεργα μεταξύ τους και να δείχνουν σημάδια ανησυχίας. Γιατί άραγε να μην ξεκινάει ο συρμός, γιατί οι πόρτες να παραμένουν ανοικτές και κυρίως προς τι οι μακρινές φωνές; Τι συμβαίνει; Δεν πρέπει να έχει περάσει ούτε ένα λεπτό όσο εξελίσσονται όλα αυτά, όταν ξαφνικά οι φωνές δυναμώνουν απότομα, μπλέκονται με κραυγές και χαχανητά, γίνονται οχλοβοή και αντηχούν σχεδόν εκκωφαντικά στον άδειο ακόμη σταθμό!
Και τότε συμβαίνει το αναπάντεχο! Στο επόμενο δευτερόλεπτο, σχεδόν με μιας, οι επιβάτες, κυρίως όσοι βρίσκονταν εγγύτερα στις πόρτες, εγκαταλείπουν αλαφιασμένοι τον συρμό. Τρέχουν, καθώς αντανακλαστικά εικάζουν πως η τρομερή οχλοβοή προμηνύει κάτι κακό. Μέχρι… που ξεπροβάλλουν από τα σκαλιά του σταθμού, τα γελαστά παιδικά πρόσωπα, η αιτία της οχλοβοής. Ήταν οι μαθητές ενός σχολείου, γυμνάσιο πρέπει να ήταν.
Δεκάδες παιδιά, καλοδιάθετα, πλακατζίδικα, με φωνές και δυνατά πειράγματα, όπως πρέπει να είναι τα παιδιά του κόσμου όλου, που επιβιβάζονταν στο συρμό. Αυτό που πανικόβαλε τους επιβάτες και που αντανακλαστικά τους έκανε να εγκαταλείψουν τρομαγμένοι το βαγόνι, ήταν οι παιδικές φωνές!
Με τη κοινή λογική, ήταν απλώς παρανοϊκό αυτό που συνέβη. Δείχνει όμως το μέγεθος της παρακμής και το που μας έχουν οδηγήσει οι φοβίες που, όχι αδίκως, έχουμε αναπτύξει. Έτσι όπως πορευόμαστε, είναι σίγουρο ότι δεν πάει άλλο! Είμαστε ήδη στα όρια της παραφροσύνης!
Πηγή: http://adianoito.blogspot.com
KΑΤΑΛΑΒΑΤΕ ΤΩΡΑ ΓΙΑΤΙ ΤΑ ΤΕΛΕΥΤΑΙΑ ΧΡΟΝΙΑ ΤΑ ΜΜ”Ε” ΔΕΝ ΠΡΟΒΑΛΛΟΥΝ ΠΟΤΕ ΤΟ ΠΡΟΤΥΠΟ ΤΗΣ ΟΙΚΟΓΕΝΕΙΑΣ; ΤΟ ΓΕΛΙΟ ΤΟΥ ΜΩΡΟΥ; ΜΙΑ ΕΥΤΥΧΙΣΜΕΝΗ ΕΙΚΟΝΑ ΕΝΟΣ ΠΑΤΕΡΑ ΚΑΙ ΤΟΥ ΠΑΙΔΙΟΥ ΤΟΥ; ΤΗΝ ΥΠΕΡΟΧΗ ΜΗΤΡΙΚΗ ΑΓΚΑΛΙΑ; (ΤΟΝ ΟΡΙΣΜΟ ΤΟΥ ΕΘΝΟΥΣ=ΓΕΝΝΑ ΔΗΛΑΔΗ);
Γιατί σε βομβαρδίζουν από το πρωΐ μέχρι το βράδυ με πρότυπα κατά συνείδηση στείρων ανδρών, ανορεκτικών γυναικών που ακυρώνουν την ιερή αρετή της μητρότητας; Σκελετωμένων γκρίζων κοριτσιών ως “πρότυπα ομορφιάς”; Την ίδια στιγμή που η κρίση λειτουργεί ανασταλτικά για την δημιουργία οικογένειας;
ΜΙΑ ΕΘΝΟΚΤΟΝΙΑ ΣΕ ΕΞΕΛΙΞΗ ΜΕ ΣΥΝΔΥΑΣΜΟ ΤΡΟΜΟΥ ΤΗΣ ΔΗΜΙΟΥΡΓΙΑΣ ΚΑΙ ΑΝΑΣΦΑΛΕΙΑΣ ΓΙΑ ΤΟ ΑΥΡΙΟ.
ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΤΟΥΣ ΓΚΡΕΜΙΣΟΥΜΕ ΔΙΑΟΛΕ!
Γιατί σε βομβαρδίζουν από το πρωΐ μέχρι το βράδυ με πρότυπα κατά συνείδηση στείρων ανδρών, ανορεκτικών γυναικών που ακυρώνουν την ιερή αρετή της μητρότητας; Σκελετωμένων γκρίζων κοριτσιών ως “πρότυπα ομορφιάς”; Την ίδια στιγμή που η κρίση λειτουργεί ανασταλτικά για την δημιουργία οικογένειας;
ΜΙΑ ΕΘΝΟΚΤΟΝΙΑ ΣΕ ΕΞΕΛΙΞΗ ΜΕ ΣΥΝΔΥΑΣΜΟ ΤΡΟΜΟΥ ΤΗΣ ΔΗΜΙΟΥΡΓΙΑΣ ΚΑΙ ΑΝΑΣΦΑΛΕΙΑΣ ΓΙΑ ΤΟ ΑΥΡΙΟ.
ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΤΟΥΣ ΓΚΡΕΜΙΣΟΥΜΕ ΔΙΑΟΛΕ!
0 σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Σημείωση: Μόνο ένα μέλος αυτού του ιστολογίου μπορεί να αναρτήσει σχόλιο.