Είναι ένα ερώτημα που συζητείται συχνά και προβληματίζει. Παρουσιάζουμε, σε μορφή διαλόγου, κάποια επιχειρήματα και των δύο απόψεων (της θετικής και της αρνητικής).
-
ΚΑΤΑ: Σήμερα μου ήρθε με email μια λίστα με ελληνικές εταιρίες για την οποία υπήρχε η παραίνεση να την προωθήσουμε σε άλλους ώστε να αγοράζουμε τα προιόντα τους και γενικότερα να τις στηρίξουμε. Θεωρείς ότι πρέπει να το κάνουμε?
-
ΥΠΕΡ: Πιστεύω ότι πρέπει να στηρίξουμε με κάθε τρόπο τις Ελληνικές εταιρείες και τα Ελληνικά προιόντα. Οι περισσότερες εταιρείες, ιδίως αυτές που δεν έχουν σημαντικές εξαγωγές, δοκιμάζονται άγρια από την κρίση. Η μεγάλη πτώση του τζίρου και η αύξηση των ακάλυπτων επιταγών, δημιούργησαν πρόβλημα ρευστότητας και υπάρχει θέμα επιβίωσης για τις περισσότερες από αυτές.
Αλλωστε, στηρίζοντας τις Ελληνικές εταιρείες υπάρχουν και έμμεσα οφέλη. Βάζουμε ανάχωμα στην αλματώδη αύξηση της ανεργίας, ενώ παράλληλα βοηθούμε και την Ελληνική οικονομία αφού το έλλειμμα του ισοζυγίου πληρωμών είναι μία σημαντική αιτία της κρίσης.
-
ΚΑΤΑ: Δεν νομίζω ότι η “καταγωγή” μιας εταιρίας αυτόματα την κατατάσσει σε κάποια κατηγορία “ευπατρίδων” ή ωφέλιμων προς την ελληνική κοινωνία.
Πρώτα απ όλα σκέψου ότι στη σημερινή εποχή της ανωνυμίας και των “εξωχώριων-offshore” δεν μπορούμε να ξέρουμε το πραγματικό ιδιοκτησιακό καθεστώς μια ανώνυμης εταιρίας. Μπορεί απλά να είναι ένα κέλυφος.
Ακόμη όμως και να το γνωρίζαμε για να κάνουμε κρίση θα πρεπε να γνωρίζουμε κι ένα σωρό άλλες πληροφορίες που είναι φύση αδύνατο απο τη θέση μας ως καταναλωτές (είναι γενικά παραδεκτό το λάθος της οικονομικής επιστήμης για τον υγιή ανταγωνισμό στα απλοποιημένα μοντέλα που θεωρούν ότι ο καταναλωτής έχει πλήρη γνώση των συνθηκών της αγοράς)
Επίσης για παράδειγμα δεν θα πρέπει να εξετάσουμε πριν από τη δημοσιοποίηση και προβολή κάποιας εταιρίας τι είδους πρακτικές τιμολογιακές ή άλλες χρησιμοποιεί για να εμπορευτεί ή να παράγει το προιον της, πόσο συνεπής και καλός εργοδότης είναι, αν φοροκλέπτει ή φοροδιαφεύγει, πόσο “πράσινη” ή τι προστιθέμενη αξία δίνει?
Ή δεν νομίζεις ότι θα έπρεπε να εξετάσουμε από που αγοράζει τα έτοιμα εμπορεύματα ή τις πρώτες ύλες για την παραγωγής της και τα μεταπωλεί σε μας? (πχ αν εισάγει και στερεί τη δυνατότητα της εγχώριας παραγωγής?)
Και υπάρχουν και πιο δύσκολα θέματα όπως : οι επιχειρηματίες τι κάνουν με τα κέρδη τους? Τα επανεπενδύουν στην Ελλάδα ή αναπαύονται σ κάποια τράπεζα της Ελβετίας?
Και για να απευθυνθώ στο θυμικό περισσότερο και να ερεθίσω τη συζήτηση να δώσω μερικά διλήμματα: Ένα Ελληνικό κατάστημα με ξένα προϊόντα είναι προτιμότερο ή ένα ξένο με προϊόντα ελλήνων παραγωγών; Και απευθυνόμενους σε κάποιους “ελληναράδες”: πως κρίνουν μια ελληνική επιχείρηση με αλλοδαπούς εργαζόμενους;
-
ΥΠΕΡ: Οι επιφυλάξεις σου αφορούν στο κατά πόσο όλες οι Ελληνικών συμφερόντων επιχειρήσεις λειτουργούν επ’ ωφελεία της οικονομίας μας (και όχι μόνο για τα συμφέροντα των ιδιοκτητών ή μετόχων τους). Δεν θα διαφωνήσω ότι ο επιχειρηματικός κόσμος δεν διακατέχεται από πατριωτισμό. Άλλωστε αυτό αποδείχτηκε μόλις ξέσπασε η κρίση, όταν πρώτο τους μέλημα ήταν πως θα βγάλουν τα χρήματα στο εξωτερικό και πως θα διασφαλίσουν τα συμφέροντα τους, ανεξαρτήτως εθνικού κόστους. Επίσης, πολλές Ελληνικές επιχειρήσεις λειτουργούν παρασιτικά, και ακολουθούν πρακτικές φοροκλοπής και φοροδιαφυγής.
Όμως, όταν κάποιος υποστηρίζει ότι πρέπει να προτιμάμε τα Ελληνικά προιόντα, δεν το κάνει για να στηρίξει τους επιχειρηματίες, αλλά την Ελληνική οικονομία και κοινωνία.
Το σημαντικότερο είναι ότι αγοράζοντας Ελληνικά προιόντα συμβάλεις στην καταπολέμηση της ανεργίας, που έχει εξελιχτεί σε μάστιγα τον τελευταίο καιρό. Οι επιχειρήσεις δεν πρέπει να ξεχνάμε ότι δεν αποτελούνται μόνο από τον ιδιοκτήτη ή τους μεγαλομετόχους, αλλά και από τους εργαζόμενους. Επίσης έμμεσα δίνουν δουλειά και σε άλλα επαγγέλματα, που καλύπτουν ανάγκες προμηθειών αλλά και λειτουργίας τους.
Για παράδειγμα, αγοράζοντας ένα κρασί Χιλής αντί για Ελληνικό κρασί, μπορεί να κερδίζεις εκείνη την στιγμή, από την διαφορά τιμής, κάποια ευρώ. Όμως υπάρχουν οι εξής συνέπειες :
- Αυξάνονται οι εισαγωγές, μειώνεται το διαθέσιμο χρήμα στην χώρα
- Η επιχείρηση που παράγει το Ελληνικό κρασί, έχει μείωση τζίρου και πιθανώς θα αναγκαστεί να συρρικνωθεί και να μειώσει το προσωπικό.
- Η μείωση προσωπικού θα έχει ως συνέπεια την αύξηση της ανεργίας. Εκτός από τις κοινωνικές επιπτώσεις, η οικονομία θα χάσει τα έσοδα από τους φόρους και τις ασφαλιστικές εισφορές που έδινε ο κάθε εργαζόμενος που θα είναι πια άνεργος.
- Η συρρίκνωση θα έχει αντίκτυπο στους προμηθευτές της εταιρείας, κάτι που πιθανώς θα οδηγήσει και αυτούς σε συρρίκνωση, και δημιουργία περισσότερων ανέργων.
- Οι άνεργοι δεν θα μπορούν να καταναλώνουν με τον ίδιο ρυθμό, οπότε μπαίνουμε στον φαύλο κύκλο της αυτοτροφοδοτούμενης ύφεσης.
Το αποτέλεσμα είναι ότι και αυτός που αγόρασε το κρασί Χιλής (αν και μπορεί να αισθάνεται εκείνη την στιγμή χαρούμενος γιατί θεωρεί ότι έκανε μια ‘έξυπνη’ αγορά αφού κέρδισε κάποια χρήματα) βραχυπρόθεσμα και μεσοπρόθεσμα είναι βέβαιο ότι θα χάσει περισσότερα.
Αγοράζοντας Ελληνικά προιόντα δεν επιβραβεύουμε τον επιχειρηματία ούτε δίνουμε άφεση αμαρτιών στις ανομίες της επιχείρησης. Στηρίζουμε την Ελληνική οικονομία και τους εργαζομένους.
Άλλωστε, μήπως γνωρίζουμε τι πραγματικά συμβαίνει με την ξένη επιχείρηση, το προϊόν της οποίας αγοράζουμε? Γνωρίζουμε αν πληρώνουν φόρους ή αν έχουν ως έδρα κάποιο φορολογικό παράδεισο? Είμαστε βέβαιοι ότι το προϊόν τους είναι καλύτερο, ή μήπως γνωρίζουμε τις πρακτικές που χρησιμοποιούν για την παραγωγή του και την διάθεση του; Το παράδειγμα της Siemens είναι πρόσφατο.
Πιστεύω ότι δεν είναι δουλειά των πολιτών να γνωρίζουν ποια επιχείρηση είναι καλή και ποια όχι. Άλλωστε κάτι τέτοιο νομίζω είναι αδύνατον. Αυτό είναι δουλειά της πολιτείας.
-
ΚΑΤΑ:Η αλήθεια είναι ότι η ελλιπής πληροφόρηση ισχύει εκατέρωθεν δηλαδή και για τα εισαγόμενα. Βέβαια για εκείνα δεν τίθεται το ερώτημα αν τα προωθούμε ‘η όχι. Πολύ σωστά αναφέρεις τον κύκλο της αυτοεπαναλαμβανομενης ύφεσης ως συνέπειας των διαρθρωτικών προβλημάτων της ελληνικής οικονομίας.
Όμως , όπως είπε ο Ράμφος πρόσφατα σε μια εκπομπή, οι έλληνες επιχειρηματίες “κοιτάζοντας τη βολή τους οδήγησαν στην καταστροφή τους“. Θέλοντας να τονίσει την κοντόφθαλμη οπτική τους γύρω από το βραχυπρόθεσμο κέρδος.
Δεν καταλαβαίνω γιατί εμείς πρέπει να συντηρήσουμε αυτό το κύκλωμα που μας οδήγησε εδώ που είμαστε. Το ελληνικό επιχειρειν δεν είναι συνυπαίτιος και μέρος του προβλήματος?
Γιατί επίσης πρέπει να “επιδοτούμε” ένα κακό προιον? Αυτός -οι επιδοτήσεις- δεν ήταν ο λόγος που “χάλασε” την αγορά και τους αγρότες μας? Ας βγάλουν καλό και ανταγωνιστικό προιον για να πουλήσουν. Ας διαφοροποιηθούν.
-
ΥΠΕΡ: Φυσικά και δεν πρέπει να φτάσουμε στο άλλο άκρο. Δηλαδή, στο όνομα της υποστήριξης των Ελληνικών προιόντων, να αγοράζουμε αδιάκριτα, ανεξαρτήτως ποιότητας και τιμής. Αυτό είναι κάτι διαφορετικό.
Όμως για προιόντα παρόμοιας ποιότητας, έστω και αν η τιμή είναι λίγο ακριβότερη, θα πρέπει να επιλέγουμε το Ελληνικό προιόν.
Αλλιώς, όπως εξήγησα πριν, είναι σαν να βγάζουμε τα μάτια μας με τα ίδια μας τα χέρια. Τις συνέπειες θα τις υποστούμε εμείς οι ίδιοι, θα γυρίσει μπούμερανγκ.
Άλλωστε, ακολουθώντας την τακτική του τιμωρού των κακών και παρασιτικών εταιρειών, το αποτέλεσμα θα είναι να καούν και τα χλωρά μαζί με τα ξερά. Ποιος καταναλωτής γνωρίζει πραγματικά ποιες είναι οι καλές και ποιες οι παρασιτικές εταιρείες ? Ας αφήσουμε αυτό τον ρόλο να τον παίξει η πολιτεία, όπως και πρέπει πραγματικά.
Τέλος, να αναφέρω και μια ακόμα παράμετρο που θα πρέπει να σκεφτόμαστε όταν αγοράζουμε προιόντα από άλλες χώρες. Η επιβάρυνση στο περιβάλλον. Τα λεμόνια Αργεντινής, προκειμένου να φτάσουν στην Ελλάδα, χρησιμοποιήθηκαν μεταφορικά μέσα (πλοία, φορτηγά, τρένα), τα οποία κατανάλωσαν καύσιμα, και μόλυναν αναλόγως το περιβάλλον.
-
ΚΑΤΑ: συμφωνώ μαζί σου ότι το ίδιο δεν μπορούμε να ελέγξουμε και τις αλλοδαπές εταιρίες ή τα αλλοδαπά προιόντα.
Φυσικά και το αποτύπωμα άνθρακα είναι ανάλογο της απόστασης αν κι αυτό δεν ισχύει πάντα, εξαρτάται το μέσο (πχ η μεταφορά με αεροπλάνο από Αθήνα στη Θεσσαλονίκη μπορεί να έχει μεγαλύτερο αποτύπωμα από αυτό της μεταφοράς από τη Νότια Αφρική με πλοίο)
Όμως εμείς δεν κάνουμε αξιολόγηση αλλά επιλογή & προβολή κάποιων εξ αυτών και μάλιστα επώνυμων και διαφημισμένων . Γιατί να μην το κάνουν αυτοί, οι άμεσα ενδιαφερόμενοι για τους εαυτούς τους και να πείσουν τον καταναλωτή?
Στο κάτω κάτω γιατί θα πρέπει να ενισχύσω ένα κακό προιόν ? Mήπως αντίθετα αγοράζοντας το καλύτερο κάνω και τον κόσμο καλύτερο? Mήπως ωθώ τον Έλληνα επιχειρηματία να βελτιωθεί και δεν τον επιδοτώ απλά?
Γενικά συμφωνώ μαζί σου ότι αυτός είναι ο νέος πατριωτισμός σήμερα, δηλαδή να επιλέγουμε Ελληνικά προϊόντα. Όμως απαιτώ αντίστοιχα σεβασμό , ενημέρωση , ανταγωνιστικές τιμές και καλό προιόν .
Συγκεκριμένες εταιρίες δεν θα τις προωθούσα, εσείς τι λέτε?
antikleidi.wordpress.com
0 σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Σημείωση: Μόνο ένα μέλος αυτού του ιστολογίου μπορεί να αναρτήσει σχόλιο.