Ιούδας Ισκαριώτης
Πολλοί μελετητές της Ιστορίας υποστηρίζουν πως εκείνο το φιλί του Ιούδα υπήρξε η πλέον συμβολική πράξη προδοσίας, μια πράξη που έμελλε να αλλάξει το μέλλον ολόκληρης της ανθρωπότητας.
Για τους θεολόγους, ο Ιούδας ήταν το υποχείριο του Σατανά αλλά και απαραίτητο κομμάτι ενός ανώτερου σχεδίου που ως στόχο είχε να αποδειχτεί στον κόσμο η αληθινή υπόσταση του Θεανθρώπου μέσω της Ανάστασης του που ακολούθησε. Σύμφωνα με τις ιερές Χριστιανικές γραφές, ο Ιούδας μετά την επαίσχυντη πράξη του, μετανόησε και αφού παρέδωσε τα τριάντα αργύρια στους πρεσβυτέρους, γεμάτος τύψεις έδωσε τέλος στη ζωή του. Στις πράξεις των Αποστόλων ο Άγιος Πέτρος αναφέρει λεπτομερώς τον θάνατό του. «Αυτός λοιπόν, απέκτησε ένα χωράφι από τον μισθό της αδικίας, και αφού έπεσε μπρούμυτα, σχίστηκε στο μέσον, και ξεχύθηκαν όλα τα εντόσθιά του».
Βρούτος
Σαν ένας δεύτερος Ιούδας έδωσε τέλος στη ζωή του και ο Βρούτος, ο άνθρωπος που οργάνωσε και εκτέλεσε τη δολοφονία του Ιούλιου Καίσαρα. Όταν ο Καίσαρ πήγαινε στην Σύγκλητο για μια τελευταία συνέλευση πριν αναχωρήσει σε εκστρατεία, η συνωμοσία των 60 έλαβε χώρα. Ο Μάρκος Ιούνιος Βρούτος, ο Γάιος Κάσσιος Λογγίνος, ο Δέκιμος Βρούτος Αλβίνος, ο Γάιος Τρεμπόνιος και άλλοι παλιοί οπαδοί του Πομπήιου τον μαχαίρωσαν 23 φορές την ώρα που περπατούσε μπροστά από το άγαλμα του Πομπήιου. Φημολογείται μάλιστα πως πριν ο Ιούλιος Καίσαρας βγάλει τον επιθανάτιο ρόγχο τα τελευταία του λόγια ήταν «κι εσύ τέκνον Βρούτε;». Το τέλος του Βρούτου υπήρξε αντάξιο ωστόσο της πράξης του. Ο δολοφόνος κυνηγήθηκε από τη Ρώμη και όταν ηττήθηκε από τους Αντώνιο και Οκταβιανό στη μάχη των Φιλίππων που ακολούθησε, πήγε σ’ ένα γκρεμό και με γυμνό το ξίφος του χτύπησε το στήθος του και όταν πέθανε λένε πως «έπεσε μπρούμυτα, σχίστηκε στο μέσον, και ξεχύθηκαν όλα τα εντόσθιά του».
Αλκιβιάδης
Ο Αλκιβιάδης είναι ίσως η πιο αμφιλεγόμενη προσωπικότητα της αρχαίας Ιστορίας. Για άλλους είναι προδότης και για κάποιους άλλους η θεία δίκη σε ανθρώπινο σώμα. Ηγήθηκε στρατού ή στόλου σε πάνω από τριακόσιες μάχες στη ζωή του, πολεμώντας μέχρι και τρεις φορές την ίδια ημέρα. Ενώ είχε εκστρατεύσει στη Σικελία και κατακτούσε ή προσαρτούσε τη μια πόλη μετά την άλλη, οι μηχανορραφίες στην Αθήνα προσπάθησαν να τον εξοντώσουν με ψεύτικες κατηγορίες. Ο Αλκιβιάδης αναγκάστηκε να καταφύγει στη Σπάρτη για να μην τον σκοτώσουν. Εκεί, ασπάστηκε το λακωνικό τρόπο ζωής και σύντομα έγινε το ίνδαλμα της νεολαίας. Του ανατέθηκε η στρατιά της Μικράς Ασίας και ο Αλκιβιάδης απελευθέρωσε εκεί τις ελληνικές πόλεις από τον Περσικό ζυγό.
Εφιάλτης
Στις Θερμοπύλες το 480 π.Χ. ο Ξέρξης βλέποντας να εξοντώνονται τα επίλεκτα τμήματα του στρατού του στη μάχη των Θερμοπυλών, είχε φτάσει σε αδιέξοδο. Στον πανικό του όμως ήρθε να δώσε τέλος, ένας άνδρας από τη Μηλίδα, ο Εφιάλτης, γιος του Ευρύδημου. Ελπίζοντας μια γενναιόδωρη ανταμοιβή, ανέφερε στον μέγα βασιλιά το μονοπάτι (Ανοπαία ατραπό) που τελικά οδήγησε τους Αθανάτους του Υδάρνη στα νώτα των Ελλήνων. Η μάχη χάθηκε για τους ηρωικούς Σπαρτιάτες αλλά και ο Εφιάλτης δεν έζησε για να απολαύσει την αμοιβή του. Λίγο καιρό αργότερα ο προδότης έπεσε νεκρός από το όπλο του Αθηνάδη του Τραχίνιου.
Φώτης Σπυρόπουλος
atticapress.gr
0 σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Σημείωση: Μόνο ένα μέλος αυτού του ιστολογίου μπορεί να αναρτήσει σχόλιο.