Οι βασικοί άξονες του υπό κατάρτιση νομοσχεδίου παρουσιάστηκαν στην Επιτροπή Κοινωνικών Υποθέσεων της Βουλής από τον Υπουργό Δικαιοσύνης Διαφάνειας και Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων κ. Μιλτιάδη Παπαϊωάννου.
Αποποινικοποίηση της χρήσης, διακρίσεις στην διακίνηση
Πρόκειται για ριζική μεταρρύθμιση σύμφωνα με την οποία αποποινικοποιείται πλήρως η χρήση ναρκωτικών ουσιών, εφόσον είναι για ιδία χρήση και τιμωρούνται ως πταίσματα τα αδικήματα της προμήθειας, κατοχής και καλλιέργειας της ινδικής κάνναβης.
Όσον αφορά το αδίκημα της διακίνησης, θα τιμωρείται σε βαθμό κακουργήματος αλλά θα υπάρχει κλιμάκωση στην επιβολή των ποινών, οι οποίες θα διαφοροποιούνται σε ελαφρύτερες, βαρύτερες και ιδιαίτερα σοβαρές ανάλογα με την εκάστοτε περίπτωση. Για παράδειγμα, τα «βαποράκια» δεν θα διώκονται πλέον ως διακινητές, αλλά η δίωξή τους θα είναι σε βαθμό πλημμελήματος, ενώ οι μεγαλέμποροι θα προσδιορίζονται με αντικειμενικά κριτήρια και δεν θα τυγχάνουν ευνοϊκότερης μεταχείρισης ακόμα και αν επικαλεστούν εξάρτηση από ναρκωτικά.
Δικαίωμα στην θεραπεία
Στοχεύοντας στην πλήρη θεραπεία των εξαρτημένων, το νομοσχέδιο περιλαμβάνει σειρά από ευνοϊκούς όρους για όσους έχουν διαπράξει ή συλλαμβάνονται να διαπράττουν αδικήματα σχετιζόμενα άμεσα ή έμμεσα με ναρκωτικά. Οι όροι αφορούν μεταξύ άλλων την εισαγωγή σε εγκεκριμένο θεραπευτικό πρόγραμμα απεξάρτησης ως περιοριστικό όρο, την υποβολή σε πρόγραμμα σωματικής αποτοξίνωσης και την παρακολούθηση συμβουλευτικού προγράμματος ψυχολογικής απεξάρτησης εντός καταστημάτων κράτησης, την αναβολή της άσκησης ποινικής δίωξης, την αναστολή ισχύος εντάλματος σύλληψης και την αναστολή εκτέλεσης ποινής.
Σε περίπτωση μάλιστα ολοκλήρωσης του θεραπευτικού προγράμματος, προβλέπεται οριστική αποχή από την ποινική δίωξη, υποχρεωτική αναστολή της ποινής που επιβάλλεται και υποχρεωτική αναγνώριση ελαφρυντικής περίστασης υπέρ του δράστη.
Κάθε κρατούμενος, είτε έχει αναγνωριστεί από το δικαστήριο ως εξαρτημένος είτε όχι, θα μπορεί να υποβληθεί σε πρόγραμμα αποτοξίνωσης και απεξάρτησης, ρύθμιση που πιθανώς να δώσει λύση στο πρόβλημα που προκύπτει όταν ο καταδικασμένος π.χ. για κλοπή δεν έχει επικαλεστεί τυχόν συνδρομή του στοιχείου της εξάρτησης.
Οι πρώτες αντιδράσεις
Άμεση ήταν η αντίδραση του ΚΚΕ στην προώθηση του νομοσχεδίου. Όπως αναφέρεται σε ανακοίνωση του γραφείου τύπου της Κ.Ε. του κόμματος: «Η νομιμοποίηση των ναρκωτικών που εξήγγειλε η κυβέρνηση με δήθεν δάκρυα για τους χρήστες που φυλακίζονται στοχεύει μόνο στο μυαλό και την ψυχή κυρίως των νέων ανθρώπων, αλλά και όλου του λαού. Μια νεολαία μισοζαλισμένη, με σκυμμένο το κεφάλι, βολεύει το πέρασμα της πολιτικής τους».
"Σωστή σαν ιδέα, αλλά αμβφίβολο αν θα υλοποιηθεί στην Ελλάδα"
Θετικός απέναντι στο νέο σχέδιο νόμου εμφανίζεται ο κ. Κωνσταντίνος Κοκκώλης, ψυχίατρος και υπεύθυνος Γ΄ Μονάδας Βραχείας Διαρκείας και Α΄ Μονάδας Ολοκληρωμένης Θεραπείας Υποκατάστασης στον ΟΚΑΝΑ Πειραιά. Παρ’ όλα αυτά εμφανίζεται επιφυλακτικός για το αν κάτι τέτοιο μπορεί να πραγματοποιηθεί την συγκεκριμένη χρονική στιγμή στην Ελλάδα.
«Το σχέδιο νόμου μιλάει για θεραπεία, αλλά στην Ελλάδα όπως ξέρετε υπάρχουν σοβαρές ελλείψεις σε υποδομές. Εκτός βέβαια, αν έχει προβλεφθεί η επέκτασή τους με την δημιουργία νέων μονάδων», αναφέρει. Προς το παρόν όμως, όπως μας πληροφορεί, η αναμονή για κάποιον ο οποίος αποφασίζει να μπει σε πρόγραμμα απεξάρτησης είναι ούτε λίγο ούτε πολύ επτά χρόνια.
«Στόχος του σχεδίου είναι να αδειάσουν οι φυλακές και είναι λογικό», λέει χαρακτηριστικά. «Η φυλακή κοστίζει στο κράτος πολύ περισσότερο απ’ ότι η θεραπεία, ενώ το κόστος είναι και κοινωνικό. Από την φυλακή κάποιος βγαίνει χειρότερος, από την θεραπεία βγαίνει καλύτερος».
«Είναι μια βάση, η οποία συμβαδίζει με τα ευρωπαϊκά δεδομένα», καταλήγει, «αλλά είναι αμφίβολο το αν θα μπορέσει να υλοποιηθεί στην Ελλάδα».
Νικόλας Γεωργιακώδης
in2life.gr
0 σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Σημείωση: Μόνο ένα μέλος αυτού του ιστολογίου μπορεί να αναρτήσει σχόλιο.