Η διαμαρτυρία, με την οποία καλούν τους βουλευτές να μην ψηφίσουν το Μεσοπρόθεσμο Πρόγραμμα γιατί αν το πράξουν θα πρέπει να αναλάβουν στο ακέραιο τις ευθύνες τους, κοινοποιήθηκε και προς τον Βουλευτή Χανίων Χρήστο Μαρκογιαννάκη, όπως σημειώνει το flashnews.gr.
"Περιμένουμε από αυτούς που εκλέγουμε στο Ελληνικό Κοινοβούλιο να υπερασπιστούν τα συμφέροντα του Ελληνικού Λαού, και όχι τα συμφέροντα των τραπεζιτών και του μεγάλου κεφαλαίου", επισήμανε, μεταξύ άλλων, το μέλος της Κίνησης Ανεξάρτητων Πολιτών Χανίων Σάκης Κουβάτσος.
Το κείμενο της Εξωδίκου Διαμαρτυρίας:
"ΕΝΩΠΙΟΝ ΤΟΥ ΧΑΝΙΩΤΙΚΟΥ ΛΑΟΥ, ΠΑΝΤΟΣ ΑΡΜΟΔΙΟΥ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟΥ ΚΑΙ ΠΑΣΗΣ ΑΛΛΗΣ ΑΡΜΟΔΙΑΣ ΑΡΧΗΣ ΠΡΟΣ
1) ΒΑΛΥΡΑΚΗΝ ΙΩΣΗΦ
2) ΔΑΜΙΑΝΑΚΗΝ ΕΥΤΥΧΙΟΝ ΚΑΙ
3) ΚΟΥΡΟΥΠΑΚΗ ΕΥΑΓΓΕΛΙΑΝ, Βουλευτές ΠΑ.ΣΟ.Κ Νομού Χανίων Κρήτης.
Κοινοποιούμενη και προς τον Βουλευτή Χανίων Χρήστο Μαρκογιαννάκη, παρά το ότι, τον Μάιο 2010 , ως βουλευτής Χανίων της Ν.Δ δεν ψήφισε το Ν. 3845/2010, προς γνώσιν του και δια πάσαν νόμιμον συνέπειαν.
Κυρία και κύριοι Βουλευτές του νομού Χανίων,
Εσχάτως γίνεται πολύς λόγος για το αν θα πρέπει να πωλείται ή να αξιοποιείται με άλλους τρόπους (μίσθωση, παραχώρηση χρήσης για εκμετάλλευση, κλπ) η περιουσία του Ελληνικού Δημοσίου.
Η συζήτηση αυτή είναι, δυστυχώς, άνευ αντικειμένου, διότι το σύνολον της δημοσίας περιουσίας και τα κυριαρχικά δικαιώματα της Ελλάδος είναι δεσμευμένα και ελέγχονται από τους δανειστές μας, τις Χώρες της Ευρωζώνης και το Δ.Ν.Τ, όπως τούτο τεκμηριώνεται από τα παρακάτω συνοπτικώς εκτιθέμενα:
1. Σύμφωνα με τις πολύπλοκες δικολαβικού χαρακτήρα διατάξεις του άρθρου 4 παρ. 2 της από 8.5.2010 «Σύμβασης Δανειακής Διευκόλυνσης» μεταξύ της Ελληνικής Δημοκρατίας και των άλλων δεκαέξι χωρών της Ευρωζώνης, ολόκληρη η κινητή και ακίνητη περιουσία του Ελληνικού Δημοσίου είναι δεσμευμένη για την εξυπηρέτηση του δανείου και όσο αυτό υπάρχει.
2. Η αποδέσμευση της δημοσίας περιουσίας δεν είναι ούτε θα είναι ορατή, όσο δε θα είναι ορατή η αποδέσμευση της χώρας μας από το δάνειο.
3. Από το πραγματικό νόημα των διατάξεων του άρθρου 4 παρ. 2 της Σύμβασης προκύπτει ότι : (α) η Ελλάδα δεσμεύεται με ολόκληρη την κινητή και ακίνητη περιουσία της απέναντι στους Δανειστές της Σύμβασης, (β) δεν μπορεί να διασφαλίσει κανέναν άλλο δανειστή με ενέχυρο, υποθήκη ή άλλου είδους εγγύηση, ώστε να αποκτήσει εκείνος προτεραιότητα απέναντι σ’ αυτούς, και (γ) όποια άλλη αξιοποίηση ή εκποίηση επιτρέπεται με βάση τις ειδικές διατάξεις του άρθρου 4 της Σύμβασης, θα είναι εις όφελος των Δανειστών.
4. Το περιεχόμενο της δέσμευσης της εθνικής περιουσίας δεν είναι εκ των προτέρων γνωστό. Αυτό καθορίζεται – ουσιαστικά επιβάλλεται από τους Δανειστές – με το «Μνημόνιο Συνεννόησης» της 3.5.2010, που αποτελεί διεθνή σύμβαση βάσει της « Συμβάσεως Δανειακής Διευκόλυνσης», και με τα μέχρι σήμερα και τα μελλοντικά «επικαιροποιημένα Μνημόνια», που αποτελούν επίσης διεθνή σύμβαση, με βάση το Προοίμιο του « Μνημονίου Συνεννόησης» που τα προβλέπει. Με βάση αυτή την πρόβλεψη, οι Δανειστές έχουν το δικαίωμα να προσαρμόζουν συνεχώς στα δικά τους συμφέροντα τα μέσα και τους τρόπους επιβολής της βασικής Σύμβασης Δανειοδότησης, χωρίς να ξέρει η Ελλάδα και ο Ελληνικός Λαός ποιο περιεχόμενο θα αποκτήσουν οι δεσμεύσεις τους στο μέλλον.
5. Οι διατάξεις αυτές του άρθρου 4 έχουν ως συνέπεια ότι : (α) κάθε αξιοποίηση περιουσιακών στοιχείων ( ακινήτων, ακτών, υπόγειων και υποθαλάσσιων πηγών εθνικού πλούτου, αρχαιολογικών χώρων κ.λπ.), μετοχών, ομολόγων και άλλων αξιογράφων και δικαιωμάτων θα γίνεται εις όφελος του δανείου και, επομένως, μόνο με συγκατάθεση της Τρόικα, (β) Η Ελληνική Κυβέρνηση δεν μπορεί να προβεί σε καμιά αξιοποίηση οποιουδήποτε περιουσιακού στοιχείου υπέρ της ανάπτυξης ή υπέρ του ελληνικού λαού, παρά μόνο εις όφελος των Δανειστών, ( γ) η Ελληνική Κυβέρνηση δεν μπορεί, χωρίς τη συναίνεση των Δανειστών της, να συνάψει οποιαδήποτε οικονομικού αντικειμένου σύμβαση με τρίτη χώρα ή οργανισμό χωρίς την έγκριση των Δανειστών της Συμβάσεως και (δ) ποια θα είναι η μορφή αξιοποίησης: πώληση, μακροχρόνια παραχώρηση εκμετάλλευσης, μίσθωση, πώληση μετοχών ή ομολόγων του δημοσίου ή εταιρείας αξιοποίησης περιουσίας του Δημοσίου κλ.π., θα εξαρτάται από την τυπική ή άτυπη συναίνεση των Δανειστών.
Και αν ακόμη θεωρηθεί η Ελλάδα ελεύθερη να ορίσει τον τρόπο ή τη μορφή (με πώληση, μίσθωση, παραχώρηση κ.λπ.) αξιοποίησης της περιουσίας της, το προϊόν της αξιοποίησης αποτελεί και θα αποτελεί δεσμευμένη περιουσία.
Όλα αυτά σημαίνουν ότι η εξωτερική και οικονομική πολιτική της χώρας είναι απολύτως δεσμευμένη.
6. Εάν οι παραπάνω δανειακές δεσμεύσεις της Ελλάδας συνδυασθούν με την παραίτηση «άνευ όρων και αμετακλήτως» από κάθε ένσταση εθνικής κυριαρχίας και από κάθε άλλη ένσταση, που επίσης περιέχει ως όρο η « Σύμβαση Δανειακής Διευκόλυνσης» ( άρθρο 14 παρ. 5, 15 παρ. 1 α με Παράρτ. 4 με υπόδειγμα Γνωμοδότησης ΝΣΚ της Σύμβασης), βλέπει κανείς ότι το σύνολο της οικονομικής υπόστασης της Ελλάδας είναι δεσμευμένο στους σκοπούς του δανείου. Με άλλες λέξεις, η Ελλάδα, σε περίπτωση επιβολής μέτρου κατά της χώρας μας από τους Δανειστές, δεν μπορεί να επικαλεστεί ούτε την ασφάλειά της με βάση τα κυριαρχικά της δικαιώματα, ούτε τις συνταγματικές και διεθνείς εγγυήσεις της ιστορικής και πολιτισμικής της κληρονομιάς, ούτε τις εγγυήσεις του φυσικού περιβάλλοντος, ούτε καν την αξία και την αξιοπρέπεια του ανθρώπου σε σχέση με την διαβίωση του λαού της.
7. Ο παραπάνω συνδυασμός της δέσμευσης της εθνικής περιουσίας με τη δέσμευση της εθνικής κυριαρχίας και κάθε άλλου δικαιώματος (άρθρ. 4 σε συνδυασμό με άρθρ. 15 παρ. 1 α της Σύμβασης) σημαίνει όχι μόνο πλήρη οικονομική δέσμευση από τους Δανειστές, αλλά και τα εξής: (α) Η κυριαρχία, το ιστορικό και φυσικό περιβάλλον και κάθε άλλο δικαίωμα της Ελλάδας υπόκεινται στους Δανειστές εις όφελος του δανείου (β) Οι Δανειστές ή ο δικαιούχος τους (γιατί μπορούν να μεταβιβάσουν τα δικαιώματα τους σε τρίτο βάσει του άρθρου 2 παρ.3 της Σύμβασης) μπορεί να ασκήσει οικονομική και πολιτική βία στην Ελλάδα, τόσο στον τομέα της εξωτερικής πολιτικής της ( κηδεμόνευση της εξωτερικής πολιτικής), όσο και ως προς την επίλυση των εθνικών θεμάτων της Χώρας.
8. Η «Σύμβαση Δανειακής Διευκόλυνσης», το «Μνημόνιο Συνεννόησης» και τα «Επικαιροποιημένα Μνημόνια», ως διεθνείς συμβάσεις με τις οποίες δεσμεύεται η Ελλάδα και ατομικώς οι Έλληνες, έπρεπε να είχαν επικυρωθεί και κυρωθεί, με βάση τα άρθρα 36 παρ. 2 και 28 παρ. 2 του Συντάγματος με τα τρία πέμπτα των μελών της Βουλής. Έτσι, έχουμε παραβίαση του πολιτεύματος και σφετερισμό της λαϊκής κυριαρχίας, με βάση τα άρθρα 1 και 120 του Συντάγματος. Το άρθρο 1 παρ. 3 ορίζει : «Όλες οι εξουσίες πηγάζουν από το Λαό, υπάρχουν υπέρ αυτού και του Έθνους και ασκούνται όπως ορίζει το Σύνταγμα».
Στην προκείμενη περίπτωση, η εξουσία που ασκείται με βάση τις δανειοδοτικές συμβάσεις, ούτε από το Λαό πηγάζει, αφού δεν επικυρώθηκαν από την Λαϊκή Αντιπροσωπεία, ούτε υπέρ του λαού και του Έθνους λειτουργεί, αφού παρεβιάσθησαν για την εφαρμογή της οι διαδικασίες που προβλέπει το Σύνταγμα. Η εξουσία εφαρμογής των όρων του Δανείου είναι εκτός Συντάγματος και εκτός ευρωπαϊκής νομιμότητας. Είναι ‘’de facto ‘’ εξουσία.
9. Με την ολοκληρωτική δέσμευση των δικαιωμάτων εθνικής κυριαρχίας, του ιστορικού και φυσικού περιβάλλοντος, της εθνικής περιουσίας και της πλήρους χειραγώγησης της εξωτερικής και της οικονομικής πολιτικής από τους Δανειστές, η Ελλάδα βρίσκεται ουσιαστικά κάτω από την πλήρη κηδεμονία των Δανειστών της. Η κατάσταση αυτή είναι χειρότερη από την παλαιά μορφή κηδεμόνευσης ενός λαού που λεγόταν προτεκτοράτο, γιατί Δανειστές μας δεν παρέχουν καμία προστασία και ασφάλεια.
10. Οι Συμβάσεις Δανεισμού είναι νομικά ανυπόστατες, γιατί παραβιάζουν θεμελιώδεις αρχές του Συντάγματος, καθώς και της ευρωπαϊκής και διεθνούς νομιμότητας. Η Ελλάδα χρειάζεται μία κυβέρνηση που θα έχει το θάρρος να ζητήσει την απάλειψη των αθέμιτων όρων και την αποκατάσταση της νομιμότητας.
Χρειάζεται μία κυβέρνηση που θα αρνηθεί την εκτέλεσή τους, προβάλλοντας το ανυπόστατό τους, λόγω παραβίασης θεμελιωδών αρχών που τις καθιστούν ανυπόστατες.
Χρειάζεται μία κυβέρνηση που θα ζητήσει διεθνή λογιστικό έλεγχο για τον προσδιορισμό του ύψους του απεχθούς χρέους της χώρας, το οποίο δεν οφείλεται πραγματικά και ως εκ τούτου δεν πρέπει να καταβληθεί.
Ως προς το πρώτο θέμα:
Θα πρέπει το νέο Μνημόνιο να μην έχει όρους που θα παραβιάζουν το Σύνταγμα και το Ευρωπαϊκό και το Διεθνές Δίκαιο. Θα πρέπει, επίσης, να κατατεθεί στη Βουλή για κύρωση με τα 3/5 των μελών της Βουλής ( 180 Βουλευτές). Η παράκαμψη της Βουλής αποτελεί πραξικόπημα και σφετερισμό της λαϊκής κυριαρχίας.
Οι οικονομικοί όροι του 2ου Μνημονίου θα πρέπει να είναι δίκαιοι και όχι απάνθρωποι, όπως στις Συμβάσεις Δανεισμού του Μαΐου του 2010. Το 2ο Μνημόνιο θα πρέπει να εισαχθεί στη Βουλή, αφού καταργηθεί το πρώτο (δηλαδή οι αρχικές Συμβάσεις Δανεισμού) με τους αθέμιτους όρους,
όπως: η παραίτηση από την εθνική κυριαρχία, η καθολική δέσμευση της εθνικής περιουσίας και οι παραβιάσεις των συνταγματικών δικαιωμάτων των εργαζομένων και των συνταξιούχων.
Η γενική παραίτηση από τις ενστάσεις της εθνικής κυριαρχίας και από κάθε άλλη ασυλία αποτελούν εσχάτη προδοσία και για αυτό θα πρέπει κ.κ βουλευτές να προσέξετε ιδιαιτέρως επ’ αυτού.
Σας επισημαίνομε ακόμη ότι, από συστάσεως κόσμου μέχρι σήμερα, δηλαδή από την αρχαιότητα με την γνωστή τότε μορφή του κράτους (πόλεις – κράτη) , μέχρι τη σημερινή μορφή συγκροτήσεως των κρατών, κανένα, μα κανένα κράτος, δεν παρέδωσε – παραιτήθηκε από την εθνική του κυριαρχία – ασυλία.
Μοναδική περίπτωση, παγκοσμίως, τέτοιας ατιμωτικής και επαίσχυντης παραιτήσεως αποτελεί η Ελλάδα, με την υπογραφή την 8-5-2010 της λεγόμενης Συμβάσεως Δανειακής Διευκολύνσεως, της ευρύτερα γνωστής ως Μνημόνιο, η οποία αποτυπώθηκε στο Ν. 3845/6-05-2010, ο οποίος ψηφίστηκε στην Ελληνική Βουλή υπερψηφισθείς από όλους τους βουλευτές του ΠΑ.ΣΟ.Κ, δίκην λόχου υπό διατεταγμένην υπηρεσίαν (κομματική πειθαρχίαν), χωρίς να μελετηθεί (και πώς να μελετηθεί αφού δεν διανεμήθηκε σ’ αυτούς το σύνολον των υπογραφέντων κειμένων, τα οποία συνολικώς αριθμούν σχεδόν 1300 σελίδες), μεταξύ των οποίων (ψηφισάντων) είστε και οι δύο πρώτοι εξ υμών Βαλυράκης Ιωσήφ και Δαμιανάκης Ευτύχιος (η τρίτη εξ υμών Κουρουπάκη Ευαγγελία δεν ήτο τότε Βουλευτής), πλην των βουλευτών Βασιλείου Οικονόμου (Βουλευτή Αττικής), Σοφίας Σακοράφα ( βουλευτή Αθηνών) και Ιωάννου Δημαρά (Βουλευτή Αθηνών), ψηφίστηκε επίσης από τους δέκα πέντε βουλευτές του ΛΑΟΣ και τη βουλευτή Θεοδώρα (Ντόρα) Μπακογιάννη, ενώ καταψηφίστηκε από όλους τους βουλευτές των υπολοίπων κομμάτων.
Κατόπιν όλων αυτών ΔΙΑΜΑΡΤΥΡΟΜΕΘΑ κατά τον πλέον έντονον τρόπον, για τις επιθεθείσες εις τον Ελληνικό Λαό αλυσίδες, όχι μόνον στις σήμερον ζώσες Ελληνικές γενιές, αλλά και στις μελλοντικές, τις αγέννητες και με τη δική σας, ως ανωτέρω, σύμπραξη και σας ΠΡΟΣΚΑΛΟΥΜΕ όπως, έστω και σήμερα, εν όψει και του νέου μνημονίου που η Κυβέρνηση ετοιμάζεται να φέρει στην Βουλή των Ελλήνων προς ψήφιση, υπό το ψευδεπίγραφο πρόσχημα «σωτηρίας της Πατρίδος», να αρθείτε στο ύψος της αποστολής σας, ως αντιπροσώπων του Ελληνικού Λαού και όχι ως εκτελεστών αθέμιτων εντολών του κόμματος σας.
Οφείλετε, τώρα, να ζητήσετε με ερώτηση ή επερώτηση να μοιραστούν τα κείμενα των δανειακών συμβάσεων του Μαΐου 2010 (πρώτου «Μνημονίου») προκειμένου, έστω και τώρα, να ενημερωθείτε επ’ αυτών.
Η μέχρι σήμερα αμέλειά σας να πράξετε τούτο αποτελεί περιφρόνηση του Ελληνικού Λαού τον οποίο, σύμφωνα με την αληθή έννοια της αποστολής σας, αντιπροσωπεύετε.
Εσείς οφείλατε να ενημερώσετε τους Έλληνες Πολίτες για το περιεχόμενο των Δανειακών Συμβάσεων, οι οποίες έδεσαν χειροπόδαρα την Εθνική Κυριαρχία και την Εθνική Περιουσία της Ελλάδος, πλην ουδέν επράξατε.
Εάν δεν πράξετε τούτο, έστω και τώρα, ουδεμία απολύτως δικαιολογία θα έχετε.
Θα είστε επίορκοι και θα παραδοθείτε εις την Ιστορίαν ως τέτοιοι, εμείς δε σας ΔΗΛΩΝΟΥΜΕ ότι επιφυλασσόμεθα να σας καταγγείλουμε και δημοσίως περί αυτού, ως και να ενεργήσουμε κάθε τι άλλο αναγκαίο και νόμιμο εναντίον σας.
Η εκατόμβες των νεκρών για την Ελευθερία αυτού του μικρού, του μεγάλου τόπου, που ονομάζεται Ελλάς, εγείρονται από τα μνήματά τους και μας υπενθυμίζουν, αληθώς όμως και όχι ψευδεπιγράφως, το από την Ρωμαϊκή εποχή γνωστόν «SALUS POPULUS SUPREMA LEX ESTO»
(υπέρτατος νόμος η σωτηρία του Λαού).
Και πολύ παλιότερα ( -480) οι Σαλαμηνομάχοι μας άφησαν υποθήκην ιεράν τον παιάνα τους « Ω παιδες Ελλήνων, ίτε, ελευθερουτε πατρίδ’ ελευθερουτε δε παίδας, γυναίκας, θεων τε πατρώων έδη, θήκας τε προγόνων. Νυν υπέρ πάντων αγών ».
Εμείς και εκατομμύρια άλλα των Ελλήνων ακούμε και σήμερα τον παιάνα αυτόν, από τα βάθη των αιώνων.
Εσείς κύριοι Βουλευτές τον ακούτε; Θα τον ακούσετε επιτέλους;
Αρμόδιος Δικαστικός Επιμελητής επιδότω νομίμως την παρούσα προς ένα έκαστον που απευθύνεται, για να λάβουν γνώσιν και δια πάσαν νόμιμον συνέπειαν
Οι εξωδίκως διαμαρτυρόμενοι, προσκαλούντες και δηλούντες
Μέλη και φίλοι του κινήματος Ανεξάρτητων Πολιτών Χανίων
"Περιμένουμε από αυτούς που εκλέγουμε στο Ελληνικό Κοινοβούλιο να υπερασπιστούν τα συμφέροντα του Ελληνικού Λαού, και όχι τα συμφέροντα των τραπεζιτών και του μεγάλου κεφαλαίου", επισήμανε, μεταξύ άλλων, το μέλος της Κίνησης Ανεξάρτητων Πολιτών Χανίων Σάκης Κουβάτσος.
Το κείμενο της Εξωδίκου Διαμαρτυρίας:
"ΕΝΩΠΙΟΝ ΤΟΥ ΧΑΝΙΩΤΙΚΟΥ ΛΑΟΥ, ΠΑΝΤΟΣ ΑΡΜΟΔΙΟΥ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟΥ ΚΑΙ ΠΑΣΗΣ ΑΛΛΗΣ ΑΡΜΟΔΙΑΣ ΑΡΧΗΣ ΠΡΟΣ
1) ΒΑΛΥΡΑΚΗΝ ΙΩΣΗΦ
2) ΔΑΜΙΑΝΑΚΗΝ ΕΥΤΥΧΙΟΝ ΚΑΙ
3) ΚΟΥΡΟΥΠΑΚΗ ΕΥΑΓΓΕΛΙΑΝ, Βουλευτές ΠΑ.ΣΟ.Κ Νομού Χανίων Κρήτης.
Κοινοποιούμενη και προς τον Βουλευτή Χανίων Χρήστο Μαρκογιαννάκη, παρά το ότι, τον Μάιο 2010 , ως βουλευτής Χανίων της Ν.Δ δεν ψήφισε το Ν. 3845/2010, προς γνώσιν του και δια πάσαν νόμιμον συνέπειαν.
Κυρία και κύριοι Βουλευτές του νομού Χανίων,
Εσχάτως γίνεται πολύς λόγος για το αν θα πρέπει να πωλείται ή να αξιοποιείται με άλλους τρόπους (μίσθωση, παραχώρηση χρήσης για εκμετάλλευση, κλπ) η περιουσία του Ελληνικού Δημοσίου.
Η συζήτηση αυτή είναι, δυστυχώς, άνευ αντικειμένου, διότι το σύνολον της δημοσίας περιουσίας και τα κυριαρχικά δικαιώματα της Ελλάδος είναι δεσμευμένα και ελέγχονται από τους δανειστές μας, τις Χώρες της Ευρωζώνης και το Δ.Ν.Τ, όπως τούτο τεκμηριώνεται από τα παρακάτω συνοπτικώς εκτιθέμενα:
1. Σύμφωνα με τις πολύπλοκες δικολαβικού χαρακτήρα διατάξεις του άρθρου 4 παρ. 2 της από 8.5.2010 «Σύμβασης Δανειακής Διευκόλυνσης» μεταξύ της Ελληνικής Δημοκρατίας και των άλλων δεκαέξι χωρών της Ευρωζώνης, ολόκληρη η κινητή και ακίνητη περιουσία του Ελληνικού Δημοσίου είναι δεσμευμένη για την εξυπηρέτηση του δανείου και όσο αυτό υπάρχει.
2. Η αποδέσμευση της δημοσίας περιουσίας δεν είναι ούτε θα είναι ορατή, όσο δε θα είναι ορατή η αποδέσμευση της χώρας μας από το δάνειο.
3. Από το πραγματικό νόημα των διατάξεων του άρθρου 4 παρ. 2 της Σύμβασης προκύπτει ότι : (α) η Ελλάδα δεσμεύεται με ολόκληρη την κινητή και ακίνητη περιουσία της απέναντι στους Δανειστές της Σύμβασης, (β) δεν μπορεί να διασφαλίσει κανέναν άλλο δανειστή με ενέχυρο, υποθήκη ή άλλου είδους εγγύηση, ώστε να αποκτήσει εκείνος προτεραιότητα απέναντι σ’ αυτούς, και (γ) όποια άλλη αξιοποίηση ή εκποίηση επιτρέπεται με βάση τις ειδικές διατάξεις του άρθρου 4 της Σύμβασης, θα είναι εις όφελος των Δανειστών.
4. Το περιεχόμενο της δέσμευσης της εθνικής περιουσίας δεν είναι εκ των προτέρων γνωστό. Αυτό καθορίζεται – ουσιαστικά επιβάλλεται από τους Δανειστές – με το «Μνημόνιο Συνεννόησης» της 3.5.2010, που αποτελεί διεθνή σύμβαση βάσει της « Συμβάσεως Δανειακής Διευκόλυνσης», και με τα μέχρι σήμερα και τα μελλοντικά «επικαιροποιημένα Μνημόνια», που αποτελούν επίσης διεθνή σύμβαση, με βάση το Προοίμιο του « Μνημονίου Συνεννόησης» που τα προβλέπει. Με βάση αυτή την πρόβλεψη, οι Δανειστές έχουν το δικαίωμα να προσαρμόζουν συνεχώς στα δικά τους συμφέροντα τα μέσα και τους τρόπους επιβολής της βασικής Σύμβασης Δανειοδότησης, χωρίς να ξέρει η Ελλάδα και ο Ελληνικός Λαός ποιο περιεχόμενο θα αποκτήσουν οι δεσμεύσεις τους στο μέλλον.
5. Οι διατάξεις αυτές του άρθρου 4 έχουν ως συνέπεια ότι : (α) κάθε αξιοποίηση περιουσιακών στοιχείων ( ακινήτων, ακτών, υπόγειων και υποθαλάσσιων πηγών εθνικού πλούτου, αρχαιολογικών χώρων κ.λπ.), μετοχών, ομολόγων και άλλων αξιογράφων και δικαιωμάτων θα γίνεται εις όφελος του δανείου και, επομένως, μόνο με συγκατάθεση της Τρόικα, (β) Η Ελληνική Κυβέρνηση δεν μπορεί να προβεί σε καμιά αξιοποίηση οποιουδήποτε περιουσιακού στοιχείου υπέρ της ανάπτυξης ή υπέρ του ελληνικού λαού, παρά μόνο εις όφελος των Δανειστών, ( γ) η Ελληνική Κυβέρνηση δεν μπορεί, χωρίς τη συναίνεση των Δανειστών της, να συνάψει οποιαδήποτε οικονομικού αντικειμένου σύμβαση με τρίτη χώρα ή οργανισμό χωρίς την έγκριση των Δανειστών της Συμβάσεως και (δ) ποια θα είναι η μορφή αξιοποίησης: πώληση, μακροχρόνια παραχώρηση εκμετάλλευσης, μίσθωση, πώληση μετοχών ή ομολόγων του δημοσίου ή εταιρείας αξιοποίησης περιουσίας του Δημοσίου κλ.π., θα εξαρτάται από την τυπική ή άτυπη συναίνεση των Δανειστών.
Και αν ακόμη θεωρηθεί η Ελλάδα ελεύθερη να ορίσει τον τρόπο ή τη μορφή (με πώληση, μίσθωση, παραχώρηση κ.λπ.) αξιοποίησης της περιουσίας της, το προϊόν της αξιοποίησης αποτελεί και θα αποτελεί δεσμευμένη περιουσία.
Όλα αυτά σημαίνουν ότι η εξωτερική και οικονομική πολιτική της χώρας είναι απολύτως δεσμευμένη.
6. Εάν οι παραπάνω δανειακές δεσμεύσεις της Ελλάδας συνδυασθούν με την παραίτηση «άνευ όρων και αμετακλήτως» από κάθε ένσταση εθνικής κυριαρχίας και από κάθε άλλη ένσταση, που επίσης περιέχει ως όρο η « Σύμβαση Δανειακής Διευκόλυνσης» ( άρθρο 14 παρ. 5, 15 παρ. 1 α με Παράρτ. 4 με υπόδειγμα Γνωμοδότησης ΝΣΚ της Σύμβασης), βλέπει κανείς ότι το σύνολο της οικονομικής υπόστασης της Ελλάδας είναι δεσμευμένο στους σκοπούς του δανείου. Με άλλες λέξεις, η Ελλάδα, σε περίπτωση επιβολής μέτρου κατά της χώρας μας από τους Δανειστές, δεν μπορεί να επικαλεστεί ούτε την ασφάλειά της με βάση τα κυριαρχικά της δικαιώματα, ούτε τις συνταγματικές και διεθνείς εγγυήσεις της ιστορικής και πολιτισμικής της κληρονομιάς, ούτε τις εγγυήσεις του φυσικού περιβάλλοντος, ούτε καν την αξία και την αξιοπρέπεια του ανθρώπου σε σχέση με την διαβίωση του λαού της.
7. Ο παραπάνω συνδυασμός της δέσμευσης της εθνικής περιουσίας με τη δέσμευση της εθνικής κυριαρχίας και κάθε άλλου δικαιώματος (άρθρ. 4 σε συνδυασμό με άρθρ. 15 παρ. 1 α της Σύμβασης) σημαίνει όχι μόνο πλήρη οικονομική δέσμευση από τους Δανειστές, αλλά και τα εξής: (α) Η κυριαρχία, το ιστορικό και φυσικό περιβάλλον και κάθε άλλο δικαίωμα της Ελλάδας υπόκεινται στους Δανειστές εις όφελος του δανείου (β) Οι Δανειστές ή ο δικαιούχος τους (γιατί μπορούν να μεταβιβάσουν τα δικαιώματα τους σε τρίτο βάσει του άρθρου 2 παρ.3 της Σύμβασης) μπορεί να ασκήσει οικονομική και πολιτική βία στην Ελλάδα, τόσο στον τομέα της εξωτερικής πολιτικής της ( κηδεμόνευση της εξωτερικής πολιτικής), όσο και ως προς την επίλυση των εθνικών θεμάτων της Χώρας.
8. Η «Σύμβαση Δανειακής Διευκόλυνσης», το «Μνημόνιο Συνεννόησης» και τα «Επικαιροποιημένα Μνημόνια», ως διεθνείς συμβάσεις με τις οποίες δεσμεύεται η Ελλάδα και ατομικώς οι Έλληνες, έπρεπε να είχαν επικυρωθεί και κυρωθεί, με βάση τα άρθρα 36 παρ. 2 και 28 παρ. 2 του Συντάγματος με τα τρία πέμπτα των μελών της Βουλής. Έτσι, έχουμε παραβίαση του πολιτεύματος και σφετερισμό της λαϊκής κυριαρχίας, με βάση τα άρθρα 1 και 120 του Συντάγματος. Το άρθρο 1 παρ. 3 ορίζει : «Όλες οι εξουσίες πηγάζουν από το Λαό, υπάρχουν υπέρ αυτού και του Έθνους και ασκούνται όπως ορίζει το Σύνταγμα».
Στην προκείμενη περίπτωση, η εξουσία που ασκείται με βάση τις δανειοδοτικές συμβάσεις, ούτε από το Λαό πηγάζει, αφού δεν επικυρώθηκαν από την Λαϊκή Αντιπροσωπεία, ούτε υπέρ του λαού και του Έθνους λειτουργεί, αφού παρεβιάσθησαν για την εφαρμογή της οι διαδικασίες που προβλέπει το Σύνταγμα. Η εξουσία εφαρμογής των όρων του Δανείου είναι εκτός Συντάγματος και εκτός ευρωπαϊκής νομιμότητας. Είναι ‘’de facto ‘’ εξουσία.
9. Με την ολοκληρωτική δέσμευση των δικαιωμάτων εθνικής κυριαρχίας, του ιστορικού και φυσικού περιβάλλοντος, της εθνικής περιουσίας και της πλήρους χειραγώγησης της εξωτερικής και της οικονομικής πολιτικής από τους Δανειστές, η Ελλάδα βρίσκεται ουσιαστικά κάτω από την πλήρη κηδεμονία των Δανειστών της. Η κατάσταση αυτή είναι χειρότερη από την παλαιά μορφή κηδεμόνευσης ενός λαού που λεγόταν προτεκτοράτο, γιατί Δανειστές μας δεν παρέχουν καμία προστασία και ασφάλεια.
10. Οι Συμβάσεις Δανεισμού είναι νομικά ανυπόστατες, γιατί παραβιάζουν θεμελιώδεις αρχές του Συντάγματος, καθώς και της ευρωπαϊκής και διεθνούς νομιμότητας. Η Ελλάδα χρειάζεται μία κυβέρνηση που θα έχει το θάρρος να ζητήσει την απάλειψη των αθέμιτων όρων και την αποκατάσταση της νομιμότητας.
Χρειάζεται μία κυβέρνηση που θα αρνηθεί την εκτέλεσή τους, προβάλλοντας το ανυπόστατό τους, λόγω παραβίασης θεμελιωδών αρχών που τις καθιστούν ανυπόστατες.
Χρειάζεται μία κυβέρνηση που θα ζητήσει διεθνή λογιστικό έλεγχο για τον προσδιορισμό του ύψους του απεχθούς χρέους της χώρας, το οποίο δεν οφείλεται πραγματικά και ως εκ τούτου δεν πρέπει να καταβληθεί.
Ως προς το πρώτο θέμα:
Θα πρέπει το νέο Μνημόνιο να μην έχει όρους που θα παραβιάζουν το Σύνταγμα και το Ευρωπαϊκό και το Διεθνές Δίκαιο. Θα πρέπει, επίσης, να κατατεθεί στη Βουλή για κύρωση με τα 3/5 των μελών της Βουλής ( 180 Βουλευτές). Η παράκαμψη της Βουλής αποτελεί πραξικόπημα και σφετερισμό της λαϊκής κυριαρχίας.
Οι οικονομικοί όροι του 2ου Μνημονίου θα πρέπει να είναι δίκαιοι και όχι απάνθρωποι, όπως στις Συμβάσεις Δανεισμού του Μαΐου του 2010. Το 2ο Μνημόνιο θα πρέπει να εισαχθεί στη Βουλή, αφού καταργηθεί το πρώτο (δηλαδή οι αρχικές Συμβάσεις Δανεισμού) με τους αθέμιτους όρους,
όπως: η παραίτηση από την εθνική κυριαρχία, η καθολική δέσμευση της εθνικής περιουσίας και οι παραβιάσεις των συνταγματικών δικαιωμάτων των εργαζομένων και των συνταξιούχων.
Η γενική παραίτηση από τις ενστάσεις της εθνικής κυριαρχίας και από κάθε άλλη ασυλία αποτελούν εσχάτη προδοσία και για αυτό θα πρέπει κ.κ βουλευτές να προσέξετε ιδιαιτέρως επ’ αυτού.
Σας επισημαίνομε ακόμη ότι, από συστάσεως κόσμου μέχρι σήμερα, δηλαδή από την αρχαιότητα με την γνωστή τότε μορφή του κράτους (πόλεις – κράτη) , μέχρι τη σημερινή μορφή συγκροτήσεως των κρατών, κανένα, μα κανένα κράτος, δεν παρέδωσε – παραιτήθηκε από την εθνική του κυριαρχία – ασυλία.
Μοναδική περίπτωση, παγκοσμίως, τέτοιας ατιμωτικής και επαίσχυντης παραιτήσεως αποτελεί η Ελλάδα, με την υπογραφή την 8-5-2010 της λεγόμενης Συμβάσεως Δανειακής Διευκολύνσεως, της ευρύτερα γνωστής ως Μνημόνιο, η οποία αποτυπώθηκε στο Ν. 3845/6-05-2010, ο οποίος ψηφίστηκε στην Ελληνική Βουλή υπερψηφισθείς από όλους τους βουλευτές του ΠΑ.ΣΟ.Κ, δίκην λόχου υπό διατεταγμένην υπηρεσίαν (κομματική πειθαρχίαν), χωρίς να μελετηθεί (και πώς να μελετηθεί αφού δεν διανεμήθηκε σ’ αυτούς το σύνολον των υπογραφέντων κειμένων, τα οποία συνολικώς αριθμούν σχεδόν 1300 σελίδες), μεταξύ των οποίων (ψηφισάντων) είστε και οι δύο πρώτοι εξ υμών Βαλυράκης Ιωσήφ και Δαμιανάκης Ευτύχιος (η τρίτη εξ υμών Κουρουπάκη Ευαγγελία δεν ήτο τότε Βουλευτής), πλην των βουλευτών Βασιλείου Οικονόμου (Βουλευτή Αττικής), Σοφίας Σακοράφα ( βουλευτή Αθηνών) και Ιωάννου Δημαρά (Βουλευτή Αθηνών), ψηφίστηκε επίσης από τους δέκα πέντε βουλευτές του ΛΑΟΣ και τη βουλευτή Θεοδώρα (Ντόρα) Μπακογιάννη, ενώ καταψηφίστηκε από όλους τους βουλευτές των υπολοίπων κομμάτων.
Κατόπιν όλων αυτών ΔΙΑΜΑΡΤΥΡΟΜΕΘΑ κατά τον πλέον έντονον τρόπον, για τις επιθεθείσες εις τον Ελληνικό Λαό αλυσίδες, όχι μόνον στις σήμερον ζώσες Ελληνικές γενιές, αλλά και στις μελλοντικές, τις αγέννητες και με τη δική σας, ως ανωτέρω, σύμπραξη και σας ΠΡΟΣΚΑΛΟΥΜΕ όπως, έστω και σήμερα, εν όψει και του νέου μνημονίου που η Κυβέρνηση ετοιμάζεται να φέρει στην Βουλή των Ελλήνων προς ψήφιση, υπό το ψευδεπίγραφο πρόσχημα «σωτηρίας της Πατρίδος», να αρθείτε στο ύψος της αποστολής σας, ως αντιπροσώπων του Ελληνικού Λαού και όχι ως εκτελεστών αθέμιτων εντολών του κόμματος σας.
Οφείλετε, τώρα, να ζητήσετε με ερώτηση ή επερώτηση να μοιραστούν τα κείμενα των δανειακών συμβάσεων του Μαΐου 2010 (πρώτου «Μνημονίου») προκειμένου, έστω και τώρα, να ενημερωθείτε επ’ αυτών.
Η μέχρι σήμερα αμέλειά σας να πράξετε τούτο αποτελεί περιφρόνηση του Ελληνικού Λαού τον οποίο, σύμφωνα με την αληθή έννοια της αποστολής σας, αντιπροσωπεύετε.
Εσείς οφείλατε να ενημερώσετε τους Έλληνες Πολίτες για το περιεχόμενο των Δανειακών Συμβάσεων, οι οποίες έδεσαν χειροπόδαρα την Εθνική Κυριαρχία και την Εθνική Περιουσία της Ελλάδος, πλην ουδέν επράξατε.
Εάν δεν πράξετε τούτο, έστω και τώρα, ουδεμία απολύτως δικαιολογία θα έχετε.
Θα είστε επίορκοι και θα παραδοθείτε εις την Ιστορίαν ως τέτοιοι, εμείς δε σας ΔΗΛΩΝΟΥΜΕ ότι επιφυλασσόμεθα να σας καταγγείλουμε και δημοσίως περί αυτού, ως και να ενεργήσουμε κάθε τι άλλο αναγκαίο και νόμιμο εναντίον σας.
Η εκατόμβες των νεκρών για την Ελευθερία αυτού του μικρού, του μεγάλου τόπου, που ονομάζεται Ελλάς, εγείρονται από τα μνήματά τους και μας υπενθυμίζουν, αληθώς όμως και όχι ψευδεπιγράφως, το από την Ρωμαϊκή εποχή γνωστόν «SALUS POPULUS SUPREMA LEX ESTO»
(υπέρτατος νόμος η σωτηρία του Λαού).
Και πολύ παλιότερα ( -480) οι Σαλαμηνομάχοι μας άφησαν υποθήκην ιεράν τον παιάνα τους « Ω παιδες Ελλήνων, ίτε, ελευθερουτε πατρίδ’ ελευθερουτε δε παίδας, γυναίκας, θεων τε πατρώων έδη, θήκας τε προγόνων. Νυν υπέρ πάντων αγών ».
Εμείς και εκατομμύρια άλλα των Ελλήνων ακούμε και σήμερα τον παιάνα αυτόν, από τα βάθη των αιώνων.
Εσείς κύριοι Βουλευτές τον ακούτε; Θα τον ακούσετε επιτέλους;
Αρμόδιος Δικαστικός Επιμελητής επιδότω νομίμως την παρούσα προς ένα έκαστον που απευθύνεται, για να λάβουν γνώσιν και δια πάσαν νόμιμον συνέπειαν
Οι εξωδίκως διαμαρτυρόμενοι, προσκαλούντες και δηλούντες
Μέλη και φίλοι του κινήματος Ανεξάρτητων Πολιτών Χανίων
0 σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Σημείωση: Μόνο ένα μέλος αυτού του ιστολογίου μπορεί να αναρτήσει σχόλιο.