Εάν μία ηφαιστειακή έκρηξη δεν είναι αρκετά εντυπωσιακή από μόνη της, προσπαθήστε να την παρακολουθήσετε όταν εμπλέκονται και κεραυνοί. Συνήθως η στάχτη και η σκόνη έχουν ουδέτερο ηλεκτρισμό.
Ωστόσο, όταν δύο υλικά απορρέουν από ένα ηφαίστειο είναι (προφανώς) πολύ καυτά, και μπορεί να έχουν θετικά και αρνητικά φορτισμένα ιόντα. Αυτά κατά σειρά προκαλούν ηλεκτρικά και μαγνητικά πεδία, με το αποτέλεσμα να είναι πως τα θετικά και τα αρνητικά φορτισμένα ιόντα αποχωρίζεται το ένα από το άλλο. Αυτή η διαδικασία, μπορεί τότε να προσθέσει έντονους κεραυνούς σ' ένα σύννεφο ηφαιστειογενής τέφρας.
Το παρήλιον δημιουργεί ένα λαμπερό δαχτυλίδι ή φωτοστέφανο γύρω από τον ήλιο και συμβαίνει όταν ο ήλιος είναι χαμηλά και το φως του περνάει μέσα από τα παγωμένα σύννεφα. Όπως το ουράνιο τόξο, το φως διαθλάται μέσα από κρυστάλλους πάγου. Το κοντινότερο μέρος στον ήλιο αναδεικνύει σημεία που αλλάζουν από κόκκινα σε πορτοκαλί, πριν το παρήλιον πάρει τελικά μπλε χρώματα.
Βόρειο Σέλας
Παρά τη φήμη του, οι περισσότεροι άνθρωποι το έχουν δει μόνο στις φωτογραφίες. Συμβαίνει μόνο στα πλέον βόρεια σημεία του γης σε μέρη όπως η Αλάσκα και η Βόρεια Σκανδιναβία, και εκτός αυτού μπορεί να το δει κάποιος μόνο σε πολύ καθαρές νύχτες στη μέση του χειμώνα. Όχι ακριβώς ο χώρος και ο χρόνος που θα ήθελες να βρίσκεσαι έξω.
Συμβαίνει όταν ο ήλιος στέλνει φορτισμένα μόρια στο διάστημα. Όταν αυτά φτάσουν στο μαγνητικό πεδίο της Γης, το κύμα διαθλάται γύρω από τον Βόρειο και το Νότιο πόλο. Στις ανώτερες βαθμίδες της ατμόσφαιρας, τα ηλιακά μόρια συγκρούονται. Ορισμένη από αυτή την ενέργεια ακτινοβολεί σε υψόμετρο 80 και 100 χιλιομέτρων και στη μορφή πολύχρωμων auroras.
Εκείνοι που αντέχουν τον πάγο και το κρύο και είναι αρκετά τυχεροί να βρίσκονται έξω σε μία καθαρή νύχτα ίσως και να δουν ένα από τα πιο εντυπωσιακά θεάματα που έχει να προσφέρει η φύση.
Ο ήλιος του μεσονυχτίου
Ο ήλιος του μεσονυχτίου συμβαίνει κατά την διάρκεια του καλοκαιριού στο πιο βόρειο ή στο πιο νότιο του πλανήτη. Εδώ ο ήλιος παραμένει τη νύχτα πάνω από τον ορίζοντα, έτσι υπάρχει φως 24 ώρες την ημέρα.
Τις σκοτεινές ημέρες του χειμώνα οι περισσότεροι άνθρωποι αναζητούν το φως, και αυτό αληθεύει ιδιαίτερα για εκείνους που ζουν στα πιο βόρεια μέρη, όπου το μεγαλύτερο διάστημα του χρόνου, ο ήλιος με τα βίας εμφανίζεται. Για εκείνους, ο ήλιος του μεσονυχτίου είναι ένας καλός λόγος για να κάνουν πάρτι και γι' αυτό οι κάτοικοι πάντα προσμένουν το ετήσιο Midsummer Festival.
Το ουράνιο τόξο του φεγγαριού
Το ουράνιο τόξο του φεγγαριού όσο σπάνιο είναι άλλο τόσο εντυπωσιακό είναι. Αυτό το φαινόμενο συμβαίνει όταν το φεγγάρι είναι λαμπερό και όχι τόσο ψηλά στον ουρανό και όταν βρέχει στην αντίθετη πλευρά του ουρανού από το φεγγάρι. Το ουράνιο τόξο τότε δημιουργείται από φως που αντανακλάται από την επιφάνεια του φεγγαριού, και όχι του ήλιου.
Με γυμνό μάτι είναι δύσκολο να δει κανείς ένα τέτοιο ουράνιο τόξο επειδή το φως από το φεγγάρι είναι συχνά πολύ αδύναμο. Εάν είστε αρκετά τυχεροί και το δείτε, η καμπύλη είναι συνήθως λευκή. Τα χρώματα έχουν φανεί σε φωτογραφίες που έχουν τραβηχτεί με πολύ αργές ταχύτητες σε κλείστρο και διάφραγμα.
Σύννεφο supercell
Είναι σίγουρα ο αδιαφιλονίκητος βασιλιάς όλων των καταιγίδων. Το φαινόμενο συμβαίνει όταν υπάρχει ένα βαθύ, συνεχόμενα περιστρεφόμενο ανοδικό κύμα αέρα, επίσης γνωστό και ως mesocylone. Ζεστά και κρύα ρεύματα αέρα υψώνονται το ένα εναντίον του άλλου, αλλά παραμένουν χωρισμένα, επιτρέποντας στην καταιγία να συνεχίσει για πολλές ώρες.
Πράσινη αναλαμπή
Σε αντίθεση με ότι μπορεί να πιστεύετε, η πράσινη αναλαμπή δεν είναι κάτι που συμβαίνει στα έργα. Το φως υπάρχει στην πραγματικότητα και εμφανίζεται πριν την ανατολή και τη δύση, διαρκώντας συνήθως μόλις δύο δευτερόλεπτα. Ενώ οι πράσινες αναλαμπές είναι θεωρητικά ορατές παντού, θα έχετε την καλύτερη ευκαιρία να τις δείτε εάν σταθείτε στην ακτή κοιτάζοντας προς τη θάλασσα.
Συμβαίνει όταν το φως του ήλιου "σκάει" στην ατμόσφαιρα, όπως περίπου ένα φως λάμπει μέσα από ένα πρίσμα. Οι ακτίνες του φωτός ακολουθούν την καμπυλότητα της γης και τα χαμηλής συχνότητας χρώματα όπως το κόκκινο και το πορτοκαλί διασκορπίζονται νωρίτερα από εκείνα που έχουν υψηλότερη, όπως είναι το πράσινο και το μπλε. Αποτέλεσμα είναι τα τελικά χρώματα να είναι ορατά όταν τα άλλα έχουν εξαφανιστεί πίσω από τον ορίζοντα, δημιουργώντας αυτό που αποκαλούμε πράσινη αναλαμπή.
Ομολογουμένως, αυτό είναι μέσες άκρες μία ελαφρώς απλοϊκή εξήγηση ενός φυσικού φαινομένου που σου κόβει την ανάσα.
Έκλειψη ηλίου
Πολλοί από εμάς είναι χαρούμενοι να δουν μία μερική έκλειψη ηλίου, όμως η σπάνια ευκαιρία να δεις μία ολική προκαλεί άκρατο ενθουσιασμό ανάμεσα στους παρατηρητές του ουρανού. Το θέαμα συμβαίνει όταν η τροχιά του φεγγαριού φαίνεται πως μπλοκάρει εντελώς εκείνη του ήλιου, όπως φαίνεται τουλάχιστον από ορισμένα σημεία της Γης. Μία ηλιακή έκλειψη προσφέρει μία σπουδαία ευκαιρία να ερευνήσουμε το φωτοστέφανο γύρω από τον ήλιο και να παρατηρήσουμε τις ηλιακές καταιγίδες.
Ηλιακός πυλώνας
Ένας ηλιακός πυλώνας συμβαίνει όταν οι κρύσταλλοι πάγου που κρέμονται στην ατμόσφαιρα αντανακλούν φως. Γι' αυτό το φαινόμενο είναι ορατό μόνο κατά την διάρκεια εξαιρετικά κρύου καιρού, κατά της ανατολής και της δύσης. Το φως πέφτει από τα σύννεφα και δημιουργεί εντυπωσιακούς πυλώνας από φως.
Νυχτερινά νέφη
Αυτό το φαινόμενο συμβαίνει σε πολύ υψηλά υψόμετρα, περίπου 75 με 80 χιλιόμετρα (συνήθως τα σύννεφα τα συναντούμε στα 20 χλμ). Τα νυχτερινά νέφη συμβαίνουν στα υψηλότερα επίπεδα της ατμόσφαιρας, όταν οι παγωμένοι κρύσταλλοι σχηματίζονται σε πολύ μικρά σωματίδια. Ο πάγος αντανακλά τον ήλιο και δίνει στα σύννεφα μία πλούσια, λεπτή ασημί γυαλάδα. Είναι δύσκολο να προβλεφθούν, συνήθως όμως είναι ορατά το καλοκαίρι όταν υπάρχει περισσότερο φως. Ωστόσο, πρέπει να είστε γρήγοροι, εάν θέλετε να τα δείτε, επειδή τα δυνατά ρεύματα αέρα -μερικές φορές από 500 μέχρι 700 χιλιόμετρα την ώρα- εξασφαλίζουν πως εξαφανίζονται το ίδιο γρήγορα όπως εμφανίζονται.
0 σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Σημείωση: Μόνο ένα μέλος αυτού του ιστολογίου μπορεί να αναρτήσει σχόλιο.