Γράφει ο Gianapo
Όχι δεν θα σας κάνω τη χάρη να πεθάνω. Αφού η ανάσταση επιβάλλεται να περάσει μέσα απ' τον θάνατο, σας την χαρίζω.
Εγώ θα μείνω ζωντανή και θα παρακολουθώ απ' το παράθυρό μου τα δρώμενα.
Ίσως ο δικός σας θάνατος και η δική σας ανάσταση, οδηγήσουν τους ανθρώπους σε μια άλλη λογική,... τους δώσουν ένα καινούργιο όραμα, τους οδηγήσουν από την πόρτα της αλαζονείας στο παράθυρο της αλληλοβοήθειας.
Η γΕλλάδα σκεφτόταν δυνατά και εγώ κρυμμένος στην γωνία την άκουγα σκεπτικός. Ήξερα πως δεν είναι σε θέση να αποφασίζει, είχα πληροφορηθεί την απόφαση για την επικείμενη σταύρωση της, γνώριζα ότι δεν θα υπάρξει ανάσταση....
Εκείνη πάλι η γΕλλάδα, εντελώς στον κόσμο της, παραδομένη σε ανίκανους ηγέτες, προδομένη από όλους όσους την ξεζούμισαν, ετοίμαζε το θεωρείο της για να παρακολουθήσει, όσο το δυνατόν καλύτερα, όλα εκείνα που πίστευε ότι καθόλου δεν την αφορούσαν.
Σήκωσε τα μάτια στον ουρανό, προσπαθώντας μάταια να ανακαλύψει την κρυψώνα του Θεού, έκλεισε με δύναμη τα μάτια της παλεύοντας να τον φανταστεί, τράβηξε την κουρτίνα της ψυχής της πιστεύοντας πως θα τον δει μπροστά της.
Όμως δυστυχώς η γΕλλάδα αγνοούσε ότι ο Θεός σπάνια παρουσιάζεται μπροστά σε τρίτους και αφήνει τους εκπροσώπους του στη Γη να διεκπεραιώνουν τις υποθέσεις του.
Η γΕλλάδα αγνοούσε ότι οι εκπρόσωποι του Θεού στην Γη ετοιμάζονταν πυρετωδώς για την επερχόμενη σταύρωση της.
Ο Πόντιος Πιλάτος " Ευρωπαϊκή Ένωση" έχει ήδη νίψει τας χείρας της, το ΔΝΤ έχει παραγγείλει τα καρφιά και τον σταυρό, ο λαός "Ιούδας" την φίλησε σταυρωτά στις περασμένες εκλογές και οι πολιτικοί μας "γραμματείς και φαρισαίοι" κρατάνε στα χέρια τους χολή και ξύδι για να μαλακώσουν τη δίψα της.
Η γΕλλάδα αποχαυνωμένη μέσα στην άγνοια της, περιμένει την ανάσταση. Όμως εσύ ξέρεις ότι πριν από κάθε ανάσταση προηγείται ένας θάνατος.
Λοιπόν δεν πιστεύω στην ανάσταση. Πιστεύω όμως πως όχι μόνο μπορούμε να αποτρέψουμε τον επερχόμενο θάνατο αλλά είμαστε υποχρεωμένοι να το κάνουμε. Αν αφήσουμε την γΕλλάδα να πεθάνει, θα πεθάνει μαζί της και η δική μας αξιοπρέπεια, θα πάρει μαζί της τον τρόπο ζωής μας, θα οδηγηθούμε σε νέα αδιέξοδα.
Λοιπόν σταματήστε να προσδοκάτε την ανάσταση.
Ζήστε την ζωή σας με δύναμη.
Παλέψτε για ένα καλύτερο αύριο.
Ίσως τότε.....
Βρείτε την ανάσταση μέσα σας.
Όχι δεν θα σας κάνω τη χάρη να πεθάνω. Αφού η ανάσταση επιβάλλεται να περάσει μέσα απ' τον θάνατο, σας την χαρίζω.
Εγώ θα μείνω ζωντανή και θα παρακολουθώ απ' το παράθυρό μου τα δρώμενα.
Ίσως ο δικός σας θάνατος και η δική σας ανάσταση, οδηγήσουν τους ανθρώπους σε μια άλλη λογική,... τους δώσουν ένα καινούργιο όραμα, τους οδηγήσουν από την πόρτα της αλαζονείας στο παράθυρο της αλληλοβοήθειας.
Η γΕλλάδα σκεφτόταν δυνατά και εγώ κρυμμένος στην γωνία την άκουγα σκεπτικός. Ήξερα πως δεν είναι σε θέση να αποφασίζει, είχα πληροφορηθεί την απόφαση για την επικείμενη σταύρωση της, γνώριζα ότι δεν θα υπάρξει ανάσταση....
Εκείνη πάλι η γΕλλάδα, εντελώς στον κόσμο της, παραδομένη σε ανίκανους ηγέτες, προδομένη από όλους όσους την ξεζούμισαν, ετοίμαζε το θεωρείο της για να παρακολουθήσει, όσο το δυνατόν καλύτερα, όλα εκείνα που πίστευε ότι καθόλου δεν την αφορούσαν.
Σήκωσε τα μάτια στον ουρανό, προσπαθώντας μάταια να ανακαλύψει την κρυψώνα του Θεού, έκλεισε με δύναμη τα μάτια της παλεύοντας να τον φανταστεί, τράβηξε την κουρτίνα της ψυχής της πιστεύοντας πως θα τον δει μπροστά της.
Όμως δυστυχώς η γΕλλάδα αγνοούσε ότι ο Θεός σπάνια παρουσιάζεται μπροστά σε τρίτους και αφήνει τους εκπροσώπους του στη Γη να διεκπεραιώνουν τις υποθέσεις του.
Η γΕλλάδα αγνοούσε ότι οι εκπρόσωποι του Θεού στην Γη ετοιμάζονταν πυρετωδώς για την επερχόμενη σταύρωση της.
Ο Πόντιος Πιλάτος " Ευρωπαϊκή Ένωση" έχει ήδη νίψει τας χείρας της, το ΔΝΤ έχει παραγγείλει τα καρφιά και τον σταυρό, ο λαός "Ιούδας" την φίλησε σταυρωτά στις περασμένες εκλογές και οι πολιτικοί μας "γραμματείς και φαρισαίοι" κρατάνε στα χέρια τους χολή και ξύδι για να μαλακώσουν τη δίψα της.
Η γΕλλάδα αποχαυνωμένη μέσα στην άγνοια της, περιμένει την ανάσταση. Όμως εσύ ξέρεις ότι πριν από κάθε ανάσταση προηγείται ένας θάνατος.
Λοιπόν δεν πιστεύω στην ανάσταση. Πιστεύω όμως πως όχι μόνο μπορούμε να αποτρέψουμε τον επερχόμενο θάνατο αλλά είμαστε υποχρεωμένοι να το κάνουμε. Αν αφήσουμε την γΕλλάδα να πεθάνει, θα πεθάνει μαζί της και η δική μας αξιοπρέπεια, θα πάρει μαζί της τον τρόπο ζωής μας, θα οδηγηθούμε σε νέα αδιέξοδα.
Λοιπόν σταματήστε να προσδοκάτε την ανάσταση.
Ζήστε την ζωή σας με δύναμη.
Παλέψτε για ένα καλύτερο αύριο.
Ίσως τότε.....
Βρείτε την ανάσταση μέσα σας.
0 σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Σημείωση: Μόνο ένα μέλος αυτού του ιστολογίου μπορεί να αναρτήσει σχόλιο.