Γράφει ο συνεργάτης μας Θόδωρος Γαλανόπουλος
Πόσα ακόμα πρέπει να συμβούν σε αυτόν τον έρμο τον πλανήτη μας, για να καταλάβουμε ότι δεν τον έχουμε σεβαστεί καθόλου και πρέπει και να αφήσουμε και στα παιδιά μας κάποιο απομεινάρι, πέρα από τίποτε τσιμεντένια διαμερίσματα; Τίποτε δεν μας φρενάρει πια; Τίποτε δεν είναι αρκετό που να ικανοποιεί την άνεση μας; Ούτε τα ποτάμια και τις θάλασσες που μολύναμε, ούτε τον αέρα που βρωμίσαμε με τα καυσαέρια μας, τη γη που πληγώνουμε κάθε μέρα με τα φυτοφάρμακα και κάθε λογής σκουπίδια που θα ζήσουνε πέντε ζωές μέχρι να διαλυθούν;...
Και αντί να σπάσουνε κάμποσα κεφάλια που σκέφτηκαν όλες αυτές τις πληγές του πλανήτη, πήγαμε και διασπάσαμε το άτομο για να μπορούμε να έχουμε πιο ισχυρά όπλα, αλλά και για να παράγουμε τεράστιες ποσότητες ηλεκτρικού ρεύματος, ούτως ώστε να είμαστε όλη μέρα με κάτι σεσουάρ στο κεφάλι και κάτι φούρνους να μαγειρεύουν χοιρινά και μοσχάρια που μεγάλωσαν πολύ γρήγορα με ορμόνες και αντιβιοτικά… Άραγε θα ξυπνήσει καμιά ανθρώπινη συνείδηση τώρα με αυτό που έπαθαν οι Γιαπωνέζοι; Θα καταλάβουμε ποτέ ότι τον στύψαμε σαν λεμόνι αυτόν τον όμορφο πλανήτη; Θα μάθουμε να κάνουμε λίγο οικονομία σε ό,τι μας προσφέρει η γη, ή θα το ρίξουμε όπως πάντα στη τρελή, εγώ πληρώνω και θέλω πέντε εϊρκοντισιον στο σπίτι μου, και κόψε το λαιμό σου εσύ Μεγαλόπολη και Πτολεμαΐδα, φέρτε μου το ρεύμα και από το πυρηνικό εργοστάσιο της Βουλγαρίας…
Η απληστία του ανθρώπου πάνω στη γη εμφανέστατη, και η οργή της γης κι αυτή το ίδιο μερικές φορές! Όμως ο άνθρωπος εκεί, βλέπει την επικινδυνότητα, τις συνέπειες, το λιώσιμο των πάγων,αλλά δεν κάνει πίσω καθόλου! Σαν τον αλκοολικό, σαν τον καπνιστή που ξέρει πόσο ζημιά τού κάνει το τσιγάρο, αλλά είναι τέτοια η εξάρτησή του, που λέει, δε βαριέσαι, ας καπνίσουμε ακόμα ένα και το κόβουμε.. τον άλλο μήνα!
Ας φτιάξουμε ένα ακόμα πυρηνικό εργοστάσιο να παράγει ρεύμα, και που το ξέρεις, μπορεί να κάνει σεισμό και μετά από 200 χρόνια… Και σου έρχεται και στο μυαλό, μια εύλογη απορία για τους Γιαπωνέζους. Είναι ίσως ο μοναδικός λαός μια χώρας που γεύτηκε καλά τις συνέπειες του πυρηνικού πολέμου, και θα περίμενες να είναι πολύ πιο προσεκτικοί, ευαίσθητοι, ή και αντίθετοι θα έλεγα σε κάθε χρήση πυρηνικής ενέργειας! Αλλά όπως είπαμε και πριν, ο καταναλωτισμός μας και η ψεύτικη μας ευμάρεια με τα τεχνολογικά επιτεύγματα, μας τύφλωσε όλους και δεν βλέπουμε τίποτε από όσα συμβαίνουν γύρω μας! Και πού να τα δούμε, κοιτώντας όλη μέρα μέσα σε έναν υπολογιστή, μια τηλεόραση η ένα κινητό;
Ηλεκτρικό ρεύμα σίγουρα χρειαζόμαστε εδώ που φτάσαμε τις ανάγκες μας! Αλλά μπορούμε να είμαστε συνετοί στη χρήση του και λογικοί στην παραγωγή του! Και τον ήλιο να βάλουνε στο παιχνίδι και τον αέρα και τα κύματα της θάλασσας που μας προσφέρονται απλόχερα και δωρεάν! Και όσο για τα πυρηνικά εργοστάσια κυρία μου, φάε μια δυο φορές την εβδομάδα σαλάτα και μην βάζεις το φούρνο να ψήσεις μπριζόλες! Κερδισμένη θα βγεις τριπλά! Και ρεύμα δεν θα κάψεις και χοληστερίνη δεν θα εισπράξεις, και γυμναστήριο δεν θα πληρώσεις να πας να κάψεις τα ξίγκια που θα σου περισσέψουν! Κάντε κάτι για αυτόν τον πλανήτη επιτέλους! Ο θεός και η φύση μας έφεραν και μας αφήσανε σε έναν παράδεισο! Και εμείς του γαμ….με τη μάνα!! Επιτέλους δώστε μια ευκαιρία στη γη να ζήσει! Τόσα πολλά μας έδωσε και αυτή, και μας δίνει κάθε μέρα! Τώρα είναι η σειρά μας!
0 σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Σημείωση: Μόνο ένα μέλος αυτού του ιστολογίου μπορεί να αναρτήσει σχόλιο.