γράφει ο Γιώργος Δαμιανός
Ήθελα, απλώς, να σας ευχηθώ αίσιο και ευτυχές το νέο έτος αλλά διαβάζοντας τις πολιτικές εφημερίδες χάθηκα στου χρόνου τα γυρίσματα. Ανάμεσα σε σκουριασμένα γρανάζια ενός πλασματικού χρόνου άρχισα επίμονα να σκέφτομαι τους ήρωες της Επιδαύρου (1821/1822). Ίσως για τους περισσότερους συνέλληνες η Επίδαυρος να είναι συνδυασμένη με life style θεατρικές εκδηλώσεις, αλλά σε εκείνη την ευρύτερη περιοχή, παραμονές πρωτοχρονιάς 1821 ψηφίστηκε το πρώτο φιλελεύθερο και δημοκρατικό σύνταγμα της Ανθρωπότητας (το οποίο ποτέ δεν εφαρμόστηκε)... Τα πάντα έγινα βιαστικά, λες και η έγνοια αυτών των ανθρώπων δεν ήταν μήπως πεθάνουν στη μάχη, αλλά μήπως δε φτιάξουν ένα δίκαιο και ευνομούμενο κράτος. Τους έτρωγε η καχυποψία μήπως πεθάνουν για ένα “άδειο πουκάμισο”. Την Πρωτοχρονιά του 1821 χιόνιζε στην Νέα Επίδαυρο (Πιάδα), είχαν περάσει μόλις 6 μήνες από την έναρξη της επανάστασης, και ενώ διαρκούσαν ακόμα οι πολεμικές συρράξεις, μαζεύτηκαν εκεί αγράμματοι αλλά όχι αμόρφωτοι άνθρωποι. Ίσως να μην ήξεραν πως να εκφραστούν με ακρίβεια αλλά επιθυμούσαν τη Δικαιοσύνη το ίδιο με την Ελευθερία. Ήξεραν πολύ καλά ότι ελευθερία δίχως δικαιοσύνη είναι τυραννία. Επιθυμούσαν διακαώς:
Κοινωνική δικαιοσύνη,
Ισότητα,
Αξιοκρατία,
Πάταξη της οικογενειοκρατίας,
Δίκαιη ανακατανομή του πλούτου,
Εφαρμογή των νόμων
Κοινωνία που να σέβεται τον αδύναμο
Στήριξη των οικονομικά ανίσχυρων
Δωρεάν Υγεία
Δωρεάν Παιδεία
Τιμωρία των συνεργατών του Δυνάστη και άλλα πολλά.
Αν ανήκετε σε αυτούς που θεωρούν ότι ικανοποιήθηκαν οι πόθοι των Αγωνιστών,
τότε ας είναι αίσιο το 2011
Σε διαφορετική περίπτωση
αίσιο και ευτυχές το 1822
0 σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Σημείωση: Μόνο ένα μέλος αυτού του ιστολογίου μπορεί να αναρτήσει σχόλιο.