Πολλοί θυμούνται τα παιδικά τους χρόνια με νοσταλγία και χαμόγελο. Σκανδαλιές, ατελείωτο παιχνίδι, αθώα ψέματα… είναι μερικές χαρακτηριστικές στιγμές από αυτές που οι περισσότεροι έχουν βιώσει ως παιδιά.
Πολλά, όμως, παιδιά δεν έχουν τέτοιες ευχάριστες αναμνήσεις. Η παιδική τους ζωή στιγματίζεται από τη βία, την απόρριψη και τον αποκλεισμό από κοινωνικά αγαθά.
Παιδιά που πεινούν, παιδιά που πεθαίνουν πριν «δουν» τη ζωή, από ασθένειες ή λόγω έλλειψης εμβολίων, παιδιά που κακοποιούνται, παιδιά που ακρωτηριάζονται ή πεθαίνουν σε συρράξεις, παιδιά που στερούνται στοιχειώδους εκπαίδευσης...
Εκατομμύρια παιδιά ζουν στον κόσμο χωρίς χαμόγελο, χωρίς ελπίδα.
Αυτά λοιπόν ζητούν να θυμηθούμε το δικαίωμά τους για μια ζωή με αξιοπρέπεια, σεβασμό, φροντίδα και αγάπη, όχι, όμως, με αφορμή τη σημερινή ημέρα.
Με την ευκαιρία του εορτασμού της Παγκόσμιας Ημέρας Παιδιού στις 11 Δεκεμβρίου, ας σκεφτούμε όχι μόνο τα παιδιά μας, αλλά και τα παιδιά όλου του κόσμου ανεξαιρέτως χρώματος και φυλής, σε οποιοδήποτε μέρος του πλανήτη και αν ζουν.
Στοιχεία της UNICEF για τα παιδιά του κόσμου
Παιδική Επιβίωση
Πολλές χώρες παρουσιάζουν υψηλά επίπεδα παιδικής θνησιμότητας, κυρίως στην υποσαχάρια Αφρική και την Νότια Ασία όπου τα τελευταία χρόνια έχει σημειωθεί μικρή ή και καθόλου πρόοδος στην μείωση των παιδικών θανάτων.
Πάνω από 24.000 παιδιά κάτω των πέντε ετών -περίπου ένα κάθε τρία δευτερόλεπτα- πεθαίνουν κάθε μέρα, κατά κύριο λόγο από αιτίες που θα μπορούσαν να είχαν προληφθεί.
To 2008, 10.000 λιγότερα παιδιά κάτω των 5 ετών πέθαιναν καθημερινά από ότι το 1990. Ο ρυθμός μείωσης της παιδικής θνησιμότητας αυξήθηκε την περίοδο από το 2000 μέχρι το 2008 συγκρινόμενος με αυτόν της δεκαετίας του 1990 (ο μέσος ετήσιος ρυθμός μείωσης για την περίοδο 2000-2008 ήταν 2,3%. Αντίστοιχα αυτός της περιόδου 1990-2000 ήταν 1,4%).
Η πλειονότητα των παιδικών θανάτων μπορεί να αποδοθεί σε έξι αιτίες: διάρροια, ελονοσία, βρεφικές λοιμώξεις, πνευμονία, πρόωρος τοκετός ή έλλειψη οξυγόνου κατά τη γέννα. Ανάμεσα σε αυτές τις αιτίες, η πνευμονία και η διάρροια ενοχοποιούνται για τους περισσότερους παιδικούς θανάτους, (17 % και 16% του συνολικού ποσοστού τους αντίστοιχα).
Αυτοί οι θάνατοι συμβαίνουν κυρίως στον αναπτυσσόμενο κόσμο. Ένα παιδί από την Νιγηρία έχει περίπου 45 φορές περισσότερες πιθανότητες να πεθάνει πριν από τα πέμπτα του γενέθλια από ένα παιδί στην Γαλλία. Σε απόλυτους αριθμούς, οι μισοί παιδικοί θάνατοι σημειώνονται σε 5 μόλις χώρες.
Η περιοχή με την υψηλότερη θνησιμότητα παιδιών κάτω των 5 ετών για το 2008 ήταν η Δυτική και Κεντρική Αφρική, με 169 θανάτους ανά 1.000 γεννήσεις.
Η χώρα με το μεγαλύτερο ποσοστό θνησιμότητας παιδιών κάτω των 5 ετών ήταν το Aφγανιστάν, με 257 θανάτους ανά 1.000 γεννήσεις.
Η χώρα με τον μεγαλύτερο αριθμό θανάτων παιδιών κάτω των 5 ετών ήταν η Ινδία, με 1,83 εκατομμύρια θανάτους παιδιών το 2008.
Τα βρέφη (παιδιά ηλικίας κάτω του ενός έτους) στις αναπτυσσόμενες χώρες, είναι σχεδόν 10 φορές περισσότερο πιθανό να πεθάνουν από ότι τα νεογέννητα στις αναπτυγμένες χώρες.
Βία κατά των παιδιών
Είναι αδύνατο να μετρηθεί το πραγματικό μέγεθος της βίας κατά των παιδιών σε παγκόσμιο επίπεδο. Δεν υπάρχουν αξιόπιστα στοιχεία όσον αφορά τον ακριβή αριθμό των θυμάτων, επειδή μεγάλο μέρος των περιστατικών βίας γίνεται εν κρυπτώ και δεν καταγγέλλεται.
Υπολογίζεται παρόλα αυτά, ότι περίπου 500 εκατομμύρια μέχρι και 1,5 δισεκατομμύριο παιδιά πέφτουν θύματα βίας κάθε χρόνο. Επίσης εκτιμάται ότι κάθε χρόνο τουλάχιστον 275 εκατομμύρια παιδιά σ' όλο τον κόσμο, βιώνουν τη βία μέσα στα ίδια τους τα σπίτια.
Σε μία παγκόσμια έρευνα για την υγεία των μαθητών, προέκυψε πως ένα ποσοστό 20 έως 65% των παιδιών σχολικής ηλικίας, υπέστησαν λεκτική ή σωματική τιμωρία στο σχολείο μέσα στις προηγούμενες 30 ημέρες.
Ενώ η οικογένεια πρέπει να είναι το φυσικό περιβάλλον για την προστασία των παιδιών, το σπίτι μπορεί επίσης να είναι ένας τόπος όπου τα παιδιά δοκιμάζουν τη βία υπό μορφή πειθαρχίας. Στοιχεία από 37 χώρες δείχνουν ότι το 86% των παιδιών 2-14 ετών έχει εμπειρία σωματικής τιμωρίας ή/και ψυχολογικής επιθετικής συμπεριφοράς. Δύο στα τρία παιδιά υπόκεινται σε σωματική τιμωρία.
Ορισμένες ομάδες παιδιών είναι ιδιαίτερα ευάλωτες στη βία, συμπεριλαμβανομένων των παιδιών με κάποια αναπηρία, των παιδιών που ανήκουν σε μειονότητες, των παιδιών που ζουν στο δρόμο, των εφήβων που βρίσκονται σε σύγκρουση με το Νόμο, των παιδιών των προσφύγων, των εκτοπισμένων και των μεταναστών. Γενικά, τα αγόρια τείνουν να διατρέχουν μεγαλύτερο κίνδυνο σωματικής βίας, ενώ τα κορίτσια αντιμετωπίζουν μεγαλύτερο κίνδυνο παραμέλησης, σεξουαλικής βίας και εκμετάλλευσης.
Παιδική εργασία
Έχει υπολογιστεί ότι 158 εκατομμύρια παιδιά, ηλικίας 5-14 ετών, είναι αναγκασμένα να εργάζονται. Περισσότερο από ένα τρίτο των παιδιών στην υποσαχάρια Αφρική εργάζονται.
Η Διεθνής Οργάνωση Εργασίας υπολογίζει ότι περισσότερο από τα δύο τρίτα του συνόλου της παιδικής εργασίας αφορούν το γεωργικό τομέα. Διαπιστώνει επίσης, ότι τα παιδιά στις αγροτικές περιοχές -κορίτσια κυρίως- αρχίζουν τη γεωργική εργασία στην ηλικία των 5-7 ετών.
Εντούτοις, τα αγόρια εργάζονται σε μεγαλύτερο ποσοστό από τα κορίτσια επειδή συμμετέχουν στην οικονομική δραστηριότητα. Εκείνα που συμμετέχουν στις οικιακές εργασίες, είναι σε συντριπτικό ποσοστό τα κορίτσια.
Ακρωτηριασμός ή εκτομή των γεννητικών οργάνων στα κορίτσια
Η UNICEF υπολογίζει ότι 70 εκατομμύρια κορίτσια και γυναίκες ηλικίας 15-49 ετών σε 28 χώρες της Αφρικής και στην Υεμένη, έχουν υποβληθεί σε ακρωτηριασμό ή εκτομή των γεννητικών τους οργάνων (κλειτοριδεκτομή).
Η πρακτική αυτή μειώθηκε αργά αλλά σταθερά κατά τη διάρκεια των προηγούμενων δεκαετιών. Τα κορίτσια και οι νεαρότερες γυναίκες είναι λιγότερο πιθανό να έχουν υποστεί κάποια μορφή ακρωτηριασμού των γεννητικών τους οργάνων από ότι οι μεγαλύτερες γυναίκες.
Περίπου το 60% των κοριτσιών και των γυναικών που έχουν ακρωτηριαστεί, ζουν στην υποσαχάρια Αφρική, ενώ το υπόλοιπο 40% ζουν στη Μέση Ανατολή και τη Βόρεια Αφρική.
Η κλειτοριδεκτομή πραγματοποιείται γενικά στα κορίτσια 4 μέχρι 14 ετών, γίνεται επίσης σε νήπια, σε γυναίκες που ετοιμάζονται να παντρευτούν και μερικές φορές, σε γυναίκες που είναι έγκυες στο πρώτο παιδί τους ή που μόλις γέννησαν. Πραγματοποιείται συχνά από παραδοσιακούς επαγγελματίες, συμπεριλαμβανομένων των μαιών και των κουρέων, με τη χρήση ψαλιδιού, λεπίδων, ξυραφιών ή σπασμένου γυαλιού, χωρίς αναισθησία.
Παιδικοί γάμοι
Με στοιχεία του 2007, σε παγκόσμιο επίπεδο, πάνω από 60 εκατομμύρια γυναίκες ηλικίας 20-24 ετών παντρεύτηκαν πριν κλείσουν τα 18. Ο αριθμός των παιδικών γάμων ποικίλλει σημαντικά μεταξύ των διαφόρων χωρών, αλλά τα μισά από τα κορίτσια που επηρεάζονται ζουν στη Νότια Ασία.
Στον αναπτυσσόμενο κόσμο, οι τελευταίες εκτιμήσεις δείχνουν ότι περισσότερο από το ένα τρίτο των γυναικών ηλικίας 20-24 ετών, ήταν παντρεμένες ή δεσμευμένες πριν τα 18. Σε μερικές περιοχές, η συχνότητα των παιδικών γάμων είναι ιδιαίτερα υψηλή, από 46% στη Νότια Ασία μέχρι 39% στην υποσαχάρια Αφρική.
Ο αριθμός των παιδικών γάμων μειώνεται γενικά, αλλά ο ρυθμός της μείωσης είναι αργός. Σε έξι χώρες όπου η συνήθεια αυτή είναι ευρέως διαδεδομένη, περισσότερο από το 60% των γυναικών 20-24 ετών παντρεύονται σε παιδική ηλικία.
Τα κορίτσια από φτωχότερες οικογένειες είναι πιθανότερο να παντρευτούν σε παιδική ηλικία, παρά τα κορίτσια από πλουσιότερες οικογένειες.
Στοιχεία από 47 χώρες δείχνουν ότι, γενικά, ο μέσος όρος ηλικίας του πρώτου γάμου αυξάνεται βαθμιαία. Αλλά ο ρυθμός της αλλαγής είναι αργός σε πολλές χώρες. Στο Μπαγκλαντές, τη Γουϊνέα και το Νεπάλ για παράδειγμα, ο μέσος όρος ηλικίας του πρώτου γάμου έχει αυξηθεί αλλά παραμένει κάτω από τα 18.
Το ποσοστό θνησιμότητας βρεφών που γεννιούνται από γυναίκες κάτω των 18 ετών, είναι 60% μεγαλύτερο από αυτό των βρεφών που γεννιούνται από γυναίκες μεγαλύτερες των 19 ετών.
Παιδιά που συνδέονται με ένοπλες δυνάμεις και ομάδες
Υπολογίζεται πως 250.000 παιδιά σε όλο τον κόσμο, εμπλέκονται σε ένοπλες συγκρούσεις. Τα αγόρια χρησιμοποιούνται ως πολεμιστές, αγγελιοφόροι, κατάσκοποι, αχθοφόροι, μάγειρες, ενώ τα κορίτσια κυρίως αναγκάζονται να προσφέρουν σεξουαλικές υπηρεσίες. Τα παιδιά αυτά στερούνται των δικαιωμάτων τους και χάνουν την παιδική τους ηλικία.
Μόνο κατά τους πρώτους μήνες του 2008, η UNICEF και οι συνεργάτες της βοήθησαν στην άμεση απελευθέρωση από διάφορες ένοπλες δυνάμεις και ομάδες περισσότερων από 12.600 παιδιών σε 9 χώρες, τα 1.648 εξ αυτών κορίτσια.
Το 2006, κατ' εκτίμηση, 18,1 εκατομμύρια παιδιά ζούσαν μεταξύ ξεριζωμένων πληθυσμών. Στον αριθμό αυτό συμπεριλαμβάνονται 5,8 εκατομμύρια παιδιά πρόσφυγες από άλλες χώρες και 8,8 εκατομμύρια παιδιά εσωτερικοί μετανάστες.
Μια έκθεση του 2004 διαπίστωσε ότι σε τουλάχιστον 65 χώρες σε όλο τον κόσμο, αγόρια και κορίτσια στρατολογούνται από τις κυβερνητικές στρατιωτικές δυνάμεις, είτε νόμιμα ως εθελοντές, είτε παράνομα δια της βίας ή εξαπάτησης.
Παράνομη Εμπορία και Διακίνηση Παιδιών (Child Trafficking)
Η εκτίμηση του αριθμού των παιδιών που αποτελούν αντικείμενο εμπορίας, συνεχίζει να είναι μια πρόκληση δεδομένης της μυστικής φύσης του εγκλήματος.
Ο αριθμός ποικίλλει ανάλογα με τη χρησιμοποιούμενη μεθοδολογία καταμέτρησης. Η Διεθνής Οργάνωση Εργασίας το 2005, υπολόγισε ότι από 980.000 έως 1.250.000 παιδιά (αγόρια και κορίτσια) θύματα trafficking εργάζονται παρά τη θέλησή τους.
Στοιχεία του Γραφείου του ΟΗΕ για τα Ναρκωτικά και το Έγκλημα, δείχνουν ότι περισσότερο από το 20% όλων των θυμάτων trafficking, είτε στο εσωτερικό διαφόρων χωρών είτε και διασυνοριακά, ήταν παιδιά, ενώ για το 2006 η ετήσια έκθεση του Αμερικάνικου Τμήματος Εμπορίας Ανθρώπων σημειώνει ότι από τους 600.000 - 800.000 ανθρώπους που έπεσαν θύματα traffikcing, το 50% ήταν παιδιά.
Σε διάφορα μέρη της Δυτικής Αφρικής, της περιοχής του ποταμού Μεκόνγκ στην Ανατολική Ασία και μερικών χωρών στην Κεντρική και Νότια Αμερική, τα παιδιά αποτελούν την πλειονότητα της Εμπορίας Ανθρώπων, αν και στοιχεία του Γραφείου του ΟΗΕ για τα Ναρκωτικά και το Έγκλημα του έτους 2009 από 61 χώρες, δείχνουν ότι από τους ανθρώπους που κατάφεραν να ξεφύγουν το 13% ήταν κορίτσια και το 9% αγόρια.
Παλαιότερα, αλλά και νεότερα στοιχεία (Παγκόσμια Έκθεση σχετικά με την Εμπορία Ανθρώπων 2009, σελ.51), δείχνουν ότι η σεξουαλική εκμετάλλευση είναι μακράν η συνηθέστερη αιτία Εμπορίας Ανθρώπων, (ποσοστό 79%). Ακολουθεί η καταναγκαστική εργασία (ποσοστό 18%). Τα θύματα της σεξουαλικής εκμετάλλευσης είναι κυρίως γυναίκες και κορίτσια.
Παιδιά χωρίς Γονική Φροντίδα
Έχει υπολογιστεί ότι περισσότερα από 2 εκατομμύρια παιδιά σ' όλο τον κόσμο, βρίσκονται σε ιδρύματα. Ο αριθμός τους στην Κεντρική και την Ανατολική Ευρώπη και στην πρώην Κοινοπολιτεία Ανεξάρτητων Κρατών φθάνει τις 800.000. Αυτή η σφαιρική εκτίμηση είναι πιθανό να είναι πολύ μικρότερη από την πραγματικότητα, λόγω έλλειψης αξιόπιστων στοιχείων. Πολλά ιδρύματα δεν είναι καταγεγραμμένα, ενώ πολλές χώρες δε συγκεντρώνουν τακτικά και δεν εκθέτουν τα στοιχεία που αφορούν τα παιδιά στα ιδρύματα.
Από τα 17,5 εκατομμύρια παιδιά που έχουν χάσει έναν ή και τους δύο γονείς τους εξαιτίας του AIDS, πάνω από 14 εκατομμύρια ζουν στην υποσαχάρια Αφρική.
Το 2007 περισσότερα από 82 εκατομμύρια παιδιά στη Νότια και την Ανατολική Ασία είχαν χάσει έναν ή και τους δύο γονείς τους από διάφορες αιτίες.
Σεξουαλική εκμετάλλευση και σεξουαλική κακοποίηση παιδιών
Οι ακριβείς στατιστικές σχετικά με τη σεξουαλική εκμετάλλευση και τη σεξουαλική κακοποίηση των παιδιών είναι λίγες, δεδομένου ότι αυτά τα εγκλήματα είναι συχνά συγκαλυμμένα, μυστικά και προκαλούν έντονα συναισθήματα ντροπής, που αποτρέπουν τα παιδιά και τους ενήλικες να ζητούν βοήθεια και να τα καταγγέλλουν.
Αν και οι σχετικές στατιστικές δεν είναι ακριβείς και πρέπει να αντιμετωπίζονται με σύνεση, υπολογίζεται ότι 150 εκατομμύρια κορίτσια και 73 εκατομμύρια αγόρια κάτω των 18 ετών έχουν υποστεί αναγκαστική σεξουαλική επαφή ή άλλες μορφές σεξουαλικής βίας και εκμετάλλευσης, που περιλαμβάνουν και τη φυσική επαφή. Το 2000, υπολογίστηκε ότι 1,8 εκατομμύρια παιδιά χρησιμοποιούνταν σεξουαλικά στην πορνεία και την πορνογραφία, ενώ περίπου 1 εκατομμύριο νέα παιδιά-θύματα θεωρείται ότι αναγκάζονται να εκπορνεύονται κάθε χρόνο.
Δικαιοσύνη ανηλίκων
Αν και πάνω από 1 εκατομμύριο παιδιά τίθενται υπό κράτηση μέσω των δικαστικών συστημάτων, παγκοσμίως και ανά πάσα στιγμή, εν τούτοις ο αριθμός αυτός μοιάζει να είναι σημαντικά υποτιμημένος, λαμβανομένων υπόψη των δυσκολιών στη συγκέντρωση των στοιχείων και του μεγάλου αριθμού περιστατικών βίας που δεν αναφέρονται. Τα στοιχεία που συγκεντρώνονται όχι μόνον είναι αντιφατικά, αλλά συχνά δεν περιλαμβάνουν τα παιδιά που περιμένουν τη δίκη τους, μικρά παιδιά που τίθενται υπό κράτηση με τους γονείς τους ή παιδιά που τα κρατά προσωρινά η αστυνομία.
Από διαθέσιμα στοιχεία 44 χωρών προκύπτει ότι, το 59% περίπου των παιδιών που κρατούνται, δεν είχαν καταδικαστεί.
Η μεγάλη πλειονότητα των παιδιών υπό κράτηση δεν έχει διαπράξει σοβαρά αδικήματα. Πολλά παιδιά κατηγορούνται μόνο για παιδικές παραβάσεις όπως η φυγή από το σπίτι, το σκασιαρχείο, η παραβίαση των σχετικών με παιδιά απαγορεύσεων κυκλοφορίας ή η χρήση οινοπνεύματος. Τα παιδιά τίθενται επίσης υπό κράτηση στα πλαίσια της μετανάστευσης, της ανησυχίας για τη διανοητική τους υγεία ή για την «προστασία» τους. Παιδιά που είναι θύματα εγκλήματος και παιδιά που είναι μάρτυρες σε εγκληματικά περιστατικά, συχνά ξαναγίνονται θύματα από τα δικαστικά συστήματα που δεν προσαρμόζονται στα δικαιώματα και τις ανάγκες των παιδιών.
Πέντε χώρες εφαρμόζουν την ποινή του θανάτου σε παιδιά (στοιχεία Ιανουαρίου του 2005).
Παιδιά με ειδικές ανάγκες
Υπολογίζεται ότι υπάρχουν περίπου 650 εκατομμύρια άνθρωποι με ειδικές ανάγκες σ' όλο τον κόσμο.
Αξιόπιστες στατιστικές όσον αφορά τα παιδιά με κάποιας μορφής αναπηρία, είναι δύσκολο να βρεθούν. Σύμφωνα με την Παγκόσμια Οργάνωση Υγείας το 10% όλων των παιδιών και νέων του κόσμου, περίπου 200 εκατομμύρια άτομα, παρουσιάζουν κάποια σωματική ή διανοητική αναπηρία. Το 80% από τα παιδιά αυτά ζουν στις αναπτυσσόμενες χώρες.
Οι αναφερόμενες περιπτώσεις και ο αριθμός των ατόμων με αναπηρία στον πληθυσμό ποικίλλουν σημαντικά από τη μια χώρα στην άλλη. Οι ειδικοί εντούτοις συμφωνούν σε μια προσέγγιση που δίνει μια ελάχιστη συγκριτική μέτρηση αποτελεσμάτων, στο 2,5% των παιδιών ηλικίας μέχρι 14 ετών με εμφανή μέτρια έως σοβαρά επίπεδα φυσικών και διανοητικών αναπηριών.
Ένα επιπλέον 8% αναμένεται να έχει δυσκολίες στην μάθηση ή στη συμπεριφορά ή και στα δύο.
Η θνησιμότητα για τα παιδιά με αναπηρίες κάτω των πέντε ετών μπορεί να είναι υψηλή, έως και 80%, σε μερικές φτωχές χώρες.
Τα ανάπηρα παιδιά είναι ιδιαίτερα τρωτά στη σωματική και τη σεξουαλική βία, στη συναισθηματική και λεκτική κακοποίηση, ενώ σε μερικές περιπτώσεις, η ίδια τους η αναπηρία προξενείται από κακομεταχείριση.
Στοιχεία από 15 χώρες δείχνουν ότι σε 7 απ' αυτές, οι γονείς των παιδιών που χαρακτηρίστηκαν ως ανάπηρα, ανέφεραν ότι τα χτύπαγαν είτε στο πρόσωπο, στο κεφάλι ή στα αυτιά τους, επανειλημμένα και όσο το δυνατόν σκληρότερα. Μόνο σε δύο από τις χώρες παιδιά που χαρακτηρίστηκαν ως ανάπηρα, ήταν λιγότερο πιθανό να έχουν χτυπηθεί (σε έξι χώρες, η σχέση μεταξύ της διαπίστωσης αναπηρίας και της πιθανότητας ξυλοδαρμού ήταν στατιστικά ασήμαντη).
Διατροφή - υποσιτισμός
Ετήσιοι θάνατοι παιδιών σχετιζόμενοι με τον υποσιτισμό: 5,6 εκατομμύρια (53% των συνολικών θανάτων)
Ποσοστό λιπόβαρων παιδιών κάτω των 5 ετών στις αναπτυσσόμενες χώρες: 27% ή 146 εκατομμύρια
Ποσοστό χρόνια υποσιτισμένων παιδιών κάτω των 5 ετών στις αναπτυσσόμενες χώρες: 31% ή 170 εκατομμύρια
Ποσοστό καχεκτικών παιδιών κάτω των 5 ετών στις αναπτυσσόμενες χώρες: 10% ή 58 εκατομμύρια
Περιοχή με τα χειρότερα ποσοστά λιπόβαρων παιδιών: Νότια Ασία (45%)
Στοιχεία για την Εκπαίδευση
Ο αριθμός των παιδιών που δεν φοιτούν στο Δημοτικό Σχολείο αν και έχουν την αντίστοιχη ηλικία, εκτιμάται ότι έχει μειωθεί από 115 εκατομμύρια το 2002 σε 101 εκατομμύρια το 2007. Από αυτά, τα 53 εκατομμύρια είναι κορίτσια.
Σε παγκόσμια κλίμακα, περίπου το 80% των παιδιών σχολικής ηλικίας πηγαίνουν σχολείο. Στις λιγότερο ανεπτυγμένες χώρες, αυτός ο αριθμός αγγίζει το 66%.
Η παρακολούθηση της Πρωτοβάθμιας Εκπαίδευσης φτάνει το 61% περίπου στην Δυτική και Κεντρική Αφρική, το 81% στην Νότια Ασία και το 83% στην Μέση Ανατολή και Βόρεια Αφρική.
Ο μεγαλύτερος πληθυσμός παιδιών που δεν πηγαίνουν στο σχολείο (στοιχεία του 2007), βρίσκεται στην υποσαχάρια Αφρική, όπου περίπου 45,5 εκατομμύρια παιδιά δεν φοιτούν στην Πρωτοβάθμια Εκπαίδευση. Ακολουθούν η Νότια Ασία (35 εκατομμύρια), η περιοχή της Μέσης Ανατολής και Βόρειας Αφρικής (6,7 εκατομμύρια), οι χώρες της Ανατολικής Ασίας και του Ειρηνικού (4,7 εκατομμύρια) και η περιοχή της Λατινικής Αμερικής και Καραϊβικής (4,2 εκατομμύρια).
Παγκοσμίως, μόνον το 49% των παιδιών ανάλογης ηλικίας φοιτούν στην Δευτεροβάθμια Εκπαίδευση. Τα υπόλοιπα είτε πηγαίνουν ακόμη σε κάποια τάξη του Δημοτικού είτε έχουν εγκαταλείψει το σχολείο.
Εκτίμηση αριθμού παιδιών κάτω των 15 ετών που ζουν με AIDS κατά περιοχή
- Υποσαχάρια Αφρική: 2.000.000
- Νότια και Νοτιο-Ανατολική Ασία: 170.000
- Ανατολική Ασία: 6.400
- Ωκεανία (Αυστραλία, Φίτζι, Νέα Ζηλανδία, Παπούα-Νέα Γουινέα): 3.000
- Λατινική Αμερική: 32.000
- Καραϊβική: 22.000
- Βόρεια Αφρική και Μέση Ανατολή: 31.000
- Ανατολική Ευρώπη και Κεντρική Ασία: 6.900
- Δυτική και Κεντρική Ευρώπη: 4.000
- Βόρεια Αμερική: 11.000
Τα παιδιά είναι το μέλλον μας
Τα παιδιά δικαιούνται να ζουν σε ένα ειρηνικό, ασφαλές και υγιές περιβάλλον για να βιώσουν με αξιοπρέπεια τα παιδικά τους χρόνια. Ένα περιβάλλον στο οποίο δεν θα λείπει το νερό, καθαρός αέρας για να αναπνέουν.
Ας φροντίσουμε όλοι μας να κάνουμε αυτό το πολύτιμο δώρο στα παιδιά μας. Ας τους χαρίσουμε τα όμορφα πράσινα δάση μας, τις κρυστάλλινες πηγές, τις λαμπερές θάλασσες, τον καθαρό αέρα. Δώρα τόσο πολύτιμα και τόσο μοναδικά όπως τα ίδια τα παιδιά.
0 σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Σημείωση: Μόνο ένα μέλος αυτού του ιστολογίου μπορεί να αναρτήσει σχόλιο.