Όσα χρόνια πίσω, μπορώ να θυμηθώ.. όταν πλησίαζαν οι μέρες των εκλογών τόσο η ζωή μας γινόταν δυσκολότερη, ένα απέραντο εργοτάξιο όπου κι αν γύρναγες το βλέμμα σου. Πλακοστρώσεις στα πεζοδρόμια, ασφαλτοστρώσεις των δρόμων (να μην φαίνονται οι λακκούβες που μας τυραννούσαν όλο τον προηγούμενο καιρό), καθαρισμός στα πάρκα, τις αποχετεύσεις. Να προλάβουνε δηλαδή ότι δεν έγινε στην θητεία τους, να γίνει τώρα και στα γρήγορα.. (εμ! Πως θα ξαναεκλεγούν;)
Πρέπει να γίνουν τώρα που είναι η προεκλογική περίοδος για να θυμούνται οι ψηφοφόροι τι έργα έκαναν (άσχετα αν γίνανε στο φτερό), έτσι ώστε να τους ξαναψηφίσουν.
Φυσικά μιλάμε για τα επιφανειακά και εύκολα έργα που μπορούν να γίνουν στα γρήγορα και στο αρπακόλλα. Γιατί τα άλλα;; ε αυτά στην επόμενη θητεία (είναι δέσμευση)..
Δυστυχώς αυτοί μας αξίζουν γιατί τελικά αυτούς ψηφίζουμε, όποιος μας υποσχεθεί τα περισσότερα και τα πιο «φανταχτερά», αυτός και θα εκλεγεί. Τι και αν όσο ήταν στην εξουσία δεν ασχολήθηκε με τα σοβαρά θέματα της περιοχής; Τι και αν από όσα υποσχέθηκε στην προηγούμενη προεκλογική εκστρατεία του, δεν έκανε ούτε τα μισά; Ξεχάστηκαν όλα.. και ξανά τα ίδια λόγια, οι ίδιες κάλπικες υποσχέσεις.
Αλήθεια όταν ρίχνουμε αυτό το μαγικό χαρτάκι στην κάλπη τι σκεφτόμαστε; Τι πραγματικά ζητάμε από αυτούς που ψηφίζουμε; Να μας κάνουν την ζωή μας ποιοτικά καλύτερη; Ή απλά να μας βολέψουν κάπου;; ποιο είναι το πραγματικό κίνητρο, που μας οδηγεί στο να διαλέξουμε τον Α ή τον Β;
Ερωτήσεις που δεν έχουν απαντήσεις… ή μάλλον έχουν αλλά δεν θέλουμε να τις δούμε. Δεν θέλουμε γιατί δεν μας συμφέρει. Μάθαμε να κοιτάμε τον εαυτό μας, την βόλεψη μας, το σπίτι μας. Όσο για του διπλανού;;; ε ας πρόσεχε..
Γιατί βγαίνουμε στους δρόμους και φωνάζουμε να μην πειραχτούν οι μισθοί μας, τα προνόμια μας και να μην αλλάξει τίποτα; Ίσως γιατί δεν θέλουμε να αλλάξει κάτι σε εμάς, αλλά να αλλάξει ΜΟΝΟ η χώρα.. (τώρα το πώς θα γίνει αυτό χωρίς να πειράξουμε τίποτα… ε αυτό θέλω να το δω…)
Γιατί φωνάζουμε όταν εμείς οι ίδιοι ανεβάσαμε στην εξουσία αυτούς που καταπατούν τα δικαιώματα των εργαζομένων, που αφήνουν ανέπαφα τα προνόμια των υψηλόμισθων, και που στην τελική «ορίζουν» την καθημερινότητα μας; Φαίνεται ότι ξεχνάμε αυτά που λένε πριν και αυτά που κάνουν μετά. Γιατί από λόγια όλοι είναι οι καλύτεροι και όλοι θέλουν να πατάξουν την φοροδιαφυγή, την εγκληματικότητα, να φέρουν καλύτερες μέρες για την ταλαίπωρη Ελλάδα. Αλλά δυστυχώς ακόμα είμαστε πρώτοι σαν διαπλεκόμενος λαός, ακόμα έχουμε γκέτο στο κέντρο της Αθήνας και σε άλλες περιοχές και ακόμα δεν έχουμε δει τις καλύτερες μέρες που μας τάζουν. Όλο έρχονται και όλο στον δρόμο είναι..
Ίσως η καλύτερη διαμαρτυρία είναι στις επόμενες εκλογές να ψηφίσουμε αυτούς που αξίζουν πραγματικά και όχι αυτούς που τάζουν ..
Δεν μπορεί όλο και κάποιος καλός θα υπάρχει, αν όχι καήκαμε……himaira.blogspot.com
0 σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Σημείωση: Μόνο ένα μέλος αυτού του ιστολογίου μπορεί να αναρτήσει σχόλιο.