Κάνε το δηλητήριο, γιατρικό! Γιατί θα έπρεπε να καλωσορίζουμε τα εμπόδια.

Ποιο είναι το χειρότερο πρόβλημα που έχετε τώρα; Έχετε χάσει το σπίτι σας; Τη δουλειά σας; Ανησυχείτε μήπως τα χάσετε; Ή μήπως  αντιμετωπίζετε μια φοβερή ασθένεια; Οι Βουδιστές λένε οτι, όλοι οι άνθρωποι είναι προικισμένοι με την έμφυτη ικανότητα να δημιουργούν αξία, μέσα από οποιαδήποτε κατάσταση, ανεξάρτητα από το πόσο απαίσια ή/και τραγική είναι αυτή.

Σε αντίθεση με την αόριστη ιδέα ότι, πάντα κάτι θετικό μπορεί να βρεθεί ακόμα και στη πιο αρνητική κατάσταση, η αρχή της μετατροπής του δηλητήριου σε θεραπευτικό γιατρικό,  εξηγεί με ποιο τρόπο γίνεται να μετατραπεί ακόμα και η πιο τρομακτική τραγωδία σε κάτι που χρειαζόμαστε για να γίνουμε πιο ευτυχισμένοι από ότι είμαστε σήμερα.

ΤΙ ΚΑΝΕΙ ΕΝΑ ΓΕΓΟΝΟΣ,  ΑΣΧΗΜΟ;

Έχουμε την τάση να χαρακτηρίζουμε ως «άσχημο» κάθε γεγονός που μας κάνει να υποφέρουμε και μας φαίνεται άλυτο. Πιστεύοντας  ότι μπορούμε να δούμε με μια ματιά, με απόλυτη σαφήνεια το σύνολο της ζωής μας, από την αρχή μέχρι το τέλος,  και να γνωρίζουμε την τελική αξία της κάθε περίπτωσης, τη στιγμή που συμβαίνει. Πιστεύοντας ότι οι εαυτοί μας είναι προικισμένοι με αυτή τη τέλεια ενόραση, αποτυγχάνουμε να αναγνωρίσουμε δύο σημαντικά πράγματα:

- Η σημασία του κάθε γεγονότος αλλάζει, ανάλογα με τις συνθήκες του περιβάλλοντος μέσα στο οποίο εξελίσσεται. Ένας επαγγελματίας ποδοσφαιριστής, μπορεί να θεωρεί άσχημο έναν σοβαρό τραυματισμό που τερμάτισε την καριέρα του αλλά θα αλλάξει γνώμη αν ακούσει ότι η υπόλοιπη ομάδα του, στο δρόμο για τον επόμενο αγώνα έπαθε ένα σοβαρό τροχαίο δυστύχημα.

- Η σημασία του κάθε γεγονότος αλλάζει, ανάλογα με το τι θα αποφασίσουμε να κάνουμε στη συνέχεια. Η μεγαλύτερη αποτυχία μας μπορεί, και συχνά είναι, ο σπόρος για τη μεγαλύτερη νίκη μας. Κάποιος θα μπορούσε να ισχυριστεί ότι ο Μπαράκ Ομπάμα δεν θα είχε γίνει πρόεδρος των Ηνωμένων Πολιτειών, αν δεν είχε υποστεί μια καταστροφική ήττα σε έναν εκλογικό αγώνα για τη Βουλή από τον Bobbie Rush.

Η ΕΠΙΛΥΣΗ ΤΟΥ ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΟΣ ΑΠΟ ΕΞΩ ΠΡΟΣ ΤΑ ΜΕΣΑ

Συνήθως, προσπαθούμε να λύσουμε τα προβλήματά μας,  χρησιμοποιώντας στρατηγικές που πιστεύουμε ότι έχουν τη μεγαλύτερη πιθανότητα επιτυχίας. Εάν η λύση Α δεν λειτουργεί, προσπαθούμε με τη λύση Β. Και αν η λύση Β αποτύχει, θα στραφούμε στη λύση Γ. Και αν λύση Γ αποτύχει, τότε … γυρίζουμε πίσω στην λύση  Α., που είναι σχεδόν βέβαιο ότι εξακολουθεί να μην λειτουργεί, οδηγώντας μας να προσπαθήσουμε τη Β λύση και πάλι, και ούτω καθεξής.

Συνεχίζουμε τον κύκλο μέσα από όλες τις λύσεις που είμαστε πρόθυμοι να δοκιμάσουμε μέχρι να αρχίσει να εισβάλει στη ζωή μας η… κατάθλιψη.

Πολλές φορές, όμως, η πραγματική απάντηση είναι η λύση Δ. Η λύση Δ είναι συχνά κάτι που είτε έχει απορριφθεί ως ανεφάρμοστο ή κάτι που κυριολεκτικά δεν μας έχει ξανασυμβεί. Αλλά η λύση Δ είναι το μόνο πράγμα που μπορεί να μας επιτρέψει να καταβάλουμε τη νίκη που ελπίζαμε ή μια νίκη πολύ μεγαλύτερη από ό, τι είχαμε καν φανταστεί.

Πώς, λοιπόν, μπορούμε να εντοπίσουμε τη λύση Δ; Δεν είναι εύκολο. Θα μπορούσαμε να σκεφτούμε ότι είμαστε κοντά στην εξεύρεση της λύσης Δ,  εάν η λύση αυτή δεν φαινόταν πολύ δύσκολη, αν όχι αδύνατο να εφαρμοστεί, αν δεν περιείχε ρίσκα, αν δεν κινδυνεύαμε να χάσουμε κάτι πολύτιμο ή αν δεν απαιτούσε περισσότερο θάρρος από όσο νομίζουμε ότι έχουμε.

Μερικές φορές Λύση Δ δεν είναι δύσκολη ή επικίνδυνη, ούτε τρομακτική, αλλά απλά δεν υφίσταται ακόμη ως δυνατότητα τη στιγμή που το πρόβλημα πρωτοπαρουσιάζεται. Ή μερικές φορές η λύση Δ μπορεί να μην σημαίνει αλλαγή όλων των εξωτερικών συνθηκών της ζωής μας.

Ο ΠΟΝΟΣ ΕΙΝΑΙ ΑΠΑΡΑΙΤΗΤΟΣ ΓΙΑ ΝΑ ΠΡΟΧΩΡΗΣΟΥΜΕ.

Αλλά πώς μπορούμε να λέμε ότι έχουμε αλλάξει το δηλητήριο σε φάρμακο, αν οι εξωτερικές μας συνθήκες δεν αλλάζουν;

Η απάντηση προϋποθέτει την αναγνώριση ότι το να πάρουμε αυτό που θέλουμε δεν είναι ο μόνος τρόπος για να κατάγουμε νίκη. Χωρίς να μειώνεται με οποιοδήποτε τρόπο τη σοβαρότητα ορισμένων από τα προβλήματα που αντιμετωπίζουμε, συχνά όμως, αυτό που θέλουμε, δεν είναι στην πραγματικότητα το καλύτερο για μας ή είναι, κυριολεκτικά, αδύνατο να επιτευχθεί (επαναφέροντας ένα αγαπημένο πρόσωπο από στη ζωή, για παράδειγμα).
Δεν εννοούμε, με τον ορισμό «κάνε το δηλητήριο, γιατρικό» ότι απλά πρέπει να εξορθολογήσουμε την αποτυχία μας ή να χρυσώσουμε το χάπι για τον εαυτό μας. Με τον ορισμό «κάνε το δηλητήριο, γιατρικό» εννοούμε την αληθινή νίκη που, συχνά, έρχεται συχνά σε μας με  μια απροσδόκητη μορφή.

ΈΝΑ ΔΙΑΦΟΡΕΤΙΚΟ ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑ

Αλλά ποιο διαφορετικό αποτέλεσμα θα μας ικανοποιούσε εκτός από εκείνο που θα μας επιτρέψει να γίνουμε πιο ευτυχισμένοι από ότι ήμασταν πριν το δηλητήριο μπει στη ζωή μας; Η επίτευξη ενός άλλου ευνοϊκού αποτελέσματος που δεν είχαμε προβλέψει; Ενδεχομένως.

Αλλά οι ευνοϊκές συνθήκες δεν μπορούν να δημιουργήσουν διαρκή ευτυχία, διότι οι ευνοϊκές συνθήκες είναι πάντα προσωρινές.
Θα μπορούσε, ωστόσο, να προκαλέσουμε μια πραγματική νίκη, αν στην προσπάθεια μας να αλλάξουμε τις εξωτερικές συνθήκες της ζωής μας, κερδίζαμε σε σοφία. Η σοφία μπορεί να  δημιουργήσει διαρκή ευτυχία, διότι, σε αντίθεση με τις ευνοϊκές συνθήκες, δεν μπορεί ποτέ κανείς να την πάρει από εμάς.

Τι χρειάζεται, λοιπόν, να κάνουμε για να κερδίσουμε σε σοφία;

Κερδίζουμε σε σοφία με την απελευθέρωση από τις αυταπάτες μας .  Αλλά παραιτούμαστε  από τις αυταπάτες μας μόνο όταν, ο πόνος που προέρχεται από τη συνέχιση τους υπερβαίνει τον πόνο να τις εγκαταλείψουμε, και αυτό συμβαίνει μόνο όταν οι εξωτερικές περιστάσεις επιβάλλουν ανακατατάξεις.

Αν δεν έχουμε υποστεί τον πόνο ενός χωρισμού, για παράδειγμα, ποτέ δεν θα έχουμε την ευκαιρία να ανακαλύψουμε ότι δεν χρειαζόμαστε την αγάπη κανενός για να είμαστε ευτυχισμένο παρά μόνο να αγαπάμε εμείς. Αν δεν είχαμε χάσει τη δουλειά μας, μπορεί ποτέ να μην βλέπαμε την αλήθεια, ότι στη πραγματικότητα τη μισούσαμε και μέναμε σ ‘αυτή μόνο από φόβο.

Έτσι, στην πραγματικότητα, οι δύσκολες συνθήκες είναι απαραίτητες για να μας βοηθήσουν να αναγνωρίσουμε το δρόμο για την ευτυχία. Οι δύσκολες συνθήκες μπορεί να είναι  πραγματικά καλοί φίλοι. Ένα διάσημο βουδιστικό ρητό λέει: «Όταν εμφανιστεί κάποιο εμπόδιο, ο σοφός χαίρεται, ενώ ο ανόητος υποχωρεί»

ΜΙΑ ΕΥΤΥΧΙΣΜΕΝΗ ΖΩΗ

Μερικοί αγώνες, ωστόσο, μπορεί να πάρουν χρόνια ή ακόμα και δεκαετίες για να ευοδωθούν. Ο κούρσα είναι αντοχής.  Αλλά όσο αρνούμαστε να ενδώσουμε στην απόγνωση και είμαστε σταθερά αποφασισμένοι να αναλάβουμε συγκεκριμένη δράση, η νίκη είναι πάντα δυνατό να συμβεί.

Και όπως έχουμε αναλάβει τη συγκεκριμένη δράση, όποια και αν είναι αυτή, καλό θα ήταν να θυμόμαστε το παράδειγμα από τη σκηνή στην ταινία  Cool Hand Luke, όπου ο Πολ Νιούμαν αντιμετώπιζε έναν, κατά πολύ ογκωδέστερο, George Kennedy,  σε έναν αγώνα πυγμαχίας…   Δεν έχει σημασία πόσες φορές έχεις πέσει κάτω από τα χτυπήματα, σημασία έχετε πάντα να σηκώνεσαι!

  psithyroi8.wordpress.com από Psychology Today

antikleidi.com

Share on Google Plus

About grizos gatos

This is a short description in the author block about the author. You edit it by entering text in the "Biographical Info" field in the user admin panel.