Στις 12 Οκτωβρίου παρουσιάστηκε στην Κωνσταντινούπολη η έκθεση της πρωτοεμφανιζόμενης «Πρωτοβουλίας για τα Δικαιώματα των Στρατευσίμων», σύμφωνα με την οποία μεταξύ 25 Απριλίου 2011 και 25 Απριλίου 2012 καταγράφηκαν 432 καταγγελίες στρατευσίμων για τις συνθήκες διαβίωσης στις Τουρκικές Ένοπλες Δυνάμεις. Όπως προκύπτει από την ανάλυση των στατιστικών στοιχείων, οι περισσότερες καταγγελίες αφορούν προσβολές (48%), ξυλοδαρμούς (39%), μη εθελοντική, εξουθενωτική σωματική άσκηση (16%), άρνηση πρόσβασης σε ιατρικές υπηρεσίες (15%), απειλές (13%), ποινές δυσανάλογες του παραπτώματος (9%), θελήματα προς ανωτέρους (5%) και στέρηση ύπνου (4%). Η πλειοψηφία των καταγγελιών προέρχεται από στρατιωτικές μονάδες της Άγκυρας (37), των κατεχομένων στην Κύπρο (26), της Σμύρνης (25) και της Κωνσταντινούπολης (23), δηλαδή από τις περιοχές όπου υπηρετούν τη στρατιωτική τους θητεία κυρίως οι γόνοι προνομιούχων και περισσότερο μορφωμένων οικογενειών που πιθανότατα έχουν και το θάρρος να αποκαλύψουν τις εμπειρίες που βίωσαν στον Τουρκικό Στρατό. Η έκθεση δημοσιοποιήθηκε ένα χρόνο ακριβώς μετά το θανάτο του οπλίτη Uğur Kantar.
O Uğur Kantar στη “disko”
O Uğur Kantar υπηρετούσε τo 2011 την στρατιωτική του θητεία στο 3ο Τάγμα της 28ης Ταξιαρχίας Πεζικού στην κατεχόμενη Κύπρο όταν μεταφέρθηκε στην Κωνσταντινούπολη για νοσηλεία ενώ βρισκόταν σε κωματώδη κατάσταση. Η οικογένεια του Τούρκου οπλίτη ενημερώθηκε επίσημα πως υπέφερε από επιληπτικές κρίσεις και υψηλό πυρετό πριν πέσει σε κώμα. Στις 12 Οκτωβρίου 2011, ο Kantar εξέπνευσε μετά από 80 ημέρες νοσηλείας και η αλήθεια δεν άργησε να αποκαλυφθεί: Λίγες μόλις μέρες πριν απολυθεί, ο Kantar βασανίστηκε άγρια από αξιωματικούς στην (επονομαζόμενη κατά την τουρκική στρατιωτική αργκό) “disko”, τους χώρους δηλαδή όπου μεταφέρονται οι Τούρκοι οπλίτες για να εκτίσουν την ποινή τους και κάνουν τα -πάλαι ποτέ- πειθαρχεία του ΕΣ να θυμίζουν πεντάστερα ξενοδοχεία. Ο Uğur Kantar έμεινε για τρεις μέρες χωρίς νερό και τροφή, δεμένος σε καρέκλα εκτεθειμένος στον ήλιο, γρονθοκοπούμενος σε τακτά χρονικά διαστήματα. Η «Πρωτοβουλία για τα Δικαιώματα των Στρατευσίμων» ζητά να κλείσουν αμέσως όλες οι “disko” σε όλες τις μονάδες του Τουρκικού Στρατού.
Φυσικά οι βιαιοπραγίες είναι καθημερινότητα σε όλα τα στρατόπεδα του Τουρκικού Στρατού. Χαρακτηριστική είναι η περίπτωση του Yusuf Dülgen, o oποίος υπηρετούσε την στρατιωτική του θητεία σε μονάδα της Στρατοχωροφυλακής στο Verimli της Σιλώπης το 2005. Ο Dülgen λογομάχησε με συνάδελφό του και το περιστατικό έγινε αντιληπτό από τον τότε αρχιλοχία Olgun Şen. Ο Şen αφού εξύβρισε τον οπλίτη Dülgen, τον χαστούκισε, μετά τον γρονθοκόπησε και αφού έπεσε κάτω, τον κλώτσησε με αποτέλεσμα το θανάσιμο τραυματισμό του. Ο αρχιλοχίας Olgun Şen δικάστηκε με την κατηγορία για “φόνο εξ αμελείας” και καταδικάστηκε σε 8 χρόνια φυλάκιση και απόταξη. Η οικογένεια του Yusuf Dülgen ζήτησε να ταφεί ως “μάρτυρας” με την τουρκική σημαία, αίτημα που απέρριψε η Διοίκηση Τουρκικών Χερσαίων Δυνάμεων καθώς δεν εμπίπτει στις διατάξεις της “Οδηγίας του Υπουργείου Εθνικής Άμυνας περί Μαρτύρων”.
Πειραματόζωα
Η εφημερίδα Bugün αποκάλυψε τον Μάρτιο του 2011 πως έξι ιατροί της περιβόητης Στρατιωτικής Iατρικής Aκαδημίας (Gülhane Military Academy of Medicine: GATA) χρησιμοποίησαν 20 Τούρκους οπλίτες κατά τη διάρκεια της θητείας τους τo 2008 ως ανθρώπινα πειραματόζωα για τη διεξαγωγή νευρολογικών ερευνών. Στους ιατρούς που διεξήγαγαν τα πειράματα, συγκαταλέγεται και ο Semai Βek, υιός του διοικητή του 6ου Σώματος Στρατού Στρατηγού Nejat Bek, εμπλεκόμενου στην υπόθεση Βalyoz για την ανατροπή της ισλαμικής κυβέρνησης του ΑΚΡ. Οι Τούρκοι στρατιωτικοί ιατροί εμφανίζονται σε βιντεοσκοπημένες λήψεις να βομβαρδίζουν με ηλεκτρομαγνητικά κύματα τους εγκεφάλους των οπλιτών, καταγράφοντας τις αντιδράσεις τους: από δυσκινησία μέχρι απώλεια αισθήσεων και προσωρινή αμνησία. O καθηγητής Zeki Odabaşı, που επέβλεπε τη διαδικασία παραδέχθηκε ότι οι έρευνες διεξήχθησαν χωρίς άδεια από την αρμόδια Επιτροπή Βιοϊατρικής Ηθικής του τουρκικού υπουργείου Υγείας και αρκέστηκε να δηλώσει ότι υπήρξε η αρχική συγκατάθεση των συγκεκριμένων οπλιτών, αφού με το τέλος των πειραμάτων θα ολοκλήρωναν νωρίτερα τη στρατιωτική τους θητεία. Ο αρχίατρος ε.α Nevzat Tarhan, ειδικευμένος στην Ψυχιατρική, ζήτησε από το τουρκικό Γενικό Επιτελείο να διεξάγει έρευνα για την υπόθεση ενώ ο αντισυνταγματάρχης ε.α Kemal Mete κάλεσε τις οικογένειες των στρατιώτων να καταθέσουν μηνύσεις κατά των γιατρών. Όπως αποδείχθηκε από την έρευνα του στρατιωτικού εισαγγελέα, μετά και τις σχετικές μηνύσεις του σύλλογου ανθρωπίνων δικαιωμάτων MAZLUM-DER και του σύλλογου ακτιβιστών για τα δικαιώματα των ασθενών ΗΗΑD κατά του τουρκικού Γενικού Επιτελείου, οι οπλίτες υποβλήθηκαν σε πειράματα χωρίς τη συγκατάθεσή τους.
Βιασμοί
Σε μία χώρα όπου το αστυνομικό της δελτίο βρίθει από υποθέσεις εγκλημάτων τιμής και κτηνοβασίας, η σεξουαλική βία στις ένοπλες δυνάμεις δε πρέπει να προκαλεί έκπληξη. Δύο από τις πιο πρόσφατες περιπτώσεις που είδαν το φως της δημοσιότητας: Μετά από καταγγελία που έκαναν στρατιώτες στη Διοίκηση Στρατοχωροφυλακής του νομού Προύσσας, στις 15 Ιανουαρίου 2011 έγινε αιφνιδιαστικός έλεγχος από ομάδα αξιωματικών στο φυλάκιο Στρατοχωροφυλακής του όρους Μπόλου (Bolu Dağı Jandarma Karakolu), όπου βρέθηκε ο διοικητής του φυλακίου, ανθυπασπιστής C. A., να βιάζει τον στρατιώτη M.Ç. στη αποθήκη που βρίσκεται κάτω από το φυλάκιο. Ο ανθυπασπιστής εκλήθη στην Άγκυρα, όπου συνελήφθη, μετά από εντολή του στρατιωτικού εισαγγελέα της Στρατοχωροφυλακής. Ο ανθυπασπιστής, μετά από κράτηση 28 ημερών αφέθηκε ελεύθερος.
Το δεύτερο επεισόδιο συνέβη στο 5ο Τάγμα Νεοσυλλέκτων Στρατοχωροφυλακής, στην κωμόπολη Γκιόλπαζαρι του Μπίλετζικ (Gölpazarı, 5′inci Jandarma Eğitim Tabur Komutanlığı). Με βάση την κατάθεση του νεοσυλλέκτου στρατιώτη Y.H., μια μέρα πριν την άδεια μεταθέσεων, και συγκεκριμένα την 01.30′ της 11ης Φεβρουαρίου 2011, κατέβηκε από τις σκάλες για να καπνίσει. Εκεί τον έπιασαν τρία άτομα και τον βίασαν με τη σειρά. Την επόμενη ημέρα ο στρατιώτης πήγε στο σπίτι του, στο Ναζιλλί του Αϊδινίου και ανέφερε το γεγονός πρώτα στους οικείους του και μετά στον εκεί εισαγγελέα. Η οικογένεια θεώρησε υπεύθυνο για τον ομαδικό βιασμό του νεοσύλλεκτου έναν αξιωματικό του τάγματος. Ο φάκελος της υπόθεσης διαβιβάστηκε στον στρατιωτικό εισαγγελέα της 1ης ΤΑΔ, που έχει έδρα το Εσκίσεχιρ, με άγνωστη κατάληξη.
Aυτοκτονίες και “ατυχήματα”
Σε απάντηση κοινοβουλευτικής ερώτησης των βουλευτών του κουρδικού Κόμματος Ειρήνης και Δημοκρατίας (BDP) Özdal Üçer και Hüsamettin Zenderlioğlu, ο υπουργός Άμυνας της Τουρκίας İsmet Yılmaz έδωσε στη δημοσιότητα στοιχεία, σύμφωνα με τα οποία μεταξύ 1990-2011 έχουν σκοτωθεί συνολικά 3.183 οπλίτες των Τουρκικών Ενόπλων Δυνάμεων κατά τη διάρκεια της στρατιωτικής τους θητείας. Συγκεκριμένα, την περίοδο 1990-2011 αυτοκτόνησαν 2.221 οπλίτες ενώ άλλοι 1.602 σκοτώθηκαν από τραυματισμούς με όπλα, τροχαία ατυχήματα, ηλεκτροπληξία, δάγκωμα φιδιών ή πτώση από μεγάλο ύψος. Συγκριτικά, την ίδια περίοδο στις Γερμανικές Ένοπλες Δυνάμεις καταγράφηκαν επισήμως 865 αυτοκτονίες. Τα αυξημένα κρούσματα αυτοχειρίας που καταγράφονται στον Τουρκικό Στρατό σχετίζονται κυρίως με τις απάνθρωπες συνθήκες που επικρατούν στις στρατιωτικές μονάδες της γείτονος. Στην έκθεση της «Πρωτοβουλίας για τα Δικαιώματα των Στρατευσίμων» αμφισβητούνται τα επίσημα στοιχεία του Γενικού Επιτελείου και κάνουν λόγο για 34 υποθέσεις ύποπτων θανάτων μόνο για το διάστημα 25 Απριλίου 2011- 25 Απριλίου 2012.
17 Αυγούστου 2009: Με επίσημη ανακοίνωση του τουρκικού Γενικού Επιτελείου γνωστοποιείται δυστύχημα σε στρατόπεδο του 2ου Μηχανοκίνητου Τάγματος στο Karakoçan του Νομού Elazığ, μετά από έκρηξη χειροβομβίδας που είχε ως αποτέλεσμα να σκοτωθούν τέσσερις στρατιώτες. Λίγες ημέρες μετά το περιστατικό, η εφημερίδα Taraf αποκαλύπτει ότι, με βάση τις καταθέσεις αυτοπτών μαρτύρων, η χειροβομβίδα δεν έσκασε από τύχη στα χέρια του στρατιώτη αλλά κατόπιν διαταγής …του διμοιρίτη του, ανθυπολοχαγού Mehmet Tümer. H υπόθεση έχει ως εξής: Ο μόνιμος λοχίας Shakir Akçan έκανε έφοδο σε φυλάκιο, όπου βρήκε τους δυο στρατιώτες που επάνδρωναν τη σκοπιά να κοιμούνται. Ο λοχίας πήρε τον φλογοκρύπτη από το όπλο του ενός στρατιώτη και τη χειροβομβίδα από τον άλλο, για να είναι σε θέση να αποδείξει το παράπτωμα των στρατιωτών και αποχώρησε. Την επομένη το πρωί, ο λοχίας παρέδωσε τη χειροβομβίδα και τον φλογοκρύπτη στο διμοιρίτη τους και τους έβγαλε αναφερόμενους. Ο ανθυπολοχαγός Tümer τους επέστρεψε τον οπλισμό, με τη διαφορά ότι παραδίδοντας τη χειροβομβίδα στον οπλίτη İbrahim Öztürk, τράβηξε την περόνη. Ο Öztürk άρχισε να περιφέρεται σε όλες τις σκοπιές με τη χεροβομβίδα στα χέρια, αναζητώντας περόνη να τη βάλει στην απασφαλισμένη χειροβομβίδα. Αφού δεν τα κατάφερε, ξαναπήγε στον ανθυπολοχαγό, για να λάβει την απάντηση ότι θα του επιστρέψει την περόνη αργότερα. Ξαναπήγε στις σκοπιές, αναζητώντας περόνη, χωρίς να το καταφέρνει και τελικά πήγε στη σκοπιά όπου βρισκόταν ο δόκιμος İbrahim Yaman και οι στρατιώτες Ali Osman Altın και Mesut Bulut. Σε κάποια στιγμή, η χειροβομβίδα γλύστρισε από το ιδρωμένο χέρι του Öztürk και εξερράγη, με αποτέλεσμα το θάνατό τους.
Ασφάλεια υλικού και προσωπικού
Το παραπάνω περιστατικό θυμίζει έντονα το συμβάν της 5ης Σεπτεμβρίου 2012 με τη φονική έκρηξη στην 4η Διοίκηση Αποθήκευσης Πυρομαχικών στο Afyonkarahisan που είχε ως αποτέλεσμα το θάνατο 2 μονίμων υπαξιωματικών, 2 επαγγελματιών οπλιτών και 21 στρατιωτών. Η έκρηξη σημειώθηκε κατά τη μεταφορά 248 τόνων χειροβομβίδων και 360 τόνων οβίδων 175mm, η οποία πραγματοποιήθηκε κατά τη διάρκεια της νύχτας υπό το φως των προβολέων οχήματος και ..αναπτήρων.
Η έκθεση σε κίνδυνο της ζωής των Τούρκων οπλιτών από τους ανωτέρους τους είναι ευρέως διαδεδομένη. Το Φεβρουάριο του 2011 διέρρευσε οπτικοακουστικό υλικό από το 6ο Μηχανοκίνητο Τάγμα Πεζικού στο Akçay, στο οποίο εμφανίζεται ο λοχαγός Metin Gürcan να τοποθετεί οπλίτες μπροστά στο στόχο. Στη συνέχεια ζητάει να απομακρυνθούν οι “δειλοί” (το οποίο φυσικά θα σήμαινε επιβολή ποινών) και πυροβολεί ανάμεσά τους. Στο βίντεο ακούγονται οι οπλίτες να παρακαλούν τον λοχαγό τους να σταματήσει αλλά αυτός συνεχίζει απτόητος, πυροβολώντας ανάποδα κάτω από τα πόδια του.
Τα παραπάνω φυσικά δεν έχουν ως στόχο να εξωραΐσουν την εικόνα του Τούρκου οπλίτη στα μάτια της Ελληνικής κοινής γνώμης, ιδιαίτερα όταν είναι γνωστό ότι οι Τούρκοι οπλίτες είναι εκείνοι που στην πλειοψηφία τους αρέσκονται να βεβηλώνουν τις σορούς Κούρδων ανταρτών, γεγονός που αποδεικνύεται με εκατοντάδες σχετικές φωτογραφίες που κυκλοφορούν στο διαδίκτυο. Τα παραπάνω περιστατικά παρουσιάζουν μια άγνωστη πτυχή του τουρκικού στρατεύματος (και της τουρκικής κοινωνίας κατ΄επέκταση) και τίθενται υπόψη των κέντρων λήψης αποφάσεων που εισηγούνται Μέτρα Οικοδόμησης Εμπιστοσύνης, όπως ανταλλαγή επισκέψεων μεταξύ των παραγωγικών Σχολών των Ελληνικών και Τουρκικών Ενόπλων Δυνάμεων ή προωθούν την ευρύτερη συνεργασία με το φασιστικό κράτος της Τουρκίας.
Περισσότερα στοιχεία μπορούν να αναζητούν στις διευθύνσεις www.askerhaklari.com και askerleranlatiyor.blogspot.com.
strategyreports.wordpress.comτο είδαμε εδώ
0 σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Σημείωση: Μόνο ένα μέλος αυτού του ιστολογίου μπορεί να αναρτήσει σχόλιο.